Με έστειλαν να διαβάσω το κείμενο του γλωσσολόγου Φοίβου Παναγιωτίδη (αναπληρωτή καθηγητή Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου) για τη διδασκαλία των Αρχαίων στο Γυμνάσιο. Αντιγράφω:
Σχετικά με τον θόρυβο περί τα Αρχαία στο Γυμνάσιο
Φοίβος Παναγιωτίδης • Wednesday, June 1, 2016
Τέσσερις επισημάνσεις χωρίς ρητορικές και ανυπόστατους ισχυρισμούς:
1. Λεξιλόγιο. Δεν είναι απαραίτητο να διδάσκεις Αρχαία Ελληνικά για να διδάξεις λόγιο λεξιλόγιο. Η διδασκαλία του λεξιλογικού πλούτου της Ελληνικής αλλά και των μηχανισμών δημιουργίας νέων λέξεων είναι δουλειά του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
2. Γραμματική. Η διδασκαλία της γραμματικής της αρχαίας ούτε τροφοδοτεί, ούτε εμπλουτίζει, ούτε καν υποστηρίζει την ενδιάθετη γνώση της γραμματική της νέας. Όποιος έχει υπόψη του έρευνα που θα έδινε ενδείξεις για κάτι τέτοιο, ας την παραθέσει: η επιστήμη της Γλωσσολογίας διανύει τον δεύτερο αιώνα ζωής της και δεν γίνεται να δογματίζουμε περί γλώσσας αυθαίρετα. Πιο συγκεκριμένα, η διδασκαλία μετοχών και τριγενών-δικατάληκτων επιθέτων (ή όποιας άλλης αρχαΐζουσας δομής ή αρχαΐζοντος τύπου) είναι υπόθεση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
3. Κείμενα και Γραμματεία. Το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών σε οποιαδήποτε μορφή από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους έχει αποτύχει συστηματικά και παταγωδώς να παράσχει στους Έλληνες πρόσβαση στα κείμενα της παλαιότερης γραμματείας μας. Προφανώς πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις για να γνωριστεί ο σύγχρονος Έλληνας με την παλαιότερη γραμματεία μας: μεταφράσεις και παράλληλα κείμενα. Ειδικά στις μεταφράσεις πρέπει να επενδυθεί μόχθος και χρήμα.
4. Να διδάσκονται τα Αρχαία; Βεβαίως, στο Λύκειο, αφού ακούσουμε τους ειδικούς στα Παιδαγωγικά και τους έμπειρους φιλολόγους μας σχετικά με τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας. Πολιτισμικά είναι παραπάνω από επιθυμητή η εξοικείωση των μαθητών του ελληνικού σχολείου με τη δομή της αρχαίας γλώσσας.
https://www.facebook.com/notes/φοίβ...περί-τα-αρχαία-στο-γυμνάσιο/10154259348473436
Φοίβος Παναγιωτίδης • Wednesday, June 1, 2016
Τέσσερις επισημάνσεις χωρίς ρητορικές και ανυπόστατους ισχυρισμούς:
1. Λεξιλόγιο. Δεν είναι απαραίτητο να διδάσκεις Αρχαία Ελληνικά για να διδάξεις λόγιο λεξιλόγιο. Η διδασκαλία του λεξιλογικού πλούτου της Ελληνικής αλλά και των μηχανισμών δημιουργίας νέων λέξεων είναι δουλειά του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
2. Γραμματική. Η διδασκαλία της γραμματικής της αρχαίας ούτε τροφοδοτεί, ούτε εμπλουτίζει, ούτε καν υποστηρίζει την ενδιάθετη γνώση της γραμματική της νέας. Όποιος έχει υπόψη του έρευνα που θα έδινε ενδείξεις για κάτι τέτοιο, ας την παραθέσει: η επιστήμη της Γλωσσολογίας διανύει τον δεύτερο αιώνα ζωής της και δεν γίνεται να δογματίζουμε περί γλώσσας αυθαίρετα. Πιο συγκεκριμένα, η διδασκαλία μετοχών και τριγενών-δικατάληκτων επιθέτων (ή όποιας άλλης αρχαΐζουσας δομής ή αρχαΐζοντος τύπου) είναι υπόθεση του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
3. Κείμενα και Γραμματεία. Το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών σε οποιαδήποτε μορφή από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους έχει αποτύχει συστηματικά και παταγωδώς να παράσχει στους Έλληνες πρόσβαση στα κείμενα της παλαιότερης γραμματείας μας. Προφανώς πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις για να γνωριστεί ο σύγχρονος Έλληνας με την παλαιότερη γραμματεία μας: μεταφράσεις και παράλληλα κείμενα. Ειδικά στις μεταφράσεις πρέπει να επενδυθεί μόχθος και χρήμα.
4. Να διδάσκονται τα Αρχαία; Βεβαίως, στο Λύκειο, αφού ακούσουμε τους ειδικούς στα Παιδαγωγικά και τους έμπειρους φιλολόγους μας σχετικά με τις κατάλληλες μεθόδους διδασκαλίας. Πολιτισμικά είναι παραπάνω από επιθυμητή η εξοικείωση των μαθητών του ελληνικού σχολείου με τη δομή της αρχαίας γλώσσας.
https://www.facebook.com/notes/φοίβ...περί-τα-αρχαία-στο-γυμνάσιο/10154259348473436