Τα εφήμερα

[tsioutsiou†]

Περισσότερα απ' όσα βγήκε να μαζέψει προχθές το κράτος με το κοινοπρακτικό ομόλογο που εξέδωσε με ρεκόρ spread!
Πρόστιμο, ύψους 5.511.351.867 ευρώ, που είχε επιβληθεί στην χρηματιστηριακή εταιρία «Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ» [που αποδεδειγμένα είχε εμπλακεί στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων] διέγραψε προϊστάμενος της ΔΟΥ ΦΑΕΕ Αθηνών (…)
Το πρόστιμο ... επιβλήθηκε το 2007, διαγράφηκε τον Απρίλιο του 2008 και καταγράφεται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον Ισολογισμό και Απολογισμό του Κράτους για το 2008.
Σύμφωνα με πληροφορίες επρόκειτο για 2,5 διs. ευρώ από συναλλαγές με εικονικά τιμολόγια, στα οποία προστέθηκε τον Ιούλιο του 2007 ισόποσο πρόστιμο, με συνέπεια μαζί με τους τόκους το ποσό να ανέλθει στις 5,5 δις ευρώ. (...) Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Ν. Λέγκας ... δήλωσε άγνοια για το γεγονός.
(...) για την υπόθεση έχει ήδη επιληφθεί ο εισαγγελέας.
Ελευθεροτυπία

 

[nickel]

Περίεργα πράγματα. Υπάρχει ελληνική εταιρεία που αντέχει να πληρώσει τέτοιο πρόστιμο; Τι αντιπροσώπευαν τα «εικονικά τιμολόγια»; Το να έχεις κέρδη 1000, 800 δηλωμένα και 200 αδήλωτα, και να σου βάζουν πρόστιμο να πληρώσεις 400, το διπλάσιο των αδήλωτων 200 — αυτό θα είχε μια λογική. Το άλλο δεν έχει προφανή λογική. Και όταν κάποιος ρίχνει ένα παράλογο πρόστιμο, έρχεται ύστερα ο υπουργός και το σβήνει όλο με μια μονοκονδυλιά και τελικά μηδέν στο πηλίκο... Ή κάνω λάθος;

 

[Ambrose]

Κι ένα εξαιρετικό άρθρο του νομπελίστα οικονομολόγου Joseph Stiglitz για τα οικονομικά της Ελλάδας και της Ευρώπης από την Guardian της περασμένης Δευτέρας. Αντιγράφω αποσπάσματα:

"Greece has been condemned by European officialdom for its huge deficits. "No government or state can expect from us any special treatment," comes the warning from Jean-Claude Trichet, president of the European Central Bank. But Trichet failed to note that there had long been a double standard – in effect two Maastricht treaties, one for the large and powerful countries, another for the smaller and less powerful. When France broke the EU edict not to let debt exceed 3% of GDP, there were strong words, but little else.
[...]
Greece's large deficit has implications for the future of the citizens of Greece, but not for the stability of the euro – unlike a similarly large deficit on the part of one of the larger countries.

A large part of Greece's deficit is the result of the global recession, whose impact was felt acutely by many countries who were not responsible for causing it. However, the global crisis did reveal the deep-rooted structural problems of the Greek economy, which had deteriorated further during the last six years under the previous government. Unfortunately, European leaders have compounded Greece's problems. Their statements have sent the interest rates it has to pay soaring, making it all the more difficult for Greece to tame its deficits.

Instead, they should have welcomed the efforts of Greece's new government. At least it has come clean about the dishonest accounting of its predecessors. Like America's banks, it could have tried to keep up with a system of dishonest accounting, hoping that it would not be caught out. But Greece's new prime minister, George Papandreou, has always stood for honest and transparent government. Europe should be coming to the assistance of this kind of leader, not making his life more difficult."

