Search results

Αν στη συγκεκριμένη μεταφορά ψάχνουμε την τομή μεταξύ μαθηματικών και γλώσσας, τότε, για μένα, είναι θέμα διαστάσεων. Εξηγώ: Αν το πεδίο ορισμού της διαφωνίας είναι μία διάσταση, τότε, ναι, ''εκ διαμέτρου αντίθετος''. Αν το πεδίο ορισμού της διαφωνίας είναι δύο διαστάσεις, τότε, ναι, ''κάθετα...

Στο Sex and the city τους λένε modelisers αυτούς τους τύπους.

Αν ήταν να αυτοσχεδιάσω, θα έλεγα ''λευκά εγκλήματα'' ή ''εγκλήματα γραφείου''.

Εταιρογάμων= Αυτός που αρέσκεται να ...περπατάει σε ξένα παρταί(νέ)ρια. Σισταίρι= Ο γκόμενος της αδερφής, η αδερφή της γκόμενας ή ο γκόμενος-αδερφή, ανάλογα το συγκείμενο και την τηλεοπτική ζώνη. Σε περίπτωση, δε, που δε μας κάνει κανένα από τα παραπάνω, εμπίπτουμε στην κατηγορία του γνωστού...

Σκίστο, το ρημάδι! (Όχι εσύ :-)

Μα, τι χαζομάρες είναι αυτές, λογοκρισία στο ραπ! (Ούτε καν ''χέστα'';-)

Δηλαδή, τι; Υπάρχουν δύο ακρίβ(ε)ιες; Εγώ, πάντως, προτιμώ να λέω ι-α και να γράφω -εια. Άσε που τώρα με βάζετε κι αναρωτιέμαι μήπως πιο σωστό ακόμη από το ''ακρίβια'' είναι το '' *ακρίβγια''.

Τέλειο! Το θέλω πίσω!

Συγγνώμη (για το κόλλημα), αλλά αν υπάρχει ''έρχοντας'' γιατί, παρακαλώ, να μην υπάρχει ''*σκέφτοντας''; (Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, το ''σας αγαπώ'' μη νομίσετε ότι το εννοώ, για να σας καλοπιάσω το είπα :-Ρ)

Κι οιμυς δεν μπουρούμι παρά να συμφουνήσουμι :-)

Ούτε εγώ αισθάνομαι αρκετά άνετα ώστε να χρησιμοποιήσω μια τέτοια μετοχή (μπορεί, βέβαια, να το έχω ήδη κάνει άθελά μου- όρκο δεν παίρνω) αλλά, παρατηρώ, ότι σιγά σιγά, χάνεται και η ικανοποίηση που παίρνω όταν τη διορθώνω :-}

Είναι, ε; Τι χαρά! Όχι, δε θ' αρχίσω να τις χρησιμοποιώ, αλλά τα παραδείγματά σας είναι καταλυτικά! Σας ευχαριστώ! (σχεδόν σας αγαπώ :-)

Πώ πώ!!! Συγκινήθηκα! Τώρα, τις συμπαθώ περισσότερο!

Δεν ξέρω, βρε παιδιά... Εγώ, πάντως, την αμαρτία μου θα την πω: Μερικές τέτοιες μετοχές, αρχίζω και τις βλέπω με ολοένα και μεγαλύτερη συμπάθεια. Όχι ότι θα τις χρησιμοποιούσα (είμαι και λίγο ''κότα'') αλλά, εντάξει, δε μου φαίνεται ότι με πυροβολεί και κανένας με μαργαριτοβόλο! Αναρωτιέμαι...

Σωστά, (το παράδειγμά σου σκοτώνει :-) αλλά, η μικρή-στο-πίσω-μέρος-του-μυαλού-μου-ένσταση έχει να κάνει με το νόημα του ρήματος. Για παράδειγμα, υπάρχει ρήμα ''γιορτάζω'' και ρήμα ''γιορτάζεται''. Εντάξει, δεν υπάρχει ενεργητικό ''σκέφτομαι'', αλλά, αδικία δεν είναι; Αφού αυτός που σκέφτεται...

Συναντώ όλο και πιο συχνά την ενεργητική μετοχή. Εσείς τι λέτε; Είναι σωστή; Εδώ τό 'χω ν' αρχίσω να την υποστηρίζω. Δε λέω, καλό το ''σκεπτόμενος'', αλλά μου θυμίζει πράγματα μεταξύ homo sapiens και έργων τέχνης.