Μεγάλο θέμα ανοίγει τώρα ο Daeman. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο αν κάνει το αληθοφανές (εγώ νομίζω ότι δεν κάνει, γιατί δηλώνει κάτι που μοιάζει με αληθινό χωρίς να έχει ελεγχθεί η αλήθεια του, ή ακόμα κάτι που αμφιβάλλουμε για την αλήθεια του, αλλά όχι κάτι που αποτελεί σώνει και καλά ψέμα). Ούτε καν ότι εμείς ζητάμε ουσιαστικό ενώ το αληθοφανές είναι επίθετο (ακόμα και μόνο του να χρησιμοποιηθεί, το αληθοφανές υπονοεί ένα προσδιοριζόμενο ουσιαστικό, by default το "πράγμα").
Πριν φτάσουμε εκεί, θα έπρεπε να δούμε αν θέλουμε να νεολογίσουμε και δη σε ποιον βαθμό. Οι Άγγλοι θα μπορούσαν εύκολα να το πουν αλλιώς, όμως κάποιοι γέννησαν το factoid. Μπορούμε ασφαλώς να το πούμε γεγονοειδές, αλλά η προσιτότητα του νεολογισμού μας θα είναι άραγε κάπως αντίστοιχη εκείνης που χαρακτηρίζει σήμερα το factoid; Η απάντηση δεν είναι προφανής, αλλά νομίζω εμπειρικά ότι θα ήταν δύσκολο να προχωρήσουμε σε τόσο δύσπεπτο νεολογισμό αν δεν τον είχαμε σε κείμενο όπου θα επαναλαμβανόταν, όπου κατά κάποιο τρόπο δεν θα ήταν απλώς ένας φευγαλέος κομπάρσος. Εμπειρικά πάλι, υποθέτω ότι όλοι μας έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιους όρους-διάττοντες αστέρες σε κείμενα που έχουν άλλο αντικείμενο και στόχευση και, όταν δεν υπάρχει καθιερωμένη ή έστω αρκετά προσιτή απόδοση στα ελληνικά, τον έχουμε παρακάμψει γιατί θεωρούμε ότι ένας δύσπεπτος (έστω και καλά τεκμηριωμένος) ορολογικός νεολογισμός θα δημιουργούσε καρούμπαλο στη ροή του κειμένου. Ενίοτε μάλιστα εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι λειτουργικά, στο συγκεκριμένο κείμενό μας, δεν εμπλέκεται όλο το πλάτος της σημασίας του όρου.
Στο προκείμενο τώρα. Δεν έχω έτοιμη απάντηση, έδωσα πάντως μια κατεύθυνση για το πώς θα έτεινε να κινηθεί το μυαλό μου. Θέλουμε νεολογισμό, και πόσο χαρντ; Στο ένα άκρο θα έβαζα το γεγονοειδές. Μια χαρά μου φαίνεται αλλά, αν δεν γίνει μόδα μέσω π.χ. κάποιας επιτυχημένης ταινίας επιστημονικής φαντασίας, ακόμα όχι αρκετά σαφές για πολύ κόσμο. Κάπου στη μέση θα έβαζα κάτι στη λογική της ψεματαλήθειας, του αληθόμορφου, του αληθοποίητου... Και στο άλλο άκρο θα δεχόμουνα ότι μπορεί ρεαλιστικότατα σε κάποια περίπτωση να μη θελήσουμε καθόλου να νεολογίσουμε και να πούμε π.χ. ψευτοαλήθεια.
Τέλος πάντων, σας ζάλισα σκεπτόμενος εγγράφως.