Απλοποιείται η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά (;)
- Thread starter Elsa
- Start date
crystal
Moderator
Εγώ πάλι έχω πάθει πλάκα, γιατί πέρα από την υποχρεωτική και φύγε-κακό-απ-τα-μάτια-μου διδασκαλία της ύλης, δεν βρέθηκα ποτέ αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις και νόμιζα πως έχουν εκλείψει από τα 60s, μαζί με τις ποδιές και το πηλίκιο με την κουκουβάγια. Εκκλησία την Κυριακή; Μετάληψη μια φορά το μήνα; Duuuh?
Κοίτα να δεις που δεκαπέντε χρόνια μετά συνειδητοποιώ πόσο πρωτοποριακούς δασκάλους είχα, που έκαναν το μεγάλο βήμα να μας διδάξουν... τη θεωρία της εξέλιξης!
Κοίτα να δεις που δεκαπέντε χρόνια μετά συνειδητοποιώ πόσο πρωτοποριακούς δασκάλους είχα, που έκαναν το μεγάλο βήμα να μας διδάξουν... τη θεωρία της εξέλιξης!
Λες να τους φορολογήσει κιόλας (μπουα-χα-χα στη νιοστή);
Άμα το κάνει, θα του ανάψω μια λαμπάδα να, με το συμπάθειο...
Elsa
¥
Και όχι μόνο! Θα πάρει την εκκλησιαστική περιουσία και θα την μοιράσει στους ακτήμονες και μετά θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Μώρε ας πάρει απλώς την εκκλησιαστική περιουσία για να κλείσει το έλλειμμα, και μετά θα την περνάμε κοτσάνι...
(Το ψωμί που έφαγα πρωί πρωί είχε μια παράξενη πρασινομπλέ μούχλα επάνω, κι από 'κείνη την ώρα όλο κάτι τέτοια σκέφτομαι)
(Το ψωμί που έφαγα πρωί πρωί είχε μια παράξενη πρασινομπλέ μούχλα επάνω, κι από 'κείνη την ώρα όλο κάτι τέτοια σκέφτομαι)
Επίσης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι το κόμμα του θα αναλάβει άλλη μια πρωτοβουλία, η οποία «θα αφορά ενέργειες που πρέπει να προωθηθούν, προκειμένου να επανεξεταστούν τα λεγόμενα χρυσόβουλα, συγγύλια και άλλοι συναφείς τίτλοι με τους οποίους δίδονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην εκκλησία και τις μονές, όχι μόνο του Αγίου Όρους, αλλά γενικότερα» και σημείωσε ότι «είναι απαράδεκτο το γεγονός, με τίτλους αναγόμενους στην περίοδο της Οθωμανικής κατοχής της χώρας, να προκύπτουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα των μονών, την ώρα που υπάρχουν ακτήμονες στη χώρα μας.
http://http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_17/09/2008_248664
Ανορθογραφία με άποψη. Δηλαδή να καταργηθούν τα σιγίλια για να φυτευτούν γογγύλια;
danae
¥
Τελικά νομίζω ότι όλα είναι θέμα εμπειριών. Η τρίτη δημοτικού ήταν η αγαπημένη μου τάξη, γιατί κάναμε μυθολογία και Παλαιά Διαθήκη. Εγώ τα έβλεπα σαν παραμύθια και με μεγάλη όρεξη και περιέργεια διάβαζα και τα παρακάτω κεφάλαια. (Το ίδιο έκανα στο λύκειο με τη φιλοσοφία).
Στο γυμνάσιο είχαμε έναν --διάσημο σήμερα-- θεολόγο (έγινε γνωστός από άσχετη υπόθεση) ο οποίος δεν χρησιμοποιούσε το βιβλίο αλλά μας δίδασκε ό,τι ήθελε. Π.χ. "σήμερα θα μάθουμε τι είπε ο Πλάτωνας" ή "σήμερα θα μάθουμε τι είπε ο Μαρξ". Επίσης, με χαρά απαντούσε σε ερωτήματα που του θέταμε --το αγαπημένο μου: "τι είναι Θεός".
Στο λύκειο απογοητεύτηκα πολύ από το μάθημα για τις άλλες θρησκείες, γιατί σε όλα τα κεφάλαια το συμπέρασμα ήταν καταδικαστικό, π.χ. "ο βουδισμός είναι εγωιστική θρησκεία".
