Αυτά τα μέτρα δηλαδή είχε σχεδιάσει και εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν φώναζε λεφτά υπάρχουν!". Και αν ναι, γιατι χρειαζόταν τρίτη φορά να αλλάξουν οι ανακοινώσεις τους και δεν ανακοίνωναν κατευθείαν το πακετάκι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)
- Thread starter Alexandra
- Start date
Νομίζω ότι στην ηλικία μας
έχουν δει πια αρκετά τα μάτια μας για να ξέρουμε την απάντηση στην ερώτηση αυτή.Α, δεν ήθελες απάντηση; Είπα κι εγώ...
Μα φυσικά. Ποιος αμφιβάλλει γι' αυτό; :)
Ambrose
¥
Eγώ από αυτά που έχω δει κι έχω ακούσει για το φορολογικό που προωθείται, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς θα βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό της χώρας. Φυσικά και όσα κερδίζει κανείς πρέπει να δηλώνονται και να φορολογούνται με νορμάλ συντελεστές, φυσικά υπάρχουν επαγγέλματα που κερδίζουν πολλά και δηλώνουν ψίχουλα, αλλά το ημίμετρο παραμένει ημίμετρο. Μέτρα, μέτρα, μέτρα, μέτρα και ατέλειωτη γραφειοκρατία, γραφειοκρατία, γραφειοκρατία.
Αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα, ας φροντίσει με τις αποδείξεις να μαζέψει και τις μπαγαμποντιές που κάνει το κράτος, που όποτε πρέπει να πληρώσει τους υπαλλήλους του αναγκάζει τις επιχειρήσεις να κλείσουν τα βιβλία τους, τα οποία μπορεί να τα έχουν ήδη κλείσει και πληρώσει δίκαια ή άδικα 2-3 φορές ήδη μέσα στα τελευταία χρόνια. Η μαύρη τρύπα που λέγεται δημόσιο έχει γίνει φαύλος κύκλος: κλέβει το κράτος τους πολίτες και οι πολίτες το κράτος.
Αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα, ας φροντίσει με τις αποδείξεις να μαζέψει και τις μπαγαμποντιές που κάνει το κράτος, που όποτε πρέπει να πληρώσει τους υπαλλήλους του αναγκάζει τις επιχειρήσεις να κλείσουν τα βιβλία τους, τα οποία μπορεί να τα έχουν ήδη κλείσει και πληρώσει δίκαια ή άδικα 2-3 φορές ήδη μέσα στα τελευταία χρόνια. Η μαύρη τρύπα που λέγεται δημόσιο έχει γίνει φαύλος κύκλος: κλέβει το κράτος τους πολίτες και οι πολίτες το κράτος.
Είναι προφανές ότι το μέτρο έχει να κάνει με τα εικονικά τιμολόγια: Κόβει π.χ. κάποιος ένα εικονικό τιμολόγιο για να μειώσει τη φορολογητέα ύλη τής επιχείρησής του, χωρίς ποτέ να έχει γίνει η χρηματική συναλλαγή.
Ambrose
¥
Κατά των κερδοσκόπων και υπέρ της Ελλάδας στρέφεται ο γαλλικός Τύπος:
"...η Monde εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι «μόλις ένα χρόνο μετά τη διάσωση των τραπεζών με τη διάθεση κολοσσιαίων ποσών και στις δύο ακτές του Ατλαντικού -το 25% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα υπερχρεωμένα κράτη δέχονται επίθεση από αυτά ακριβώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
[...]
Η Liberation υποστηρίζει πως «η ελληνική κρίση, που αποτελεί δραματική προέκταση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αναταραχής, η οποία προκλήθηκε από τους κυνηγούς του τρελού χρήματος, δείχνει την ιστορική ανευθυνότητα των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα της συγκρότησης μιάς οικονομικής κυβέρνησης της Ευρώπης."
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1105106&lngDtrID=244
"...η Monde εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι «μόλις ένα χρόνο μετά τη διάσωση των τραπεζών με τη διάθεση κολοσσιαίων ποσών και στις δύο ακτές του Ατλαντικού -το 25% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα υπερχρεωμένα κράτη δέχονται επίθεση από αυτά ακριβώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
[...]
Η Liberation υποστηρίζει πως «η ελληνική κρίση, που αποτελεί δραματική προέκταση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αναταραχής, η οποία προκλήθηκε από τους κυνηγούς του τρελού χρήματος, δείχνει την ιστορική ανευθυνότητα των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα της συγκρότησης μιάς οικονομικής κυβέρνησης της Ευρώπης."
