Τι άλλο να πω; Πόσο να συμφωνήσω με όλα τα παραπάνω, φυσικά συμπεριλαμβανομένου του ποστ του Ζάζουλα;
Απλώς να προσθέσω πως, απ' όσο ξέρω, κανείς από εμάς δεν βρήκε έτοιμη τη δουλειά απ' τον μπαμπά του...
Ανασφάλιστη εργασία στο χώρο της μετάφρασης
- Thread starter Count Baltar
- Start date
Τι άλλο να πω; Πόσο να συμφωνήσω με όλα τα παραπάνω, φυσικά συμπεριλαμβανομένου του ποστ του Ζάζουλα;
Απλώς να προσθέσω πως, απ' όσο ξέρω, κανείς από εμάς δεν βρήκε έτοιμη τη δουλειά απ' τον μπαμπά του...
Όπως φαίνεται υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς το πώς κρίνουμε τους συναδέλφους και πώς η ατομική συμπεριφορά των συναδέλφων επηρεάζει την γενικότερη κατάστασή μας. Μία προσέγγιση με βάση την ατομική ευθύνη και μία προσέγγιση με βάση την συλλογική. Οι ΣΜΕΔ θεωρεί ότι το πρόβλημα δεν είναι οι "μαύροι" που ρίχνουν τις τιμές. Κανένα σωματείο δεν θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι οι "μαύροι" που ρίχνουν τις τιμές. Δεν ξέρω κανένα σωματείο που να επιτέθηκε λ.χ. στους... μετανάστες που δεχόντουσαν να δουλέψουν με χαμηλότερα μεροκάματα. Αυτό που έκαναν πάντα τα σωματεία (από τα σοσιαλδημοκρατικά μέχρι τα αναρχοσυνδικαλιστικά) είναι να προσπαθούν να οργανώσουν τους εργαζόμενους ώστε συλλογικά να μπορούν να ανταπαντήσουν στις κρατικές και εργοδοτικές πιέσεις και να πιέσουν για τη λειτουργία των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών απέναντι στους εργοδότες και ποτέ στους συναδέλφους τους. Και όσα σωματεία επέλεξαν να λειτουργήσουν με όρους "κλειστού επαγγέλματος" δεν ήταν σωματεία αλλά... επαγγελματικές ενώσεις ή αλλιώς... επιμελητήρια. Να τονίσουμε όμως ότι το ΤΕΕ για παράδειγμα δεν λειτουργεί υποστηρικτικά για τους εργαζόμενους τεχνικούς. Για τους εργαζόμενους τεχνικούς (ακόμα και τους μπλοκάκηδες) υπάρχει το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών. Να θυμίσουμε ότι στον Δικηγορικό Σύλλογο εκπροσωπείται ταυτόχρονα ο κύριος Κούγιας με τον μπλοκάκια υπάλληλο δικηγόρο που τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ για όλες τις δουλειές και παίρνει 500 ευρώ. Ο ΣΜΕΔ (το καταστατικό του το λέει ρητά) υπάρχει για αυτούς τους συναδέλφους και όχι για τους επιχειρηματίες συναδέλφους (οι οποίοι προωθούν την άμισθη πρακτική!!!! Αυτό κι αν δημιουργεί την κουλτούρα που περιέγραψε παραπάνω ο rogne αναφερόμενος στην εκπαίδευση της μετάφρασης). Αυτό όμως που θέλω να τονίσω, δεχόμενη τις διαφορετικές προσεγγίσεις που μπορεί να έχουμε ως προς την ατομική ευθύνη των συναδέλφων είναι ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε να λογαριάζουμε χωρίς τον... ξενοδόχο. Ξενοδόχος, εν προκειμένω, είναι το κράτος εντός του οποίου ζούμε και εργαζόμαστε. Το οποίο δημόσια και ανοιχτά θέτει τους όρους με τους οποίους θα ζούμε και θα εργαζόμαστε. Αυτό που ο ΣΜΕΔ θέλει να κάνει είναι δημόσια και ανοιχτά να αντιταχθεί στους επαίσχυντους όρους ασφάλισης και φορολογίας των εργαζόμενων μεταφραστών και να εμποδίσει τους καταστροφικούς που έρχονται (αύξηση παρακράτησης και φορολογικού συντελεστή και κατάργηση του αφορολόγητου). Αυτό δεν μπορεί φυσικά να το κάνει μόνος του. Χρειάζεται μαζικότητα και συμμετοχή. Εγώ λοιπόν συνεχίζω να γράφω στο παρόν thread θέλοντας να επιστήσω την προσοχή των συναδέλφων σε ένα ζήτημα πολύ μεγαλύτερης βαρύτητας για την άσκηση του επαγγέλματός μας και την επιβίωσή μας από το τι κάνουν "κάποιοι". Κι αυτό είναι η φορολογική πολιτική. Δεν πιστεύω ότι κανένας από εμάς θεωρεί ότι ορθώς φορολογείται με τέτοιους όρους και ότι θα φορολογείται εξίσου ορθώς με τους επερχόμενους όρους εκτός εάν έχει κάποια Α.Ε. (κάτι που δεν το θεωρώ ιδιαίτερα πιθανό). Αυτά προς το παρόν και καλή σας μέρα!
SBE
¥
Νομίζω ότι ένα ζήτημα είναι το "εκεί που πρέπει".
Πάντως ένας φίλος μου Έλληνας κάτοικος ΗΒ, που δεν θα τον έλεγα τεμπέλη, είχε γραφτεί σε τέτοια σάιτ και δεν είχε πάρει καμιά δουλειά και μετά από λίγο σταμάτησε να ασχολείται καθώς ήταν πιο αποδοτικό γι' αυτόν να κυνηγάει κανονικές δουλειές.
