Τα παρακάτω είναι φετινής κοπής. Μπαίνουν στην ίδια περίοδο ή με το Μνημόνιο είναι πραγματικά καιρός να πούμε ότι τερματίστηκε η μεταπολιτευτική εποχή και κάθε λωτοφάγος στον πάγκο του;
Από το
σημερινό της Μαριάννας Τζιαντζή (τα πλαγιοέντονα, δικά μου):
Νέοι όροι έχουν εισαχθεί τους τελευταίους μήνες στο καθημερινό πολιτικό μας λεξιλόγιο, όπως διαπιστώνουμε παρακολουθώντας τα δελτία. Η τρόικα και οι τροϊκανοί, το Μνημόνιο και οι αντιμνημονιακοί (η λέξη «φιλομνημονιακός» δεν έχει μέχρι στιγμής ακουστεί). «Αυτοδιοικητικοί» έχουν βαφτιστεί οι ανεξάρτητοι (ή φερόμενοι ως ανεξάρτητοι) υποψήφιοι στις δημοτικές εκλογές. «Δεν υποστηρίζουμε κομματικά στελέχη, αλλά αυτοδιοικητικές προσωπικότητες με κύρος», λένε κάποιοι. («Τι θα γίνεις, παιδάκι μου, όταν μεγαλώσεις;» «Aυτοδιοικητικός, μπαμπάκο».)
[...]
Η μετρολογία και η μνημονιολογία είναι τα νέα γλωσσικά μας αποκτήματα. Ο κ. πρωθυπουργός, στην πρόσφατη ομιλία του στη ΔΕΘ, ζήτησε από τα ΜΜΕ να σταματήσουν τη «μετρολογία», δηλαδή να μη μιλούν για «νέα» μέτρα. Η «μνημονιολογία», σύμφωνα με την προχθεσινή ομιλία του κ. Παπανδρέου στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, είναι εκείνο πίσω από το οποίο κρύβονται οι δυνάμεις που παλεύουν για να κρατήσουν την Ελλάδα καθηλωμένη στο χθες.
«Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα», τραγουδάει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ο στίχος θα μπορούσε να συμπληρωθεί με τη φράση «μας αρκούν τα παλιά» ή «ήδη μας έχουν τρομάξει τα παλιά» — αυτό τουλάχιστον δείχνει η καθημερινή εμπειρία μας.
Πώς να γοητεύσει αυτή η πολιτική τους νέους ανθρώπους; Ποιος να αναθαρρήσει ακούγοντας περί «πολυεπίπεδης ενεργοποίησης» στην εξωτερική μας πολιτική;
[...]