Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;
- Thread starter Ambrose
- Start date
Διαβάζω το Kitchen Confidential του σεφ Anthony Bourdain. Με μια λέξη, unputdownable!
Σας χαρίζω ένα κεφαλαιάκι, From our Kitchen to your Table, διαβάστε το και θ' αλλάξει ο τρόπος που παραγγέλνετε φαγητό στα εστιατόρια.
Σας χαρίζω ένα κεφαλαιάκι, From our Kitchen to your Table, διαβάστε το και θ' αλλάξει ο τρόπος που παραγγέλνετε φαγητό στα εστιατόρια.
Μα, Λεξιλογία, φυσικά! 
;)
;)- Norman Spinrad - The Void Captain's Tale (rerun, 20+ χρόνια μετά, λατρεύω τη μυρωδιά του κιτρινισμένου χαρτιού που αναδίδει)
- Ορέστης Μανούσος - Ο Γιος της Ζαχαρένιας (Εκδόσεις Anubis)
- Ισαάκ Ασίμοφ - To Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 840 σελίδες, κατάλληλο για μαξιλάρι στην παραλία )
- H.G Wells - Masters Library (συλλογή 6 κλασικών μυθιστορημάτων του)
- διαβαζοδιηγούμαι μια απλουστευμένη (και διανθισμένη με ατελείωτες παρενθέσεις/επεξηγήσεις/αναφορές στο παρόν και το παρελθόν) εκδοχή της Οδύσσειας στον υιό (ο προσωπικός μας χρόνος μαζί), και
- από Κυριακή βράδυ, τ' αστέρια και φρέσκα ψάρια... (Όχι, τον Ιντεφίξ δεν θα τον διαβάσεις!)
Délicieux!!!
crystal
Moderator
Κότα γεμιστή. Γεμιστή είναι πιο διαβαστερή.τ' αστέρια και φρέσκα ψάρια... (Όχι, τον Ιντεφίξ δεν θα τον διαβάσεις!)
έντιτ: Α, ναι, διαβάζω τους Άθλιους των Αθηνών του Κονδυλάκη. Γοητευμένη. Σύμφωνα με το βιβλίο οι περισσότεροι άνδρες είναι τέρατα, αλλά ΟΚ, αυτό είμαι πρόθυμη να το παραβλέψω.
crystal
Moderator
Αν και το χαρτί έχει άλλη χάρη... Έχει και κάποιες από τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, σ' εκείνη την αξέχαστη σειρά των Αποστολίδη-Ακοκαλίδη.
Ευχαριστώ πολύ!
Τα έχω όλα έντυπα (αγορασμένα 3 φορές, λόγω φθοράς και αγυριστοδανεισμού· και του Αριστοφάνη), αλλά τα bytes είναι (σχεδόν) άφθαρτα και "δανείζονται" άφοβα...
Costas
¥
Ian Jenkins, The Parthenon Frieze
Τώρα που άνοιξε το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, ξαναδιαβάζω (λόγω επαγγέλματος) το βιβλίο αυτό του Senior Curator in the Department of Greek and Roman Antiquities in the British Museum, μα αξίζει σίγουρα μία ανάγνωση από κάθε ψαγμένο επισκέπτη. Πολλά τα ερωτήματα για τη ζωφόρο, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα.
Γιατί ήταν εκεί πάνω, σχεδόν κρυμμένη απ’ τις εξωτερικές κολόνες; Πόσοι τεχνίτες τη σκάλισαν; Γιατί τα πρόσωπα των καβαλάρηδων είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους, ενώ τα άλογα διαφέρουν; Λαξεύτηκε πάνω στο ναό ή κάτω στο χώμα; Τι παριστάνει: μια στάνταρ πομπή των Παναθηναίων ή τη μυθική της απαρχή ή τη συγκεκριμένη πομπή πριν από τη μάχη του Μαραθώνα; Ισχύει ή όχι ότι ο αριθμός των μαχίμων είναι 192, όσοι και οι Αθηναίοι νεκροί του Μαραθώνα; Γιατί έχει ιππείς και όχι πεζούς στρατιώτες, όπως ξέρουμε από τις αρχαίες πηγές πως είχε στην πραγματικότητα; Πόση σχέση έχει με τη ζωφόρο της αίθουσας των Βασιλέων (Apadana) στην Περσέπολη; Εκτυλίσσεται στην Ακρόπολη ή στην Αγορά; Είναι μία ή δύο διαφορετικές πομπές; Γιατί απ’ τη μια μεριά έχει κριάρια κι απ’ την άλλη όχι; Και μουσικούς απ’ τη μια κι απ’ την άλλη μάλλον όχι; Κλπ. κλπ.
