‘Surabaya-Johnny’ is a part of the ‘Happy End’ musical (1929).
Lotte Lenya - Surabaya Johnny - deutsch
(δεν τα καταφέρνω με το ρημάδι το embed και βγαίνει σαν απλός σύνδεσμος το βίντεο)
(επίσης, κάπου είχα πετύχει την πρώτη ηχογράφηση με τη Λόττε Λένυα, αλλά μετά την έχασα και δεν τη βρίσκω τώρα, βολευτείτε με αυτήν).
Ich war jung, Gott, erst sechzehn Jahre.
Du kamest von Burma herauf.
Du sagtest, ich solle mit dir gehen,
du kämest für alles auf.
Ich fragte nach deiner Stellung.
Du sagtest so wahr ich steh’:
du hättest zu tun mit der Eisenbahn
und nichts zu tun mit der See.
Du sagtest viel, Johnny, kein Wort war wahr, Johnny.
Du hast mich betrogen, Johnny, zur ersten Stund!
Ich hasse dich so, Johnny,
wie du dastehst und grinst, Johnny.
Nimm doch die Pfeife aus dem Maul, du Hund!
Surabaya Johnny, warum bist du so roh?
Surabaya Johnny, mein Gott und ich liebe dich so!
Surabaya Johnny, warum bin ich nicht froh?
Du hast kein Herz Johnny, und ich liebe dich so!
Zuerst war es immer Sonntag.
Das war, bis ich mitging mit dir.
Aber dann, schon nach zwei Wochen,
war dir nichts mehr recht an mir.
Hinauf und hinab durch den Pandschab,
den Fluß entlang bir zur See:
ich seh schon aus im Spiegel
wie eine Vierzigjährige.
Du wolltest nicht Liebe, Johnny,
du wolltest Geld, Johnny
aber sah, Johnny, nur auf deinen Mund.
Du verlangtest alles, Johnny.
Ich gab dir mehr, Johnny.
Nimm doch die Pfeife aus dem Maul, du Hund!
Surabaya Johnny, warum bist du so roh?
Surabaya Johnny, mein Gott und ich liebe dich so!
Surabaya Johnny, warum bin ich nicht froh?
Du hast kein Herz Johnny, und ich liebe dich so!
Ich habe es nicht beachtet
warum du den Namen hast.
Doch an der ganzen langen Küste
warst du ein bekannter Gast.
Eines Morgens in einem Six-Pence-Bett,
werd’ ich donnern hören die See;
und du gehst ohne etwas zu sagen,
und ein Schiff liegt unten am Kai.
Du hast kein Herz, Johnny,
Du bist ein Schuft, Johnny.
Du gehst jetzt weg, Johnny,
sag mir den Grund!
Ich liebe dich doch, Johnny,
wie am ersten Tag, Johnny.
Nimm doch die Pfeife aus dem Maul, du Hund!
Surabaya Johnny, warum bist du so roh?
Surabaya Johnny, mein Gott und ich liebe dich so!
Surabaya Johnny, warum bin ich nicht froh?
Du hast kein Herz Johnny, und ich liebe dich so!
Dagmar Krause - Surabaya Johnny - english
I had just turned sixteen that season
When you came up from Burma to stay.
And you told me I ought to travel with you,
You were sure it would be OK.
When I asked how you earned your living,
I can still hear what you said to me:
You had some kind of job on the railway
And had nothing to do with the sea.
You said a lot, Johnny,
All one big lie, Johnny.
You cheated me blind, Johnny,
From the minute we met.
I hate you so, Johnny,
When you stand there grinning, Johnny.
Take that damn pipe out of your mouth, you rat.
Surabaya Johnny,
No one's meaner than you.
Surabaya Johnny,
My God — and I still love you so.
Surabaya Johnny,
Why am I feeling so blue ?
You have no heart, Johnny,
And I still love you so.
At the start, every day was Sunday,
Till we went on our way one fine night.
And before two more weeks were over,
You thought nothing I did was right.
So we trekked up and down through the Punjab,
From the source of the river to the sea.
When I look at my face in the mirror,
There's an old woman staring back at me.
You didn't want love, Johnny,
You wanted cash, Johnny.
But I sewed your lips, Johnny,
And that was that.
You wanted it all, Johnny,
I gave you more, Johnny.
Take that damn pipe out of your mouth, you rat.
Surabaya Johnny.
No one's meaner than you.
Surabaya Johnny.
My God — and I still love you so.
Surabaya Johnny,
Why am I feeling so blue ?
You have no heart, Johnny.
And I still love you so.
I would never have thought of asking
How you'd got that peculiar name,
But from one end of the coast to the other
You were known everywhere we came.
And one day in a two-bit flophouse
I'll wake up to the roar of the sea,
And you'll leave without one word of warning
On a ship waiting down at the quay.
You have no heart, Johnny!
You're just a louse, Johnny!
How could you go, Johnny,
And leave me flat ?
You're still my love, Johnny,
Like the day we met, Johnny.
Take that damn pipe out of your mouth, you rat.
Surabaya Johnny.
No one's meaner than you.
Surabaya Johnny,
My God — and I still love you so.
Surabaya Johnny,
Why am I feeling so blue ?
You have no heart, Johnny.
And I still love you so.
Mina - SURABAYA JOHNNY - italiano
Sedici anni avevo allora, di Birmania arrivasti quaggiù,
Mi dicesti che ti venissi dietro e che al resto pensavi tu.
