Μα οι «τοποτηρητές» τη δουλειά τους κάνουν: στη γωνία περιμένουν τ' αφεντικά τους να αρπάξουν ό,τι δημόσιο απέμεινε κι εδώ και παντού αλλού. Από πού συνάγεται ότι αυτοί βλέπουν την κατάσταση καλύτερα ή αντικειμενικά;
Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)
- Thread starter Alexandra
- Start date
Μα οι «τοποτηρητές» τη δουλειά τους κάνουν: στη γωνία περιμένουν τ' αφεντικά τους να αρπάξουν ό,τι δημόσιο απέμεινε κι εδώ και παντού αλλού. Από πού συνάγεται ότι αυτοί βλέπουν την κατάσταση καλύτερα ή αντικειμενικά;
Θα μπορούσα να επιχειρηματολογήσω υπέρ της άποψης ότι στην εκτίμησή τους για το δημόσιο είναι εύστοχοι σύμφωνα με αρχές που δεν έχουν οπωσδήποτε ιδεολογική χροιά. Άλλωστε, η άποψη ότι μια μονάδα πρέπει να λειτουργεί παραγωγικά και αποδοτικά δεν είναι δεξιά άποψη. Ωστόσο, ακόμα και αν η άποψή τους είναι μια εντελώς λανθασμένη και ιδεολογικά χρωματισμένη ή «πουλημένη» στα αφεντικά που τώρα ορέγονται και τα νησιά μας ακόμα, αρκεί να είναι σε καλή τιμή, ας φρόντιζε ο αρθρογράφος να δώσει μια απάντηση, αφού αυτό είναι στο κέντρο των συζητήσεων. Προς το παρόν, από τους δημόσιους υπάλληλους κόπηκε ο δέκατος τέταρτος. Βεβαίως, αν θέλεις πιο ανταγωνιστική οικονομία, θα πρέπει να κάνεις φτηνότερο και τον ιδιωτικό υπάλληλο (σε λίγες μέρες, θα συζητάμε και γι' αυτό). Άλλωστε, αυτό θα συνέβαινε αν ήμασταν εκτός ευρώ και ρίχναμε το νόμισμά μας: η αγοραστική δύναμη όλων μας θα μίκραινε.
SBE
¥
Πιστεύω ότι για ένα- δυο χρόνια μπορούμε να μειώσουμε τις στρατιωτικές δαπάνες στο επίπεδο της συντήρησης, δηλαδή να μην κάνουμε καμία νέα αγορά εκτός από ανταλλακτικά. όμως δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να το κάνουμε αυτό χωρίς να γκρινιάξουν όσοι μας έχουν καλούς πελάτες.
Η συλλογή φόρων μου φαίνεται δύσκολη υπόθεση γιατί απλούστατα το μεγάλο κεφάλαιο δεν έχει την περιουσία του στην Ελλάδα αλλά στην Ελβετία, και ίσως να δηλώνουν και μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, οπότε δεν μπορείς να τους πιάσεις εύκολα. Οι φόροι για το μεγάλο κεφάλαιο τελικά θα είναι φόροι για τα μεγάλα μέσα οικονομικά στρώματα. Μια από τα ίδια, δηλαδή.
Προχτές ο Μάνος έλεγε στο CNN ότι μπορεί να γίνει οικονομία στη σπατάλη, και το πιστεύω ότι υπάρχουν τρύπες που φεύγουν τα λεφτά στο δημόσιο ενώ αλλού υπάρχει έλλειμμα. Ας ψάξουμε να τις βρούμε. Ομοίως όχι άλλες ανοησίες του στυλ επειδή άλλαξε η διεύθυνση του υπουργείου θα ξανακάνουμε όλες τις μελέτες από την αρχή γιατί δε μας αρέσουν οι μελέτες της προηγούμενης διεύθυνσης (βλ. για να βολέψουμε κανέναν δικό μας που θα κάνει τη νέα μελέτη). Όχι! Συνέχεια. Αυτό είναι το πρόβλημά μας στο δημόσιο, ότι δεν υπάρχει συνέχεια. Συνεχώς πρέπει να ανακαλύπτουμε τον τροχό.
Μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων και πάγωμα προσλήψεων. Δεν απολύεται κανένας, αλλά δεν θα κάθεται κανένας ενώ υπάρχουν ελλείψεις σε άλλες υπηρεσίες. Αν οι θέσεις δεν καλυφτούν με το καλό, θα καλυφτούν με υποχρεωτικές μεταθέσεις. κλπκλπκλπ
Η συλλογή φόρων μου φαίνεται δύσκολη υπόθεση γιατί απλούστατα το μεγάλο κεφάλαιο δεν έχει την περιουσία του στην Ελλάδα αλλά στην Ελβετία, και ίσως να δηλώνουν και μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, οπότε δεν μπορείς να τους πιάσεις εύκολα. Οι φόροι για το μεγάλο κεφάλαιο τελικά θα είναι φόροι για τα μεγάλα μέσα οικονομικά στρώματα. Μια από τα ίδια, δηλαδή.
Προχτές ο Μάνος έλεγε στο CNN ότι μπορεί να γίνει οικονομία στη σπατάλη, και το πιστεύω ότι υπάρχουν τρύπες που φεύγουν τα λεφτά στο δημόσιο ενώ αλλού υπάρχει έλλειμμα. Ας ψάξουμε να τις βρούμε. Ομοίως όχι άλλες ανοησίες του στυλ επειδή άλλαξε η διεύθυνση του υπουργείου θα ξανακάνουμε όλες τις μελέτες από την αρχή γιατί δε μας αρέσουν οι μελέτες της προηγούμενης διεύθυνσης (βλ. για να βολέψουμε κανέναν δικό μας που θα κάνει τη νέα μελέτη). Όχι! Συνέχεια. Αυτό είναι το πρόβλημά μας στο δημόσιο, ότι δεν υπάρχει συνέχεια. Συνεχώς πρέπει να ανακαλύπτουμε τον τροχό.
Μετατάξεις δημοσίων υπαλλήλων και πάγωμα προσλήψεων. Δεν απολύεται κανένας, αλλά δεν θα κάθεται κανένας ενώ υπάρχουν ελλείψεις σε άλλες υπηρεσίες. Αν οι θέσεις δεν καλυφτούν με το καλό, θα καλυφτούν με υποχρεωτικές μεταθέσεις. κλπκλπκλπ
Εκ μέρους της ΑΔΕΔΥ ο Σπ. Παπασπύρος […] δήλωσε ότι «παρουσιάσαμε στον πρωθυπουργό 500 κωδικούς του προϋπολογισμού από τους οποίους θα μπορούσαν να γίνουν ανώδυνες περικοπές».
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=137846
Νά μια θετική πρωτοβουλία. Ας μην ξεχνάμε ότι, εκτός από τα τωρινά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση (και όσα άλλα παρόμοια μπορεί να χρειαστεί να πάρει αργότερα) για την εξυπηρέτηση του χρέους και των κερδοσκόπων, η κυβέρνηση οφείλει να πάρει επίσης μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα (όπως κάποια απ’ αυτά που προτείνει ο Τσίπρας ή είναι ήδη στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικώς να μετακινήσει κονδύλια του δημοσίου από τομείς όπου λιμνάζουν σε άκρως παραγωγικές δραστηριότητες) για να ζωντανέψει την οικονομία. «Άκρως παραγωγικές δραστηριότητες» δεν σημαίνει ευκαιρίες για λαμογιές και για βολέματα ημετέρων.
@SBE: Οικονομίες (αρχίζοντας από καταπολέμηση της σπατάλης) πρέπει και μπορούν να γίνουν σε χίλιες δυο μεριές. Πρέπει να αλλάξει το πνεύμα, γενικώς. Καθημερινά διαβάζω σχόλια για σπατάλες και ανορθολογισμούς. Ποτέ δεν έχω διαβάσει μια απάντηση υπουργείου. Ας μην περάσουμε σε περιπτωσιολογία — εκτός αν ξεκινήσουμε ειδικό νήμα με μόνιμους συνεργάτες π.χ. τον Μανδραβέλη και τον Κασιμάτη της Καθημερινής.
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=137846
Νά μια θετική πρωτοβουλία. Ας μην ξεχνάμε ότι, εκτός από τα τωρινά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση (και όσα άλλα παρόμοια μπορεί να χρειαστεί να πάρει αργότερα) για την εξυπηρέτηση του χρέους και των κερδοσκόπων, η κυβέρνηση οφείλει να πάρει επίσης μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα (όπως κάποια απ’ αυτά που προτείνει ο Τσίπρας ή είναι ήδη στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικώς να μετακινήσει κονδύλια του δημοσίου από τομείς όπου λιμνάζουν σε άκρως παραγωγικές δραστηριότητες) για να ζωντανέψει την οικονομία. «Άκρως παραγωγικές δραστηριότητες» δεν σημαίνει ευκαιρίες για λαμογιές και για βολέματα ημετέρων.