Τώρα, σχετικά με το ζήτημα των πρακτορείων ευρέσεως εργασίας που βρίσκουν δουλειές σε Έλληνες, δεν γνωρίζω το hireagreek, αλλά για τους λόγους που συζητάμε στο νήμα περί διακρίσεων στις αγγελίες, μία εταιρία τους εξωτερικού δεν μπορεί να διαφημίσει ότι ζητάει Έλληνα υπάλληλο. Μπορεί να ζητήσει ελληνικά σαν μητρική γλώσσα, μπορεί να ζητήσει πολύ καλή γνώση της ελληνικής επικαιρότητας αλλά δεν μπορεί να ζητήσει Έλληνα. Τα πρακτορεία που απευθύνονται σε Έλληνες είναι κυρίως αναμεταδότες αγγελιών που απευθύνονται σε όλους. Πιο μεγάλη ποικιλία θέσεων και πιθανόν και πιο καλή υποστήριξη θα έχει κάποιος αν απευθυνθεί σε πρακτορεία της χώρας της επιλογής του.
ΥΓ Κοίταξα το hireagreek και έχει καμιά δεκαριά θέσεις εκ των οποίων δύο είναι για εργασία κανονική, έμμισθη σε ειδικευμένη θέση, κι οι άλλες είναι είτε για ελεύθερους επαγγελματίες προγραμματιστές, είτε για πωλητές/ αντιπροσώπους/ "συνεργάτες" στην Ελλάδα (που στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση είναι σα να βάζεις τον κακόμοιρο τον άνεργο να κυνηγάει ανεμόμυλους).
Πάντως ένας φίλος μου Έλληνας κάτοικος ΗΒ, που δεν θα τον έλεγα τεμπέλη, είχε γραφτεί σε τέτοια σάιτ και δεν είχε πάρει καμιά δουλειά και μετά από λίγο σταμάτησε να ασχολείται καθώς ήταν πιο αποδοτικό γι' αυτόν να κυνηγάει κανονικές δουλειές.
Τώρα, σχετικά με το ζήτημα των πρακτορείων ευρέσεως εργασίας που βρίσκουν δουλειές σε Έλληνες, δεν γνωρίζω το hireagreek, αλλά για τους λόγους που συζητάμε στο νήμα περί διακρίσεων στις αγγελίες, μία εταιρία τους εξωτερικού δεν μπορεί να διαφημίσει ότι ζητάει Έλληνα υπάλληλο. Μπορεί να ζητήσει ελληνικά σαν μητρική γλώσσα, μπορεί να ζητήσει πολύ καλή γνώση της ελληνικής επικαιρότητας αλλά δεν μπορεί να ζητήσει Έλληνα. Τα πρακτορεία που απευθύνονται σε Έλληνες είναι κυρίως αναμεταδότες αγγελιών που απευθύνονται σε όλους. Πιο μεγάλη ποικιλία θέσεων και πιθανόν και πιο καλή υποστήριξη θα έχει κάποιος αν απευθυνθεί σε πρακτορεία της χώρας της επιλογής του.
ΥΓ Κοίταξα το hireagreek και έχει καμιά δεκαριά θέσεις εκ των οποίων δύο είναι για εργασία κανονική, έμμισθη σε ειδικευμένη θέση, κι οι άλλες είναι είτε για ελεύθερους επαγγελματίες προγραμματιστές, είτε για πωλητές/ αντιπροσώπους/ "συνεργάτες" στην Ελλάδα (που στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση είναι σα να βάζεις τον κακόμοιρο τον άνεργο να κυνηγάει ανεμόμυλους).
rogne
¥
Δηλαδή για να καταλάβω: οι ανασφάλιστοι κλπ. συνάδελφοι ρίχνουν τις τιμές, κάνουν όποια δουλειά να 'ναι με ό,τι όρους να 'ναι, αλλά ντροπή μας κιόλας όλων μας, ανασφάλιστων και ασφαλισμένων, "άσπρων" και "μαύρων", που "μπιντάρουμε" επιλεκτικά, και ουχί αδιακρίτως, σε δημοπρασίες στο ίντερνετ (γνωστό βασίλειο, άλλωστε, των αυστηρών προδιαγραφών ποιότητας και των νομότυπων συναλλαγών);
Όπερ καλόν τελικά; Ή κακόν; Ή απλώς γεγονός;
ΥΓ. @ Zazula: Τα είπες τόσο διαφωτιστικά που δεν θέλω να στο χαλάσω απαντώντας. Κρατάω προς το παρόν το ουσιώδες: ότι από τη μια έχουμε "τα μέλη της μεταφραστικής κοινότητας" και από την άλλη τους "αδίστακτους αυτοθυματοποιημένους αμοραλιστές". Ας δούμε πού θα μας βγάλει αυτό...
Απλώς γεγονός, στο οποίο μπορώ να συμπληρώσω την πληροφορία ότι δίπλα σε δεκαπέντε δικές μας απαντήσεις, υπάρχουν άλλες τόσες και από χώρες με μεγαλύτερες μέσες αμοιβές (π.χ. Ολλανδία, Σουηδία κ.ά.).
Θα πω κι εγώ κάποια στιγμή μερικά σχετικά με τα παραπάνω, μόλις θα βρω το χρόνο να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη.
Δεν νομίζω ότι υφίσταται αναλογία και ούτε θα πρέπει να διαπιστώνεται τόσο εύκολα. Πράγματι η περίπτωση στη Βέροια ήταν λυπηρή αλλά η αντίδραση έχει να κάνει κυρίως με την κατάσταση στην Ελλάδα και την απώλεια εμπιστοσύνης του ημεδαπού εργατικού δυναμικού στην εν γένει εργοδοσία ακόμα και από επίσημους φορείς, μιας και το κράτος ως ο απώτερος επίσημος φορέας είναι επί του παρόντος το χειρότερο παράδειγμα εργοδότη που ανακαλεί με εκβιαστικούς όρους όλα τα θεσμοθετημένα εργασιακά δικαιώματα. Οι αγγελίες που δημοσιεύονται πάντως αφορούν πλέον μόνο θέσεις εργασίας με πενιχρές αμοιβές, ανοιχτά ωράρια και ορισμένου χρόνου απασχόληση. Και θα επαναλάβω ότι δεν μπορούμε να κακίζουμε αυτούς που τις δέχονται γιατί οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι πλέον οριακές. Το νεότερο ηλικιακά εργατικό δυναμικό ευρίσκεται μπορώ να πω σε κατάθλιψη γιατί οι θέσεις εργασίας που "προσφέρονται" είναι το λιγότερο τραγικές.
