Χρώματα
- Thread starter nickel
- Start date
Ευκολάκια... 
Μετά από μελέτη του λινκ της βίκης για το Caput, διαπιστώνουμε ότι το μεν Caput mortuum είναι απλώς άλλο όνομα για το πορφυρό, το δε Mummy brown (Egyptian brown το λέει στο λήμμα για το Caput mortuum) θα πρέπει (κατά π.χ. τα μπλε τιρκουάζ και βερ αμάντ) μάλλον να το πούμε (αν δεν το λένε ήδη...) καφέ εζιψιέν.
Edit: Τώρα είδα το ποστ της Αλεξάνδρας, που επιβεβαιώνει τις ριζικές διαφορές αντίληψης των χρωμάτων (και αν ξανακοπεί αυτό το mobile internet για πέμπτη φορά όσο γράφω θα ακουστώ μέχρι εκεί κάτω... :γκρρρ: )
Μετά από μελέτη του λινκ της βίκης για το Caput, διαπιστώνουμε ότι το μεν Caput mortuum είναι απλώς άλλο όνομα για το πορφυρό, το δε Mummy brown (Egyptian brown το λέει στο λήμμα για το Caput mortuum) θα πρέπει (κατά π.χ. τα μπλε τιρκουάζ και βερ αμάντ) μάλλον να το πούμε (αν δεν το λένε ήδη...) καφέ εζιψιέν.
Edit: Τώρα είδα το ποστ της Αλεξάνδρας, που επιβεβαιώνει τις ριζικές διαφορές αντίληψης των χρωμάτων (και αν ξανακοπεί αυτό το mobile internet για πέμπτη φορά όσο γράφω θα ακουστώ μέχρι εκεί κάτω... :γκρρρ: )
Ambrose
¥
Εγώ πάλι έχω έντονα χιουμοριστική διάθεση. Καταρχήν, το καφέ της μούμιας ήταν από τα αγαπημένα χρώματα των Προραφαηλιτών. Μπορείτε να φανταστείτε διαλόγους;
- Ένα σωληνάριο καφέ της μούμιας, παρακαλώ.
- Συγγνώμη κύριε, μας τέλειωσαν οι μούμιες.
- Μπούτι ή χέρι;
- Κρανίο.
- Με ή χωρίς λίπος;
- Χωρίς, μη μου λεκιάσει το χαρτί (της ακουαρέλας)
- Ποιος έκλεψε τις μούμιες του Βρετανικού;
- Ο Dante Gabriel Rossetti όταν ήταν φτωχός φοιτητής στην Καλών Τεχνών.
- Ποιος καλλιτέχνης είχε περίοδο γνωστή ως «η περίοδος της μούμιας».
- Ο Burne-Jones στα πρώτα του χρόνια.
- Πότε έφτασε το κίνημα των Προραφαηλιτών στο τέλος του;
- Όταν σώθηκαν οι μούμιες.
- Γιατί το κίνημα των Προραφαηλιτών απέτυχε;
- Γιατί η κυβέρνηση της Αιγύπτου ζήτησε τις μούμιες πίσω!
Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη...
Δείτε κι αυτό. Κι εδώ: http://cultural-anthropology.suite101.com/article.cfm/egyptian_mummies_as_commodities
- Ένα σωληνάριο καφέ της μούμιας, παρακαλώ.
- Συγγνώμη κύριε, μας τέλειωσαν οι μούμιες.
- Μπούτι ή χέρι;
- Κρανίο.
- Με ή χωρίς λίπος;
- Χωρίς, μη μου λεκιάσει το χαρτί (της ακουαρέλας)
- Ποιος έκλεψε τις μούμιες του Βρετανικού;
- Ο Dante Gabriel Rossetti όταν ήταν φτωχός φοιτητής στην Καλών Τεχνών.
- Ποιος καλλιτέχνης είχε περίοδο γνωστή ως «η περίοδος της μούμιας».
- Ο Burne-Jones στα πρώτα του χρόνια.
- Πότε έφτασε το κίνημα των Προραφαηλιτών στο τέλος του;
- Όταν σώθηκαν οι μούμιες.
- Γιατί το κίνημα των Προραφαηλιτών απέτυχε;
- Γιατί η κυβέρνηση της Αιγύπτου ζήτησε τις μούμιες πίσω!
Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη...