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1105106&lngDtrID=244
Ambrose
¥
Πώς οι "έχοντες και κατέχοντες" θα πληρώσουν τη νύφη:
"Παγίδες έξτρα φόρων, κυρίως για τα μεσαία εισοδήματα, κρύβει η σύνδεση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ με αποδείξεις αξίας ίσης με το 30% του εισοδήματος. Το κλειδί των κρυφών επιβαρύνσεων βρίσκεται στο είδος των αποδείξεων που καλούνται να συλλέξουν οι πολίτες για να κατοχυρώσουν το αφορολόγητο, καθώς εξαιρούνται βασικές και μεγάλες μηνιαίες δαπάνες των νοικοκυριών."
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4560008
"Παγίδες έξτρα φόρων, κυρίως για τα μεσαία εισοδήματα, κρύβει η σύνδεση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ με αποδείξεις αξίας ίσης με το 30% του εισοδήματος. Το κλειδί των κρυφών επιβαρύνσεων βρίσκεται στο είδος των αποδείξεων που καλούνται να συλλέξουν οι πολίτες για να κατοχυρώσουν το αφορολόγητο, καθώς εξαιρούνται βασικές και μεγάλες μηνιαίες δαπάνες των νοικοκυριών."
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4560008
Άσε που είναι πρωτοφανές να εξαναγκάζεται ουσιαστικά κανείς να ξοδέψει αποδεδειγμένα το 1/3 του εισοδήματός του (λες και του περισσεύουν) για να κατοχυρώσει το αφορολόγητο όριο που προβλέπεται για το χαμηλότατο εισόδημα!
Ευτυχώς θα μπουν και οι ταμειακές μηχανές στις λαϊκές αγορές και θα χτυπηθεί αλύπητα από τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο του το μεγάλο κεφάλαιο.
Με το χάος των ακάλυπτων επιταγών, τι γίνεται;
Της ρύθμισης για τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα θα έπρεπε τουλάχιστον να προηγηθεί η υποχρέωση των τραπεζών να χορηγούν αυτόματα και χωρίς προϋποθέσεις χρεωστική κάρτα με το άνοιγμα καταθετικού λογαριασμού, και όχι να προσπαθούν να πασάρουν πιστωτικές κάρτες (και στόχος, όπως ξέρεις, είναι οι μικροί και μεσαίοι καταθέτες, γιατί αυτοί είναι που καθυστερούν την πληρωμή), όπως κάνουν συστηματικά.
Και μήπως θα μας απαγορέψουν τελικά να κρατάμε τα λεφτά μας στο σεντούκι και κάτω από το στρώμα για να καταπολεμήσουν το ξέπλυμα χρήματος; :)
Στη λίστα με τις πιο χρεωμένες χώρες στον ανεπτυγμένο κόσμο συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα. Η λίστα βασίζεται στις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη) και εκφράζεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η λίστα είναι η παρακάτω:
1. Ιαπωνία… 197,2%
2. Ισλανδία… 142,5%
3. Ιταλία… 127%
4. Ελλάδα…. 123,3%
5. Βέλγιο… 105,2%
6. Γαλλία… 92,5%
7. ΗΠΑ… 92,4%
8. Πορτογαλία… 90,9%
9. Ουγγαρία… 89,9%
10. Καναδάς… 85,7%
11. Μεγάλη Βρετανία… 83,1%
12. Γερμανία… 82%
Еγώ, πάλι, διαβάζω ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται και στις ισχυρότερες χώρες του κόσμου. :)
1. Ιαπωνία… 197,2%
2. Ισλανδία… 142,5%
3. Ιταλία… 127%
4. Ελλάδα…. 123,3%
5. Βέλγιο… 105,2%
6. Γαλλία… 92,5%
7. ΗΠΑ… 92,4%
8. Πορτογαλία… 90,9%
9. Ουγγαρία… 89,9%
10. Καναδάς… 85,7%
11. Μεγάλη Βρετανία… 83,1%
12. Γερμανία… 82%
Еγώ, πάλι, διαβάζω ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται και στις ισχυρότερες χώρες του κόσμου. :)
SBE
¥
Οφείλω να ομολογήσω ότι η απόσταση και η ασχετοσύνη μου με τα χρηματοπιστωτικά (ακόμα δεν ξερω σίγουρα τι είναι χετζφαντ π.χ.) με είχαν αφήσει με την αφελή εντύπωση ότι σε κρατικό επίπεδο είναι πιο απλά τα πράγματα από το χρηματιστήριο και τον τζογο και τα subprime και όλα αυτά. Το ακόλουθο άρθρο μου χαλασε την ψευδαίσθηση και η μόνη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό είναι ... παπατζηδες. Αυτός ο χαρακτηρισμός δεν είναι για κάποιο κόμμα ή κυβέρνηση ή συγκεκριμένο πρόσωπο (όχι ότι δεν τους αξίζει, αλλά δεν έχουν αποκλειστικότητα), αλλα για τους οπαδούς της συγκεκριμένης κοσμοθεωρίας. Που τους ακολουθούμε στο γκρεμό σαν υπνωτισμενοι, κρατώντας στο χέρι τις σινιέ τσάντες μας, τα αιπόντ μας και τα κλειδιά το τζιπ μας.