Μια είδηση από τη Φινλανδία, που δείχνει τι μπορούν να κάνουν οι μεταφραστές, αντί να κλαίγονται ότι αναγκάζονται να δεχτούν αμοιβές πείνας επειδή... πεινάνε.
98 subtitlers resigned from Broadcast Text International in Finland
30.10.2012
98 subtitlers have resigned from Broadcast Text International in Finland after having been outsourced there by MTV Media, a major commercial broadcasting company.
On October 1st, 110 subtitlers working under freelance contracts were outsourced to BTI International, a subsidiary of Broadcast Text International. According to Finnish law, outsourced employees have a right to resign without notice during the first month after the deal – 98 subtitlers chose to use that right.
The subtitlers were concerned about being outsourced to a company that pays its current subtitlers minimal wages, forces them to become entrepreneurs instead of employees, claims all copyrights to subtitles and declines attempts to negotiate collective agreements.
Finnish universities issued a statement dated on October 17th in which they criticised the outsourcing. They also pointed out that students are being exploited by subtitling companies and that the entire profession of subtitling may wither, if professionals can no longer make a decent living out of it.
Broadcast Text International has remained silent on the subject in the media. The company has promised to aspire to quality, but has not responded to the concerns voiced by the subtitlers or reacted to invitations to open negotiations from trade unions.
The situation has been widely reported in the Finnish media with stories appearing in most major newspapers, as well as in the national broadcasting company YLE's television news. Among others, Helsingin Sanomat wrote that the subtitlers' mass exodus may endanger the supply of subtitles on MTV Media's channels while the national tabloid Iltalehti interviewed an outsourced subtitler and a long term Broadcast Text freelancer. The official blog for a major news magazine, Suomen Kuvalehti, even highlighted subtitles' influence on the literacy and foreign language skills of the public. Additionally, the topic has been discussed online in various blogs and Facebook communities.
The outsourcing coincided with the Nordic launch of online video rental service Netflix, for which Broadcast Text provided a large amount of subtitles. The quality of these subtitles has received strong criticism, and Netflix has even been caught using illegal fan subtitles found online. Netflix quickly apologized for this mistake; however, in a conversation with a subtitling blogger, a Netflix representative admitted that quality does not concern Netflix and that the company is considering using crowdsourcing to produce subtitles in the future.
The situation is still uncertain at the moment. So far, Broadcast Text has been able to produce subtitles despite losing most of the outsourced subtitlers. However, as deadlines draw closer, there is real concern that Broadcast Text will not be able to handle the amount of work it has been left with.
98 subtitlers resigned from Broadcast Text International in Finland
30.10.2012
98 subtitlers have resigned from Broadcast Text International in Finland after having been outsourced there by MTV Media, a major commercial broadcasting company.
On October 1st, 110 subtitlers working under freelance contracts were outsourced to BTI International, a subsidiary of Broadcast Text International. According to Finnish law, outsourced employees have a right to resign without notice during the first month after the deal – 98 subtitlers chose to use that right.
The subtitlers were concerned about being outsourced to a company that pays its current subtitlers minimal wages, forces them to become entrepreneurs instead of employees, claims all copyrights to subtitles and declines attempts to negotiate collective agreements.
Finnish universities issued a statement dated on October 17th in which they criticised the outsourcing. They also pointed out that students are being exploited by subtitling companies and that the entire profession of subtitling may wither, if professionals can no longer make a decent living out of it.
Broadcast Text International has remained silent on the subject in the media. The company has promised to aspire to quality, but has not responded to the concerns voiced by the subtitlers or reacted to invitations to open negotiations from trade unions.
The situation has been widely reported in the Finnish media with stories appearing in most major newspapers, as well as in the national broadcasting company YLE's television news. Among others, Helsingin Sanomat wrote that the subtitlers' mass exodus may endanger the supply of subtitles on MTV Media's channels while the national tabloid Iltalehti interviewed an outsourced subtitler and a long term Broadcast Text freelancer. The official blog for a major news magazine, Suomen Kuvalehti, even highlighted subtitles' influence on the literacy and foreign language skills of the public. Additionally, the topic has been discussed online in various blogs and Facebook communities.
The outsourcing coincided with the Nordic launch of online video rental service Netflix, for which Broadcast Text provided a large amount of subtitles. The quality of these subtitles has received strong criticism, and Netflix has even been caught using illegal fan subtitles found online. Netflix quickly apologized for this mistake; however, in a conversation with a subtitling blogger, a Netflix representative admitted that quality does not concern Netflix and that the company is considering using crowdsourcing to produce subtitles in the future.
The situation is still uncertain at the moment. So far, Broadcast Text has been able to produce subtitles despite losing most of the outsourced subtitlers. However, as deadlines draw closer, there is real concern that Broadcast Text will not be able to handle the amount of work it has been left with.
Ενδιαφέρον (σε πολλά σημεία του):
(α) Παντού τα πάντα!
(β) Πώς λειτουργούν αυτά τα συστήματα στη Φινλανδία, άραγε, και με τι αμοιβές;
(γ) Ποιος θα αναλάβει να παρακολουθήσει τις εξελίξεις μετά από 2 και μετά από 6 μήνες;
(φ) Όχι τρία άλφα αλλά τρία φι!
(α) Παντού τα πάντα!
(β) Πώς λειτουργούν αυτά τα συστήματα στη Φινλανδία, άραγε, και με τι αμοιβές;
(γ) Ποιος θα αναλάβει να παρακολουθήσει τις εξελίξεις μετά από 2 και μετά από 6 μήνες;
(φ) Όχι τρία άλφα αλλά τρία φι!
