Στης ακρίβιας τον καιρό

[sarant]

Γράμμα αναγνώστη στην Καθημερινή (στο κάτω μέρος της σελίδας):
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_29/06/2008_275862

Να σημειωθεί ότι το Ορθογραφικό Μπαμπινιώτη που δεν το έχει συμβουλευτεί ο επιστολογράφος προτείνει το "ακρίβια" με "ναι μεν αλλά" (θα ήταν προτιμότερη...)

Χρήσιμη η ορθογραφική διάκριση, αλλά το ερώτημα είναι αν τολμάει ένας που έχει υποτελές κείμενο να χρησιμοποιήσει την "ακρίβια" μπροστά στον κίνδυνο να τον πούνε ανορθόγραφο ή, χειρότερο, απλοποιητή της γλώσσας.

 

[Zazula]

Ομολογώ ότι στη συνιζημένη ακρίβια, όπως και στη φτώχια, πιστεύω πως το ΛΝΕΓ έχει δίκιο. Γι' αυτό κι εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις υιοθετώ τις συγκεκριμένες ορθογραφήσεις (που εδώ τυχαίνει να είναι και απλογραφήσεις) παντού, εκτός από κείμενα στα οποία είμαι υποχρεωμένος να ευθυγραμμίζομαι με τη σχολική ορθογραφία, περιμένοντας αυτές να αλλάξουν στην επόμενη μεταρρύθμιση.

 

[Ambrose]

Ακρίβια = προφέρεται α-κρί-βι-α ή α-κρί-βια;

 

[Zazula]

Ακρίβια = προφέρεται α-κρί-βι-α ή α-κρί-βια;

Το δεύτερο (=συνίζηση): α-κρί-βια (τρεις συλλαβές). Η δε ακρίβεια (ασυνίζητη, τετρασύλλαβη) παραμένει και ως ουσιαστικό από το ακριβός, όχι μόνον του ακριβής. Τη συνίζηση θέλουμε να δείξουμε εδώ με το -βια.

 

[Ambrose]

Το ξέρω, το κατάλαβα, αλλά εμένα μου ακούγεται κάπως περίεργο, σαν να του λείπει κάτι...

 

[Zazula]

Σου ακούγεται; Μα, το άκουσμα δεν έχει ορθογραφία και είναι ήδη εδραιωμένο. Μήπως εννοείς ότι σου φαίνεται; ;)

 

[Ambrose]

Σου ακούγεται; Μα, το άκουσμα δεν έχει ορθογραφία και είναι ήδη εδραιωμένο.

Στην α-κρί-βια, η τελευταία συλλαβή ακούγεται σαν "βιά", το ι δηλ. έχει σχεδόν καταργηθεί (προφέρεται μονοκοπανιά). Τώρα, δεν ξέρω αν είναι ζήτημα τοπικών προφορών κι αν υπάρχει σωστή προφορά, αλλά εγώ στο λόγο μου κάνω μια μικρή "παύση", α-κρί-β(ε)ι-α, το δεύτερο "ι" δηλ. δεν το τρώω.

 

[Zazula]

Εγώ πάλι το λέω μονοκοπανιά ακρί-βια, όπως λέω καινού-ρια και σπιτί-σια.

 

[nickel]

Η συνίζηση, δηλαδή το να προφέρουμε δύο συνεχόμενα φωνήεντα (καλύτερα «φωνηεντικούς φθόγγους») σε μία συλλαβή, είναι συνηθισμένο φαινόμενο και αξίζει να βρούμε κάποια μελέτη για το πώς γίνεται η μετατόπιση από τις δύο συλλαβές στη μία.

Είχαμε διαπιστώσει παλιά [συνίζηση] ότι κάποιοι προφέρουμε διά (δηλαδή «δι-ά») και κάποιοι δια (όπως το για).

Πρέπει να το προσέχουμε στον τονισμό: ποιος, ποια, ποιο αλλά το ποιόν.
Διαφοροποιούμε στην εκφορά, χωρίς να μπορούμε να το δείξουμε στο γραφτό, ανάμεσα στο Βιάστηκε να απαντήσει και Βιάστηκε από έναν συμμαθητή της. Ανάμεσα στη δόλια μου καρδιά και τη δόλια χρεοκοπία. Στα δέντρα που σκιάζουν και τις μαύρες σκέψεις που μας σκιάζουν.
Η υγεία έγινε υγειά και γεια, η εσοδεία σοδειά (για σοδιά δεν έχω ακούσει ακόμα πρόταση).
Άλλη η βαρεία και άλλη η βαριά, άλλη η πλατεία και άλλη η πλατιά αποδοχή.

Δίπλα στην ξενιτιά, παραμένουν με ει τα γερατειά, η γητειά, η αλήθεια, η πραμάτεια, η ακρίβεια και η φτώχεια. Τα δύο τελευταία θα μπορούσα με ευχαρίστηση να αρχίσω να τα γράφω ακρίβια (στη μία σημασία) και φτώχια.

 

[curry]

σοδειά (για σοδιά δεν έχω ακούσει ακόμα πρόταση).

Μάλλον για να μην νομίζει κανένας ότι είναι το δέντρο που φυτρώνουν σόδες.
Ζέστη έχει, είπα να πω καμιά κρυάδα να δροσιστούμε!

 

[nickel]

Εννοούσα επίσημη πρόταση (και εννοούσα ότι εγώ δεν την έχω υπόψη μου). Διότι τέτοια φρούτα θα βρεις ουκ ολίγα στο διαδίκτυο.

Edit: Το ρήμα άλλωστε είναι σοδιάζω. Δεν πάει σαν το αδειάζω.

 

[Zazula]

Επίσης μην ξεχνούμε κι ότι για κάποιους η ζήλια παρέμεινε ζήλεια: Αν η ζήλια ήταν ψώρα, δεν θα πόσταρα στα φόρα

 

[Ambrose]

Οπότε, για να καταλάβω τι προτείνετε; Η ακρίβεια να γίνει ακρίβια; Ίσως στον προφορικό λόγο και σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι δόκιμο, αλλά σε ποιες και πόσοι το χρησιμοποιούνε.

Ίσως να πρέπει να κάνουμε μια δημοσκόπηση.

 

[efi]

Δηλαδή, τι; Υπάρχουν δύο ακρίβ(ε)ιες;
Εγώ, πάντως, προτιμώ να λέω ι-α και να γράφω -εια.
Άσε που τώρα με βάζετε κι αναρωτιέμαι μήπως πιο σωστό ακόμη από το ''ακρίβια'' είναι το '' *ακρίβγια''.

 

[nickel]

Άσε που τώρα με βάζετε κι αναρωτιέμαι μήπως πιο σωστό ακόμη από το ''ακρίβια'' είναι το '' *ακρίβγια''.

Αυτά μόνο ο Σημίτης τα λέει. Θα ήταν σωστό το *ακρίβγια αν γράφαμε και, ας πούμε, *μύδγια. :)

 

[Elsa]

Τα παιδιά πάντως, όταν μαθαίνουν γραφή, συμβαίνει να γράφουν χωργιό, καμνιά, πάπχια κ.τ.λ.