Το άρθρο από την ΝΥΤ . Αποσπάσματα:
Wall St. Helped to Mask Debt Fueling Europe’s Crisis
Wall Street tactics akin to the ones that fostered subprime mortgages in America have worsened the financial crisis shaking Greece and undermining the euro by enabling European governments to hide their mounting debts.
...
It had worked before. In 2001, just after Greece was admitted to Europe’s monetary union, Goldman helped the government quietly borrow billions, people familiar with the transaction said. That deal, hidden from public view because it was treated as a currency trade rather than a loan, helped Athens to meet Europe’s deficit rules while continuing to spend beyond its means.
Σχόλιο: ενώ εμείς νομίζαμε ότι γίναμε Ευρωπαίοι
In dozens of deals across the Continent, banks provided cash upfront in return for government payments in the future, with those liabilities then left off the books. Greece, for example, traded away the rights to airport fees and lottery proceeds in years to come. Critics say that such deals, because they are not recorded as loans, mislead investors and regulators about the depth of a country’s liabilities. Some of the Greek deals were named after figures in Greek mythology. One of them, for instance, was called Aeolos, after the god of the winds.
Μπορεί να ειμαστε ηλίθιοι αλλά έχουμε το γνώθι σαυτόν. Πως αλλιώς θα ονομάσεις τα ανεμομαζώματα.
Banks eagerly exploited what was, for them, a highly lucrative symbiosis with free-spending governments. While Greece did not take advantage of Goldman’s proposal in November 2009, it had paid the bank about $300 million in fees for arranging the 2001 transaction, according to several bankers familiar with the deal.
Πόσα σχολεία εξοπλίζονταν με αυτά τα λεφτά, είπαμε;
But with the help of JPMorgan, Italy was able to do more than that. Despite persistently high deficits, a 1996 derivative helped bring Italy’s budget into line by swapping currency with JPMorgan at a favorable exchange rate, effectively putting more money in the government’s hands. In return, Italy committed to future payments that were not booked as liabilities.
...
In Greece, the financial wizardry went even further. In what amounted to a garage sale on a national scale, Greek officials essentially mortgaged the country’s airports and highways to raise much-needed money.
...
These kinds of deals have been controversial within government circles for years. As far back as 2000, European finance ministers fiercely debated whether derivative deals used for creative accounting should be disclosed. The answer was no. But in 2002, accounting disclosure was required for many entities like Aeolos and Ariadne that did not appear on nations’ balance sheets, prompting governments to restate such deals as loans rather than sales. Still, as recently as 2008, Eurostat, the European Union’s statistics agency, reported that “in a number of instances, the observed securitization operations seem to have been purportedly designed to achieve a given accounting result, irrespective of the economic merit of the operation.”
While such accounting gimmicks may be beneficial in the short run, over time they can prove disastrous.
Κλπ κλπ κλπ
Το άρθρο από την ΝΥΤ . Αποσπάσματα:
Wall St. Helped to Mask Debt Fueling Europe’s Crisis
Wall Street tactics akin to the ones that fostered subprime mortgages in America have worsened the financial crisis shaking Greece and undermining the euro by enabling European governments to hide their mounting debts.
...
It had worked before. In 2001, just after Greece was admitted to Europe’s monetary union, Goldman helped the government quietly borrow billions, people familiar with the transaction said. That deal, hidden from public view because it was treated as a currency trade rather than a loan, helped Athens to meet Europe’s deficit rules while continuing to spend beyond its means.
Σχόλιο: ενώ εμείς νομίζαμε ότι γίναμε Ευρωπαίοι
In dozens of deals across the Continent, banks provided cash upfront in return for government payments in the future, with those liabilities then left off the books. Greece, for example, traded away the rights to airport fees and lottery proceeds in years to come. Critics say that such deals, because they are not recorded as loans, mislead investors and regulators about the depth of a country’s liabilities. Some of the Greek deals were named after figures in Greek mythology. One of them, for instance, was called Aeolos, after the god of the winds.
Μπορεί να ειμαστε ηλίθιοι αλλά έχουμε το γνώθι σαυτόν. Πως αλλιώς θα ονομάσεις τα ανεμομαζώματα.