 

[tsioutsiou†]

Βέβαια ο Στίγκλιτζ έχει κι ένα λόγο να μας συμπαθεί, μιας και ακουγόταν για σύμβουλος της κυβέρνησης. Στο μεταξύ η Κομισιόν, εν μέσω μηχανοκίνητων κινητοποιήσεων, θέλει τώρα και επιστροφές των αγροτικών επιδοτήσεων που δόθηκαν θεωρώντας τες ως παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις.

 

[Alexandra]

Ο Φώτης Γεωργελές στην Athens Voice:

Τώρα τα μπλόκα επεκτείνονται όχι μόνο στους κεντρικούς άξονες, στις εθνικές οδούς, αλλά και στις παρακαμπτήριες. Αποκλείονται οι περιοχές μεταξύ τους. Τρακτέρ στις σιδηροδρομικές γραμμές, μπλόκα στα σύνορα. Δεν ξέρω τι άλλο μένει, να απαγορεύσουν την κυκλοφορία γενικώς. Σκέφτομαι, συναισθηματικά, η ψυχή μας είναι μαζί τους, όσο ρομαντισμός κι αν είναι πια, οι αγρότες για όλους είναι ο τόπος μας, τα μέρη μας, η πατρίδα. Τότε, τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο αντιπαθείς;
Νομίζω τρία πράγματα. Εκπομπή «Ανατροπή», ο Π. Κουναλάκης λέει, δεν είναι δυνατόν, στην Ηγουμενίτσα δεν αφήνατε ούτε τους ταξιδιώτες να κατέβουν απ’ το πλοίο. Σου ’χει βάλει ποτέ ο τοκογλύφος το περίστροφο στον κρόταφο; απαντάει ο εκπρόσωπος των αγροτών. Αν στο ’χε βάλει, το ίδιο θα έκανες.
Κι εδώ πια, σ’ αυτή τη χώρα που η παράνοια, ο τραμπουκισμός και η κοινωνική σκληρότητα έχουν βαφτιστεί πολιτική δράση και διεκδικητικός αγώνας, η απάντηση είναι μόνο μια: Όχι, δεν θα το ’κανα. Θα φώναζα βοήθεια, θα ’παιρνα το περίστροφο αν ήμουν τελείως απελπισμένος και θα τίναζα τα δικά μου μυαλά στον αέρα, αλλά δεν θα το ’βαζα στον κρόταφο του διπλανού μου για να γλιτώσω εγώ. Η κοινωνική ομηρία για να επιτύχω τους στόχους μου, είναι αντιδημοκρατική στάση, διαλύει την κοινωνία, την κάνει ζούγκλα.
Το δεύτερο είναι η παντελής απουσία οποιασδήποτε αυτοκριτικής. Δηλαδή εντάξει, λες, να πάρετε τα λεφτά. Αλλά και πέρυσι τα πήρατε, και θα τα διπλοπληρώσουμε κιόλας με πρόστιμο από την Κοινότητα, και φέτος πάλι εδώ είσαστε. Και 16 χρόνια κάθε χειμώνα που βγαίνουν τα τρακτέρ και τα παίρνετε, τίποτα δεν έγινε. Και 30 χρόνια που παίρνετε τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, πάλι τίποτα δεν έγινε. Εσείς δεν φταίτε καθόλου γι’ αυτό; Εσείς δεν πρέπει μια φορά να πείτε τι δεν κάνατε καλά και τι πρέπει να κάνετε τώρα; Γιατί 30 χρόνια και με τόση επιδότηση από την Κοινότητα που καμιά άλλη επαγγελματική τάξη δεν έχει ονειρευτεί, δεν καταφέραμε να κάνουμε ούτε μια πατάτα φτηνότερη από τις άλλες πατάτες του κόσμου, ούτε μια πατάτα καλύτερη από τις άλλες πατάτες του κόσμου; Γιατί οι άλλες επιδοτούμενες χώρες της Ευρώπης κατάφεραν και αύξησαν την αξία της αγροτικής τους παραγωγής ενώ εμείς όχι; Θέλω να πω, μπορώ να έρχομαι εδώ κάθε Πέμπτη και να διεκτραγωδώ την κατάσταση των Μέσων ενημέρωσης. Το ξέρετε ότι είναι οικτρή. Όλα τα ΜΜΕ είναι χρεοκοπημένα, υποθηκευμένα, διατηρούνται εν ζωή με τεχνητή αναπνοή, ελεγχόμενα από το κράτος και τις τράπεζες.
Το δημοσιογραφικό επάγγελμα έχει υποβαθμιστεί πλήρως. Το 1990 αν πούλαγα ένα άρθρο θα έπαιρνα 150 χιλιάδες δραχμές, τώρα δεν θα πάρω ούτε 150 ευρώ. Οι μισθοί είναι στο επίπεδο της δεκαετίας του ’80. Κάθε Πέμπτη εγώ θα λέω φταίει το κράτος, να αναπληρώσει την τιμή των προϊόντων μας. Σοβαρό προϊόν είναι και η ενημέρωση, χωρίς πληροφορίες δεν μπορείς να δημιουργήσεις κανένα άλλο προϊόν. Φταίει το κράτος; Φυσικά φταίει, αυτό φτιάχνει το ρυθμιστικό πλαίσιο που μετέτρεψε το χώρο της ενημέρωσης σε καζίνο για να συναλλάσσονται μόνο με τη διαπλοκή. Αλλά θα το γράψω μια, θα το γράψω δυο, την τρίτη Πέμπτη θα μου πείτε, καλά ρε φίλε, εσείς που τόσα χρόνια παράγετε σκουπίδια και πουλάτε σκουπίδια και μας έχετε κάνει να μην εμπιστευόμαστε κανέναν, δεν φταίτε; Εσείς που για να επιβιώσετε γίνατε κρατικοί και κομματικοί υπάλληλοι, φερέφωνα του κάθε λόμπι εξουσίας, δεν φταίτε σε τίποτα; Θα το πείτε ή δεν θα το πείτε;
Το τρίτο θέμα είναι τα λεφτά. Κάθε χρόνο, με το πρώτο κρύο, η συζήτηση είναι μία, ίδια, πάντα κυνική. Καλά κυρία Μπατζελή μου, άσε τώρα τις διαρθρωτικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις, το χρήμα, πέσε το παραδάκι, show me the money, αλλιώς δεν φεύγουμε. Κι αυτή η συζήτηση είναι η λάθος συζήτηση. Γιατί 30 χρόνια έδειξαν ότι το χρήμα δεν έλυσε τα προβλήματα. Αντίθετα, τα κουκούλωσε για να φανούν τώρα ακόμα πιο οξυμμένα. Οδήγησε στην υπερπαραγωγή για μεγαλύτερες επιδοτήσεις, σε χαμηλή ποιότητα αφού έτσι κι αλλιώς το κράτος πλήρωνε, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, σε αγρότες δημόσιους υπάλληλους. Αυτή μάλιστα τη χρονιά, τη χρονιά της χρεοκοπίας, η συζήτηση αυτή είναι όχι μόνο λάθος αλλά και αυτοκτονική. Για να γυρίσω στο παράδειγμα των ΜΜΕ, αν ρώταγαν εμένα να πω 10 πράγματα για τη βελτίωση του τοπίου στην ενημέρωση, ούτε εκατοστό δεν θα σκεφτόμουν να πω τα λεφτά. Θα ζήταγα αυτούς τους κανόνες και τις προϋποθέσεις που θα μας επέτρεπαν να παράγουμε και να ζούμε από το προϊόν της εργασίας μας.

