Άκου να δεις: Απίθανες πληροφορίες που περνάνε από τα χέρια του μεταφραστή

[AoratiMelani]

Α καλά, και στο χωριό της γιαγιάς μου ο δρόμος του σπιτιού λέγεται οδός Δημόπουλων (αλλά με ταμπέλα και με νούμερα και με ταχυδρομικό κώδικα).
Και σε άλλα χωριά ακόμη και σήμερα στέλνω το γράμμα μόνο με το όνομα του παραλήπτη. Αλλά το Σαν Χοσέ είναι τουλάχιστον ίσαμε τη Λάρισα, και στη Λάρισα δεν στέλνεις έτσι γράμμα.

Επιπλέον αυτό το 500 μέτρα βόρεια, 100 δυτικά και 200 νότια εγώ δεν το έχω ξαναδεί - και μάλιστα σε συμβόλαιο.

 

[Alexandra]

Στη Μάλτα, όλα τα σπίτια έχουν ονόματα, τα οποία, απ' ό,τι ξέρω, στο παρελθόν αντικαθιστούσαν τον αριθμό ή ακόμα και το όνομα του δρόμου. Δηλαδή, έστελνες ένα γράμμα με το όνομα του παραλήπτη και το όνομα του σπιτιού του και κάποια άλλη απαραίτητη πληροφορία, όπως όνομα δρόμου ή γειτονιά. Αλλά σίγουρα χωρίς αριθμό.

http://theeducatedburgher.blogspot.gr/2010/01/malta-where-everybody-knows-your-houses.html

In Malta and Gozo, they name their houses. I'm not sure if this is a borrowing from the UK, where many jurisdictions use house or estate names instead of numbered street addresses, or if it predates British influence. But whereas in my experience the practice normally applies to standalone structures in the UK, in Malta even townhouses and semi-detached homes are named.
Usually, the names are displayed on pretty little ceramic plaques near the front door. Many of the names reflect Malta's Catholic heritage; others reflect its popularity among second-home owners from elsewhere in Europe.
The style of the house-name plaques has also been picked up for street signs and other public signage, which has the doubly pleasant effect of making them less obtrusive and much nicer to look at.​

 

[daeman]

Ναι, αλλά τουλάχιστον δεν τα γράφουν και στα συμβόλαια, ελπίζω. Εξάλλου άλλο στο τάδε χωριό, εδώ μιλάμε για το κέντρο της πρωτεύουσας.

Όχι, στα συμβόλαια γράφουν οδούς και αριθμούς (και κάτι άλλα συμβολαιογραφικά αλαμπουρνέζικα).

Ωστόσο, το «εδώ» που έγραφα παραπάνω δεν αφορά το «τάδε χωριό», γιατί πόλη 81.000+ κατοίκων (απογραφή 2011) χωριό δεν τη λες.

Με την ευκαιρία, ο Δήμος (Cantón) του Σαν Χοσέ, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 287.619 κατοίκους, αλλά η Γουίκη γράφει: "The population of San José Canton is 288,054, though the metropolitan area stretches beyond the canton limits and comprises a third of the country's population" και στο CostaRicaLaw.com (που, αφού μεταφράζεις συμβολαιογραφικά, μπορεί να σου χρειαστεί :)) λέει ότι στην επαρχία του Σαν Χοσέ κατοικεί το 32,6% του συνολικού πληθυσμού της χώρας (4.301.712), ενώ το Geohive * αναφέρει: The agglomeration of San José counted 1,982,339 people in 2000 (και Cantón Curridabat: 65.034).

Προς σύγκριση, σύμφωνα με τα στοιχεία απογραφής του 2011, η περιφερειακή ενότητα Λάρισας έχει 284.325 κατοίκους, ενώ η εφημερίδα Ελευθερία γράφει για την πόλη της Λάρισας 129.533 κατοίκους (απογραφή 2011· νόμιμο πληθυσμό, ενώ ο μόνιμος εκτιμάται από το Τμήμα Στατιστικής στις 160.000 περίπου).


* Όπου βρίσκω στην Κόστα Ρίκα Cantón Grecia και Cantón Atenas (με δήμαρχο τον Camino Costa, Rico ).