@SBE: Οικονομίες (αρχίζοντας από καταπολέμηση της σπατάλης) πρέπει και μπορούν να γίνουν σε χίλιες δυο μεριές. Πρέπει να αλλάξει το πνεύμα, γενικώς. Καθημερινά διαβάζω σχόλια για σπατάλες και ανορθολογισμούς. Ποτέ δεν έχω διαβάσει μια απάντηση υπουργείου. Ας μην περάσουμε σε περιπτωσιολογία — εκτός αν ξεκινήσουμε ειδικό νήμα με μόνιμους συνεργάτες π.χ. τον Μανδραβέλη και τον Κασιμάτη της Καθημερινής.
(Αρίθμησα τις προτάσεις για ευκολία.)
Από όσα άκουσα χτες, διάβασα σήμερα και όσο έχω καταλάβει, στο φορολογικό σ/ν (που όλο έρχεται και όλο σε διαβούλευση βρίσκεται):
για το 1. ανακοινώθηκε, με 45% πάνω από 100.000 εισόδημα. Υπάρχει πρόταση για χαμηλότερα εισοδήματα;
για το 2. εισάγονται μια σειρά από μέτρα που κτγμ, θα αλλάξουν πολλά πράγματα --με σημαντικότερη την περιστολή της κίνησης του ρευστού χρήματος, τα ηλεκτρονικά τιμολόγια, τα giro konto, τα αθροιστικά (έστω και όχι τόσο αυστηρά) τεκμήρια διαβίωσης για πενόμενους εισοδηματίες κλπ. Νομίζω ότι κάθε καλή και πρακτική επιπλέον ιδέα θα ήταν χρήσιμη να πέσει στη δημόσια συζήτηση. Νομίζω επίσης ότι προβλέπεται σημαντική φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
για το 3. νομίζω ότι προβλέπεται και η φορολόγηση της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας που δρα οικονομικά. Προφανώς μπορεί να τεθεί επιπρόσθετα και θέμα να φορολογηθούν οι εκκλησίες και άλλα στοιχεία ακίνητης περιουσίας που χρησιμοποιει η εκκλησία για τις λειτουργικές ανάγκες της, αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω ιδέες, π.χ. με ποιο συντελεστή θα φορολογούνται τα μοναστήρια των Μετεώρων για μη οικονομικές δραστηριότητες (δεν διαφωνώ να μπει ταμειακή για τα κεριά, αλλά με το δίκιο τους θα πουν κάποιοι, έστω προσχηματικά, ότι τα κάνουμε λίγο οίκο του Μαμμωνά...) Επίσης, δεν νομίζω ότι αυτό καταλαβαίνει ο κόσμος όταν λέμε «να φορολογηθεί η εκκλησία».
για το 4. δεν διαφωνώ καθόλου, αν και καλό θα ήταν να ξεκαθαριστεί αν εννοούνται μάλλον (υποθέτω) οι διάφορες αγορές του αιώνα και όχι π.χ. τα πτητικά επιδόματα των μάχιμων αεροπόρων, εννοούνται οι παράτες και οι παρελάσεις και οι λιμουζίνες και όχι ο εξοπλισμός π.χ. των ειδικών μονάδων ΟΥΚ. Συμφωνώ απόλυτα και σε αυτά (και νομίζω ότι και το οικείο υπουργείο κάτι έχει ξεκινήσει σε αυτές τις κατευθύνσεις).
για το 5. υποθέτω ότι το νόημα δεν είναι να τσουβαλιάσουμε κι άλλους φακέλους χαρτιά στα υπόγεια του Άρειου Πάγου, όπου συγκεντρώνονται τα «πόθεν έσχες»για να χρησιμοποιηθούν για διοικητικά μέτρα εναντίον υπαλλήλων που δεν τα έχουν υποβάλει, αλλά να συγκεντρωθούν στοιχεία για να μπορούν να γίνονται έλεγχοι κλπ. Πολύ σωστή σκέψη, αλλά ήδη σήμερα (και από χρόνια..) σε κάθε τέτοια αγοραπωλησία καταγράφεται ο ΑΦΜ του αγοραστή, άρα το κράτος έχει ήδη τα στοιχεία να ελέγξει --αν θέλει και αν μπορεί.
