Ξένες λέξεις στην ελληνική γλώσσα, αλλά όχι από αυτές που περιμένετε
- Thread starter SBE
- Start date
Εγώ πήγα να προσθέσω τον ουσάρο (που νόμιζα ότι προέρχεται από τα ουγγαρέζικα), αλλά κατά πώς φαίνεται η προέλευση της λέξης είναι αρκετά αβέβαιη:
Χο(ν)σάριοι λοιπόν;
A type of irregular light horsemen was already well established by the 15th century in medieval Hungary. Etymologists are divided over the derivation of the word 'hussar'. Many scholars believe the word originated in Serbian as 'Husar', derived from the Latin root 'cursus' meaning 'raid'. According to Webster's the word hussar stems from the Hungarian huszár, which in turn originates from the Serbian хусар (Husar, or гусар, Gusar) meaning pirate, from the Medieval Latin cursarius (cf. the English word corsair). A variant of this theory is offered by Byzantinist scholars, who argue the term originated in Roman military practice, and the cursarius--a group of fast moving horsemen used for scouting or raiding—came to be called tsanarioi in Greek or the Armenian Chosarioi. Through Byzantine Army operations in the Balkans in the 10th and 11th centuries when Chosarioi/Chonsarioi were recruited with especially Serbs, the word was subsequently reintroduced to Western European military practice after its original usage had been lost with the collapse of Rome in the west. According to another theory, the word is derived from the Hungarian word of húsz meaning twenty, suggesting that hussar regiments were originally composed of twenty men. Or the term huszár probably signified 'one in twenty' as selected for service by ballot. (από τη βίκι, εδώ).
Χο(ν)σάριοι λοιπόν;
Elsa
¥
Αυτό ωρέ βλάμη ήταν μπαμπέσικο. Εμείς πέσαμε στη λούμπα και ζαβλακωθήκαμε να ψάχνουμε εξωτικά φρούτα, φαγητά και τέτοια από τη γκλάβα μας...;)
Τέλος πάντων:
-γκουρού, γιόγκα, παρίας, κάρμα, νιρβάνα, πιτζάμα,
-ανανάς, πιρόγα (; ), μοκασίνια, ταμπάκος, σάμπα, ρούμπα, σάλσα, τα(ν)γκό, τεκίλα, σοκολάτα, μάνγκο,
-μπούμερανγκ, καγκουρό
πιρόγα η [piróγa] Ο25 : ελαφρό, μονόξυλο σκάφος ιθαγενών, με πολλά κουπιά.
[λόγ. < ιταλ. piroga (ορθογρ. δαν.) < γαλλ. < ισπαν. < από γλ. της Καραϊβικής]
(τάδε έφη ΛΚΝ)[λόγ. < ιταλ. piroga (ορθογρ. δαν.) < γαλλ. < ισπαν. < από γλ. της Καραϊβικής]
Φαγώσιμα, ποτά και συμπληρώματα:
- σούσι, σασίμι, νόρι (τα φύκια), ουασάμπι, σάκε,
- κάρι
- ταμπουλέ, φαλάφελ
- τορτίγιες (τις ξέχασε ο πεινασμένος :))
Βάλε και ισπανικά, κι αν μαζευτούν πολλά θα τους φτιάξουμε δική τους κλωστούλα, να μη στενοχωριούνται...:)
Το σουρίμι το είπε κανείς;
Τη φεσουάδα και την καϊπιρίνια;
Α, και την πινιάτα στα παιδικά πάρτι.
Τη φεσουάδα και την καϊπιρίνια;
Α, και την πινιάτα στα παιδικά πάρτι.
StellaP
¥
Εγώ πάντως μαγειρεύω στην - σύμφωνα με το φενγκ σούι τακτοποιημένη - κουζίνα μου, χρησιμοποιώ το τεπανγιάκι για να μαγειρέψω γκούλας αλλά και παέγια, για να ζεστάνω τα μπουρίτος με λαχανικά και τις εμπανάδες με κοτόπουλο που θα τα συνοδεύσω με σαλάτα που έχει μέσα αβοκάντο (προαναφέρθηκε αλλά μία σαλάτα είναι απαραίτητη) παρέα με τις τορτίγιες του δόκτορος.