Στην τρίτη λυκείου, με μεγάλη χαρά, πήρα απαλλαγή από τα θρησκευτικά, αν και ο κανονισμός του υπουργείου --στο οποίο και απευθύνθηκα-- δεν με ενέτασσε στην κατηγορία των απαλλασσόμενων: "άνευ θρησκεύματος", δηλαδή αβάπτιστη. Ο κανονισμός --δεν ξέρω αν είναι ο ίδιος που ισχύει και σήμερα-- αναφέρεται σε αλλόθρησκους, και μάλιστα σε εκείνους που ανήκουν σε άλλο επίσημο δόγμα. Το "άνευ θρησκεύματος" δεν είναι δόγμα... Αφήστε που συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν χριστιανή στα 17 μου. Γιατί τα πράγματα έχουν εξελιχθεί σήμερα. Όταν πήγε η μητέρα μου να με γράψει στην α' δημοτικού, χρειαζόταν πιστοποιητικό βάπτισης --το οποίο φυσικά δεν υπήρχε. Διαφορετικά δεν γινόταν να φοιτήσω στο δημοτικό! Έτσι δηλώθηκα χριστιανή ορθόδοξη.
Εμένα θα μου άρεσε να υπάρχει μάθημα θρησκειολογίας, όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό και πλήρες. Οι θρησκείες είχαν και έχουν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία και στο παρόν. Είναι κομμάτι της φιλοσοφίας, και όχι μόνο. Δεν συμφωνώ καθόλου με το σχολικό εκκλησιασμό και τη σχολική προσευχή. Είχα βαρεθεί να ακούω "Πάτερ ημών, ο εν ΤΟΙΣ ουρανοίς". Μέχρι που, στο λύκειο, η προσευχή γινόταν στη δημοτική.
Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, είχε κι ένα καλό η πρωινή προσευχή: μπορούσες να καθυστερήσεις την πρώτη ώρα και να γλιτώσεις την απουσία. ;)
Όσο για τα μη βαθμολογούμενα μαθήματα, διαφωνώ απολύτως (κι όχι καθέτως, Έλενα ;)). Το λέω επειδή έχω εμπειρία από τη μέση εκπαίδευση κι από ένα σύστημα στο οποίο η βαθμολογία είναι τόσο χαλαρή που δεν έχει καμιά δύναμη. Δυστυχώς, χωρίς βαθμούς δεν μπορείς να κάνεις μάθημα. Ωραίες οι θεωρίες αλλά τα παιδιά δεν λειτουργούν μόνο με το φιλότιμο. Ορισμένες φορές ούτε με τους βαθμούς... Αν υπήρχε περίπτωση να μη διαλυθεί το σχολείο, τότε θα ήμουν υπέρ της κατάργησης της βαθμολογίας από όλα τα μαθήματα. Φαντάζεστε, όμως, τι θα γινόταν τότε;
Στο γυμνάσιο είχαμε έναν --διάσημο σήμερα-- θεολόγο (έγινε γνωστός από άσχετη υπόθεση) ο οποίος δεν χρησιμοποιούσε το βιβλίο αλλά μας δίδασκε ό,τι ήθελε. Π.χ. "σήμερα θα μάθουμε τι είπε ο Πλάτωνας" ή "σήμερα θα μάθουμε τι είπε ο Μαρξ". Επίσης, με χαρά απαντούσε σε ερωτήματα που του θέταμε --το αγαπημένο μου: "τι είναι Θεός".
Στο λύκειο απογοητεύτηκα πολύ από το μάθημα για τις άλλες θρησκείες, γιατί σε όλα τα κεφάλαια το συμπέρασμα ήταν καταδικαστικό, π.χ. "ο βουδισμός είναι εγωιστική θρησκεία".
Στην τρίτη λυκείου, με μεγάλη χαρά, πήρα απαλλαγή από τα θρησκευτικά, αν και ο κανονισμός του υπουργείου --στο οποίο και απευθύνθηκα-- δεν με ενέτασσε στην κατηγορία των απαλλασσόμενων: "άνευ θρησκεύματος", δηλαδή αβάπτιστη. Ο κανονισμός --δεν ξέρω αν είναι ο ίδιος που ισχύει και σήμερα-- αναφέρεται σε αλλόθρησκους, και μάλιστα σε εκείνους που ανήκουν σε άλλο επίσημο δόγμα. Το "άνευ θρησκεύματος" δεν είναι δόγμα... Αφήστε που συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν χριστιανή στα 17 μου. Γιατί τα πράγματα έχουν εξελιχθεί σήμερα. Όταν πήγε η μητέρα μου να με γράψει στην α' δημοτικού, χρειαζόταν πιστοποιητικό βάπτισης --το οποίο φυσικά δεν υπήρχε. Διαφορετικά δεν γινόταν να φοιτήσω στο δημοτικό! Έτσι δηλώθηκα χριστιανή ορθόδοξη.
