Search results

:lol::lol::upz::upz: Με κάτι τέτοια σχόλια σώζεις την ψυχή σου! Ουπς! Μισό λεπτό, να το γράψω, σωστά: Με κάτι, τέτοια, σχόλια σώζεις. Την. Ψυχή σου.:laugh:

Ειρήνη, σ' αυτό το νήμα μπορείς να είσαι όσο μελό θέλεις. ;) I can't begin to describe my feelings. Θα ήθελα να υπήρχε ένα παράλληλο σύμπαν όπου θα ζούσε για πάντα ό,τι έχει χτίσει ο άνθρωπος από καταβολής κόσμου. (Καλά, όχι τα πάντα -υπάρχουν και πολλά που θα χαρώ όταν τα φάει η μαρμάγκα. :D)...

Δακρύσανε τα μάτια της και κύλησ' ένα δάκρυ -να ταν χαράς; Συγκίνησης;- εκεί στην άκρη άκρη σαν διάβασε τα λόγια του τα καλοζυγιασμένα που τα 'χει λιγομοίραστα κι ακριβομετρημένα. Κάτι σαν αγαλλίαση κομμάτιασε τη λήθη, ο νους της εφωτίστηκε και όλα τα θυμήθη: αλήθεια, έτσι έγιναν, όπως ο Θέμης...

Ξέρω, ξέρω... Και τώρα περιμένεις να σου πω my love is like a red red rose κι άλλα τέτοια κοινότοπα που τα ξέρει και η κουτσή Μαρία. Όμως το δικό μου αγαπημένο λέει Such is the fate of simple Bard, On life's rough ocean luckless starr'd! Unskilful he to note the card Of prudent lore, Till...

Μπέρνες; Μπέρνες; Πόσες ξέρεις, δηλαδή;:sneaky:

Ax, αχ, αχ... με απογοητεύετε. Για την κόλαση της Μόνικας δεν βρήκατε τίποτα να πείτε; Ποιας Μόοοονικας; Μπουρλότο!:devil:

Μακάρι να συμφωνούσαν και οι επιμελητές μαζί σας. Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που... εεεε... λίγες οι γενικές με σίγμα που τους αρέσουν. :s

Μου άρεσε πολύ εκείνη η παρήχηση στο χόρτα και αχόρταγοι αείλανθοι. Έχει μια μελωδικότητα (παρά τη διαφορά σας στην ορθογραφία :D )

Από το μπλογκ Athensville. Λυσσιατρείο.

Αλλού! Το περιμετρικό των κτιρίων έφτιαχνε έναν οριοθετημένο μικρόκοσμο σιωπής, εγκατάλειψης αλλά και της φτωχής ζωής των περιστασιακών του ενοίκων. Σπασμένα τζάμια, βγαλμένες πόρτες,ρούχα αστέγων, γαλήνιες γάτες, χόρτα και αχόρταγοι αείλανθοι, και πάνω απ' όλα η ένταση γνωρίζοντας την γεμάτη...

Αλήθεια, μια Νεοϋορκέζα Νόρα εσείς πώς θα τη... γενικεύατε; Άσιγμη ή σιγμωμένη; :p

Το νήμα είναι του Κώστα. Εκείνος είναι αρμόδιος να απαντήσει. Εγώ είμαι ταπεινή επισκέπτρια. :)

Throughout time women have bounded, changed, anchored, formed, deformed, mutilated, manipulated, damaged, and altered their bodies in order to survive in the state society. Η πικρή αλήθεια. Παντού και εις τον αιώνα των αιώνων. Κατά τ' άλλα, το ανάγνωσμα είναι στ' αλήθεια σπαρακτικό.

Ωωω.. ωραίο υλικό για μελέτη. Θενκς, Κώστα. :)

Τι εκπληκτικό πράγμα είναι αυτό που βρήκες! Εύγε! :upz:

Απλώς πρόκειται για άτομο με το γνωστό σύνδρομο Πίτερ Παν· γερνάνε όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο. Κι όταν συνειδητοποιεί ότι κάτι τέτοιο μάλλον δεν είναι εφικτό (με άλλα λόγια βλέπει τον εαυτό του ύστερα από δέκα χρόνια) παθαίνει τέρτελο. Ενώ, αν είχε ένα δράμι μυαλό, θα σκεφτόταν ακριβώς το...

:clap::clap::lol::lol: Μα δεν το γράφει καν σωστά. Μπλάιμι λέγεται ο άθρωπας. :twit::lol: Και είναι κι αυτό ελληνικό: Μπλάημης. Από το μπλα >μπλάστρι ("σαν μπλάστρι το έκανες πάλι το πιλάφι") ημι (μισο = από το μισολιωμένο ρύζι). Αυτός που αντί για ατζέμ πιλάφι κάνει λαπά. There, you see?;)

Εμένα μ' άρεσε και το Σωτήρης< σώζω+τηρώ. Σώτερ, σώσον ημάς...

Ευτυχώς που δεν το πέταξες. Προσθέτει-δεν προσθέτει, αυτό το Από παντού μπορούμε να πάρουμε τη λέξη που μας κάνει. Μα σ’ αυτό χρειάζεται προσοχή και φρονιμάδα, γιατί αλλιώς φτάνουμε σε γελοία αποτελέσματα: σαν αυτά που απαντούμε καμιά φορά σε νεοελληνικά κείμενα. είναι αρκετός λόγος για να...

Θυμάμαι τη γιαγιά μου να τη λέει φασουλάτη. :) Είχαμε κι έναν φασουλάτο ή χοχλιδάτο κόκορα, τον Κοκορή, που μια μέρα, όταν πήγα να τους ταΐσω, μ' έστρωσε στο κυνήγι και μου 'κανε τα πόδια σερπαντίνες με τις νυχάρες του. Κακό τση κεφαλής του --κατέληξε στο τσικάλι σε μορφή θρεπτικής σούπας...