 

[AoratiMelani]

στο CostaRicaLaw.com (που, αφού μεταφράζεις συμβολαιογραφικά, μπορεί να σου χρειαστεί :))

Ευχαριστώ. :)

Αυτή τη στιγμή είμαι στην περιγραφή του ακινήτου και ειλικρινά δεν περιγράφεται. :)

 

[nickel]

Η πολιορκία της οδού Σίντνεϊ

Δεν διάβασα την ιστορία στο πλαίσιο της δουλειάς, αλλά τη θυμήθηκε ο Στ. Κασιμάτης (για να πειράξει έναν από τους αγαπημένους τους στόχους, τον υφυπουργό Νότη Μηταράκη). Γράφει στη χτεσινή Καθημερινή:

Στις 3 Ιανουαρίου 1911, η Σκότλαντ Γιαρντ εντόπισε σε ένα σπίτι της οδού Σίντνι, στη συνοικία Στέπνι του Λονδίνου, μια επικίνδυνη συμμορία Λεττονών αναρχικών, οι οποίοι μερικές εβδομάδες προηγουμένως είχαν σκοτώσει δύο αστυνομικούς σε μια απόπειρα ληστείας. Αστυνομία, αλλά και στρατιώτες, περικύκλωσαν το σπίτι και άρχισαν το πιστολίδι. Μόλις το πληροφορήθηκε, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Γουίνστον Τσώρτσιλ άφησε στη μέση την επιστολή που έγραφε προς τον πρωθυπουργό (τη συνέχισε αργότερα, αφηγούμενος και την περιπέτειά του...) και έσπευσε επί τόπου, για να ηγηθεί της επιχείρησης. Η επιχείρηση τελικά ήταν στα όρια του φιάσκου: τρεις ακόμη αστυνομικοί σκοτώθηκαν, καθώς και ένας πυροσβέστης, το σπίτι της οδού Σίντνι που ήταν οχυρωμένοι οι αναρχικοί έπιασε φωτιά και μόνον οι δύο από αυτούς βρέθηκαν νεκροί.

Ο Τσώρτσιλ όμως, πάντα άνθρωπος της δράσης, το φχαριστήθηκε. Και ήταν ο μόνος. Η δημοσιότητα τον γελοιοποίησε και έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους του να αμφισβητήσουν τη σοβαρότητά του. Πήγε, ενώ ούτε μπορούσε να προσφέρει κάτι με την παρουσία του ούτε έπρεπε να θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο. Στις φωτογραφίες της εποχής τον βλέπουμε με το ημίψηλο στο κεφάλι και ένα μακρύ παλτό με γιακά από αστρακάν να καλύπτεται πίσω από καφάσια και σκουπιδοτενεκέδες, παρακολουθώντας τη μάχη. «Καλά, ο φωτογράφος ήταν εκεί επειδή έκανε τη δουλειά του. Ο υπουργός γιατί βρισκόταν εκεί;», κορόιδευε την επομένη ο Μπάλφουρ στη Βουλή. Πώς εξελίχθηκε ο Τσώρτσιλ είναι πασίγνωστο. Τριάντα χρόνια αργότερα ήταν αυτός ο χαρακτήρας του που τον έκανε ιδεώδη ηγέτη για τη Βρετανία στην πιο κρίσιμη ώρα της σύγχρονης Ιστορίας της...

A famous photograph from the time shows Churchill peering around a corner to view events. Balfour asked: "He [Churchill] and a photographer were both risking valuable lives. I understand what the photographer was doing but what was the Right Honourable gentleman doing?"​

Στα αγγλικά, με λεπτομέρειες:
http://en.wikipedia.org/wiki/Siege_of_Sidney_Street

 

[dharvatis]

As per the American Heart Association, the beat of the Bee Gees song "Stayin' Alive" provides an ideal rhythm in terms of beats per minute to use for hands-only CPR.

 

[bernardina]

As per the American Heart Association, the beat of the Bee Gees song "Stayin' Alive" provides an ideal rhythm in terms of beats per minute to use for hands-only CPR.

Well... it's a matter of staying alive, isn't it? ;)

 

[SBE]

Στο ΗΒ είχε βγει μια σειρά διαφημίσεων με σκοπό να μας ενημερώσει για τις πρώτες βοήθειες, με αυτή την υπόκρουση και κάποιον να κάνει μαλάξεις στο ρυθμό.

 

[Hellegennes]

Well... it's a matter of staying alive, isn't it? ;)

Το ίδιο κάνουν κι ένα εκατομμύριο ακόμα τραγούδια, αλλά δεν είναι τόσο πιασάρικος ο συνειρμός.

 

[AoratiMelani]

Κι αν δε σου πετύχει, τουλάχιστον θα φύγεις χαρούμενος.