Εμένα θα μου άρεσε να υπάρχει μάθημα θρησκειολογίας, όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό και πλήρες. Οι θρησκείες είχαν και έχουν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία και στο παρόν. Είναι κομμάτι της φιλοσοφίας, και όχι μόνο. Δεν συμφωνώ καθόλου με το σχολικό εκκλησιασμό και τη σχολική προσευχή. Είχα βαρεθεί να ακούω "Πάτερ ημών, ο εν ΤΟΙΣ ουρανοίς". Μέχρι που, στο λύκειο, η προσευχή γινόταν στη δημοτική.
Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, είχε κι ένα καλό η πρωινή προσευχή: μπορούσες να καθυστερήσεις την πρώτη ώρα και να γλιτώσεις την απουσία. ;)
Όσο για τα μη βαθμολογούμενα μαθήματα, διαφωνώ απολύτως (κι όχι καθέτως, Έλενα ;)). Το λέω επειδή έχω εμπειρία από τη μέση εκπαίδευση κι από ένα σύστημα στο οποίο η βαθμολογία είναι τόσο χαλαρή που δεν έχει καμιά δύναμη. Δυστυχώς, χωρίς βαθμούς δεν μπορείς να κάνεις μάθημα. Ωραίες οι θεωρίες αλλά τα παιδιά δεν λειτουργούν μόνο με το φιλότιμο. Ορισμένες φορές ούτε με τους βαθμούς... Αν υπήρχε περίπτωση να μη διαλυθεί το σχολείο, τότε θα ήμουν υπέρ της κατάργησης της βαθμολογίας από όλα τα μαθήματα. Φαντάζεστε, όμως, τι θα γινόταν τότε;
Еφόσον, βάσει της εγκυκλίου, στην υπεύθυνη δήλωση απαλλαγής του ενδιαφερομένου από το μάθημα των Θρησκευτικών, που παραμένει υποχρεωτικό, δεν θα δηλώνεται πλέον ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής, υποτίθεται γιατί εμπίπτει στα προσωπικά δεδομένα, γιατί άραγε απαιτείται δήλωση λόγων υγείας, με ιατρικό πιστοποιητικό μάλιστα, για την απαλλαγή από τη Φυσική Αγωγή (Γυμναστική);
stathis
¥
Και δύο σχετικές ειδήσεις:
Απαλλαγή από τα Θρησκευτικά χωρίς δήλωση θρησκεύματος ζητά ο Συνήγορος του Πολίτη
Επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας, Ευριπίδη Στυλιανίδη, απέστειλε ο Συνήγορος του Πολίτη, Γιώργος Καμίνης, για το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, ύστερα από πλήθος αναφορών που δέχθηκε από γονείς.
Ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι, «σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές, εφόσον αυτοί οι ίδιοι ή οι γονείς τους, ανάλογα με την περίπτωση, επικαλούνται εν προκειμένω λόγους συνείδησης. Η εγκυρότητα της δήλωσης αυτής δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος».
Συγκεκριμένα, όπως επισήμανε ο κ. Καμίνης, το πρόβλημα έγκειται στο ότι «πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα, για την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, αξιώνουν από τους γονείς τη ρητή θετική ή αρνητική δήλωση σχετικά με το θρήσκευμά τους».
Ο Συνήγορος σημείωσε μάλιστα ότι «σε κάθε περίπτωση, για τη διασφάλιση της άσκησης και προστασίας των δικαιωμάτων και το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών και γονέων/κηδεμόνων τους, καθώς και για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές, εφόσον αυτοί οι ίδιοι ή οι γονείς τους, ανάλογα με την περίπτωση, επικαλούνται εν προκειμένω λόγους συνείδησης. Η εγκυρότητα της δήλωσης αυτής δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής θετική ή αρνητική δήλωση θρησκεύματος».