Μετά την ανάλυση και τη βιβλιογραφία, ακολουθεί φωτογραφική έκθεση της ζωφόρου, λίθος προς λίθο, με σχόλια. Χρήσιμος οδηγός.
Μελανά σημεία:
1) τη δυτική ζωφόρο, που είναι η μόνη που βρίσκεται κυρίως στην Αθήνα, την ξεπετάει στο άψε-σβήσε, εκτός από τους λίθους I και II, που βρίσκονται, τι σύμπτωση! στο Λονδίνο.
2) στο θέμα του Έλγιν υιοθετεί μια κουτοπόνηρη στάση (βλ. σχόλιό μου στο οικείο νήμα).
Τώρα που άνοιξε το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, ξαναδιαβάζω (λόγω επαγγέλματος) το βιβλίο αυτό του Senior Curator in the Department of Greek and Roman Antiquities in the British Museum, μα αξίζει σίγουρα μία ανάγνωση από κάθε ψαγμένο επισκέπτη. Πολλά τα ερωτήματα για τη ζωφόρο, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα.
Γιατί ήταν εκεί πάνω, σχεδόν κρυμμένη απ’ τις εξωτερικές κολόνες; Πόσοι τεχνίτες τη σκάλισαν; Γιατί τα πρόσωπα των καβαλάρηδων είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους, ενώ τα άλογα διαφέρουν; Λαξεύτηκε πάνω στο ναό ή κάτω στο χώμα; Τι παριστάνει: μια στάνταρ πομπή των Παναθηναίων ή τη μυθική της απαρχή ή τη συγκεκριμένη πομπή πριν από τη μάχη του Μαραθώνα; Ισχύει ή όχι ότι ο αριθμός των μαχίμων είναι 192, όσοι και οι Αθηναίοι νεκροί του Μαραθώνα; Γιατί έχει ιππείς και όχι πεζούς στρατιώτες, όπως ξέρουμε από τις αρχαίες πηγές πως είχε στην πραγματικότητα; Πόση σχέση έχει με τη ζωφόρο της αίθουσας των Βασιλέων (Apadana) στην Περσέπολη; Εκτυλίσσεται στην Ακρόπολη ή στην Αγορά; Είναι μία ή δύο διαφορετικές πομπές; Γιατί απ’ τη μια μεριά έχει κριάρια κι απ’ την άλλη όχι; Και μουσικούς απ’ τη μια κι απ’ την άλλη μάλλον όχι; Κλπ. κλπ.
Μετά την ανάλυση και τη βιβλιογραφία, ακολουθεί φωτογραφική έκθεση της ζωφόρου, λίθος προς λίθο, με σχόλια. Χρήσιμος οδηγός.
Μελανά σημεία:
1) τη δυτική ζωφόρο, που είναι η μόνη που βρίσκεται κυρίως στην Αθήνα, την ξεπετάει στο άψε-σβήσε, εκτός από τους λίθους I και II, που βρίσκονται, τι σύμπτωση! στο Λονδίνο.
2) στο θέμα του Έλγιν υιοθετεί μια κουτοπόνηρη στάση (βλ. σχόλιό μου στο οικείο νήμα).
SBE
¥
SBE
¥
Γιατί δεν μπήκε στον κόπο να έρθει μέχρι την Αθήνα για να τη μελετήσει, ούτε καταδέχτηκε να διαβάσει μελέτες σε γλώσσες άλλες από την αγγλική. Γνωστό ζήτημα.
Last edited by a moderator:
Elena
¥
SBE, το διάβασα στις (σύντομες) διακοπές μου. Από τα πιο unputdownable βιβλία που έχουν πέσει στα χέρια μου τελευταία. Το ίδιο και το βιβλίο της Laura Varon που διάβασα αμέσως μετά: The Juderia - A Holocaust Survivor's Tribute to the Jewish Community of Rhodes (1999).
http://tinyurl.com/nv2oap
crystal
Moderator
Μετά από σύσταση φίλου, την Πριγκιπέσα Ιζαμπώ του Τερζάκη. Υπέροχο.
Η μοναδική έλλειψη του βιβλίου είναι πως ο εκδότης δεν έχει προσθέσει χάρτη. Αναζητείται ένας της Νότιας Ελλάδας επί Φραγκοκρατίας - έχω ήδη δει αυτόν στη wikipedia, αλλά θέλω κάποιον που να δείχνει και τα σύνορα των κρατιδίων. Any ideas, please?
Η μοναδική έλλειψη του βιβλίου είναι πως ο εκδότης δεν έχει προσθέσει χάρτη. Αναζητείται ένας της Νότιας Ελλάδας επί Φραγκοκρατίας - έχω ήδη δει αυτόν στη wikipedia, αλλά θέλω κάποιον που να δείχνει και τα σύνορα των κρατιδίων. Any ideas, please?