για το 6. δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοεί. Υποθέτω, επειδή οι offshore δεν είναι ελληνικές αλλά ξένες εταιρείες εξ ορισμού, ότι εννοεί να μην επιτρέπεται η δραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα. Ή να απαγορεύεται ίσως η συμμετοχή Ελλήνων; Αλλά πώς θα απαγορεύσεις σε ξένες εταιρείες κάτι τέτοιο; Θα το κάνεις για όλες τις ξένες εταιρείες; Θα απαγορεύσεις σε Έλληνες να συμμετέχουν σε ξένες εταιρείες στο εξωτερικό; Νομίζω ότι αρκεί απλώς να αυξήσεις το φόρο τους. Από όσο είδα, ο φόρος πενταπλασιάζεται (από 3% σε 15%), αλλά ακούω ότι δεν αρκεί και θα έπρεπε να φτάσει κατευθείαν στο 40%-45%. Είναι πιθανό, αλλά μου φαίνεται εξίσου πιθανό να σκέφτηκαν κάποιοι ότι όποιος προσφύγει οπουδήποτε για να διαμαρτυρηθεί για το δεκαπενταπλασιασμό του φόρου του είναι ακόμη πιο πιθανό να δικαιωθεί και ίσως χρειάζεται μια σταδιακή αλλαγή.
Με άλλα λόγια, μου φαίνεται ότι αν ψηφιστεί τελικά το φορολογικό νομοσχέδιο όπως το περιγράφει η κυβέρνηση, θα μπορεί να χρεωθεί ως μεγάλη πολιτική νίκη της αριστεράς...
(1) Ανάλογα με το κλιμάκιο (δηλ. για το μέρος του εισοδήματος από ΧΧΧ-έως ΧΧΧ), ακόμα και μεγαλύτερα ποσοστά. Αλλά δεν αποφασίζεις τα ποσοστά κοιτάζοντας την τσέπη του κράτους και πόσα της λείπουν. Τα ορίζεις ανάλογα με το κλίμα και το περιβάλλον και φροντίζεις να είσαι δίκαιος χωρίς να αποτρέπεις τις επενδύσεις. Βέβαια, οι επενδύσεις δεν εξαρτώνται μονάχα από τη φορολογία.
(5) Οι υπεράκτιες, οι φορολογικοί παράδεισοι, οι κινήσεις κεφαλαίων, τα παιχνίδια των κερδοσκόπων, όλα είναι θέμα διεθνών συμφωνιών και δεν σε συμφέρει να απομονωθείς. Αλλά σε συγκυρίες σαν τη σημερινή, αξίζει να αναζητάς συμμαχίες που θα πιέζουν για ένα νέο διεθνές σύστημα που θα περιορίζει όσο γίνεται την ασυδοσία των πέντε ηπείρων και των εφτά θαλασσών.
(5) Οι υπεράκτιες, οι φορολογικοί παράδεισοι, οι κινήσεις κεφαλαίων, τα παιχνίδια των κερδοσκόπων, όλα είναι θέμα διεθνών συμφωνιών και δεν σε συμφέρει να απομονωθείς. Αλλά σε συγκυρίες σαν τη σημερινή, αξίζει να αναζητάς συμμαχίες που θα πιέζουν για ένα νέο διεθνές σύστημα που θα περιορίζει όσο γίνεται την ασυδοσία των πέντε ηπείρων και των εφτά θαλασσών.
SBE
¥
Δε νομίζω να πέρασα σε περιπτωσιολογία, πάντως αυτό που είπα ισχύει γενικότερα, ότι δεν υπάρχει συνέχεια και κάθε φορά πρέπει να ανακαλύπτουμε τον τροχό, πράγμα που κοστίζει αρκετά.
Επιπλέον, νόμους έχουμε, κανονισμούς έχουμε, εφαρμογή δεν έχουμε.
Σκόρπιες σκέψεις:
Τι θα πρέπει να γίνει για να φορολογηθεί το φακελλάκι; (αφού δεν μπορούμε να πείσουμε τους ασθενείς να το δίνουν, και τους γιατρούς να το παίρνουν, ας τους κυνηγήσουμε για φοροδιαφυγή!)
Για να φορολογηθεί η μίζα;
SBE
¥
Νομίζω ότι τώρα είναι η καταλληλότερη ευκαιρία να περάσουν αλλαγές στους κανονισμούς ώστε να μην υπάρχει δε θέλω. Αν δε θέλεις, να μπορείς να βρεις κάποιον άλλον να πάρει τη θέση σου. Να, λέγαμε χτες για κάποια μουσεία που είναι κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού. Να πάρουν μερικούς από τα γραφεία και να τους στείλουν στα μουσεία.