Δεδομένου του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, «δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό η απαλλαγή για λόγους συνείδησης να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος. Δικαίωμα δε απαλλαγής από το μάθημα αυτό δεν έχουν μόνο οι 'αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι', αλλά όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όταν οι γονείς τους ή οι ίδιοι –όταν είναι ενήλικοι- επικαλούνται λόγους συνείδησης με υπεύθυνή τους δήλωση».
Επιπλέον, όπως αναφέρει η αρχή σε δελτίο Τύπου για το θέμα αυτό, «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η αξίωση γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος είναι αθέμιτη».
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=959117
Αντιδρά η Εκκλησία στις συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για τα Θρησκευτικά
Yπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου συνήλθε σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας και μεταξύ άλλων συζήτησε το θέμα του εγγράφου του Συνήγορου του Πολίτη, προς το υπουργείο Παιδείας, σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία.
Σύμφωνα με αυτό, υποστηρίζεται ότι η Ελλάδα υποχρεούται να συμμορφωθεί με σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την απαλλαγή των μαθητών από την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου και τόνισε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος Τύπου π. Τιμόθεος Ανθης, η Σύνοδος υπενθυμίζει ότι η εν λόγω απόφαση με ριζική αναφορά μόνο στο μάθημα των θρησκευτικών δεν υπάρχει, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών. Παρόμοιο γεγονός συνέβη στη Νορβηγία, όταν προσέφυγαν αλλόθρησκοι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καταγγέλλοντας την χώρα, μόνον διότι δεν τους επέτρεπε ολική απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά τους επέτρεπε μόνον μερική. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη Νορβηγία γι’ αυτό τον λόγο, και μόνον. Προς την υποχρέωση αυτή η Ελλάδα έχει ήδη συμμορφωθεί από πολλών ετών και δεν ανακύπτει νέα υποχρέωση συμμορφώσεώς της.
Η Σύνοδος υπενθυμίζει επίσης ότι η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας.
Λίγο αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος συναντήθηκε με τον υφυπουργό Παιδείας Ανδρέα Λυκουρέντζο και συζήτησαν το θέμα της αναβάθμισης της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Όπως τόνισε ο υφυπουργός συζητήθηκαν γενικότερα σχετικά ζητήματα ενώ στο άμεσο μέλλον πρόκειται να συγκεκριμενοποιηθούν και οι δράσεις. Τόνισε ιδιαίτερα ότι συμφωνήθηκε η αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και η αντιμετώπιση των προβλημάτων θα γίνει με συγκεκριμένο τρόπο στο μέλλον.
Ο Αρχιεπίσκοπος και ο υφυπουργός όμως ρωτήθηκαν για το θέμα των θρησκευτικών. Ο μεν Α. Λυκουρέντζος επανέλαβε τη θέση του υπουργείου περί υποχρεωτικότητας του μαθήματος τονίζοντας ότι οι όποιες επιφυλάξεις αφορούν σε θέματα συνείδησης και δεν αναιρούν την υποχρεωτικότητα. Ο κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι όλες αυτές οι προφάσεις και οι δικαιολογίες που προβάλλονται είναι εκ του πονηρού και ότι είναι εκ του πονηρού, είναι αποβλητέο ενώ ζήτησε από τον συνήγορο του Πολίτη να αποδείξει τους ισχυρισμούς του.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=959659
Απαλλαγή από τα Θρησκευτικά χωρίς δήλωση θρησκεύματος ζητά ο Συνήγορος του Πολίτη
Επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας, Ευριπίδη Στυλιανίδη, απέστειλε ο Συνήγορος του Πολίτη, Γιώργος Καμίνης, για το θέμα της απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, ύστερα από πλήθος αναφορών που δέχθηκε από γονείς.
Ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι, «σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές, εφόσον αυτοί οι ίδιοι ή οι γονείς τους, ανάλογα με την περίπτωση, επικαλούνται εν προκειμένω λόγους συνείδησης. Η εγκυρότητα της δήλωσης αυτής δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος».
Συγκεκριμένα, όπως επισήμανε ο κ. Καμίνης, το πρόβλημα έγκειται στο ότι «πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα, για την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών, αξιώνουν από τους γονείς τη ρητή θετική ή αρνητική δήλωση σχετικά με το θρήσκευμά τους».