Αν δεν γίνει πολύ κακοπληρωμένο το επάγγελμα, να το παρατήσουν οι μισοί μεταφραστές για κάτι καλύτερο, να βγάζει φλύκταινες ο άλλος για να κάνει καλά τη δουλειά του, ο νόμος της αγοράς θα κρατάει τις τιμές χαμηλά, ιδίως εκεί που είναι καθοριστικές στο παιχνίδι του ανταγωνισμού (δηλ. είναι πιο πιθανό να βελτιωθούν οι χαμηλές αμοιβές μεταφραστών βιβλίων, ιδίως αν κοπούν τα μαύρα, παρά να βελτιωθούν οι αμοιβές μεταφραστών γραφείων τα οποία μαλώνουν για μεταφραστικούς όγκους σε χαμηλές τιμές). [Για την Ελλάδα τα λέω, όχι για τη Φιλανδία.]
rogne
¥
Αν και δεν κατάλαβα ακριβώς το επιχείρημα του nickel (πιθανόν δηλαδή να με καλύπτει εν μέρει), να πω για την ανάρτηση περί Φινλανδίας ότι οι μαζικές παραιτήσεις είναι μεν τίτλος τιμής για τους παραιτηθέντες, δεν βλέπω όμως πώς αλλάζουν από μόνες τους τις συνθήκες.
Τονίζω το "από μόνες τους", γιατί στην περίπτωση των υποτιτλιστών στη Φινλανδία η ευρεία δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση (και που διευκολύνεται προφανώς από το είδος της δουλειάς των παραιτηθέντων) μετέτρεψε την κίνηση παθητικής αντίστασης (ας την πούμε έτσι) των 98 σε σοβαρό μέσο πίεσης προς την εταιρεία, αν καταλαβαίνω καλά από το δημοσίευμα, και παρόλο που δεν φαίνεται να έχει υπάρξει ακόμα κάποιο άμεσο αντίκρισμα. Αν το ίδιο έκαναν όμως συνάδελφοι που δεν έχουν παρτίδες με τα ΜΜΕ, το MTV κλπ., ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Απλώς 98 συνάδελφοι εκτός δουλειάς. Εκτός αν κατάφερναν να συλλογικοποιήσουν κάπως αλλιώς την κίνησή τους.
Τονίζω το "από μόνες τους", γιατί στην περίπτωση των υποτιτλιστών στη Φινλανδία η ευρεία δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση (και που διευκολύνεται προφανώς από το είδος της δουλειάς των παραιτηθέντων) μετέτρεψε την κίνηση παθητικής αντίστασης (ας την πούμε έτσι) των 98 σε σοβαρό μέσο πίεσης προς την εταιρεία, αν καταλαβαίνω καλά από το δημοσίευμα, και παρόλο που δεν φαίνεται να έχει υπάρξει ακόμα κάποιο άμεσο αντίκρισμα. Αν το ίδιο έκαναν όμως συνάδελφοι που δεν έχουν παρτίδες με τα ΜΜΕ, το MTV κλπ., ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Απλώς 98 συνάδελφοι εκτός δουλειάς. Εκτός αν κατάφερναν να συλλογικοποιήσουν κάπως αλλιώς την κίνησή τους.
Άλλο ένα άρθρο από τον ίδιο ιστότοπο, http://www.av-kaantajat.fi. Όπως φαίνεται, η αντικατάσταση των επαγγελματιών μεταφραστών με ερασιτέχνες υποτιτλιστές είναι ήδη πραγματικότητα.
Netflix’s Translation Strategy Leaves A Lot To Be Desired - 2012
I had the opportunity to speak to Chief Product Officer Neil Hunt, the person in charge of translation and subtitling at Netflix. We had a friendly conversation, but it became clear that Netflix has little idea of the challenges of subtitling and their importance to non-English speakers.
According to Hunt, most subtitles on Netflix have been received through film distributors’ own networks and around 10 % are commissioned by Netflix. At least some of the Finnish subtitles have been provided by Broadcast Text International and SDI Media, the two largest subtitling companies in the country. Subtitlers at said companies have revealed that the schedule for Netflix subtitles is ridiculous: a single subtitler is asked to produce up to 90 minutes of finished material per day. That’s the amount a subtitler would normally produce in a week.
When asked about the schedule, Hunt referred to the short time between signing the contract and launching the service. Apparently in this scenario, subtitles are “a necessary evil” for which no time needs to be allocated in a project like launching a new video service – the subtitles will just appear from somewhere, ready to be used. Hunt added that there is no need to have just “two or three” subtitlers working on the project; he can get “a thousand”. It appears Hunt is unaware that according to even the most generous estimates, there are only around 400 professional subtitlers in Finland.
Netflix CEO Reed Hastings
It’s clear that on a schedule like this, the quality leaves a lot to wish for. Typical characteristics of rushed subtitles are jumpy timing, lack of compacting, bland vocabulary and foreign language structures. Average viewers may not even realize the subtitles are poor, at least if there are no apparent mistakes. They may think that the film is confusing and bland, when in reality the problem is useless subtitles.
Hunt admitted straight out that Netflix is not interested in quality. The mention of subtitles affecting the public’s literacy and language skills he dismissed as a joke, or at least it made him laugh out loud. He replied that viewers are able to report poor subtitles through Netflix’s system. In other words, at Netflix quality control has been outsourced to the viewers. Maybe the service’s real entertainment value is in fact spotting mistakes in the subtitles.
Hunt stated that in the future, Netflix is looking to use crowdsourcing as a means of producing subtitles. In other words, a couple of amateur subtitlers would type in their translation, a few more would edit it and so on. The thought alone is appalling – charging viewers for a service and offering them subtitles scribbled by unpaid amateurs. On the other hand, Netflix has already been caught using fan subtitles stolen from pirate subtitle provider DivX. We have no way of knowing how many of the titles on Netflix already have amateur subtitles. Subtitler credits are missing from most of the titles, which in itself is illegal according to Finnish law.