Io ti chiesi del tuo mestiere, come è vero che ora sto qua,
Mi dicesti “le strade ferrate, ma il mare mai più, per carità”.
Quanto parlasti Johnny e quante balle, Johnny,
Tu mi hai mentito dal primo istante.
Come ti odio, Johnny, quando mi guardi così Johnny
E levati la pipa di bocca, carogna!
Surabaya Johnny, sei cattivo perché
Surabaya Johnny. Io ti amo così.
Surabaya Johnny, sono triste perché
Tu non hai cuore Johnny, ma ti amo così.
In principio era sempre festa, finché non mi prendesti con te
Dopo quindici giorni nemmeno non ti andava più niente di me
Lungo il fiume su e giù per il Punjab, fino a quando Dio solo lo sa
Io mi guardo allo specchio e mi vedo come avessi quarant’anni di già.
Non era amore, Johnny, volevi i soldi, Johnny
Ed io pendevo dalle tue labbra
Volevi tutto, Johnny, e io ti ho dato di più
E levati la pipa di bocca, carogna!
Surabaya Johnny, sono triste perché
Surabaya Johnny, io ti amo così.
Surabaya Johnny, sono triste perché
Tu non hai cuore, Johnny, ma ti amo così…
Lo sai bene non ti ho mai chiesto perché mai ti chiamasti così
Ma per quanto sia lunga la costa lo sapevano tutti lì
Un bel giorno dal mio lettuccio sentirò una sirena fischiar
E tu via, che ti squagli in silenzio; c’è una nave già pronta per te…
Tu non hai cuore, Johnny, tu sei un porco, Johnny
Tu te ne vai, Johnny, dimmi perché, Johnny
Eppure ti amo, Johnny, come il primo giorno, Johnny
E levati la pipa di bocca, carogna!
Surabaya Johnny, sono triste perché
Surabaya Johnny, io ti amo così.
Surabaya Johnny, sono triste perché
Tu non hai cuore, Johnny, ma ti amo così.
Σουραμπάγια Τζώννυ - Μαρία Φαραντούρη - ελληνικά
Στίχοι: Bertolt Brecht
Μουσική: Kurt Weill
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Τα δεκάξι δεν τα 'χα κλείσει όταν φάνηκες ξένος εσύ
και μου είπες μαζί σου να με πάρεις καθαρίζεις για όλα εσύ
κι όταν ρώτησα πόσα βγάζεις, είπες τότε και μην τ' αρνηθείς
στο σταθμό και στα τραίνα δουλεύεις και πως δεν θα σαλπάρεις ποτέ
Είπες πολλά Τζώνυ, όλα ψευτιές Τζώνυ
όλα απάτη Τζώνυ από την αρχή
και σε μισώ Τζώνυ, μη μου γελάς Τζώνυ,
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Σουραμπάγια Τζώνυ, είσαι τόσο σκληρός
Σουραμπάγια Τζώνυ, θεέ μου πώς σ' αγαπώ
Σουραμπάγια Τζώνυ, έχω θλίψη βαθιά
Που 'σαι άκαρδο πλάσμα, μα γι αυτό σ' αγαπώ
Στην αρχή ήταν ένα θαύμα, μα σου τα 'δωσα όλα με μιας
Και προτού να περάσουν λίγες μέρες, ούτε γύριζες να με δεις
Ταξιδεύουμε στο ποτάμι κι από 'κει σε λιμάνι φτηνό
Τώρα σαν κοιταχτώ στον καθρέφτη, μοιάζω να 'μαι σαράντα χρονών
Δεν θες αγάπη Τζώνυ, λεφτά θέλεις Τζώνυ
Και με ρίχνεις Τζώνυ μ’ ένα φιλί
Όλα τα θέλεις Τζώνυ, όλα σου τα 'δωσα Τζώνυ
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Σουραμπάγια Τζώνυ, είσαι τόσο σκληρός
Σουραμπάγια Τζώνυ, θεέ μου πώς σ’ αγαπώ
Σουραμπάγια Τζώνυ, έχω θλίψη βαθιά
Που 'σαι άκαρδο πλάσμα, μα γι αυτό σ' αγαπώ
Δε ρωτούσα ποτέ να μάθω Σουραμπάγια τι πάει να πει
Όμως όλοι σαν κάλπικη δεκάρα σε γνωρίζουν στα καπηλειά
κάποια μέρα σαν θα ξυπνήσω σε κρεβάτι φτηνού λιμανιού
θα 'χεις φύγει χωρίς μια λέξη να σαλπάρεις για μακριά
Είσαι άκαρδος Τζώνυ, είσαι τομάρι Τζώνυ
γιατί μου φεύγεις Τζώνυ λέγε γιατί
αφού σ' αγαπώ Τζώνυ, όπως στην αρχή Τζώνυ
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί
Σουραμπάγια Τζώνυ, είσαι τόσο σκληρός
Σουραμπάγια Τζώνυ, θεέ μου πώς σ' αγαπώ
Σουραμπάγια Τζώνυ, έχω θλίψη βαθιά
Που 'σαι άκαρδο πλάσμα, μα γι αυτό σ' αγαπώ
Ευχαριστίες σε
αυτήν εδώ τη σελίδα, καθώς και σε
ετούτην εδώ για τους στίχοι (sic).
Περισσότερος Μπρεχτ σε λίγο.