Banks eagerly exploited what was, for them, a highly lucrative symbiosis with free-spending governments. While Greece did not take advantage of Goldman’s proposal in November 2009, it had paid the bank about $300 million in fees for arranging the 2001 transaction, according to several bankers familiar with the deal.
Πόσα σχολεία εξοπλίζονταν με αυτά τα λεφτά, είπαμε;
But with the help of JPMorgan, Italy was able to do more than that. Despite persistently high deficits, a 1996 derivative helped bring Italy’s budget into line by swapping currency with JPMorgan at a favorable exchange rate, effectively putting more money in the government’s hands. In return, Italy committed to future payments that were not booked as liabilities.
...
In Greece, the financial wizardry went even further. In what amounted to a garage sale on a national scale, Greek officials essentially mortgaged the country’s airports and highways to raise much-needed money.
...
These kinds of deals have been controversial within government circles for years. As far back as 2000, European finance ministers fiercely debated whether derivative deals used for creative accounting should be disclosed. The answer was no. But in 2002, accounting disclosure was required for many entities like Aeolos and Ariadne that did not appear on nations’ balance sheets, prompting governments to restate such deals as loans rather than sales. Still, as recently as 2008, Eurostat, the European Union’s statistics agency, reported that “in a number of instances, the observed securitization operations seem to have been purportedly designed to achieve a given accounting result, irrespective of the economic merit of the operation.”
While such accounting gimmicks may be beneficial in the short run, over time they can prove disastrous.
Κλπ κλπ κλπ
και στα ελληνικά για εμπέδωση.
Μετά παραπονιέται ο Σημίτης γιατί δεν αναγνωρίζεται το έργο του, ακόμη και στο ΠΑΣΟΚ.
Μετά παραπονιέται ο Σημίτης γιατί δεν αναγνωρίζεται το έργο του, ακόμη και στο ΠΑΣΟΚ.
SBE
¥
Μόνο που στα ελληνικά δεν έχει αποφύγε το ελαφρώς συνωμοσιολογικό υφάκι το αρθρο. Καλύτερα οι αρχικες πηγές.
Ambrose
¥
Από το Έθνος.
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default swaps).
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους.
Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Πώς μας πούλησαν και μας αγόρασαν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές. Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων credit default swaps).
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους.
Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος.
Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερικανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση - φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις!
Μη μου πείτε πάντως ότι τις τελευταίες ημέρες δεν σκέφτεστε όλο και πιο τρυφερά εκείνο το παλιό του ιερέα Μελιέ*, που περίπου έλεγε ότι «η κοινωνία θα ευτυχήσει μόνο όταν ο τελευταίος γραφειοκράτης θα κρεμαστεί με τα άντερα του τελευταίου κερδοσκόπου».
* Il souhaitait que tous les grands de la Terre et que tous les nobles fussent pendus et étranglés avec les boyaux des prêtres.»
* Il souhaitait que tous les grands de la Terre et que tous les nobles fussent pendus et étranglés avec les boyaux des prêtres.»
SBE
¥
Στέλνω μια ακόμα ανάλυση για όσους έχουν υπομονή. Είναι μακρυνάρι, αλλά έχει ενδιαφέρον και διαβαζεται σχετικά άνετα. Βοήθάνε και τα διαγραμματα. Αναφέρει τα CDS αλλα δε μενει μόνο σε αυτά. Και παραπεμπει σε αυτό το άρθρο (το οποίο περιέχει και την ταυτολογία the Hellenic Republic of Greece, άλλη μια ενδειξη οτι εξω από τα χρηματοπιστωτικά υπάρχιε το χάος για όσους ασχολούνται με τον κλάδο).
Και φυσικά, έχουν αρχίσει τα στοιχήματα υπερ της κατάρρευσης της Ελλάδας. Ή μάλλον για να το πούμε πιο επιστημονικά, οι επενδύσεις σε οικονομικά προιόντα που στηριζονται στην κατάρρευση. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι δουλευει η αγορά- δυστυχώς. Μόνο που στην Ελλάδα θα το αποδώσουμε ίσως σε συνωμοσίες, αφού μάλιστα ο πιο γνωστος από αυτους που κερδιζουν απο τις χασούρες των άλλων είναι ο Σόρος, σωθήκαμε! Δε μας σώζει κανένας απο τις συνωμοσιολογίες.
Μερικά αποσπασματα για όσους βαριούνται στο επόμενο μήνυμα για ναμη βγει αυτό μακρυάρι.
Και φυσικά, έχουν αρχίσει τα στοιχήματα υπερ της κατάρρευσης της Ελλάδας. Ή μάλλον για να το πούμε πιο επιστημονικά, οι επενδύσεις σε οικονομικά προιόντα που στηριζονται στην κατάρρευση. Το πρόβλημα είναι ότι έτσι δουλευει η αγορά- δυστυχώς. Μόνο που στην Ελλάδα θα το αποδώσουμε ίσως σε συνωμοσίες, αφού μάλιστα ο πιο γνωστος από αυτους που κερδιζουν απο τις χασούρες των άλλων είναι ο Σόρος, σωθήκαμε! Δε μας σώζει κανένας απο τις συνωμοσιολογίες.
Μερικά αποσπασματα για όσους βαριούνται στο επόμενο μήνυμα για ναμη βγει αυτό μακρυάρι.
SBE
¥
Το άρθρο εξετάζει το ένα από τα ελληνικά ομόλογα (υποθέτω ομόλογα είναι, ή τέλος πάντων, οικονομικά προϊόντα)
Is Titlos PLC (Special Purpose Vehicle) The Downgrade Catalyst Trigger Which Will Destroy Greece?
....
Yet we are fairly confident that all this barrage of information is merely a Houdini distraction act: the prospectus of the February 2009 securitization deal clearly delineates the mechanics of the deal; it was full public knowledge. Of course, a Europe gripped by sudden chaos due to their aggressive and quick "bail out" response with no regard for public backlash, is now taking full advantage of this recent "discovery" to make it seem that Greece and Goldman were hiding even more information: Bloomberg reports that "Greece was ordered by European Union regulators to disclose details of currency swaps it may have used to deal with the debts that threaten to swamp its economy." Germany's CDU has gone one step further and claims that the "Goldman deal broke the spirit of Euro rules." Alas, this is nothing but more scapegoating while Europe tries to find its bearings and, if possible, back out of the bail out while finding more pretexts to throw Greece out of the euro zone entirely. If it takes a Goldman smear campaign, so be it.
Η υπογράμμιση είναι του πρωτοτύπου. Σχόλιό μου: όντως, δεν ήταν ούτε κρυφές συναλλαγές, ούτε άγνωστες στη λοιπή ΕΕ, αλλά όπως και με τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ (και εδώ στο ΗΒ, εδώ που τα λέμε), το ξεραν όλοι ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά κάναν ότι δε βλέπανε όσο τσούλαγε το αμάξι.
...
However, where the rub truly lies, and where things for Greece may get very hairy fairly quick, is in the interplay between the rating agencies and the rating of the Goldman underwritten swap agreement securitization SPV known better as Titlos PLC. As one recalls, it was precisely the rating agencies that were the proximal catalyst that started the collateral call cascade that ultimately resulted in AIG's failure and subsequent bailout...
...
Unfortunately for Greece, one more downgrade of either Greece itself, or, much more relevantly, of Titlos, and here comes the collaterialization brigade, demanding excess collateralization margin sweeps. For a country caught in a liquidity crunch, this is not a welcome development.
...
...should the barrage of downgrades persist in the adverse scenario where European leaders continue posturing and making it seem that all the bailout talk from last week was merely semantics, that Titlos will have the option to unilaterally unwind the swap following a green light from Moody's. Ironically, it is precisely Moody's which is doing all it can to prevent an additional notching of either Greece and, by implication, Titlos, and certainly of the Greek National Bank, as it is well aware of the margin scramble that would result, culminating with a feedback loop that could kill the actual securitization agreement, and force massive, formerly Greece-beneficial cash payments to be repaid.
...
Και το κερασάκι:
Financial analysts are all too aware of the liquidity bottleneck which Greece faces in April and May when roughly €8 billion in near-term bond maturities are due. As it stands, absent a European "bail out", in the form of guarantees or German banks directly purchasing Greek bonds, this maturity would be unfundable, precipitating the Greek default.
(η υπογράμμιση δική μου) ΟΚ, φέτος είναι νωρίς το Πάσχα, θα προλάβουμε να το γιορτάσουμε πριν την πτώχευση. ;)
...
In conclusion, the real story from this weekend is not that Goldman arranged the Greek swap: this information has been public for almost a year, and making waves out of it merely demonstrates European hypocrisy in doing (or at least saying) one thing last week, and now promptly seeking to undo it (and as to whether or not the Greek National Bank pulled the prospectus on purpose or this was merely a clerical error is not up to us to decide). What is the real story, however, is that far from mere observable, on-balance sheet funding needs, Greece has suddenly found itself at the mercy of a Moody's, whose just one additional notch down, would increase the funding needs by almost 40% in addition to near term maturity requirements. Score yet one more for the off-balance sheet securitization puzzle, so prevalent in our day and age, courtesy of Wall Street's "innovation" masters - Goldman Sachs.