 

[dharvatis]

Κοίτα τι ωραία που διασκεδάσαμε την ανακοπή καρδιάς! :-D :-D

 

[dharvatis]

Στα Γερμανικά, η έκφραση «08/15» σημαίνει «του συρμού, συνηθισμένος» και ανάγεται στο πολυβόλο MG 08/15 του Α' ΠΠ! (Δόκτορα, το έχεις αναφέρει κάπου αυτό ή γελιέμαι; )

 

[drsiebenmal]

Ναι, διαβάζεται «μηδέν, οχτώ, δεκαπέντε» και νομίζω ότι κάπου το είχα αναφέρει, αλλά με την έννοια της δημοσιοϋπαλληλικής ρουτίνας, με την οποία κυρίως χρησιμοποιείται σήμερα. (Από το ίδιο άρθρο της γερμ ΒΠ):

Im deutschen Beamtentum werden unliebsame Kollegen auch als „08/15“ bezeichnet, hier dann mit der Bedeutung „Null Ahnung, 8 Stunden Anwesenheit, A 15 Besoldung“. -- Στη γερμανική υπαλληλική πρακτική αποκαλούνται οι μη δημοφιλείς συνάδελφοι και ως «08/15» που εδώ έχει τη σημασία: «μηδέν στη γνώση του αντικειμένου, 8 ώρες παρουσία, πληρωμή στις 15».

Και λίγα από το DE>EN λεξικό: http://www.dict.cc/?s=08/15

 

[drsiebenmal]

Και εδώ για τους γαλλόφωνους: l'expression : 0815 (από την εξαιρετική εκπομπή Karambolage στο γαλλογερμανικό κανάλι arte.

 

[AoratiMelani]

Το ίδιο κάνουν κι ένα εκατομμύριο ακόμα τραγούδια, αλλά δεν είναι τόσο πιασάρικος ο συνειρμός.

υπάρχει και το stayin' alive... (άσχετο πλέον γιατί ξεφύγαμε από το θέμα, αλλά τώρα το σκέφτηκα).

 

[nickel]

υπάρχει και το stayin' alive... (άσχετο πλέον γιατί ξεφύγαμε από το θέμα, αλλά τώρα το σκέφτηκα).

Έτσι επιστρέψαμε στο #46. (Ή κάτι άλλο ήθελες να πεις; )

 

[drsiebenmal]

Μου γεννήθηκε κι εμένα η απορία: πώς η πολιτεία των Pilgrim Fathers και του Σάλεμ έφτασε να γίνει η πιο προοδευτική της χώρας; Και πράγματι είναι πρόσφατη εξέλιξη.

Σε μια από τις διευθύνσεις, ο Κόλμπερτ στο βιντεάκι είναι απολαυστικός και ενημερωτικός:

http://www.newnownext.com/stephen-colbert-responds-to-gay-coca-cola-ad-watch/02/2014/

Και όπου μαθαίνουμε, με την ευκαιρία, ότι η Κάθριν Λι Μπέιτς (Katharine Lee Bates, 1859-1929), που έγραψε τους στίχους του πατριωτικού ύμνου America the Beautiful είχε μακρόχρονη σχέση με την Κάθριν Κόμαν, σε μια μορφή σχέσης που ονομαζόταν "Boston Marriage" (...a term is said to have been in use in New England in the decades spanning the late 19th and early 20th centuries to describe two women living together, independent of financial support from a man. [wp])

Ω, πόσο ήταν αυστηρά τα ήθη, τότε! ;)

 

[SBE]

Μήπως ήταν απλά αφελή τα ήθη τότε;

 

[drsiebenmal]

Ξέρω ότι έχεις τις επιφυλάξεις σου για το TED, SBE, αλλά νομίζω ότι εδώ αξίζει αυτή η παρεμβολή (για την εξέλιξη της αντίληψης των πραγμάτων, εννοώ):

James Flynn: Why our IQ levels are higher than our grandparents'

 

[SBE]

Νομίζω το έχω δει αυτό το TED.
Και ίσως έπρεπε να είχα αφήσει το μήνυμα που είχα γράψει αρχικά και όχι μόνο την πρώτη φράση του.
Η συγκατοίκηση γυναικών που έχουν οικονομική ανεξαρτησία και δεν έχουν άντρες δεν είναι περίεργο φαινόμενο. Στα νησιά υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτωσεις, αφού βλέπανε τους συζύγους τους για δυο βδομάδες κάθε πέντε χρόνια.