Ο Συνήγορος σημείωσε μάλιστα ότι «σε κάθε περίπτωση, για τη διασφάλιση της άσκησης και προστασίας των δικαιωμάτων και το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας των μαθητών και γονέων/κηδεμόνων τους, καθώς και για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, ο Συνήγορος του Πολίτη τονίζει ότι, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές, εφόσον αυτοί οι ίδιοι ή οι γονείς τους, ανάλογα με την περίπτωση, επικαλούνται εν προκειμένω λόγους συνείδησης. Η εγκυρότητα της δήλωσης αυτής δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής θετική ή αρνητική δήλωση θρησκεύματος».
Δεδομένου του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, «δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό η απαλλαγή για λόγους συνείδησης να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος. Δικαίωμα δε απαλλαγής από το μάθημα αυτό δεν έχουν μόνο οι 'αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι', αλλά όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όταν οι γονείς τους ή οι ίδιοι –όταν είναι ενήλικοι- επικαλούνται λόγους συνείδησης με υπεύθυνή τους δήλωση».
Επιπλέον, όπως αναφέρει η αρχή σε δελτίο Τύπου για το θέμα αυτό, «το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η αξίωση γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος είναι αθέμιτη».
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=959117
Αντιδρά η Εκκλησία στις συστάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη για τα Θρησκευτικά
Yπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου συνήλθε σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας και μεταξύ άλλων συζήτησε το θέμα του εγγράφου του Συνήγορου του Πολίτη, προς το υπουργείο Παιδείας, σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία.
Σύμφωνα με αυτό, υποστηρίζεται ότι η Ελλάδα υποχρεούται να συμμορφωθεί με σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την απαλλαγή των μαθητών από την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου και τόνισε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος Τύπου π. Τιμόθεος Ανθης, η Σύνοδος υπενθυμίζει ότι η εν λόγω απόφαση με ριζική αναφορά μόνο στο μάθημα των θρησκευτικών δεν υπάρχει, σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών. Παρόμοιο γεγονός συνέβη στη Νορβηγία, όταν προσέφυγαν αλλόθρησκοι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, καταγγέλλοντας την χώρα, μόνον διότι δεν τους επέτρεπε ολική απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά τους επέτρεπε μόνον μερική. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη Νορβηγία γι’ αυτό τον λόγο, και μόνον. Προς την υποχρέωση αυτή η Ελλάδα έχει ήδη συμμορφωθεί από πολλών ετών και δεν ανακύπτει νέα υποχρέωση συμμορφώσεώς της.
Η Σύνοδος υπενθυμίζει επίσης ότι η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας.
Λίγο αργότερα ο Αρχιεπίσκοπος συναντήθηκε με τον υφυπουργό Παιδείας Ανδρέα Λυκουρέντζο και συζήτησαν το θέμα της αναβάθμισης της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Όπως τόνισε ο υφυπουργός συζητήθηκαν γενικότερα σχετικά ζητήματα ενώ στο άμεσο μέλλον πρόκειται να συγκεκριμενοποιηθούν και οι δράσεις. Τόνισε ιδιαίτερα ότι συμφωνήθηκε η αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και η αντιμετώπιση των προβλημάτων θα γίνει με συγκεκριμένο τρόπο στο μέλλον.
Ο Αρχιεπίσκοπος και ο υφυπουργός όμως ρωτήθηκαν για το θέμα των θρησκευτικών. Ο μεν Α. Λυκουρέντζος επανέλαβε τη θέση του υπουργείου περί υποχρεωτικότητας του μαθήματος τονίζοντας ότι οι όποιες επιφυλάξεις αφορούν σε θέματα συνείδησης και δεν αναιρούν την υποχρεωτικότητα. Ο κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι όλες αυτές οι προφάσεις και οι δικαιολογίες που προβάλλονται είναι εκ του πονηρού και ότι είναι εκ του πονηρού, είναι αποβλητέο ενώ ζήτησε από τον συνήγορο του Πολίτη να αποδείξει τους ισχυρισμούς του.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=959659
Με την ευκαιρία που αντέγραψα ένα κομμάτι από το God Delusion του Ντόκινς, θα ήθελα να πω ότι με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο η άποψή του: «[...]an atheistic world-view provides no justification for cutting the Bible, and other sacred books, out of our education [...] We can give up belief in God while not losing touch with a treasured heritage».