Αυτά όμως τα τρία πράγματα είναι η κυρίαρχη νοοτροπία στη χώρα μας. Είναι το παρελθόν που πρέπει ν’ αλλάξει. Ο ατομικισμός, εγώ ό,τι κερδίσω και δε πα’ να ’ναι εις βάρος των άλλων κοινωνικών ομάδων, του διπλανού μου. Η ιδεολογικοποίηση της ανευθυνότητας, εγώ δεν φταίω, οι άλλοι πάντα φταίνε, το κράτος οφείλει να με ζει ό,τι κι αν κάνω εγώ. Η επιχορηγούμενη ζωή, η ζωή με επιδόματα, χωρίς παραγωγή, μέσω της διανομής του δημόσιου πλούτου, οι πιο σκληροί και καπάτσοι κερδίζουν.
Όλα αυτά δηλαδή που μας έφεραν πιο κοντά στη χρεοκοπία. Που έκαναν τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να καταρρεύσουν και διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό. Βαφτισμένα κιόλας «φιλολαϊκή πολιτική», «τα συμφέροντα του λαού», «αντίσταση στα μονοπώλια της ΕΟΚ». Είναι η παλιά Ελλάδα που δεν μπορεί να βρει τους νέους στόχους, τους νέους δρόμους, τη νέα γλώσσα και, αυτοκτονική, επαναλαμβάνει τον εαυτό της παγωμένη στα τρακτέρ της εθνικής οδού.
​

