Χαίρετε, είμαι καινούριος στο forum. Δεν είμαι φιλόλογος αλλά προσπαθώ να μιλάω σωστά ελληνικά γιατί το θεωρώ δείγμα πολιτισμού. Γράφω αυτό το μήνυμα γιατί νομίζω ότι εδώ θα βρω κάποια απάντηση. Θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα που είναι αδύνατον να μην έχει παρατηρηθεί από κάποιον που έχει διδαχθεί τη νεοελληνική γλώσσα, δε γνωρίζω όμως αν έχει συζητηθεί ποτέ. Έχω παρατηρήσει ότι χρησιμοποιείται από ένα ποσοστό των Ελλήνων η συνήθεια να προφέρουν κάποιες φορές τις συλλαβές -νι- και -λι-, ανεξάρτητα από το αν γράφεται με -ι- ή με -ει- και τη θέση τους στη δομή μιας λέξης, με ιδιαίτερο τρόπο που θυμίζει τις λατινικές συλλαβές -gni- και -gli-. Είμαι πεπεισμένος ότι είναι φαινόμενο που κληρονομείται από γενιά σε γενιά και παρατηρείται κυρίως σε συντηρητικά άτομα. Στην οικογένειά μου δε χρησιμοποιεί κανείς αυτό το ιδίωμα, αν μπορώ να το ονομάσω έτσι, και δεν έχω ρωτήσει κάποιον που το χρησιμοποιεί γιατί φοβάμαι ότι θα το λάβει ως προσβολή. Δε γνωρίζω επίσης αν έχει τις ρίζες του σε κάποιο συγκεκριμένο τόπο της Ελλάδας. Μπορεί να θεωρηθεί γλωσσικό ιδίωμα; Υπάρχει κάποια ένδειξη στην αρχαία ελληνική γραμματεία που να το κατατάσσει ως κατάλοιπο, ή παράγωγό της; Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Last edited by a moderator:
