Rogerios
¥
Ομολογώ ότι αισθάνομαι κάπως άβολα που βγάζω στην αναφορά τον γνωστό και μη εξαιρετέο αθλητικογράφο Αντώνη Πανούτσο. Αφενός γιατί είναι πολύ αντικειμενικότερος στα κείμενά του π.χ. από τον ομόσταβλο και ομόδοξο συνάδελφο και συνήθη επαγγελματικό παρτεναίρ του, αφετέρου γιατί είναι από τους λίγους Έλληνες αθλητικογράφους που έχουν ανοίξει βιβλία (και μάλιστα αρκετά) στη ζωή τους.
Ωστόσο, μερικά πράγματα δεν είναι δυνατό να περάσουν ασχολίαστα. Ο περί ού ο λόγος αθλητικογράφος διανθίζει συχνά τα κείμενά του και με κάποιες ας πούμε ιστορικές αναφορές. Το πρόβλημα είναι ότι μάλλον κι αυτός θεωρεί μεγάλη αμαρτία να τσεκάρει σε βιβλίο ή στο διαδίκτυο (μια Βίκι ρε παιδί μου) αν αυτό που ετοιμάζεται να γράψει είναι ακριβές. Θα μου πείτε ότι η συντριπτική πλειονότητα των αναγνωστών του δεν πρόκειται να πάρει χαμπάρι τίποτε απολύτως. Μπορεί, αλλά...
Στο σημερινό του άρθρο στην αθλητική εφημερίδα SportDay (http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=36063&autid=12&sn=13) και πριν περάσει στον σχολιασμό της αθλητικής επικαιρότητας, ο Α. Πανούτσος κάνει μια αναφορά στο γνωστό φιλμ του Μπεσσόν για την Ιωάννα της Λωρραίνης. Επισημαίνει, λοιπόν, ότι "αν κάποιος θέλει να δει την ταινία, ας κρατάει και το τηλεκοντρόλ στο χέρι για να τη βλέπει στο fast forward και να πατάει το play όταν στην οθόνη εμφανίζεται ο Μάλκοβιτς, ο οποίος παίζει με πολύ περίεργη προσέγγιση τον ρόλο του Dauphin. Δηλαδή, του διαδόχου του θρόνου, που κάποιος περίεργος Ελληνας γλωσσολόγος το μετέφρασε σε «δελφίνος» και νομίζεις ότι ακούς να μιλάνε όχι για διάδοχο, αλλά για τον Ιωάννη Μελισσανίδη με ολόσωμο στην πισίνα" (οι υπογραμμίσεις δικές μου).
Τώρα βέβαια δεν χρειάζονται και πάρα πολλά για να θεμελιωθεί η άποψη ότι η απόδοση "δελφίνος" είναι ακριβής, ιστορική, εδραιωμένη και ό,τι άλλο θέλετε. Όπως λέει και η γαλλική Βίκι "Ce surnom vient du fait que de nombreux comtes du Viennois ont porté comme second prénom Dauphin... (Delphinus en latin), qui représente un animal marin, rappelle les liens forts du Dauphiné avec la Provence et donc la Méditerranée...
Les héritiers du trône de France portaient le titre de dauphin, depuis que, en 1349, Humbert II du Viennois avait vendu sa seigneurie d'Albon et du Viennois (appelé par la suite Dauphiné) au roi de France Philippe VI de Valois, à la condition que l'héritier portât le titre de dauphin." Κι εδώ που τα λέμε καταχρηστικά τα παραθέτω όλα αυτά μια και το θέμα έχει ήδη απασχολήσει τη Λεξιλογία, με πρωτοβουλία του nickel και με εξίσου εκλεκτές προσθήκες από τον Earion (https://www.lexilogia.gr/threads/Δελφίνια-δελφίνοι-και-δελφινισμοί.6253/). Εκεί μπορείτε να βρείτε τόσο δελφίνια σε θυρεούς και άλλα εμβλήματα που δεν θα μείνει απορία σε κανέναν.
Οπότε, ο Πανούτσος ούτε βιβλίο σκέφτηκε ν' ανοίξει, ούτε να τσεκάρει τη Λεξιλογία, ούτε τη Βίκι, μα ούτε καν και κανένα λεξικό (το ΛΝΕΓ ας πούμε έχει αναλυτική εξήγηση στο λήμμα "δελφίνος"). Προτίμησε να εμμείνει στην εκδοχή του "περίεργου Ελληνα γλωσσολόγου" και καθάρισε.
Βέβαια, δεν πρόκειται για το πρώτο (και ούτε καν για το χειρότερο) αμάρτημα του συμπαθούς αθλητικογράφου. Μεταξύ άλλων:
- έχει παρουσιάσει τον Ελ Σιντ περίπου ως γκόμενο της Ισαβέλλας της Καστίλλης, μολονότι ο πρώτος πέθανε 351 χρονάκια πριν γεννηθεί η δεύτερη (αυτό κι αν είναι ταξίδι μέσα στο χρόνο).