Καλή σας όρεξη!!!
Καλή σας όρεξη!!!
Rogerios
¥
Δεν είμαι βέβαιος για το αν μπορούμε να καταχωρίσουμε τη "γραβάτα" ως λέξη κροατικού ετύμου. Στην προκειμένη περίπτωση ένα εθνωνύμιο, ελαφρώς παρεφθαρμένο, ταυτίστηκε - μάλλον από τους Γάλλους - με ένα αντικείμενο (το φουλάρι των Κροατών μισθοφόρων), το οποίο μετεξελίχθηκε κατόπιν στη γραβάτα.
Rogerios
¥
Βεβαίως, μόνο που όπως γνωρίζεις η λέξη Hrvat σημαίνει "Κροάτης" και φυσικά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από τους Κροάτες με τη σημασία της γραβάτας (την οποία λένε Kravata: http://hr.wikipedia.org/wiki/Kravata).
Η επιφύλαξή μου είναι "τεχνικής", ας πούμε φύσεως: την καταθέτω για να αποτελέσει την αφορμή συζήτησης. Μπορούμε γενικά να "πιστώνουμε" ετυμολογικά σε κάποια γλώσσα λέξεις που προέρχονται από το αντίστοιχο εθνωνύμιο, αλλά έχουν ουσιαστικά πλαστεί και λάβει το σημασιολογικό τους περιεχόμενο από μια άλλη γλώσσα;
Εδώ είναι ένα παιχνιδιάρικο νήμα που αδιαφορεί για τη μέθοδο. Για παράδειγμα, δεν μας ενδιαφέρει από ποια γλώσσα πήραμε εμείς τις λέξεις και συχνά δεν βλέπω να αναφέρεται καν σε ποια γλώσσα τις αποδίδουμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι το πιθανότερο είναι εμείς να πήραμε τους όρους από την αγγλική ή τη γαλλική. Αλλά δεν έχει σημασία αν πήραμε τον παρία από την αγγλική, αλλά ότι είναι λέξη της γλώσσας Ταμίλ που σήμαινε «τυμπανιστής». Στην Ταμίλ είναι paraiyar, οπότε κάνει μπαμ ότι δεν μας ήρθε αποκεί. Και τι σημασία έχει αν πήραμε τη λέξη καγκουρό από τα γαλλικά; — το πιο ενδιαφέρον στην ιστορία της λέξης είναι η παρετυμολογία της («a common myth» κ.λπ. εδώ). Η ισπανική τορτίγια είναι υποκοριστικό τού torta, δηλαδή της λατινικής λέξης που μας έδωσε την τούρτα, ενώ ο jimadams γεφυρώνει ηπείρους: τίπι (ινδιάνικη σκηνή), ιγκλού (σπίτι των Εσκιμώων), ζιγκουράτ (των Ασσυρίων), τζαμί (των Τούρκων). Οπότε βεβαίως η γραβάτα είναι από τη σερβοκροατική. Στο δικό μου: αβατάρα (κατευθείαν από στα σανσκριτικά) ή άβαταρ (κατευθείαν από τα αγγλικά). :)
Η λέξη τατουάζ (κ. τατού) είναι πολυνησιακής προέλευσης. Το γαλλικό tatouage προέρχεται από το αγγλικό tattoo, το οποίο προέρχεται από το tatau (στη γλώσσα τής Ταϊτής, στη σαμόα και στην τονγκική). Το ελληνοπρεπές ισοδύναμο για τη λέξη τατουάζ είναι δερματοστιξία.
Το οριγκάμι και η ικεμπάνα πώς σας ξέφυγαν;
Πάντα αφήνουμε κάτι και για τους επόμενους... :)
:)