 

[Alexandra]

Και ο ForrestGump του Νίκου Ζαχαριάδη από την ίδια εφημερίδα:

Αν τον άλλο μήνα ξεμείνω από λεφτά, μπορώ κι εγώ να κλείσω το δρόμο που χρησιμοποιούν οι αγρότες για να πάνε στα χωράφια τους, μέχρι να μου δώσει η υπουργός, χωρίς να μπορούν να μου πουν τίποτα. Σωστά;
Λάθος! Γιατί εσύ ζεις στην πόλη και όχι σε αναγνωστικό του 1950. Άρα δεν είσαι ίσα κι όμοια με τους ξωμάχους που παλεύουν κάθε μέρα με τη γη (για να κρατήσουν γειωμένο το μεροκάματο του Πακιστανού που δουλεύει εκεί). Που τρώνε το λιτό κολατσιό τους κάτω από τη σκιά ενός δέντρου ενώ ακούνε τους ψιθύρους της φύσης γύρω τους (να τους λένε με βουλγάρικη προφορά: «Θα μιε κιεράσεις ιένα πουοτό ακουόμα;»). Που αγωνίζονται κάθε μέρα να παρκάρουν τον (αφορολόγητο) «Ντορή» στη δημοσιά. Κοινώς εσύ είσαι ένας φλώρος που τα βρίσκει όλα έτοιμα. Και πρέπει να αισθάνεσαι ενοχές που οι αγρότες δεν βρίσκουν τίποτα έτοιμο. Εκτός από τις επιδοτήσεις.​

 

[tsioutsiou†]

Το 1990 αν πούλαγα ένα άρθρο θα έπαιρνα 150 χιλιάδες δραχμές, τώρα δεν θα πάρω ούτε 150 ευρώ. Οι μισθοί είναι στο επίπεδο της δεκαετίας του ’80. Κάθε Πέμπτη εγώ θα λέω φταίει το κράτος, να αναπληρώσει την τιμή των προϊόντων μας. Σοβαρό προϊόν είναι και η ενημέρωση, χωρίς πληροφορίες δεν μπορείς να δημιουργήσεις κανένα άλλο προϊόν. Φταίει το κράτος; Φυσικά φταίει, αυτό φτιάχνει το ρυθμιστικό πλαίσιο που μετέτρεψε το χώρο της ενημέρωσης σε καζίνο για να συναλλάσσονται μόνο με τη διαπλοκή. Αλλά θα το γράψω μια, θα το γράψω δυο, την τρίτη Πέμπτη θα μου πείτε, καλά ρε φίλε, εσείς που τόσα χρόνια παράγετε σκουπίδια και πουλάτε σκουπίδια και μας έχετε κάνει να μην εμπιστευόμαστε κανέναν, δεν φταίτε; Εσείς που για να επιβιώσετε γίνατε κρατικοί και κομματικοί υπάλληλοι, φερέφωνα του κάθε λόμπι εξουσίας, δεν φταίτε σε τίποτα; Θα το πείτε ή δεν θα το πείτε;