SBE
¥
Αυτό που με είχε προβληματίσει στο συγκεκριμένο ήταν που λεέι κάπου ότι ο καλόγερος (νομίζω) είχε ετοιμάσει φτωχικό γευμα με χόρτα και πατάτες βραστές.
ΠΑΤΑΤΕΣ Αμερικής; Απόδειξη ίσως ότι οι ΑΗΠ πήγαν εκεί πριν τον Κολόμβο;
Costas
¥
Τι μου θύμισες! Τον Τερζάκη τον γνώρισα μέσα από την εκπομπή Ραδιοφωνική Βιβλιοθήκη, κάπου γύρω στο 1968, υποθέτω, εκπομπή που την άκουγα ξαπλωμένος ήδη στο κρεβάτι, με το φως κλειστό, προτού κοιμηθώ. Διάβαζε μια γυναίκα και έπεσα στο τέλος του 'Ταξιδιού με τον Έσπερο': "Εδώ τελειώνει το ταξίδι με τον Έσπερο..." Μου έκανε πολύ εντύπωση, αλλά ήμουν ακόμα πολύ μικρός. Λίγα χρόνια αργότερα, θυμούμενος ακόμα αυτή τη φράση και το όνομα του συγγραφέα, πήγα κι αγόρασα το βιβλίο και από κει και πέρα ο Τερζάκης έγινε ο συγγραφέας της πρώιμης εφηβείας μου. Κάποια στιγμή έφτασα και στην Πριγκιπέσα Ιζαμπώ, και στις καταπληκτικές σελίδες για τις καμπάνες του Μονσαλβάτ... Φοβάμαι να το ξαναπιάσω, μήπως η μαγεία της πρώτης ανάγνωσης των 13 χρονών διαλυθεί υπό το κριτικό μάτι των 50...
Ambrose
¥
Για όσους αγαπάνε τη λογοτεχνία του φανταστικού, ένα πολύ ωραίο βιβλίο που είναι και διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο: Κάτοικος δύο πλανητών. Μιλάει για την Ατλαντίδα, τη σύγχρονη Αμερική, τη μετενσάρκωση και άλλα πάρα πολλά. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχει στοιχεία για εφευρέσεις που έγιναν αργότερα.
Costas
¥
Διονύσιος Χαραλάμπους: Μαρτυρίες. Διωγμοί 1942-1945 (Έκδοση Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Βυτουμά - Καλαμπάκα)
Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1949 και αναφέρεται στην περιπέτεια του συγγραφέα, ηγουμένου τότε της Μονής Λειμώνος της Μυτιλήνης, στα χέρια των Γερμανών, μετά την καταδίκη του από γερμανικό στρατοδικείο σε 10 χρόνια κάθειρξη για την παροχή ασύλου σε Βρετανό στρατιώτη μέσα στη μονή, το 1942. Μυτιλήνη -> στρατόπ. Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη -> φυλακές και τέλος στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στην Αυστρία, ως τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, το 1945. Πολύ καλή μαρτυρία, από πρώτο χέρι, με τη χαρακτηριστική δε χριστιανική πινελιά.
Ο μετέπειτα μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος (Χαραλάμπους) συνέγραψε και το εξαιρετικό ανθολόγιο (κείμενα και μετάφραση) "Ανατολικός Ορθόδοξος Μοναχισμός κατά τα πατερικά κείμενα", σε 2 τόμους (έκδοση Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού Κερκύρας, 2003).
Περισσότερα για τον Διονύσιο εδώ.
Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1949 και αναφέρεται στην περιπέτεια του συγγραφέα, ηγουμένου τότε της Μονής Λειμώνος της Μυτιλήνης, στα χέρια των Γερμανών, μετά την καταδίκη του από γερμανικό στρατοδικείο σε 10 χρόνια κάθειρξη για την παροχή ασύλου σε Βρετανό στρατιώτη μέσα στη μονή, το 1942. Μυτιλήνη -> στρατόπ. Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη -> φυλακές και τέλος στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στην Αυστρία, ως τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, το 1945. Πολύ καλή μαρτυρία, από πρώτο χέρι, με τη χαρακτηριστική δε χριστιανική πινελιά.
Ο μετέπειτα μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος (Χαραλάμπους) συνέγραψε και το εξαιρετικό ανθολόγιο (κείμενα και μετάφραση) "Ανατολικός Ορθόδοξος Μοναχισμός κατά τα πατερικά κείμενα", σε 2 τόμους (έκδοση Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού Κερκύρας, 2003).
Περισσότερα για τον Διονύσιο εδώ.