Το θέμα είναι ότι χρειάζεται μελέτη από ουδέτερο φορέα/ πρόσωπο κλπ για να ξέρουμε στα σίγουρα πόσοι πλεονάζουν, γιατί άμα τους ρωτήσεις κανένας δεν περισσεύει, όλο ελλείψεις έχουνε.
Στον εαυτό μου το έλεγα. Κάθε μέρα θέλω να γράψω για κάτι σχετικό που διάβασα και έπεσαν μερικές ακόμα τρίχες από τα μαλλιά μου (κάποτε είχα πολύ πιο πλούσια κόμη).
Υποψιάζομαι ότι έχεις φάει τα αρνητικά: «αφού δεν μπορούμε να πείσουμε τους ασθενείς να μην το δίνουν, και τους γιατρούς να μην το παίρνουν...».
SBE
¥
Όντως! Αυτό που έγραψα δε χρειάστηκε και πολύ να τους πείσουμε να το κάνουν.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι όσες φορές έχω πάει σε γιατρό στην Ελλάδα έχω πάρει απόδειξη. Χωρίς να το ζητήσω ιδιαίτερα. Μάλιστα καμιάφορά με ρωτάνε μήπως θέλω να την γράψουν σε άλλο όνομα αφού δε ζω στην Ελλάδα κλπκλπ. Δηλαδή θεωρητικά στα βιβλία τους έχουν όλους τους πελάτες.
Όμως μάλλον δεν κάθεται ποτέ η εφορία να συγκρίνει τι δηλώνει ένας γιατρός με το τι αποδείξεις υποβάλλουν οι ασθενείς του. Ναι, είναι ψύλλοι στ' άχυρα και ζόρικη δουλειά, και δεν περιμένω να γίνει με κάθε γιατρό, αλλά έστω δειγματοληπτικά μια φορά στην καριέρα του καθενός.
Για να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κι αυτά τα PIGS. Από το Έθνος:
με λεζάντα:
Πρωτότυπο τρόπο βρήκαν ομολογουμένως στην Ινδονησία, στην άλλη άκρη της Γης, οργισμένοι διαδηλωτές για να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική της κυβέρνησής τους. Κόλλησαν μια αφίσα του αντιπροέδρου της χώρας και πρώην διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Ινδονησίας πάνω σε ένα... γουρούνι, το οποίο πήραν μαζί τους στη διαδήλωση! Αν συνυπολογίσει, μάλιστα, κανείς ότι η Ινδονησία είναι μουσουλμανική χώρα και το γουρούνι το πιο ακάθαρτο ζώο και εντελώς απαράδεκτο από τη δική τους θρησκευτική σκοπιά, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της προσβολής. Αιτία; Ο ρόλος του Ινδονήσιου τραπεζίτη στη διάσωση μιας τράπεζας χρησιμοποιώντας 715 εκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων - ποσό μεγάλο για την πάμπτωχη χώρα.
με λεζάντα:
Πρωτότυπο τρόπο βρήκαν ομολογουμένως στην Ινδονησία, στην άλλη άκρη της Γης, οργισμένοι διαδηλωτές για να διαμαρτυρηθούν για την πολιτική της κυβέρνησής τους. Κόλλησαν μια αφίσα του αντιπροέδρου της χώρας και πρώην διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Ινδονησίας πάνω σε ένα... γουρούνι, το οποίο πήραν μαζί τους στη διαδήλωση! Αν συνυπολογίσει, μάλιστα, κανείς ότι η Ινδονησία είναι μουσουλμανική χώρα και το γουρούνι το πιο ακάθαρτο ζώο και εντελώς απαράδεκτο από τη δική τους θρησκευτική σκοπιά, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της προσβολής. Αιτία; Ο ρόλος του Ινδονήσιου τραπεζίτη στη διάσωση μιας τράπεζας χρησιμοποιώντας 715 εκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των φορολογουμένων - ποσό μεγάλο για την πάμπτωχη χώρα.
Από τον σημερινό Στάθη της «Ε»:
«Παραδέχονται δηλαδή δημοσίως και μεγαλοπρεπώς την ιδεολογική ανεπάρκεια της σοσιαλδημοκρατίας».