Και φυσικά, δε φταίνε μόνο οι αμερικάνικες τράπεζες, ο Μούντης και ο κακός Σόρος (ο μαϊντανός κάθε οικονομικής συναλλαγής). Φταίνε κι όλες οι κυβερνήσεις που ψηφίσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια- ίσως και παραπάνω- γιατί ανεξάρτητα από το αν ήταν μπλε ή πράσινοι, σωτήρες της Ελλάδας, αποτυχημένοι ή μη, είχαν όλοι ένα κοινό: τα ίδια μυαλά με τους τραπεζίτες. Και πώς να μην έχουν τα ίδια μυαλά αφού κι αυτοί στα ίδια σχολεία έχουν πάει και τα ίδια σκέφτονται. Τελικά επιλογή δεν είχαμε
Is Titlos PLC (Special Purpose Vehicle) The Downgrade Catalyst Trigger Which Will Destroy Greece?
....
Yet we are fairly confident that all this barrage of information is merely a Houdini distraction act: the prospectus of the February 2009 securitization deal clearly delineates the mechanics of the deal; it was full public knowledge. Of course, a Europe gripped by sudden chaos due to their aggressive and quick "bail out" response with no regard for public backlash, is now taking full advantage of this recent "discovery" to make it seem that Greece and Goldman were hiding even more information: Bloomberg reports that "Greece was ordered by European Union regulators to disclose details of currency swaps it may have used to deal with the debts that threaten to swamp its economy." Germany's CDU has gone one step further and claims that the "Goldman deal broke the spirit of Euro rules." Alas, this is nothing but more scapegoating while Europe tries to find its bearings and, if possible, back out of the bail out while finding more pretexts to throw Greece out of the euro zone entirely. If it takes a Goldman smear campaign, so be it.
Η υπογράμμιση είναι του πρωτοτύπου. Σχόλιό μου: όντως, δεν ήταν ούτε κρυφές συναλλαγές, ούτε άγνωστες στη λοιπή ΕΕ, αλλά όπως και με τα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ (και εδώ στο ΗΒ, εδώ που τα λέμε), το ξεραν όλοι ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά κάναν ότι δε βλέπανε όσο τσούλαγε το αμάξι.
...
However, where the rub truly lies, and where things for Greece may get very hairy fairly quick, is in the interplay between the rating agencies and the rating of the Goldman underwritten swap agreement securitization SPV known better as Titlos PLC. As one recalls, it was precisely the rating agencies that were the proximal catalyst that started the collateral call cascade that ultimately resulted in AIG's failure and subsequent bailout...
...
Unfortunately for Greece, one more downgrade of either Greece itself, or, much more relevantly, of Titlos, and here comes the collaterialization brigade, demanding excess collateralization margin sweeps. For a country caught in a liquidity crunch, this is not a welcome development.
...
...should the barrage of downgrades persist in the adverse scenario where European leaders continue posturing and making it seem that all the bailout talk from last week was merely semantics, that Titlos will have the option to unilaterally unwind the swap following a green light from Moody's. Ironically, it is precisely Moody's which is doing all it can to prevent an additional notching of either Greece and, by implication, Titlos, and certainly of the Greek National Bank, as it is well aware of the margin scramble that would result, culminating with a feedback loop that could kill the actual securitization agreement, and force massive, formerly Greece-beneficial cash payments to be repaid.
...
Και το κερασάκι:
Financial analysts are all too aware of the liquidity bottleneck which Greece faces in April and May when roughly €8 billion in near-term bond maturities are due. As it stands, absent a European "bail out", in the form of guarantees or German banks directly purchasing Greek bonds, this maturity would be unfundable, precipitating the Greek default.
(η υπογράμμιση δική μου) ΟΚ, φέτος είναι νωρίς το Πάσχα, θα προλάβουμε να το γιορτάσουμε πριν την πτώχευση. ;)
...
In conclusion, the real story from this weekend is not that Goldman arranged the Greek swap: this information has been public for almost a year, and making waves out of it merely demonstrates European hypocrisy in doing (or at least saying) one thing last week, and now promptly seeking to undo it (and as to whether or not the Greek National Bank pulled the prospectus on purpose or this was merely a clerical error is not up to us to decide). What is the real story, however, is that far from mere observable, on-balance sheet funding needs, Greece has suddenly found itself at the mercy of a Moody's, whose just one additional notch down, would increase the funding needs by almost 40% in addition to near term maturity requirements. Score yet one more for the off-balance sheet securitization puzzle, so prevalent in our day and age, courtesy of Wall Street's "innovation" masters - Goldman Sachs.
Και φυσικά, δε φταίνε μόνο οι αμερικάνικες τράπεζες, ο Μούντης και ο κακός Σόρος (ο μαϊντανός κάθε οικονομικής συναλλαγής). Φταίνε κι όλες οι κυβερνήσεις που ψηφίσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια- ίσως και παραπάνω- γιατί ανεξάρτητα από το αν ήταν μπλε ή πράσινοι, σωτήρες της Ελλάδας, αποτυχημένοι ή μη, είχαν όλοι ένα κοινό: τα ίδια μυαλά με τους τραπεζίτες. Και πώς να μην έχουν τα ίδια μυαλά αφού κι αυτοί στα ίδια σχολεία έχουν πάει και τα ίδια σκέφτονται. Τελικά επιλογή δεν είχαμε
Και ένα ακόμα:
The High Priests of Fiscal Rectitude Win Again
Greece Signs Its National Suicide Pact
By MARSHALL AUERBACK
Agreement has been reached in Europe on a “rescue” package for Greece. But it’s no cause for celebration. It’s the kind of “rescue” sensation one experiences after paying out what’s left in one’s wallet when confronted with a robber with a gun. The insanity of imposed budgetary constraints --harsh cuts, tax increases -- will be manifest to all soon enough. Economists and the EU bureaucrats who advocate a slavish adherence to arbitrary compliance numbers fail to comprehend the basis of government spending. In imposing these voluntary financial constraints on government activity, they deny essential government services and the opportunity for full employment to their citizenry.
Score another one, then, for the high priests of fiscal rectitude. Harsh cuts, tax increases — this is by no means a recovery policy. The capital markets have got their pound of flesh. But Greece is no more able to reduce its deficit under these circumstances than it is possible to get blood out of a stone. Politically, it means ceding control of EU macro policy to an external consortium dominated by France and Germany. Greece becomes a colony.
Nor will the policies work, as the ’strict enough conditions’ imposed will further weaken demand in Greece and, consequently, the rest of the European Union. Furthermore, the rapidly expanding deficit of Greece has benefited the entire EU because it supported aggregated demand at the margin, and the sudden reversal contemplated by this package will reverse those forces.
The requirement that budget deficits should be zero on average and never exceed 3 per cent of GDP or gross national debt levels should not exceed 60 per cent of GDP not only restrict the fiscal powers that governments would ordinarily enjoy in fiat currency regimes, but also violates an understanding of the way fiscal outcomes are effectively endogenous. Meanwhile, Greece and the rest of the Euro zone is being revealed as necessarily caught in a continual state of Ponzi style financing that demands institutional resolution of some sort to be sustainable. The separation of the monetary authorities from the fiscal authorities and the decentralization of the fiscal authorities have inevitably made any co-ordination of fiscal and monetary policy difficult.
The European Central Bank (ECB) is effectively the only “federal” institution within the euro zone. This is particularly problematic during times of financial stress or in periods in which there is marked regional disparity in economic performance.
In the short term, a move by the ECB to distribute 1 trillion euro to the national governments on a per capita basis would alleviate the short term problems of the “PIIGS” nations (Portugal, Ireland,. Italy, Greece and Spain). Ultimately, though, the most logical solution is the creation of a supranational entity that can conduct fiscal policy in much the same way as the creation of the European Central Bank can do monetary policy on a supranational level (or the dissolution of the European Monetary Union altogether). Absent that, Greece, Portugal, Italy, yes, even Germany, functionally remain in the same position as American states, unable to create currency and therefore always subject to solvency risks which the markets may question at any time. It’s a recipe for built-in financial and political instability.
Η συνέχεια εδώ
The High Priests of Fiscal Rectitude Win Again
Greece Signs Its National Suicide Pact
By MARSHALL AUERBACK
Agreement has been reached in Europe on a “rescue” package for Greece. But it’s no cause for celebration. It’s the kind of “rescue” sensation one experiences after paying out what’s left in one’s wallet when confronted with a robber with a gun. The insanity of imposed budgetary constraints --harsh cuts, tax increases -- will be manifest to all soon enough. Economists and the EU bureaucrats who advocate a slavish adherence to arbitrary compliance numbers fail to comprehend the basis of government spending. In imposing these voluntary financial constraints on government activity, they deny essential government services and the opportunity for full employment to their citizenry.
Score another one, then, for the high priests of fiscal rectitude. Harsh cuts, tax increases — this is by no means a recovery policy. The capital markets have got their pound of flesh. But Greece is no more able to reduce its deficit under these circumstances than it is possible to get blood out of a stone. Politically, it means ceding control of EU macro policy to an external consortium dominated by France and Germany. Greece becomes a colony.
Nor will the policies work, as the ’strict enough conditions’ imposed will further weaken demand in Greece and, consequently, the rest of the European Union. Furthermore, the rapidly expanding deficit of Greece has benefited the entire EU because it supported aggregated demand at the margin, and the sudden reversal contemplated by this package will reverse those forces.
The requirement that budget deficits should be zero on average and never exceed 3 per cent of GDP or gross national debt levels should not exceed 60 per cent of GDP not only restrict the fiscal powers that governments would ordinarily enjoy in fiat currency regimes, but also violates an understanding of the way fiscal outcomes are effectively endogenous. Meanwhile, Greece and the rest of the Euro zone is being revealed as necessarily caught in a continual state of Ponzi style financing that demands institutional resolution of some sort to be sustainable. The separation of the monetary authorities from the fiscal authorities and the decentralization of the fiscal authorities have inevitably made any co-ordination of fiscal and monetary policy difficult.
The European Central Bank (ECB) is effectively the only “federal” institution within the euro zone. This is particularly problematic during times of financial stress or in periods in which there is marked regional disparity in economic performance.
In the short term, a move by the ECB to distribute 1 trillion euro to the national governments on a per capita basis would alleviate the short term problems of the “PIIGS” nations (Portugal, Ireland,. Italy, Greece and Spain). Ultimately, though, the most logical solution is the creation of a supranational entity that can conduct fiscal policy in much the same way as the creation of the European Central Bank can do monetary policy on a supranational level (or the dissolution of the European Monetary Union altogether). Absent that, Greece, Portugal, Italy, yes, even Germany, functionally remain in the same position as American states, unable to create currency and therefore always subject to solvency risks which the markets may question at any time. It’s a recipe for built-in financial and political instability.
Η συνέχεια εδώ
SBE
¥
Αυτό το έλεγαν λίγο πολύ ο ευρωσκεπτικιστές, ότι δεν μπορείς να έχεις οικονομική ένωση χωρίς να έχεις μεγαλύτερη ολοκλήρωση.
Λίγο πολύ κολλάει εδώ και το (κατά τ' άλλα δημαγωγικό) του Κον-Μπεντιτ, ότι η ΕΕ δεν εγγυάται τα σύνορά μας (ούτε της Κύπρου, προσθέτω), οπότε αναγκαζόμαστε να ξοδεύουμε για εξοπλισμούς πολύ περισσότερα από τους Γερμανούς π.χ που για 40 χρόνια δεν είχαν αμυντικές δαπάνες.
Η ΕΕ ενθαρρύνοντας την γενικότερη τάση της ολικής αποκρατικοποίησης, δημιουργεί κάποια βραχυπρόθεσμα κέρδη, αλλά μακροπρόθεσμα εξαρτόμαστε απο ιδιώτες που σήμερα είναι εδώ κι αύριο μεταφέρουν την παραγωγή στην Κίνα και τίποτα δεν παίρνει τη θέση τους.
Και πάει λέγοντας.
Φροντίζοντας τα λογιστικά έχουμε ξεχάσει τον άνθρωπο.
Λίγο πολύ κολλάει εδώ και το (κατά τ' άλλα δημαγωγικό) του Κον-Μπεντιτ, ότι η ΕΕ δεν εγγυάται τα σύνορά μας (ούτε της Κύπρου, προσθέτω), οπότε αναγκαζόμαστε να ξοδεύουμε για εξοπλισμούς πολύ περισσότερα από τους Γερμανούς π.χ που για 40 χρόνια δεν είχαν αμυντικές δαπάνες.
Η ΕΕ ενθαρρύνοντας την γενικότερη τάση της ολικής αποκρατικοποίησης, δημιουργεί κάποια βραχυπρόθεσμα κέρδη, αλλά μακροπρόθεσμα εξαρτόμαστε απο ιδιώτες που σήμερα είναι εδώ κι αύριο μεταφέρουν την παραγωγή στην Κίνα και τίποτα δεν παίρνει τη θέση τους.
Και πάει λέγοντας.
Φροντίζοντας τα λογιστικά έχουμε ξεχάσει τον άνθρωπο.
Αφού το έφερε η κουβέντα. Προϋπόθεση, μόνο να μη μοιάζει με το δολάριο
SBE
¥
It features a chiseled, naked Greco-Roman superhero (the Spirit of Detroit) towering Godzilla-like over the city skyline, cupping a tiny family in one hand and a sunburst representing God in the other.
Παντως δεν είναι παράλογη ιδέα, υπάρχουν ήδη συστηματα ανταλλαγής προιόντων και υπηρεσιών χωρίς χαρτάκια, όπως το timebank όταν είχε πρωτοξεκινήσει.
Αλλά υπάρχουν κι άλλες λύσεις: ;)
Screw The Bank, Put Your Money On The Somali Pirate Stock Exchange Instead