The distorted prices of the translation industry were well illustrated in Hunt’s statement that Netflix wants to pay 300 dollars per program hour for subtitles. That is what they want to pay the subtitling company, while the subtitler’s fee is a whole other matter. In comparison, a subtitler would earn 450-550 dollars after taxes for an hour’s worth of subtitles working for a company that follows the Finnish “Yhtyneet” collective agreement. The subtitling companies are to blame for this discrepancy. By trampling prizes and teaching clients that they can get subtitles as cheap as they want, they have made it impossible for professional subtitlers to earn a living on their wages.
All in all, Neil Hunt’s comments showed a total lack of understanding about creating subtitles and a complete disregard to their content. Apparently Netflix just wants any text to put on screen, so that they can claim that all their content is subtitled in Finnish. With their schedule and prices, that is exactly what they get.
Netflix’s Translation Strategy Leaves A Lot To Be Desired - 2012
I had the opportunity to speak to Chief Product Officer Neil Hunt, the person in charge of translation and subtitling at Netflix. We had a friendly conversation, but it became clear that Netflix has little idea of the challenges of subtitling and their importance to non-English speakers.
According to Hunt, most subtitles on Netflix have been received through film distributors’ own networks and around 10 % are commissioned by Netflix. At least some of the Finnish subtitles have been provided by Broadcast Text International and SDI Media, the two largest subtitling companies in the country. Subtitlers at said companies have revealed that the schedule for Netflix subtitles is ridiculous: a single subtitler is asked to produce up to 90 minutes of finished material per day. That’s the amount a subtitler would normally produce in a week.
When asked about the schedule, Hunt referred to the short time between signing the contract and launching the service. Apparently in this scenario, subtitles are “a necessary evil” for which no time needs to be allocated in a project like launching a new video service – the subtitles will just appear from somewhere, ready to be used. Hunt added that there is no need to have just “two or three” subtitlers working on the project; he can get “a thousand”. It appears Hunt is unaware that according to even the most generous estimates, there are only around 400 professional subtitlers in Finland.
Netflix CEO Reed Hastings
It’s clear that on a schedule like this, the quality leaves a lot to wish for. Typical characteristics of rushed subtitles are jumpy timing, lack of compacting, bland vocabulary and foreign language structures. Average viewers may not even realize the subtitles are poor, at least if there are no apparent mistakes. They may think that the film is confusing and bland, when in reality the problem is useless subtitles.
Hunt admitted straight out that Netflix is not interested in quality. The mention of subtitles affecting the public’s literacy and language skills he dismissed as a joke, or at least it made him laugh out loud. He replied that viewers are able to report poor subtitles through Netflix’s system. In other words, at Netflix quality control has been outsourced to the viewers. Maybe the service’s real entertainment value is in fact spotting mistakes in the subtitles.
Hunt stated that in the future, Netflix is looking to use crowdsourcing as a means of producing subtitles. In other words, a couple of amateur subtitlers would type in their translation, a few more would edit it and so on. The thought alone is appalling – charging viewers for a service and offering them subtitles scribbled by unpaid amateurs. On the other hand, Netflix has already been caught using fan subtitles stolen from pirate subtitle provider DivX. We have no way of knowing how many of the titles on Netflix already have amateur subtitles. Subtitler credits are missing from most of the titles, which in itself is illegal according to Finnish law.
The distorted prices of the translation industry were well illustrated in Hunt’s statement that Netflix wants to pay 300 dollars per program hour for subtitles. That is what they want to pay the subtitling company, while the subtitler’s fee is a whole other matter. In comparison, a subtitler would earn 450-550 dollars after taxes for an hour’s worth of subtitles working for a company that follows the Finnish “Yhtyneet” collective agreement. The subtitling companies are to blame for this discrepancy. By trampling prizes and teaching clients that they can get subtitles as cheap as they want, they have made it impossible for professional subtitlers to earn a living on their wages.
All in all, Neil Hunt’s comments showed a total lack of understanding about creating subtitles and a complete disregard to their content. Apparently Netflix just wants any text to put on screen, so that they can claim that all their content is subtitled in Finnish. With their schedule and prices, that is exactly what they get.
Αν σκεφτούμε ότι το crowd sourcing δημιουργεί τη Wikipedia, την ίδια ώρα που αχρηστεύει παραδοσιακές εγκυκλοπαίδειες, δημιουργεί πολλά ερωτήματα για το τι είναι σωστό και έγκυρο, και αναπόφευκτα αφήνει κάποιους χωρίς δουλειά (χάνεται το ολιγοπώλιο κάποιων εγκυκλοπαιδειών και στη θέση του δημιουργείται το μονοπώλιο της μιας πηγής), μπαίνουν πολλά ερωτήματα πάνω στο τραπέζι και αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό και για άλλες δουλειές. Σκεφτείτε για τη μετάφραση: στη Λεξιλογία του 2020 ο πελάτης ανεβάζει όλη τη μετάφραση στο πρόγραμμα LexiCloudTrans. Το πρόγραμμα τη σπάει σε προτάσεις και ειδοποιεί τους 1530 μεταφραστές που έχουν γραφτεί στο πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αξιοποιεί μεταφραστικές μνήμες, κάποιοι μεταφράζουν, άλλοι προσθαφαιρούν, βελτιώνουν, ο νίκελ έκδ. 2020 προσθέτει κόμματα πριν πάει στο πολιτικό νήμα να βρίσει πολιτικά κόμματα, κάποια στιγμή ο πελάτης λέει «Σώνει» («Καλή είναι» ή «Δεν μπορώ να περιμένω πια»), δίνει ένα ξεροκόμματο που μοιράζεται στους μεταφραστές σε μικρότερα ξεροκόμματα ανάλογα με τον κόπο του καθενός, στο περίπου — και είναι όλοι πανευτυχείς γιατί δουλεύουν από το σπίτι τους και δεν χρειάζεται να βγουν έξω και να βρεθούν αντιμέτωποι με το 80% των ανέργων.