Φίλτατε Στάθη, ας μην μας ακυρώσεις τη σοσιαλδημοκρατία επειδή οι δικοί μας είναι γιαλαντζί σοσιαλδημοκράτες και νόμιζαν ότι σοσιαλδημοκρατία είναι να δανείζεσαι και να μοιράζεις πλούτο που δεν είχες δημιουργήσει, να πρασινίζεις το κράτος λες και ο πράσινος καρεκλοκένταυρος είναι καλύτερος από τον γαλάζιο ή να επενδύεις σε υπερθεάματα για να σου μείνουν δύο δρόμοι και τρία στάδια. Ο κόσμος όλος χρειάζεται να ασκηθεί στη σωστή σοσιαλδημοκρατία προτού περάσει σε κόκκινα καθεστώτα. Αν άξεστος και αμόρφωτος περάσει σε κόκκινα καθεστώτα, θα έχουμε μια επανάληψη από τα αίσχη που έχουμε ζήσει. Αλλά για να εκπαιδευτούμε στη σοσιαλδημοκρατία, πρέπει να τη δούμε πια, να μη μείνουμε με την εντύπωση ότι είναι κι αυτή ένας μύθος (σαν τον σοσιαλιστικό παράδεισο).
Η κυρία Διαμαντοπούλου, ο κ. Βενιζέλος αλλά και το όλον ΠΑΣΟΚ των πρωτοσπαθάριων, παραδέχονται, τουλάχιστον δημοσίως, ότι τα μέτρα αυτά (επαναλαμβάνω: τα απάνθρωπα) είναι όντως εκτός σοσιαλδημοκρατικού πλαισίου - αλλά οι καιροί ου μενετοί (άργησαν και κάτι μήνες), συνεπώς άλλες λύσεις πλην των άγριων νεοφιλελεύθερων συνταγών δεν υπήρχαν -ή, οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να σκεφθούν.
Παραδέχονται δηλαδή δημοσίως και μεγαλοπρεπώς την ιδεολογική ανεπάρκεια της σοσιαλδημοκρατίας ενώπιον του κινδύνου που κουρταλεί τες θύρες της χώρας και την καταφυγή στα νεοφιλελεύθερα καυδιανά δίκρανα (που άλλωστε γέννησαν, έθρεψαν και θέριεψαν αυτόν τον κίνδυνο).
Τέτοια ομολογία ιδεολογικής αποτυχίας δύσκολα ακούει κανείς!
Συχνά οι κατ' όνομα σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, έχουν προσχωρήσει στα νεοφιλελεύθερα δόγματα κι έχουν ενδώσει στα έδικτα και φάτσιο των αγορών, αλλά είναι από τις λίγες φορές που στελέχη τέτοιων κομμάτων παραδέχονται ιδεολογική ανεπάρκεια του χώρου τους και αδυναμία χάραξης αντίστοιχης πολιτικής.
Παραδέχονται δηλαδή δημοσίως και μεγαλοπρεπώς την ιδεολογική ανεπάρκεια της σοσιαλδημοκρατίας ενώπιον του κινδύνου που κουρταλεί τες θύρες της χώρας και την καταφυγή στα νεοφιλελεύθερα καυδιανά δίκρανα (που άλλωστε γέννησαν, έθρεψαν και θέριεψαν αυτόν τον κίνδυνο).
Τέτοια ομολογία ιδεολογικής αποτυχίας δύσκολα ακούει κανείς!
Συχνά οι κατ' όνομα σοσιαλιστικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, έχουν προσχωρήσει στα νεοφιλελεύθερα δόγματα κι έχουν ενδώσει στα έδικτα και φάτσιο των αγορών, αλλά είναι από τις λίγες φορές που στελέχη τέτοιων κομμάτων παραδέχονται ιδεολογική ανεπάρκεια του χώρου τους και αδυναμία χάραξης αντίστοιχης πολιτικής.
«Παραδέχονται δηλαδή δημοσίως και μεγαλοπρεπώς την ιδεολογική ανεπάρκεια της σοσιαλδημοκρατίας».