- βάζει, αντί του Οκταβιανού Αυγούστου, ως Ρωμαίο ηγέτη που κλαίγεται μετά το στραπάτσο του Τευτοβούργιου Δρυμού (και τον αποδεκατισμό των 3 λεγεώνων του Π. Κ. Βάρου από τους Γερμανούς του Αρμίνιου) τον... Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος μας είχε τελειώσει από το 44 π.Χ. (η Μάχη του Τευτοβούργιου Δριμού έγινε το 9 μ.Χ.).
Ωστόσο, μερικά πράγματα δεν είναι δυνατό να περάσουν ασχολίαστα. Ο περί ού ο λόγος αθλητικογράφος διανθίζει συχνά τα κείμενά του και με κάποιες ας πούμε ιστορικές αναφορές. Το πρόβλημα είναι ότι μάλλον κι αυτός θεωρεί μεγάλη αμαρτία να τσεκάρει σε βιβλίο ή στο διαδίκτυο (μια Βίκι ρε παιδί μου) αν αυτό που ετοιμάζεται να γράψει είναι ακριβές. Θα μου πείτε ότι η συντριπτική πλειονότητα των αναγνωστών του δεν πρόκειται να πάρει χαμπάρι τίποτε απολύτως. Μπορεί, αλλά...
Στο σημερινό του άρθρο στην αθλητική εφημερίδα SportDay (http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=36063&autid=12&sn=13) και πριν περάσει στον σχολιασμό της αθλητικής επικαιρότητας, ο Α. Πανούτσος κάνει μια αναφορά στο γνωστό φιλμ του Μπεσσόν για την Ιωάννα της Λωρραίνης. Επισημαίνει, λοιπόν, ότι "αν κάποιος θέλει να δει την ταινία, ας κρατάει και το τηλεκοντρόλ στο χέρι για να τη βλέπει στο fast forward και να πατάει το play όταν στην οθόνη εμφανίζεται ο Μάλκοβιτς, ο οποίος παίζει με πολύ περίεργη προσέγγιση τον ρόλο του Dauphin. Δηλαδή, του διαδόχου του θρόνου, που κάποιος περίεργος Ελληνας γλωσσολόγος το μετέφρασε σε «δελφίνος» και νομίζεις ότι ακούς να μιλάνε όχι για διάδοχο, αλλά για τον Ιωάννη Μελισσανίδη με ολόσωμο στην πισίνα" (οι υπογραμμίσεις δικές μου).
Τώρα βέβαια δεν χρειάζονται και πάρα πολλά για να θεμελιωθεί η άποψη ότι η απόδοση "δελφίνος" είναι ακριβής, ιστορική, εδραιωμένη και ό,τι άλλο θέλετε. Όπως λέει και η γαλλική Βίκι "Ce surnom vient du fait que de nombreux comtes du Viennois ont porté comme second prénom Dauphin... (Delphinus en latin), qui représente un animal marin, rappelle les liens forts du Dauphiné avec la Provence et donc la Méditerranée...
Les héritiers du trône de France portaient le titre de dauphin, depuis que, en 1349, Humbert II du Viennois avait vendu sa seigneurie d'Albon et du Viennois (appelé par la suite Dauphiné) au roi de France Philippe VI de Valois, à la condition que l'héritier portât le titre de dauphin." Κι εδώ που τα λέμε καταχρηστικά τα παραθέτω όλα αυτά μια και το θέμα έχει ήδη απασχολήσει τη Λεξιλογία, με πρωτοβουλία του nickel και με εξίσου εκλεκτές προσθήκες από τον Earion (https://www.lexilogia.gr/threads/Δελφίνια-δελφίνοι-και-δελφινισμοί.6253/). Εκεί μπορείτε να βρείτε τόσο δελφίνια σε θυρεούς και άλλα εμβλήματα που δεν θα μείνει απορία σε κανέναν.
Οπότε, ο Πανούτσος ούτε βιβλίο σκέφτηκε ν' ανοίξει, ούτε να τσεκάρει τη Λεξιλογία, ούτε τη Βίκι, μα ούτε καν και κανένα λεξικό (το ΛΝΕΓ ας πούμε έχει αναλυτική εξήγηση στο λήμμα "δελφίνος"). Προτίμησε να εμμείνει στην εκδοχή του "περίεργου Ελληνα γλωσσολόγου" και καθάρισε.
Βέβαια, δεν πρόκειται για το πρώτο (και ούτε καν για το χειρότερο) αμάρτημα του συμπαθούς αθλητικογράφου. Μεταξύ άλλων:
- έχει παρουσιάσει τον Ελ Σιντ περίπου ως γκόμενο της Ισαβέλλας της Καστίλλης, μολονότι ο πρώτος πέθανε 351 χρονάκια πριν γεννηθεί η δεύτερη (αυτό κι αν είναι ταξίδι μέσα στο χρόνο).
- βάζει, αντί του Οκταβιανού Αυγούστου, ως Ρωμαίο ηγέτη που κλαίγεται μετά το στραπάτσο του Τευτοβούργιου Δρυμού (και τον αποδεκατισμό των 3 λεγεώνων του Π. Κ. Βάρου από τους Γερμανούς του Αρμίνιου) τον... Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος μας είχε τελειώσει από το 44 π.Χ. (η Μάχη του Τευτοβούργιου Δριμού έγινε το 9 μ.Χ.).