Εντάξει μ' αυτά που λες, είναι άλλο όμως να τα διδάσκεται κανείς για να έχει αναφορές και άλλο να γαλουχείται πιστεύοντας στην αδιαμφισβήτητη αλήθεια τους! Όλα είναι θέμα τρόπου!
Προφανώς! Αναρωτιέμαι στο άλλο νήμα για τον τρόπο. Και ορίστε ένα υπέροχο κείμενο: η ομιλία του Νίκολας Χάμφρεϊ το 1988 στο πλαίσιο των ομιλιών που δίνονται στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για τους σκοπούς της Διεθνούς Αμνηστίας (Oxford Amnesty Lectures). Είναι μεγαλούτσικο, αλλά αξίζει τον κόπο. Ωστόσο, στο τέλος αφήνει αναπάντητο το ίδιο ερώτημα: πώς πετυχαίνει κανείς μια τέτοια αλλαγή;
What shall we tell the children? (PDF, 141KB, 22 σελίδες)
lol Απλώς μεγάλο το λες αυτό; Εγώ προσωπικά θα το διαβάσω άλλη φορά, τώρα πιέζομαι...
Πάντως αναρωτιέμαι αν η ελληνική κοινωνία μπορεί να αντικαταστήσει το μάθημα των θρησκευτικών με ένα μάθημα "ηθικής" ή "δεοντολογίας", όπως μου είχε πει μια κοπέλα από την Ιαπωνία ότι γίνεται στην πατρίδα της.
Επίσης αναρωτιέμαι αν δεν λέγαμε τίποτα στα παιδιά... θα είχαμε μια κοινωνία άθεων μετά από λίγα χρόνια, θα είχαμε μια νέα, κοινά αποδεκτή θρησκεία ή τόσες θρησκείες όσες και ανθρώπους; Είχε δίκιο ο Βολταίρος όταν έλεγε οτι "κι αν δεν υπήρχε θεός θα έπρεπε να εφεύρουμε έναν";
Έχω ξεφύγει ή μου φαίνεται;
Πάντως αναρωτιέμαι αν η ελληνική κοινωνία μπορεί να αντικαταστήσει το μάθημα των θρησκευτικών με ένα μάθημα "ηθικής" ή "δεοντολογίας", όπως μου είχε πει μια κοπέλα από την Ιαπωνία ότι γίνεται στην πατρίδα της.
Επίσης αναρωτιέμαι αν δεν λέγαμε τίποτα στα παιδιά... θα είχαμε μια κοινωνία άθεων μετά από λίγα χρόνια, θα είχαμε μια νέα, κοινά αποδεκτή θρησκεία ή τόσες θρησκείες όσες και ανθρώπους; Είχε δίκιο ο Βολταίρος όταν έλεγε οτι "κι αν δεν υπήρχε θεός θα έπρεπε να εφεύρουμε έναν";
Έχω ξεφύγει ή μου φαίνεται;
Όχι, αλλά αν συνεχίσεις να κάνεις τέτοια ερωτήματα, θα σε στείλω να διαβάσεις ολόκληρο το God Delusion, την Περί Θεού αυταπάτη, που είναι 400 σελίδες και βάλε. (Εκεί μέσα αλίευσα την αναφορά στην ομιλία του Χάμφρεϊ, άλλωστε.)Έχω ξεφύγει ή μου φαίνεται;
SBE
¥
Το κείμενο του Χάμφρεϊ έχει μια δόση αυταρχισμού- δηλαδή μου φαίνεται ότι πέρα από τα διλήμματα, ενθαρρύνει την άποψη ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα από τους άλλους. Αποφεύγει να αναφέρει αυτό που για τους αγγλοσάξωνες θεωρείται ρατσιστικό/ ξεπερασμένο: ότι επιλέγοντας να ζεις σε μια κοινωνία έχεις επιλέξει να ακολουθείς τους κανόνες της κοινωνίας αυτής για σένα και για τα ανήλικα παιδιά σου. Αυταρχικό είναι κι αυτό, αλλά αληθινό. Εμείς που ζούμε στην Εσπερία άμα δε γουστάρουμε να έχουμε σήμερα διακοπές αντί για την άλλη Δευτέρα έχουμε επιλογές, οι οποίες προϋποθέτουν κάποιες προσαρμογές στον τρόπο ζωής μας.