Δείτε κι αυτό. Κι εδώ: http://cultural-anthropology.suite101.com/article.cfm/egyptian_mummies_as_commodities
SBE
¥
Στο εζιψιέν δεν έπεσες και πολύ εξω δόχτορα, στα γαλλικά το χρωμα λεγεται brun momie ή brun égyptien
Οπότε στα ελληνικά γιατί όχι και καφέ μομί, κατα το γκρί σουρί
Οπότε στα ελληνικά γιατί όχι και καφέ μομί, κατα το γκρί σουρί
Εζιψιέν σημαίνει αιγυφτιακό;
Προβληματίζομαι γιατί μετά τι θα σημαίνει το καρααιγυφτιακό: απολύτως αιγυφτιακό καφέ ή ένα τόνο σκουρότερο λόγω του "καρα" (που είναι και της ειδικότητάς σου, νομίζω) -ή αυτό το λέμε κατευθείαν "τουρκοαιγυφτιακό"; -αφού επιπλέον λέμε και "έγινε μαύρος σαν Τούρκος" :)
Costas
¥
@Χιόνι: δεν πειράζει, λέει ο Umberto Eco στο Dire quasi la stessa cosa. Esperienze di traduzione: οι Εσκιμώοι, και 100 λέξεις να έχουνε (ΑΝ έχουνε), καταλαβαίνουν το δικό μας χιόνι:
Siamo stati ricattati per anni dalla notizia che gli eschimesi hanno diversi nomi per individuare, a seconda dello stato fisico, quella che noi chiamiamo neve. Ma poi si e' concluso che gli eschimesi non sono affatto prigionieri della loro lingua, e capiscono benissimo che quando noi diciamo neve indichiamo qualcosa di comune a cio' che essi chiamano in vari modi.
Και συνεχίζει για το γαλλικό glace:
D'altra parte, il fatto che un francese usi la stessa parola, glace, per indicare sia il ghiaccio che il gelato, non lo porta a mettere cubetti di gelato nel proprio whisky; se mai precisera' che intende mettervi dei glac,ons, ma proprio perche' il glace, in quel caso, lo vuole diviso in cubetti, o spezzoni di pari volume.
@Για τις πολιτιστικές, εντέλει, διαφορές αντίληψης των χρωμάτων από γλώσσα σε γλώσσα, και ειδικότερα από τις δικές μας αρχαίες γλώσσες (αρχαία ελληνικά, λατινικά) στις νέες, έχει ειδική ενότητα στο ίδιο βιβλίο (14.4: Colori), εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
@Μπλε: στην Κρήτη το λένε μπλάβο. Όσο για το μπλε, που το βρίσκω μια χαρά, στη χάση και στη φέξη ακούς ακόμα καμιά να το προφέρει bleu.
Siamo stati ricattati per anni dalla notizia che gli eschimesi hanno diversi nomi per individuare, a seconda dello stato fisico, quella che noi chiamiamo neve. Ma poi si e' concluso che gli eschimesi non sono affatto prigionieri della loro lingua, e capiscono benissimo che quando noi diciamo neve indichiamo qualcosa di comune a cio' che essi chiamano in vari modi.
Και συνεχίζει για το γαλλικό glace:
D'altra parte, il fatto che un francese usi la stessa parola, glace, per indicare sia il ghiaccio che il gelato, non lo porta a mettere cubetti di gelato nel proprio whisky; se mai precisera' che intende mettervi dei glac,ons, ma proprio perche' il glace, in quel caso, lo vuole diviso in cubetti, o spezzoni di pari volume.
@Για τις πολιτιστικές, εντέλει, διαφορές αντίληψης των χρωμάτων από γλώσσα σε γλώσσα, και ειδικότερα από τις δικές μας αρχαίες γλώσσες (αρχαία ελληνικά, λατινικά) στις νέες, έχει ειδική ενότητα στο ίδιο βιβλίο (14.4: Colori), εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
@Μπλε: στην Κρήτη το λένε μπλάβο. Όσο για το μπλε, που το βρίσκω μια χαρά, στη χάση και στη φέξη ακούς ακόμα καμιά να το προφέρει bleu.
Έκκληση προς τον (υποθέτω, κυρίως γυναικείο) μη χρωματοφοβικό πληθυσμό του φόρουμ:
Έχω τη φράση ...she was dressed in robes of strawberry and gold (αναφέρεται σε ένδυση μέλους της αριστοκρατίας) και το συγκείμενο δεν μου επιτρέπει να γράψω «φραουλί». Πριν καταλήξω «στα χρώματα του χρυσού και της φράουλας», μήπως υπάρχει κάποια άλλη λύση;
Και παρεμπ., αυτοί οι μανδύες, όταν τους φοράνε βασίλισσες, πριγκίπισσες κλπ, παραμένουν μανδύες (γιατί ρόμπες δεν φαντάζομαι να λέγονται...);
Έχω τη φράση ...she was dressed in robes of strawberry and gold (αναφέρεται σε ένδυση μέλους της αριστοκρατίας) και το συγκείμενο δεν μου επιτρέπει να γράψω «φραουλί». Πριν καταλήξω «στα χρώματα του χρυσού και της φράουλας», μήπως υπάρχει κάποια άλλη λύση;
Και παρεμπ., αυτοί οι μανδύες, όταν τους φοράνε βασίλισσες, πριγκίπισσες κλπ, παραμένουν μανδύες (γιατί ρόμπες δεν φαντάζομαι να λέγονται...);
Αλλού έψαχνα κι αλλού βρήκα εικόνα...