Φίλτατε Στάθη, ας μην μας ακυρώσεις τη σοσιαλδημοκρατία επειδή οι δικοί μας είναι γιαλαντζί σοσιαλδημοκράτες και νόμιζαν ότι σοσιαλδημοκρατία είναι να δανείζεσαι και να μοιράζεις πλούτο που δεν είχες δημιουργήσει, να πρασινίζεις το κράτος λες και ο πράσινος καρεκλοκένταυρος είναι καλύτερος από τον γαλάζιο ή να επενδύεις σε υπερθεάματα για να σου μείνουν δύο δρόμοι και τρία στάδια. Ο κόσμος όλος χρειάζεται να ασκηθεί στη σωστή σοσιαλδημοκρατία προτού περάσει σε κόκκινα καθεστώτα. Αν άξεστος και αμόρφωτος περάσει σε κόκκινα καθεστώτα, θα έχουμε μια επανάληψη από τα αίσχη που έχουμε ζήσει. Αλλά για να εκπαιδευτούμε στη σοσιαλδημοκρατία, πρέπει να τη δούμε πια, να μη μείνουμε με την εντύπωση ότι είναι κι αυτή ένας μύθος (σαν τον σοσιαλιστικό παράδεισο).
Ε, να αγιάσει το στόμα σου!
Ambrose
¥
Κι ένα ωραίο άρθρο του Adrian Pabst στη Guardian.
Pushing Greece into recession
The crisis in Greece needs sound EU economic judgment and political leadership, not Germany's fiscal austerity
[...]
By refusing to provide financial guarantees to state-owned banks buying Greek bonds which would help reduce the interest rate on Greek debt, Berlin is forcing Athens to devote more money to servicing debt and make even deeper cuts to public spending. This lethal mix is pushing Greece back into economic recession, reducing tax revenues, increasing the real value of its debt and requiring yet more savage cuts – a vicious spiral of debt-deflation that could plunge the country into an unprecedented social recession.
Afflicted by soaring youth unemployment and mass public sector lay-offs, not just in Greece but also in Spain, Portugal and Italy, the future of Europe's "Club Med" is dire. With hindsight, the Brussels agreement looks increasingly like a Faustian pact with the debt devil concluded by the German iron chancellor.
Throughout this crisis (and the entire economic turmoil since 2008), Angela Merkel has distinguished herself by a spectacular lack of leadership. Her sterile appeal to respect the rules of the eurozone rings increasingly hollow, not least because Germany itself has in reality flouted the strict fiscal criteria at the point of entry (through an opportunistic sale of government shares in Deutsche Telekom) and during the ongoing recession. Moreover, she has failed to stand up to a groundswell of ugly political populism, with members of her ruling coalition (especially the market-fundamentalists in the Free Democratic party) demanding the sale of Greek islands, historical buildings and art works in exchange for German financial help.
Paradoxically, the sale of national assets is almost exactly the advice given by Goldman Sachs to the Greek government to "pay" for euro membership back in 1999. After the collapse of neoliberalism, it is worrying that the current German government prefers fiscal austerity and the pressure of global finance over sound economic judgment and political leadership. But the latter is exactly what the operation of markets requires, otherwise there will be more speculative attacks and irrational herd-like movements against Greece and other vulnerable euro members.
By contrast, France is leading the way in arguing for a rescue operation now to avoid a fully fledged eurozone bailout or an IMF-orchestrated structural adjustment programme and thereby to mitigate Europe's social recession. With strike action and protest movements spreading across euroland, Merkel's hardline stance is unnecessarily exacerbating a crisis that could bring down the European common currency – Germany's main contribution to Europe since reunification.
Pushing Greece into recession
The crisis in Greece needs sound EU economic judgment and political leadership, not Germany's fiscal austerity
[...]
By refusing to provide financial guarantees to state-owned banks buying Greek bonds which would help reduce the interest rate on Greek debt, Berlin is forcing Athens to devote more money to servicing debt and make even deeper cuts to public spending. This lethal mix is pushing Greece back into economic recession, reducing tax revenues, increasing the real value of its debt and requiring yet more savage cuts – a vicious spiral of debt-deflation that could plunge the country into an unprecedented social recession.
Afflicted by soaring youth unemployment and mass public sector lay-offs, not just in Greece but also in Spain, Portugal and Italy, the future of Europe's "Club Med" is dire. With hindsight, the Brussels agreement looks increasingly like a Faustian pact with the debt devil concluded by the German iron chancellor.
Throughout this crisis (and the entire economic turmoil since 2008), Angela Merkel has distinguished herself by a spectacular lack of leadership. Her sterile appeal to respect the rules of the eurozone rings increasingly hollow, not least because Germany itself has in reality flouted the strict fiscal criteria at the point of entry (through an opportunistic sale of government shares in Deutsche Telekom) and during the ongoing recession. Moreover, she has failed to stand up to a groundswell of ugly political populism, with members of her ruling coalition (especially the market-fundamentalists in the Free Democratic party) demanding the sale of Greek islands, historical buildings and art works in exchange for German financial help.