Μερικές παρατηρήσεις/απορίες:
(α) Στη Φινλανδία, φαίνεται να ξέρουν ότι οι επαγγελματίες υποτιτλιστές είναι καμιά 400ριά. Εδώ; Έχει κανείς ιδέα;
(β) Στη Φινλανδία, λέει, η αμοιβή είναι 450-550$ για υποτιτλισμό ταινίας μιας ώρας. Έχει καμία σχέση αυτό με τις ελληνικές αμοιβές; Πώς και γιατί; (Μην ξεχνάμε ότι είναι επίσης ανάδελφη γλώσσα, με λιγότερους καταναλωτές.)
(γ) @Nickel: Στη δυστοπία του 2020, πόση και ποια (ποιοτικά) θα είναι άραγε η δουλειά που θα πρέπει να επιμεληθούν οι χψω μεταφραστές (αφού περάσει από τα αυτόματα φίλτρα); Και τι θα νοείται «ξεροκόμματο» σε μια χώρα με 80% (ή όσο) ανεργία;
Πριν απαντήσετε, ρίξτε και μια ματιά σε αυτό το όχι και τόσο φρέσκο κείμενο (από εδώ), για μια άλλη αγορά, βέβαια, που νομίζω ότι αξίζει πάντως να το έχουμε στο κόρπους μας (άμεση σχέση με τη συζήτηση εδώ έχουν τα #8, #9 και #10):
Nataly Kelly:
Clearing up the Top 10 Myths About Translation
Translation has an impact on virtually every aspect of society, politics, and economics, but how much of what you know about translation is really true? You might be surprised to learn that translation is a highly diverse and complex market -- and one that's bigger than you might think. Here are ten of the most widely held myths about translation:
1. Translation is a small, niche market. The global market for outsourced language services is worth more than US$33 billion in 2012. The largest segment of the market is written translation, followed by on-site interpreting and software localization. The vast majority of these translation services are provided by small agencies -- there are more than 26,000 of them throughout the world. These companies coordinate translation projects in multiple languages simultaneously, often involving many different file types, processes, and technology tools. The words themselves are translated and interpreted by the hundreds of thousands of language professionals scattered all across the globe. Many translators and interpreters also have direct clients, but most are freelancers whose work comes from agencies.
2. The need for translation is fading away. The U.S. Bureau of Labor Statistics estimates that there will be 83,000 jobs for interpreters and translators by 2020 in the United States alone. This job market is expected to grow by 42 percent from 2010 to 2020, significantly higher than the average of 14 percent for all professions. Data from Common Sense Advisory shows that globally, the market has a compound annual growth rate of 12.17 percent.
3. Most translators translate books; most interpreters work at the United Nations. Literary translation and conference interpreting are two of the most visible specializations, but they actually represent very tiny segments of the market at large. Who are the biggest translation spenders? Military and defense agencies spend the most on translation, with the United States routinely spending billions on language services for defense and intelligence initiatives. On the commercial side, some of the largest segments of the translation market are manufacturing, software, health care, legal, and financial services. As a result, freelancers often work in these specialty areas -- as financial translators, medical interpreters, legal translators, and court interpreters.
4. Any bilingual can be a translator or an interpreter. The ability to write in English does not make a person a professional writer. The ability to speak English does not make a person a professional speaker. Likewise, the ability to write or speak two languages does not mean that a person can translate or interpret. Plenty of people who are perfectly fluent in two languages fail professional exams for translation and interpreting. Why? Being bilingual does not guarantee that a person will be able to transport meaning from one language and culture to another without inflicting harm in the process. Most translators and interpreters are highly educated, with advanced degrees and training in either translation, linguistics, or a specialty field. Also, while not mandatory, professional certifications are widely recognized and strongly encouraged. In the U.S., translators are certified by the American Translators Association, and a variety of certifications exist for interpreters.
5. Interpreters and translators do the same thing. The all-encompassing term that the general public uses to refer to language professionals is "translators," but the reality is that translators and interpreters have very different job skills. Translation refers to written language, while interpreting refers to spoken language. Translators must have great writing skills and training in translation, but they must also be adept at using computer-assisted translation tools and terminology databases. Interpreters, on the other hand, have to develop their short-term memory retention and note-taking skills as well as memorizing specialized terminology for instant recall.
6. Translators and interpreters work in more than two languages. One of the most common questions translators and interpreters are asked is, "How many languages do you speak?" In reality, many translators work in only one direction -- from one language into another, but not in the reverse. For translators and interpreters, it is better to have in-depth knowledge of just two languages than to have surface-level knowledge of several. Why? Of approximately one million words in English, the average person uses only 4,000 to 5,000 words on a regular basis. People who are "educated" know between 8,000 and 10,000 words. The professions with the widest vocabulary, such as doctors and lawyers, use about 23,000 words. Interpreters and translators who work for these specialized professions often use this kind of advanced technical vocabulary in two languages. Some translators and interpreters do work in more than one language combination -- for example, conference interpreters often have several "passive" languages that they can understand. However, translators and interpreters are not usually hyperpolyglots.
7. Translation only matters to "language people." The need for translation crosses both the public and private sectors. In the business world, executives at companies of all sizes are beginning to recognize that translation is a pathway to enabling more revenue and entering new markets. A recent study found that Fortune 500 companies that augmented their translation budget were 1.5 times more likely than their Fortune 500 peers to report an increase in total revenue. Also, government bodies are increasingly taking an interest in translation. Indeed, even those involved in development and non-profit work need to pay attention to translation. A report on translation in Africa conducted for Translators without Borders in May 2012 showed that greater access to translated information would improve political inclusion, health care, human rights, and even save lives of citizens of African countries.
8. Crowdsourcing puts professional translators out of work. As online communities have become more popular, so has something called "crowdsourced translation." This phenomenon typically emerges when online community members get excited about a product and want to use it in their native languages. Sometimes, these customers and fans even begin creating their own translations and posting them in user forums. Instead of leaving their customers to pontificate on the best translations amongst themselves, smart companies are giving these communities the ability to easily suggest their translations. Are companies harnessing the work of these volunteers to obtain free labor? Actually, as the research shows, saving money is not a primary motivation -- setting up these kinds of platforms can cost companies more time and money than just paying for traditional human translation. They typically pay human translators and translation companies to edit the group-translated content anyway, but they believe the collective approach gives power directly to customers and users, enabling them to have a say in which translations they like best.
9. Machine translation is crushing the demand for human translation. The opposite is true. Machine translation is actually expanding the demand for human translation and fueling the market at large. How? Machine translation -- especially the free online kind -- serves as an awareness campaign, putting translation squarely in front of the average person. Translating large volumes of information is never free -- it comes at a cost, even with machine translation. Machine translation technology and related services make up a tiny percentage of the total translation market. Of course, machine translation can achieve some feats that humans cannot, such as quickly scanning large bodies of text and provide summaries of the information contained within them. However, as with most technologies, humans are needed to use machine translation intelligently. As Ray Kurzweil points out, technologies typically don't replace whole fields -- rather, they more often help fields to evolve.
10. All translation will someday be free. The translation and interpreting industry adds tens of thousands of new jobs to the global economy each year and there is no slowdown in sight. Translators and interpreters are extremely important members of this industry -- in fact, they are the very heart of it. However, much like other professional service industries, the translation industry also relies on countless other professionals: project managers, account managers, vendor managers, production managers, schedulers, trainers, quality assurance teams, proofreaders, desktop publishing professionals, engineers, product managers, salespeople, marketers, technicians, and even people who work in procurement, human resources, billing, and IT. Research from Common Sense Advisory shows that demand for translation is outpacing supply -- so if anything, human translators are becoming even more important. However, they are part of a much larger ecosystem, one that keeps global business churning and international communication flowing.
(α) Στη Φινλανδία, φαίνεται να ξέρουν ότι οι επαγγελματίες υποτιτλιστές είναι καμιά 400ριά. Εδώ; Έχει κανείς ιδέα;
(β) Στη Φινλανδία, λέει, η αμοιβή είναι 450-550$ για υποτιτλισμό ταινίας μιας ώρας. Έχει καμία σχέση αυτό με τις ελληνικές αμοιβές; Πώς και γιατί; (Μην ξεχνάμε ότι είναι επίσης ανάδελφη γλώσσα, με λιγότερους καταναλωτές.)
(γ) @Nickel: Στη δυστοπία του 2020, πόση και ποια (ποιοτικά) θα είναι άραγε η δουλειά που θα πρέπει να επιμεληθούν οι χψω μεταφραστές (αφού περάσει από τα αυτόματα φίλτρα); Και τι θα νοείται «ξεροκόμματο» σε μια χώρα με 80% (ή όσο) ανεργία;
Πριν απαντήσετε, ρίξτε και μια ματιά σε αυτό το όχι και τόσο φρέσκο κείμενο (από εδώ), για μια άλλη αγορά, βέβαια, που νομίζω ότι αξίζει πάντως να το έχουμε στο κόρπους μας (άμεση σχέση με τη συζήτηση εδώ έχουν τα #8, #9 και #10):
Nataly Kelly:
Clearing up the Top 10 Myths About Translation
Translation has an impact on virtually every aspect of society, politics, and economics, but how much of what you know about translation is really true? You might be surprised to learn that translation is a highly diverse and complex market -- and one that's bigger than you might think. Here are ten of the most widely held myths about translation:
1. Translation is a small, niche market. The global market for outsourced language services is worth more than US$33 billion in 2012. The largest segment of the market is written translation, followed by on-site interpreting and software localization. The vast majority of these translation services are provided by small agencies -- there are more than 26,000 of them throughout the world. These companies coordinate translation projects in multiple languages simultaneously, often involving many different file types, processes, and technology tools. The words themselves are translated and interpreted by the hundreds of thousands of language professionals scattered all across the globe. Many translators and interpreters also have direct clients, but most are freelancers whose work comes from agencies.
2. The need for translation is fading away. The U.S. Bureau of Labor Statistics estimates that there will be 83,000 jobs for interpreters and translators by 2020 in the United States alone. This job market is expected to grow by 42 percent from 2010 to 2020, significantly higher than the average of 14 percent for all professions. Data from Common Sense Advisory shows that globally, the market has a compound annual growth rate of 12.17 percent.
3. Most translators translate books; most interpreters work at the United Nations. Literary translation and conference interpreting are two of the most visible specializations, but they actually represent very tiny segments of the market at large. Who are the biggest translation spenders? Military and defense agencies spend the most on translation, with the United States routinely spending billions on language services for defense and intelligence initiatives. On the commercial side, some of the largest segments of the translation market are manufacturing, software, health care, legal, and financial services. As a result, freelancers often work in these specialty areas -- as financial translators, medical interpreters, legal translators, and court interpreters.
4. Any bilingual can be a translator or an interpreter. The ability to write in English does not make a person a professional writer. The ability to speak English does not make a person a professional speaker. Likewise, the ability to write or speak two languages does not mean that a person can translate or interpret. Plenty of people who are perfectly fluent in two languages fail professional exams for translation and interpreting. Why? Being bilingual does not guarantee that a person will be able to transport meaning from one language and culture to another without inflicting harm in the process. Most translators and interpreters are highly educated, with advanced degrees and training in either translation, linguistics, or a specialty field. Also, while not mandatory, professional certifications are widely recognized and strongly encouraged. In the U.S., translators are certified by the American Translators Association, and a variety of certifications exist for interpreters.
5. Interpreters and translators do the same thing. The all-encompassing term that the general public uses to refer to language professionals is "translators," but the reality is that translators and interpreters have very different job skills. Translation refers to written language, while interpreting refers to spoken language. Translators must have great writing skills and training in translation, but they must also be adept at using computer-assisted translation tools and terminology databases. Interpreters, on the other hand, have to develop their short-term memory retention and note-taking skills as well as memorizing specialized terminology for instant recall.