Κατά πώς βλέπω, καλό και το χρυσοπόρφυρο.
Κατά πώς βλέπω, καλό και το χρυσοπόρφυρο.
Εκτός από ένα +1 σ' αυτό.
Το φραμπουάζ, που είναι το χρώμα του βατόμουρου, είναι ίδιο με το χρώμα της fraise, της φράουλας; Γιατί βάζω φραμπουάζ σε εικόνες και μου έρχεται πολύ κοντινό αυτό το κόκκινο. Όχι, δεν το θέλω για το μαγιό μου.
Δυστυχώς, όχι... :)
Χειροποίητη μάλλινη κουβέρτα με κόκκινες ίνες βαμμένες με ριζάρι.
Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Αμπελακίων Θεσσαλίας.
Χειροποίητη μάλλινη κουβέρτα με κόκκινες ίνες βαμμένες με ριζάρι.
Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Αμπελακίων Θεσσαλίας.
Από την Αρχαιολογία, τ. 99/2006
Το περίφημο ριζάρι (ερυθρόδανο το βαφικό) και η τεχνολογία του
Ελπίδα Χριστοφορίδου, Σταύρος Πρωτοπαπάς και άλλοι
Tο ριζάρι [madder] θεωρείται από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες φυσικές βαφές και έχει περιγραφεί από όλους τους αρχαίους συγγραφείς. Eίναι γνωστό από τα προϊστορικά χρόνια τόσο στη Mικρά Aσία όσο και στη μητροπολιτική Eλλάδα. Για την παρασκευή του χρησιμοποιούνταν οι ρίζες ενός θάμνου που περιείχαν περισσότερα από είκοσι βαφικά συστατικά, παρέχοντας πολλές αποχρώσεις του κόκκινου.
Στο παρόν άρθρο περιγράφεται η αρχαία και νεότερη τεχνολογία, ιδιαίτερα του τούρκικου κόκκινου, με έμφαση τις πολύπλοκες και με παραλλαγές διεργασίες πρόστυψης. Eρευνήθηκε η φυσικοχημεία της βαφής και έγινε προσπάθεια ανίχνευσης πρότυπων και άγνωστων δειγμάτων με χρήση φασματοσκοπίας ορατού-περιώδους, φθορισμομετρίας και χρωματογραφίας λεπτής στοιβάδας (TLC) [Thin-Layer Chromatography]. Διαπιστώθηκε ότι για την πλήρη ταυτοποίηση της βαφής από ιστορικά υφάσματα απαιτούνται διάφορες αναλυτικές χημικές μέθοδοι.
Το περίφημο ριζάρι (ερυθρόδανο το βαφικό) και η τεχνολογία του
Ελπίδα Χριστοφορίδου, Σταύρος Πρωτοπαπάς και άλλοι
Tο ριζάρι [madder] θεωρείται από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες φυσικές βαφές και έχει περιγραφεί από όλους τους αρχαίους συγγραφείς. Eίναι γνωστό από τα προϊστορικά χρόνια τόσο στη Mικρά Aσία όσο και στη μητροπολιτική Eλλάδα. Για την παρασκευή του χρησιμοποιούνταν οι ρίζες ενός θάμνου που περιείχαν περισσότερα από είκοσι βαφικά συστατικά, παρέχοντας πολλές αποχρώσεις του κόκκινου.
Στο παρόν άρθρο περιγράφεται η αρχαία και νεότερη τεχνολογία, ιδιαίτερα του τούρκικου κόκκινου, με έμφαση τις πολύπλοκες και με παραλλαγές διεργασίες πρόστυψης. Eρευνήθηκε η φυσικοχημεία της βαφής και έγινε προσπάθεια ανίχνευσης πρότυπων και άγνωστων δειγμάτων με χρήση φασματοσκοπίας ορατού-περιώδους, φθορισμομετρίας και χρωματογραφίας λεπτής στοιβάδας (TLC) [Thin-Layer Chromatography]. Διαπιστώθηκε ότι για την πλήρη ταυτοποίηση της βαφής από ιστορικά υφάσματα απαιτούνται διάφορες αναλυτικές χημικές μέθοδοι.