Το να τρώγεσαι με τα ρούχα σου και να εντοπίζεις όλο "σφάλματα" των άλλων στην χρήση της γλώσσας είναι το πιο απλό, ό,τι προσφιλέστερο στους "λαϊκούς γλωσσολόγους" (ο όρος δεν έχει υποτιμητική φόρτιση).
Το να δεις την γλώσσα ως σύστημα κατ' εξέλιξην και όχι σχεδιασθέν, σύστημα που μεταβάλλεται κατ' απαίτηση των χρηστών του και όχι ως περιχαρακωμένο, μονολιθικό και αποκρυσταλλωμένο σύνολο κανόνων, αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά, διορατικότητα και ανοιχτό μυαλό, παρά φανφάρες και πυροτεχνήματα.
Στην Ελλάδα έχουμε πήξει στους "δασκαλάκους" και τους "θεματοφύλακες" της γλώσσας, γι' αυτό το σύστημά μας οδηγείται σε υπερφόρτωση.