SBE
¥
Eλλη, μέχρι να μάθεις τι σημαίνει η φράση "ο σκοπος της άσκησης" καλύτερα να μη λες για ασκήσεις :scared:
Επίσης τι πάει να πει "δεν μας μαθαίνουν την προφορά των ονομάτων"; Δεν μάθαμε πως προφέρεται στα αγγλικά ο σιδεράς, ο φούρναρης, ο βαρελοποιός, ο ράφτης, ο υφασματέμπορος*; Δεν μάθαμε ένα σωρό τοπωνύμια που είναι και επίθετα; Ή ένα σωρό ονόματα άλλης προέλευσης; Αφού δεν υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες για τα ονόματα, τι θα πει "να μας μάθουν τα ονόματα";
Κι όποιος θέλει τις δύσκολες λέξεις και δεν έχει διάθεση να τις ψάχνει σε κανένα βιβλίο (υπάρχουν έτοιμα βιβλία γι'αυτό το σκοπό), υπάρχει το ίντερνετ, ακόμα κι η Γουικιπίντια. Και υπάρχει στο κάτω κάτω κι η κοινή λογική μας. Να, αυτό που λέει πιο πάνω ο Εάριος για τη Σκάρλετ, υπάρχει περίπτωση Έλληνας γνώστης της αμερικανικής, με κάποια επαφή με τη γλώσσα κι όχι τελείως ξεκομμένος, να το κάνει λάθος όταν μιλάει αγγλικά; Ή υπάρχει κανένας που δεν γνωρίζει ότι ο Παπαθανασίου είναι γνωστός στους αμερικανόφωνους ως Βαντζέλις (εμ, δεν έβαζε κι αυτός ένα h μετά το g να το προλάβει; ) και έχουνε ολόκληρες συζητήσεις για το ποιά είναι η σωστή προφορά του. Ο τελείως ξεκομμένος από τη γλώσσα, που θα βρεθεί μια φορά στα δέκα χρόνια να κάνει συζήτηση στην Αγγλική γλώσσα, δε νομίζω ότι θα κολλήσει μόνο στο όνομα της δίδας Γιόχανσον.
Επίσης, πολλά τα έχουμε εμπεδώσει. Όσοι είμαστε τόσο μεγάλοι ώστε να θυμόμαστε την προεδρία του Κλίντον, είχαμε ακούσει εκατό φορές ότι πριν γίνει πρόεδρος ήταν κυβερνήτης της πολιτείας του Αρκάνσας- και είχαμε ακούσει επίσης εκατό φορές ότι οι αμερικανοί το προφέρουν Άρκανσο. :blush:
Τώρα για το πώς λένε τον ζωγράφο των ηλιοτροπίων οι αγγλόφωνοι, η απάντηση είναι: ούτε κι αυτοί ξέρουν. Κι αυτό το λέω έχοντας ζήσει είκοσι χρόνια σε αγγλόφωνη χώρα και έχοντας μεγαλώσει σε δίγλωσσο περιβάλλον και έχοντας διαπιστώσει ότι οι μόνοι που είναι τόσο ανήσυχοι για την προφορά τους είναι οι Έλληνες, που νομίζουν ότι οι Άγγλοι νοιάζονται για το πώς μιλάει κανείς τη γλώσσα τους, όπως νοιάζονται οι Έλληνες για τη δική τους.
Πίσω στον Βαν Γκογκ, υπάρχει η συνιστώμενη προφορά η οποία ήδη περιλαμβάνει σύμφωνο που δεν είναι κοινό στην αγγλική γλώσσα και για πολλούς είναι προβληματικό (x), και υπάρχει και το "ο καθένας λέει ό,τι θέλει γιατί ξέρουν ότι οι Ολλανδοί το λένε κάπως αλλιώς". Έτσι τον έχουνε κάνει από Ρώσσο (Βαγγώφ) μέχρι Ασιάτη (Βανγκ-Ο). Οπότε το να ξέρει κανείς την "ορθή" προφορά ενός Ολλανδικού ονόματος στην αγγλική γλώσσα δεν εξασφαλίζει καλύτερη συνεννόηση.
Α, και σχετικά με τον Ρόναλντ Ρήγκαν, τότε που ήταν ακόμα πρόεδρος η μικρή SBE είχε φιλοξενήσει κάτι αμερικανάκια από το Τέξας και πάνω στο μπλα μπλα αναφερθήκαμε και στον πρόεδρο των ΗΠΑ, που επειδή δεν είχα ακούσει ποτέ τις ειδήσεις στα αγγλικά τον είπα όπως τον λέγαμε στην Ελλάδα. Διάλογος:
Λέιν, ετών 14: Who?
SBE, επίσης 14: The president of the United States
Λέιν: It's pronounced Ray-gun.
SBE: Thanks, I didn't know that.
Και συνεχίσαμε την κουβέντα μας.