6. Translators and interpreters work in more than two languages. One of the most common questions translators and interpreters are asked is, "How many languages do you speak?" In reality, many translators work in only one direction -- from one language into another, but not in the reverse. For translators and interpreters, it is better to have in-depth knowledge of just two languages than to have surface-level knowledge of several. Why? Of approximately one million words in English, the average person uses only 4,000 to 5,000 words on a regular basis. People who are "educated" know between 8,000 and 10,000 words. The professions with the widest vocabulary, such as doctors and lawyers, use about 23,000 words. Interpreters and translators who work for these specialized professions often use this kind of advanced technical vocabulary in two languages. Some translators and interpreters do work in more than one language combination -- for example, conference interpreters often have several "passive" languages that they can understand. However, translators and interpreters are not usually hyperpolyglots.
7. Translation only matters to "language people." The need for translation crosses both the public and private sectors. In the business world, executives at companies of all sizes are beginning to recognize that translation is a pathway to enabling more revenue and entering new markets. A recent study found that Fortune 500 companies that augmented their translation budget were 1.5 times more likely than their Fortune 500 peers to report an increase in total revenue. Also, government bodies are increasingly taking an interest in translation. Indeed, even those involved in development and non-profit work need to pay attention to translation. A report on translation in Africa conducted for Translators without Borders in May 2012 showed that greater access to translated information would improve political inclusion, health care, human rights, and even save lives of citizens of African countries.
8. Crowdsourcing puts professional translators out of work. As online communities have become more popular, so has something called "crowdsourced translation." This phenomenon typically emerges when online community members get excited about a product and want to use it in their native languages. Sometimes, these customers and fans even begin creating their own translations and posting them in user forums. Instead of leaving their customers to pontificate on the best translations amongst themselves, smart companies are giving these communities the ability to easily suggest their translations. Are companies harnessing the work of these volunteers to obtain free labor? Actually, as the research shows, saving money is not a primary motivation -- setting up these kinds of platforms can cost companies more time and money than just paying for traditional human translation. They typically pay human translators and translation companies to edit the group-translated content anyway, but they believe the collective approach gives power directly to customers and users, enabling them to have a say in which translations they like best.
9. Machine translation is crushing the demand for human translation. The opposite is true. Machine translation is actually expanding the demand for human translation and fueling the market at large. How? Machine translation -- especially the free online kind -- serves as an awareness campaign, putting translation squarely in front of the average person. Translating large volumes of information is never free -- it comes at a cost, even with machine translation. Machine translation technology and related services make up a tiny percentage of the total translation market. Of course, machine translation can achieve some feats that humans cannot, such as quickly scanning large bodies of text and provide summaries of the information contained within them. However, as with most technologies, humans are needed to use machine translation intelligently. As Ray Kurzweil points out, technologies typically don't replace whole fields -- rather, they more often help fields to evolve.
10. All translation will someday be free. The translation and interpreting industry adds tens of thousands of new jobs to the global economy each year and there is no slowdown in sight. Translators and interpreters are extremely important members of this industry -- in fact, they are the very heart of it. However, much like other professional service industries, the translation industry also relies on countless other professionals: project managers, account managers, vendor managers, production managers, schedulers, trainers, quality assurance teams, proofreaders, desktop publishing professionals, engineers, product managers, salespeople, marketers, technicians, and even people who work in procurement, human resources, billing, and IT. Research from Common Sense Advisory shows that demand for translation is outpacing supply -- so if anything, human translators are becoming even more important. However, they are part of a much larger ecosystem, one that keeps global business churning and international communication flowing.
Αν πρόσεξες, όμως, το άρθρο λέει ότι το Netflix δίνει 300 δολάρια για κάθε ώρα προγράμματος, καθόλου ξεροκόμματο, ενώ ο μεταφραστής μπορεί να πάρει από αυτά, με τις τρέχουσες τιμές των ξένων εταιρειών υποτιτλισμού, γύρω στα 70-80.
Από την άλλη πλευρά, μένουμε με ανοιχτό το στόμα όταν μαθαίνουμε ότι στη Φινλανδία οι υποτιτλιστές που αμείβονται σύμφωνα με τη συλλογική τους σύμβαση βγάζουν 450-500 δολάρια καθαρά για 60 λεπτά προγράμματος. Δεδομένου ότι με λίγη αφοσίωση εύκολα βγαίνουν 60 λεπτά προγράμματος ημερησίως, μιλάμε για ένα καθόλου ευκαταφρόνητο μεροκάματο. Άντε, να το σπάσουμε σε δύο μέρες, και το μεροκάματο να πέσει από τα 500 στα 250. Καθόλου άσχημα.
SBE
¥
Άλεξ, λέει επίσης το άρθρο ότι 90 λεπτά παίρνουν συνήθως μια βδομάδα για να υποτιτλιστούν, οπότε ο υποτιτλιστής παίρνει γύρω στα $600 τη βδομάδα, 2400 το μήνα, ήτοι σε ευρώ 1850, με τη χώρα του μάλλον ακριβότερη από την Ελλάδα.
Δόκτορα, σχετικά με το πόσοι είναι: δεν μας λέει ότι είναι ακριβής ο αριθμός 400, και σίγουρα και στην Ελλάδα όποιος δουλεύει στο χώρο θα μπορεί να κάνει μια εκτίμηση.
Δόκτορα, σχετικά με το πόσοι είναι: δεν μας λέει ότι είναι ακριβής ο αριθμός 400, και σίγουρα και στην Ελλάδα όποιος δουλεύει στο χώρο θα μπορεί να κάνει μια εκτίμηση.
Καταρχάς, αφού τα 60 λεπτά αμείβονται με 500, άρα η ταινία των 90 λεπτών βγάζει 750. Αλλά το άρθρο μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Η 20χρονη πείρα μου στον υποτιτλισμό λέει ότι υποτιτλίζεις χαλαρά 45' την ημέρα, λίγο πιο ζόρικα 60', και τα 90' βγαίνουν σε δύο μέρες, το πολύ τρεις. Όποιος λέει ότι θέλει μία βδομάδα για μια ταινία σημαίνει ότι είναι τόσο καλοπληρωμένος που μπορεί να δουλεύει 4 ώρες την ημέρα και να βγάζει όλα του τα έξοδα.
SBE
¥
Έκανα υπολογισμούς με το συντηρητικότερο κάτω άκρο της ζώνης αμοιβών.