(Επ' ευκαιρία) Θα πούμε καταρχάς ότι το ταμείο σας, των δημοσιογράφων, το πληρώνουμε ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ μέσω του φόρου της τηλεοπτικής διαφήμισης! Ότι αυτό είναι ανήθικο αλλά και παράνομο με την νομοθεσία της ΕΕ. Και ότι φροντίζετε και το αποσιωπάτε μεθοδικά στο διάλογο για την κρίση και τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού.
(Για τα κυρίως αγροτικά -πέρα από το χάλι των μπλόκων- απευθύνεται σε αστικό, νενανικό κοινό που ξέρει όσα και ο συντάκτης ... Επέχω :))

 

[crystal]

Όλα είναι θέμα οπτικής. Ενδεχομένως δεν έχει τόση σημασία το πού μεγάλωσες, όσο ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι την έννοια των διεκδικήσεων.
Επειδή, ωστόσο, ανήκω σε αστικό, νεανικό κοινό και δεν ασχολήθηκα ποτέ με το συγκεκριμένο θέμα, θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα μια ανάλυση από κάποιον που ξέρει περισσότερα από τον συντάκτη. :)

 

[Alexandra]

Στην Athens Voice μπορούν όλοι να μπουν και να γράψουν τα σχόλιά τους κάτω από οποιοδήποτε άρθρο. Θα μ' ενδιέφερε να δω τι θα σου απαντούσε ο ίδιος, Tsioutsiou.

 

[SBE]

Nα επισημάνω εγώ ένα που δείχνει ότι δεν ξέρει και πολλά ο συντάκτης; Λέει:

Γιατί οι άλλες επιδοτούμενες χώρες της Ευρώπης κατάφεραν και αύξησαν την αξία της αγροτικής τους παραγωγής ενώ εμείς όχι;

Αυτό είναι λαθάρα κατά τη γνώμη μου. Έχω έναν συμφοιτητή Ισπανό, γιο ντοματοπαραγωγών της Μάλαγας, και λέει ό,τι λένε κι οι Έλληνες για το ζήτημα της αγροτικής παραγωγής που πάει κατά διαόλου, και το επάγγελμα πλέον δύσκολο κλπ κλπ κλπ.

Τα ίδια και χειρότερα μου λένε κάτι Άγγλοι συνάδερφοι που οι γονείς τους είναι αγροτες (κτηνοτρόφος ο ένας, κερασο-μηλιές ο άλλος). Κι αυτοί παίρνουν επιδοτήσεις, αν και νομίζω ότι τόσο γενναιόδωρες όσο οι νότιοι. Το αποτέλεσμα; Το επαγγελμα όλο και συρρικνώνεται, γιατί ανταγωνίζονται τις εκτός ΕΕ αγροτικές επιχειρήσεις (φασολάκια Κένυας, βότανα Ισραήλ, πορτοκάλια Νότιας Αφρικής, τα έχω ξαναπεί).

ΥΓ Εννοείται ότι δεν συμπαθώ τις κινητοποιήσεις των δικών μας, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.

 

[zephyrous]

SBE, η αγροτική παραγωγή στην Ισπανία έχει εντελώς διαφορετική δόμηση (και δομή) από την ελληνική (προφανώς, λόγω της πολιτικής παράδοσης της χώρας).
Στην ελληνική επαρχία, απ' όπου και κατάγομαι, έχοντας ζήσει μάλιστα εκεί τα 2/3 της ζωής μου, συμβαίνουν τα εξής:
1) Το επάγγελμα του έλληνα αγρότη είναι ευκολότερο σε σχέση με το επάγγελμα του αντίστοιχου αγρότη άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Π.χ. Σε κάθε έλληνα αγρότη αντιστοιχεί τουλάχιστον ένα γεωργικό μηχάνημα.
(Στην Ισπανία υπάρχει μια άτυπη αναλογία Χ αριθμού αγροτών ανά τρακτέρ.)
Απλώς η νέα γενιά ελλήνων αγροτών έχει συνηθίσει στην εργολαβική δραστηριότητα (για την ακρίβεια, έχει εθιστεί), λόγω των πολύ φτηνών εργατικών χεριών (Μιλάμε για μεροκάματο που φτάνει το πολύ μέχρι 30 ευρώ για 10 ώρες εργασίας, σε πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες.)