Aπλούστατο και φυσιολογικό. Αυτά συμβαίνουν στην κουβέντα σε ξένη γλώσσα. Κανένας δεν ξέρει τα πάντα. Κι εγώ στα ελληνικά παρατονίζω λέξεις γιατί δεν έδωσα ποτέ σημασία στον τόνο τους και δεν τις έχω συναντήσει παρά μόνο γραπτές. Α, ξέχασα, στην Ελλάδα έχουμε λίγο πρόβλημα με αυτό. :s
Όλα τα άλλα μου θυμίζουν τη Λινγκ/ Λούσι Λιού (you said Ling, hard L, hard G; it's Ling, soft L, soft G) :huh:
Επίσης τι πάει να πει "δεν μας μαθαίνουν την προφορά των ονομάτων"; Δεν μάθαμε πως προφέρεται στα αγγλικά ο σιδεράς, ο φούρναρης, ο βαρελοποιός, ο ράφτης, ο υφασματέμπορος*; Δεν μάθαμε ένα σωρό τοπωνύμια που είναι και επίθετα; Ή ένα σωρό ονόματα άλλης προέλευσης; Αφού δεν υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες για τα ονόματα, τι θα πει "να μας μάθουν τα ονόματα";
Κι όποιος θέλει τις δύσκολες λέξεις και δεν έχει διάθεση να τις ψάχνει σε κανένα βιβλίο (υπάρχουν έτοιμα βιβλία γι'αυτό το σκοπό), υπάρχει το ίντερνετ, ακόμα κι η Γουικιπίντια. Και υπάρχει στο κάτω κάτω κι η κοινή λογική μας. Να, αυτό που λέει πιο πάνω ο Εάριος για τη Σκάρλετ, υπάρχει περίπτωση Έλληνας γνώστης της αμερικανικής, με κάποια επαφή με τη γλώσσα κι όχι τελείως ξεκομμένος, να το κάνει λάθος όταν μιλάει αγγλικά; Ή υπάρχει κανένας που δεν γνωρίζει ότι ο Παπαθανασίου είναι γνωστός στους αμερικανόφωνους ως Βαντζέλις (εμ, δεν έβαζε κι αυτός ένα h μετά το g να το προλάβει; ) και έχουνε ολόκληρες συζητήσεις για το ποιά είναι η σωστή προφορά του. Ο τελείως ξεκομμένος από τη γλώσσα, που θα βρεθεί μια φορά στα δέκα χρόνια να κάνει συζήτηση στην Αγγλική γλώσσα, δε νομίζω ότι θα κολλήσει μόνο στο όνομα της δίδας Γιόχανσον.
Επίσης, πολλά τα έχουμε εμπεδώσει. Όσοι είμαστε τόσο μεγάλοι ώστε να θυμόμαστε την προεδρία του Κλίντον, είχαμε ακούσει εκατό φορές ότι πριν γίνει πρόεδρος ήταν κυβερνήτης της πολιτείας του Αρκάνσας- και είχαμε ακούσει επίσης εκατό φορές ότι οι αμερικανοί το προφέρουν Άρκανσο. :blush:
Τώρα για το πώς λένε τον ζωγράφο των ηλιοτροπίων οι αγγλόφωνοι, η απάντηση είναι: ούτε κι αυτοί ξέρουν. Κι αυτό το λέω έχοντας ζήσει είκοσι χρόνια σε αγγλόφωνη χώρα και έχοντας μεγαλώσει σε δίγλωσσο περιβάλλον και έχοντας διαπιστώσει ότι οι μόνοι που είναι τόσο ανήσυχοι για την προφορά τους είναι οι Έλληνες, που νομίζουν ότι οι Άγγλοι νοιάζονται για το πώς μιλάει κανείς τη γλώσσα τους, όπως νοιάζονται οι Έλληνες για τη δική τους.
Πίσω στον Βαν Γκογκ, υπάρχει η συνιστώμενη προφορά η οποία ήδη περιλαμβάνει σύμφωνο που δεν είναι κοινό στην αγγλική γλώσσα και για πολλούς είναι προβληματικό (x), και υπάρχει και το "ο καθένας λέει ό,τι θέλει γιατί ξέρουν ότι οι Ολλανδοί το λένε κάπως αλλιώς". Έτσι τον έχουνε κάνει από Ρώσσο (Βαγγώφ) μέχρι Ασιάτη (Βανγκ-Ο). Οπότε το να ξέρει κανείς την "ορθή" προφορά ενός Ολλανδικού ονόματος στην αγγλική γλώσσα δεν εξασφαλίζει καλύτερη συνεννόηση.
Α, και σχετικά με τον Ρόναλντ Ρήγκαν, τότε που ήταν ακόμα πρόεδρος η μικρή SBE είχε φιλοξενήσει κάτι αμερικανάκια από το Τέξας και πάνω στο μπλα μπλα αναφερθήκαμε και στον πρόεδρο των ΗΠΑ, που επειδή δεν είχα ακούσει ποτέ τις ειδήσεις στα αγγλικά τον είπα όπως τον λέγαμε στην Ελλάδα. Διάλογος:
Λέιν, ετών 14: Who?
SBE, επίσης 14: The president of the United States
Λέιν: It's pronounced Ray-gun.
SBE: Thanks, I didn't know that.
Και συνεχίσαμε την κουβέντα μας.
Aπλούστατο και φυσιολογικό. Αυτά συμβαίνουν στην κουβέντα σε ξένη γλώσσα. Κανένας δεν ξέρει τα πάντα. Κι εγώ στα ελληνικά παρατονίζω λέξεις γιατί δεν έδωσα ποτέ σημασία στον τόνο τους και δεν τις έχω συναντήσει παρά μόνο γραπτές. Α, ξέχασα, στην Ελλάδα έχουμε λίγο πρόβλημα με αυτό. :s
Όλα τα άλλα μου θυμίζουν τη Λινγκ/ Λούσι Λιού (you said Ling, hard L, hard G; it's Ling, soft L, soft G) :huh:
