Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;

William Styron, Η εκλογή της Σόφι
Δημήτρης Χατζής, Το τέλος της μικρής μας πόλης

Και επί του πιεστηρίου:
Κωστής Παπαγιώργης, Τα καπάκια*

*οποιαδήποτε ομοιότητα με την υποφαινομένη είναι εντελώς τυχαία.
 
Ωραίος ο Χατζής! Τον Σαμπεθάι Καμπιλή, που είναι αριστουργηματικός, τον έχει και ο Σαραντάκος στις σελίδες του ολόκληρο.
 

crystal

Moderator
''Πώς να διαψεύσετε μια διάψευση και άλλες οδηγίες χρήσης'' του Έκο, για πολλοστή φορά, γελώντας όσο γέλασα και όλες τις προηγούμενες. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για χαλάρωση.
''The diamond as big as the Ritz'' του Fitzgerald (αγαπημένος)
Επίκειται σπέσιαλ αφιέρωμα στο Twilight. Μου τα έχει δανείσει και τα τέσσερα μια φίλη και περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Μιαμ!
 
Ορθοκωστά, του Θανάση Βαλτινού (1994). Αφηγήσεις αντικομουνιστών χωρικών της περιοχής Κυνουρίας, για τις διώξεις του ΕΛΑΣ εναντίον τους, τα καψίματα σπιτιών και χωριών, τα στρατόπεδα ομήρων, τους φόνους, τα πλιάτσικα, και το πώς πολλοί κατέληξαν στα Τάγματα Ασφαλείας σαν τον μόνο τρόπο να αμυνθούν ένοπλα στα παραπάνω. Περίοδος: '43-'46, η πρώτη ανεπίσημη φάση του εμφυλίου. Ύφος, το γνωστό κοφτό, λιτό, προφορικό του Βαλτινού (Η κάθοδος των εννιά). Πολύ καλό.
 

tuna

¥
Μόλις τελείωσα το "On writing" του Στίβεν Κίνγκ, δηλώνω ενθουσιασμένη και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε επίδοξους γραφιάδες (aren't we all?) και όχι μόνο. Έμαθα ότι έχει κυκλοφορήσει και στα ελληνικά (από τις αμφιβόλου ποιότητας εκδόσεις Bell, αλλά σε απόδοση του καλού μεταφραστή Μιχάλη Μακρόπουλου), θα πρότεινα, όμως, να διαβαστεί όπως το έγραψε ο Στίβεν, με τον άμεσο, απαλλαγμένο από ακαδημαϊσμούς, ευφάνταστο και πάντα απολαυστικό τρόπο του.
 
Διαβάζω το Angels and Demons του Dan Brown. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ως Illuminati. Το Μάη θα κυκλοφορήσει η κινηματογραφική μεταφορά του και θέλω να είμαι πανέτοιμη!
 

Zazula

Administrator
Staff member
[...] από τις αμφιβόλου ποιότητας εκδόσεις Bell, αλλά σε απόδοση του καλού μεταφραστή Μιχάλη Μακρόπουλου.
Δεν συμφωνώ (ότι δηλαδή οι εκδόσεις Bell είναι αμφιβόλου ποιότητας) — ειδικά τα τελευταία χρόνια.
 

tuna

¥
Δεν συμφωνώ (ότι δηλαδή οι εκδόσεις Bell είναι αμφιβόλου ποιότητας) — ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Μάλλον βιάστηκα να το γράψω αυτό. Η αλήθεια είναι έχω κι εγώ πολλά χρόνια να πιάσω στα χέρια μου Bell. Έχω μείνει λοιπόν με την παλιά μου εντύπωση, ότι πρόκειται δηλαδή για βιβλιαράκια τσέπης όχι ιδιαίτερων αξιώσεων.
 

SBE

¥
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη με τίτλο "Το πάθος χιλιάδες φορές" (το δεύτερο μέρος της τριλογίας "Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους").

http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1681211

Το πρώτο μέρος το έχω και δεν έχω καταφέρει να παώ πιο περα παο το πρώτο κεφαλαιο. Μεγάλη απογοήτευση, δηλαδή :-(
 
Το έχω ακούσει αυτό από αρκετό κόσμο. Εγώ το έχω, αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα (πού χρόνος). Αλλά το "Και με το φως των λύκων επανέρχονται" είναι ένα αριστούργημα της σύγχρονης Ελληνικής λογοτεχνίας (από τα ελάχιστα).
 

SBE

¥
Και οι συλλογές διηγημάτων της πριν το Φως του Λύκου.
 
Και οι συλλογές διηγημάτων της πριν το Φως του Λύκου.

Αυτά τα είχα διαβάσει όταν είχαν πρωτοβγεί (εκδόσεις Σιγαρέτα), αλλά δεν με ξετρέλλαναν.
 
Μανόλης Ανδρόνικος, Το χρονικό της Βεργίνας (εκδ. ΜΙΕΤ). Κείμενο αυτοβιογραφικό, με άξονα βέβαια τη Βεργίνα, η οποία δεν είναι απλώς οι βασιλικοί τάφοι αλλά το νεκροταφείο των τύμβων, το ανάκτορο και τέλος, βέβαια, η Μεγάλη Τούμπα. Παράλληλα, η ζωή του. Ο Ανδρόνικος έγραφε πολύ ωραία, και το βιβλίο διαβάζεται σαν (συναρπαστικό) αστυνομικό μυθιστόρημα σε πρώτο πρόσωπο. Το κείμενο το έδωσε για δημοσίευση η γυναίκα του μετά το θάνατο του αντρός της, είναι δε γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του '80. Το ρούφηξα σε 7 ώρες, μονοκοπανιάς.

Θα συνιστούσα σε παράλληλη ανάγνωση το βιβλίο τής και ευρωβουλευτίνας πλέον Χρυσούλας Σαατσόγλου-Παλιαδέλη, Βεργίνα, ο τάφος του Φιλίππου. Η παράσταση με το κυνήγι (εκδ. της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας), εκ των βοηθών του Ανδρόνικου στην ανασκαφή, όπου μπορεί κανείς να γνωρίσει εκ του σύνεγγυς το περιλάλητο αυτό ζωγραφικό έργο σε όλες του τις πτυχές (τεχνολογία, προσωπογραφία, μοτίβα, καλλιτέχνης κλπ.).

Κάθε τόσο, ρίχνετε και μια μπύρα Βεργίνα! :)
 
A.C. Grayling:
What is Good? The Search for the Best Way to Live
(Λονδίνο, 2003)
Η ηθική δια μέσου των αιώνων, από την αρχαία Ελλάδα ως τη σύγχρονη εποχή. Εξαιρετικά καλογραμμένο και διαφωτιστικό -- μόνο με 6 λίρες στο amazon, τσάμπα πράμα.
Ο A.C. Grayling είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Birkbeck College) και ασυναγώνιστος εκλαϊκευτής.
Απροπό, το λίμερικ που ακολουθεί το πρωτοάκουσα σε μια διάλεξή του.
 

SBE

¥
Εγώ διαβάζω πεντέξι ταυτόχρονα.
Προσπαθώ να τελειώσω το πολύ καλό της K. E. Fleming, Greece: A Jewish History. Το συνιστώ γιατί είναι πολύ καλογραμμένο και καθόλου βαρύ ακαδημαϊκό. Υπάρχουν εκτενή αποσπάσματα στου Γκουγκλμπουκς

Επίσης Giles Milton, Paradise Lost: Smyrnα 1922 (μάπα βιβλίο και δεν το λέω μόνο εγώ, μάλλον δε θα το τελειώσω), υποψιάζομαι ότι επιχείρησε να επαναλάβει την επιτυχία του Twice a Stranger του Bruce Clark που είναι το επόμενο στη σειρά για διάβασμα.
Επίσης διαβάζω (αλλά όχι με ενθουσιασμό, θα πάει να κάνει παρέα με τον Μίλτον), Richard Stoneman, Alexander the Great: A life in legend
Αλλά προχτές μου ήρθε ένα με τον φοβερό τίτλο Alexander the great failure που ίσως το κοιτάξω για να δω τι λέει. Ο τίτλος πολύ πιασάρικος.
Νομίζω το έχω παρακάνει με τις ελληνικές σπουδές, ίσως πιάσω το προηγούμενο της Ζατέλλη ενόψει του καινούργιου.
 
Last edited by a moderator:
Top