2) Κάθε αγρότης (μέχρι πρόσφατα) δήλωνε όσα στρέμματα ήθελε, λαμβάνοντας τις ανάλογες επιδοτήσεις. Δηλαδή, είχε ο άλλος 20 στρέμματα, αλλά δήλωνε 1.000. Έτσι, έπαιρνε επιδότηση που αναλογούσε στα 1.000 στρέμματα. Τώρα, όμως, που κόπηκαν αυτά και αυξήθηκε ο έλεγχος, είναι όλοι σε αναμμένα κάρβουνα.

Από την άλλη, όντως οι τιμές έχουν πέσει δραματικά (π.χ. το ηπειρώτικο πορτοκάλι πουλιόταν φέτος μόλις στα 10 λεπτά το κιλό -όταν πριν από μερικά χρόνια τα 30 λεπτά ήταν χαμηλή τιμή) και τα περισσότερα χρήματα καταλήγουν στα χέρια των μεσαζόντων.

 

[SBE]

Μερικές διευκρινήσεις: όταν λέμε αγρότης εννοούμε οποιονδήποτε ασκεί το επάγγελμα, όχι αναγκαστικά τον γαιοκτήμονα ή αγροτικό επιχειρηματία, έτσι δεν είναι; Στην Ισπανία οι αγρότες που δεν έχουν γεωργικά μηχανήματα τι κάνουν; Οργώνουν με ζώα; Μου φαίνεται απίθανο. Ίσως πάλι να έχουν καλλιέργειες που δεν χρειάζονται μηχανήματα, π.χ. ελιές, θερμοκήπια κλπ.

 

[zephyrous]

Όχι, δεν λέω ότι οργώνουν με ζώα.
Απλώς, σε πολλές περιπτώσεις, 5 αγρότες μοιράζονται π.χ. ένα τρακτέρ.
Εδώ, μας έφαγαν η ευμάρεια και το ιδιοκτησιακό πνεύμα.

 

[SBE]

Αφού υπήρχαν επιδοτήσεις, τις εκμεταλλεύονταν.
Στα χωριά σκοτώνονται για δυο πόντους χωράφι, ζητάς να μοιραστούν τρακτέρ; Και χωρίς τρακτέρ πως θα βγαίνουν βόλτα;

 

[tsioutsiou†]

Γιατί οι άλλες επιδοτούμενες χώρες της Ευρώπης κατάφεραν και αύξησαν την αξία της αγροτικής τους παραγωγής ενώ εμείς όχι;

Ασφαλώς αυτό που λέει η SBE! Άσε το άλλο με την υπερπαραγωγή για μεγαλύτερη επιδότηση. Έχει μείνει κάτι χρόνια πίσω και δεν ενδιαφέρθηκε φυσικά να μάθει για την αποσυσχέτιση που ισχύει πλέον και μέχρι το 2013, νομίζω.
Btw, για το θέμα μόνο που λέτε, αγρότης είσαι εάν το κύριο μέρος του εισοδηματός σου προέρχεται από γεωργική παραγωγή (όχι από ενοίκιο εκμίσθωσης), ανεξαρτήτως της ιδιοκτησίας της γης.

Πάντως χωρίς να έχει ιδέα για τα αγροτικά, το αστικό νεανικό κοινό :) μπορεί να καταλάβει ότι ο Γ., και όλοι όσοι γράφουν άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε στο ίδιο κλίμα για τους μπλιαχ γεωργούς, ξεχνά το πακετάκι στήριξης του ελληνικού τραπεζικού κλάδου των 28 δισ. ευρώ για να ξεπεράσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα την πιστωτική ασφυξία. Από πού προέκυψε; Στο δικό μας πρόγραμμα συγκεκριμένα η συμμετοχή των τραπεζών δεν ήταν υποχρεωτική, όπως σε αρκετές άλλες χώρες της ΕΕ. Και τα κεφάλαια δόθηκαν, η πρώτη δόση, χωρίς εγγύηση ως άμεση ρευστότητα, ενώ τα υπόλοιπα με προϋπόθεση έκδοσης προνομιούχων μετοχών από τις τράπεζες και υπό την μορφή κρατικών ομολόγων ως εγγύηση.
Θυμίζω ότι το πακέτο, εκτός από την ενίσχυση των τραπεζών, απέβλεπε (...λέμε τώρα) στην προστασία των πολιτών και των επιχειρηματιών από την προαλειφόμενη αύξηση των επιτοκίων όσο και στη διασφάλιση της απασχόλησης και της πραγματικής οικονομίας.

Αυτά τα σχέδια στήριξης με λεφτά από το κράτος για τους ιδιώτες τραπεζίτες με τα τερατώδη κέρδη επισήμως, σχέδια που έξαφνα έγινε βασική πολιτική της ΕΕ - κατά τα άλλα απεχθάνεται τις κρατικές επιχορηγήσεις και στέλνει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο τις κακές κυβερνήσεις – δεν ήταν άραγε τουλάχιστον παράνομες;
Και έλα που οι αγρότες δεν είναι σαν το συντάκτη - που θυμήθηκε όμως να πει ότι θα διπλοπληρώσουμε τις επιδοτήσεις λόγω προστίμου- και θυμούνται και την αντιπολίτευση πέρυσι που έλεγε «πάρτε ένα δισ. από αυτά που χαρίσατε στις τράπεζες και δώστε τα στους αγρότες».

 

[crystal]

Πάντως χωρίς να έχει ιδέα για τα αγροτικά, το αστικό νεανικό κοινό :) μπορεί να καταλάβει ότι ο Γ., και όλοι όσοι γράφουν άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε στο ίδιο κλίμα για τους μπλιαχ γεωργούς, ξεχνά το πακετάκι στήριξης του ελληνικού τραπεζικού κλάδου των 28 δισ. ευρώ για να ξεπεράσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα την πιστωτική ασφυξία.

Μα, κύριε tsioutsiou μας, μιλήσατε για πράγματα που αγνοεί ο συντάκτης, όχι γι' αυτά που παραλείπει επίτηδες. Κι επειδή τα αγνοώ κι εγώ, προσπάθησα να καταχραστώ την καλοσύνη σας για να τα μάθω. Δεν έπιασε, όμως. :)

 

[Ambrose]

Εγώ πάλι πάντα αναρωτιόμουνα γιατί υπάρχει ηπειρώτικο πορτοκάλι... Από την άλλη ξέρω ότι έχουν βγάλει κάτι τρακτέρ μπάζα στους δρόμους για τα μπλόκα, ενώ μέσα στα χωράφια λέγεται ότι δουλεύουν κανονικά.

 

[Ambrose]

Ηλεκτρολόγος μηχανικός ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ (έχει κεραίες).

 

[zephyrous]

Εγώ πάλι πάντα αναρωτιόμουνα γιατί υπάρχει ηπειρώτικο πορτοκάλι...

Τι εννοείς; Από πλευράς ποιότητας; Μα αυτό είναι το πορτοκάλι που προορίζεται κυρίως για χυμό.
Τα άλλα πορτοκάλια (π.χ. Λακωνίας) προορίζονται κυρίως για την υπόλοιπη κατανάλωση.

 

[Ambrose]

Γιατί εκεί ψηλά δεν έχει πολύ κρύο, πολλές μέρες του χρόνου;