Search results

Πότε χρησιμοποιούμε το «εργασιακός» και πότε το «εργατικός»;

Στα παραδείγματα του 528 γιατί τα «στη θέση τους», «από το στερεοφωνικό», «από τη θαλάμη του» είναι αντικείμενα και όχι προσδιορισμοί;

Εδώ https://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/askisis%20nea/ant-nea06.htm στην πρόταση «Οι εργάτες του εργοστασίου φόρτωσαν το αμάξι κιβώτια.» η ερώτηση «τι φόρτωσαν;» θα μπορούσε να γίνει και για το αμάξι εκτός από τα κιβώτια. Εμπρόθετο θα μπορούσε να είναι και «το αμάξι» και η...

Εδώ https://users.sch.gr/ipap/Ellinikos Politismos/Yliko/Theoria Nea/antikeimeno-NE.htm γράφει οτι δεν υπάρχει αντικείμενο (γενική προσωπική).

Στις προτάσεις «Μου χρειάζεται ένα παυσίπονο.» και «Του φαίνεται ότι θα βρέξει.» υπάρχει αντικείμενο;

Ίσως στο πρώτο θα έπρεπε να έχει κόμμα μετά το «εξαιρετικά» ώστε να είναι καλύτερα κατανοητό.

Είναι των Holton, Mackridge, Φιλιππάκη, στο τέλος της σελίδας 94.

Ποια η διαφορά στις φράσεις «δύο εξαιρετικά πρωτότυπα βιβλία» και «δύο εξαιρετικώς πρωτότυπα βιβλία»; Είναι από τη σελίδα 94 στη Γραμματική της ελληνικής γλώσσας.

«Θα μου επιτρέψετε να ................ για την ειλικρίνεια των προθέσεών σας.». Αμφιβάλλω ή αμφιβάλω;

Αν και δεν είμαι ειδικός, αυτό που «προσάπτω» στο «πολλές φορές» συν παρατατικός είναι οτι ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πλεονασμός. Το «πολλές φορές» δηλώνει επανάληψη οπότε προτιμάμε άλλο χρόνο. Ταιριάζει και ο αόριστος: «Διάβασα το βιβλίο πολλές φορές». Για τον παρακείμενο η μπλε...

Ο παρατατικός ίσως να ήταν καλύτερη επιλογή: «Πολλές φορές αμφέβαλλα για το αν ήταν πραγματικές όλες αυτές οι ιστορίες». «Πολλές φορές» συν παρακείμενος (στιγμιαίος χρόνος) δεν είναι αντιφατικό;

Αυτά που γράφετε θα έπρεπε να τα γράφει και το λεξικό. Η αναφορά για τους 2 παράγοντες ήταν αυτή που με βοήθησε να το καταλάβω.

Ευχαριστώ. Με μπέρδεψε το «πολλές φορές» και οτι ο Μπαμπινιώτης γράφει «η ορθογραφία του ρήματος αμφιβάλλω διέπεται από τον εξής απλό μνημονικό κανόνα: μία φορά = ένα λ, πολλές φορές = δύο λ.». Εφόσον έδωσε το συγκεκριμένο παράδειγμα, θα έπρεπε να διευκρινίσει οτι ο παρακείμενος υπερισχύει του...

Στο ρήμα «αμφιβάλλω» έχει το παράδειγμα «Πολλές φορές έχω αμφιβάλει για το αν ήταν πραγματικές όλες αυτές οι ιστορίες». Δεν θα έπρεπε να είναι «αμφιβάλλει»;

Οκ, ευχαριστώ. Πως ξεχωρίζουμε τα λόγια από τα υπόλοιπα;

Σύμφωνα με τη μπλε γραμματική, τα επίθετα κατά την κλίση τους φυλάγουν τον τόνο στη συλλαβή που τονίζεται η ονομαστική του αρσενικού (σελ. 106). Οπότε ο ειδήμων, ο μετριόφρων, ο μείζων, στη γενική πληθυντικού θα γίνει των ειδήμονων, των μετριόφρoνων, των μείζονων;

Στην πρόταση «Μετά το παιχνίδι καθίσαμε για φαγητό» το «μετά» είναι επίρρημα ή πρόθεση;

Ούτε για τον δεύτερο παθητικό αόριστο έχει.

Κοίταξα κι εγώ (στην έκδοση του 2004) και δεν το αναφέρει. Δεν ξέρω αν υπάρχει στην έκδοση του 2011. Μου κάνει εντύπωση γιατί υποτίθεται οτι είναι η αρτιότερη από τις 3 του Κέντρου Λεξικολογίας. Στη γραμματική των Holton-Mackridge-Φιλιππάκη το ευρετήριο δεν είναι πλήρες και δεν βοηθά στην αναζήτηση.

Μπορεί κάποιο μέλος του forum που έχει την γραμματική του Μπαμπινιώτη, να γράψει αν κάνει αναφορά στο απαρέμφατο;