Paradoxically, the sale of national assets is almost exactly the advice given by Goldman Sachs to the Greek government to "pay" for euro membership back in 1999. After the collapse of neoliberalism, it is worrying that the current German government prefers fiscal austerity and the pressure of global finance over sound economic judgment and political leadership. But the latter is exactly what the operation of markets requires, otherwise there will be more speculative attacks and irrational herd-like movements against Greece and other vulnerable euro members.
By contrast, France is leading the way in arguing for a rescue operation now to avoid a fully fledged eurozone bailout or an IMF-orchestrated structural adjustment programme and thereby to mitigate Europe's social recession. With strike action and protest movements spreading across euroland, Merkel's hardline stance is unnecessarily exacerbating a crisis that could bring down the European common currency – Germany's main contribution to Europe since reunification.
Λέτε; Να μην αναλαμβάνουν οι Γερμανοί πρωτοβουλία για να δημιουργηθούν θεσμοί στήριξης του ευρώ με στόχο να αγοράσουν φτηνά τα χρυσαφικά που θα βγάλουμε στο σφυρί; Και μετά από τα δικά μας, των Ισπανών, ας πούμε; Δύσκολο να το πιστέψω, μάλλον σε Άραβες θα κατέληγαν.
Ας σημειωθεί ότι η πώληση «οικογενειακών κειμηλίων» (όπως είναι, ας πούμε, τα νησάκια) δεν έχει καν το μέγεθος του παραλογισμού της πώλησης κερδοφόρων επιχειρήσεων - ατμομηχανών της οικονομίας. Το δεύτερο είναι και τρανή ομολογία του κράτους ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί για χάρη των πολιτών τις πιο παραγωγικές του μονάδες, πέρα από το ατελέσφορο επίπεδο της εξυπηρέτησης ρουσφετιών.
Με την ευκαιρία: Ίσως να μη διαβάζετε Γιανναρά επειδή σας εκνευρίζει, αλλά σήμερα, στο επίπεδο της περιπτωσιολογίας, του «εν σμικρώ», έχει πολύ χάζι.
Ας σημειωθεί ότι η πώληση «οικογενειακών κειμηλίων» (όπως είναι, ας πούμε, τα νησάκια) δεν έχει καν το μέγεθος του παραλογισμού της πώλησης κερδοφόρων επιχειρήσεων - ατμομηχανών της οικονομίας. Το δεύτερο είναι και τρανή ομολογία του κράτους ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί για χάρη των πολιτών τις πιο παραγωγικές του μονάδες, πέρα από το ατελέσφορο επίπεδο της εξυπηρέτησης ρουσφετιών.
Με την ευκαιρία: Ίσως να μη διαβάζετε Γιανναρά επειδή σας εκνευρίζει, αλλά σήμερα, στο επίπεδο της περιπτωσιολογίας, του «εν σμικρώ», έχει πολύ χάζι.
SBE
¥
Σίγουρα κάποιοι ορέγονται τις καλές δημόσιες επιχειρήσεις και σίγουρα θα πιέσουν για να τις πουλήσει το κράτος. Δεν ξέρω πόση επιρροή έχουν, και για να πω την αλήθεια, δε νομίζω ότι έχουμε πολιτικούς που μπορούν να αντισταθούν σε κάτι τέτοια. Ειδικά όταν κάθε αγοραπωλησία συνοδεύεται από μίζες.
SBE
¥
Παραλείποντας τα εισαγωγικά, η περίπτωση γραφειοκρατίας που περιγράφει το κείμενο εκτός από τις κωμικές καφκικές διαστάσεις της, είναι μινι-εφιάλτης για πολλούς. Εγώ έχω ένα τρίτο όνομα που εμφανίστηκε με το έτσι θέλω από την υπάλληλο της αστυνομίας, όταν πήγα να βγάλω ταυτότητα, η οποία ήθελε ντε και καλά να γράψω το επίθετό μου στη δημοτική και το διόρθωσε σε όλα τα χαρτιά. Έτσι μια μέρα κάποιος υπάλληλος θα διαπιστώσει ότι στο πιστοποιητικό γεννήσεως και στην ταυτότητα το όνομά μου διαφέρει από το όνομα στη διαθήκη του πλούσιου θείου που θα μου αφήσει μερικά εκατομμύρια και δε θα δω ποτέ δεκάρα.