Παράδειγμα: Εμείς στην οικογένεια δεν τρώμε αρνί. Που σημαίνει ότι δεν τρώω αρνί. Έχω δοκιμάσει, δεν μου φάνηκε φρικτό, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το αγοράσω ή να το παραγγείλω ή να το μαγειρέψω. Αυτό είναι αποτέλεσμα ανατροφής ή φταίει το αρνί; Δεν ξέρω, και δεν πρόκειται να με απασχολήσει ιδιαίτερα. Φυσικά δε με ενοχλεί τι τρώνε οι άλλοι. Ούτε πρόκειται να ξεκινήσω κανένα απελευθερωτικό κίνημα των αμνοεριφίων. Και αυτό είναι που τελικά πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά μας- ότι η διαφωνία δεν κάνει κακό, αρκεί να εκφράζεται με λογικό τρόπο. Προφανώς αυτό δεν το συνάντησαν όλοι αυτοί που λένε ότι είναι αυταρχική η διδασκαλία των θρησκευτικών.
Από την άλλη, όπως έλεγα σε κάτι φίλους που σκέφτονται να στείλουν το παιδί τους σε καθολικό σχολείο επειδή έχει καλή φήμη, μπορεί να εξαιρεθεί ο μικρός από τα θρησκευτικά στο σχολείο, αλλά από τη νοοτροπία του σχολείου δεν θα εξαιρεθεί (εδώ υπάρχει συγκεκριμένη νοοτροπία που ταυτίζεται με αυτό το δόγμα). Άμα τον στείλουν σε προτεσταντικό σχολείο αλλάζει τίποτα; Στην πράξη όχι, αφού και τα ανεξίθρησκα σχολεία ταυτίζονται με τα προτεσταντικά.
Στα πρακτικά τώρα: άμα απλοποιηθεί η εξαίρεση από τα θρησκευτικά, τι εμποδίζει τους γονείς να ζητάνε εξαίρεση μόνο και μόνο επειδή το παιδί τους έχει χαμηλό βαθμό, π.χ.; Είναι τυχαίο που για τους ξένους σημαιοφόρους φωνάζουν πιο πολύ οι γονείς του δεύτερου μαθητή, που θα ήταν σημαιοφόρος αν δεν υπήρχε ο ξένος;
Παράδειγμα: Εμείς στην οικογένεια δεν τρώμε αρνί. Που σημαίνει ότι δεν τρώω αρνί. Έχω δοκιμάσει, δεν μου φάνηκε φρικτό, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το αγοράσω ή να το παραγγείλω ή να το μαγειρέψω. Αυτό είναι αποτέλεσμα ανατροφής ή φταίει το αρνί; Δεν ξέρω, και δεν πρόκειται να με απασχολήσει ιδιαίτερα. Φυσικά δε με ενοχλεί τι τρώνε οι άλλοι. Ούτε πρόκειται να ξεκινήσω κανένα απελευθερωτικό κίνημα των αμνοεριφίων. Και αυτό είναι που τελικά πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά μας- ότι η διαφωνία δεν κάνει κακό, αρκεί να εκφράζεται με λογικό τρόπο. Προφανώς αυτό δεν το συνάντησαν όλοι αυτοί που λένε ότι είναι αυταρχική η διδασκαλία των θρησκευτικών.
Από την άλλη, όπως έλεγα σε κάτι φίλους που σκέφτονται να στείλουν το παιδί τους σε καθολικό σχολείο επειδή έχει καλή φήμη, μπορεί να εξαιρεθεί ο μικρός από τα θρησκευτικά στο σχολείο, αλλά από τη νοοτροπία του σχολείου δεν θα εξαιρεθεί (εδώ υπάρχει συγκεκριμένη νοοτροπία που ταυτίζεται με αυτό το δόγμα). Άμα τον στείλουν σε προτεσταντικό σχολείο αλλάζει τίποτα; Στην πράξη όχι, αφού και τα ανεξίθρησκα σχολεία ταυτίζονται με τα προτεσταντικά.
Στα πρακτικά τώρα: άμα απλοποιηθεί η εξαίρεση από τα θρησκευτικά, τι εμποδίζει τους γονείς να ζητάνε εξαίρεση μόνο και μόνο επειδή το παιδί τους έχει χαμηλό βαθμό, π.χ.; Είναι τυχαίο που για τους ξένους σημαιοφόρους φωνάζουν πιο πολύ οι γονείς του δεύτερου μαθητή, που θα ήταν σημαιοφόρος αν δεν υπήρχε ο ξένος;
SBE
¥
Σχετικά με την προαναφερθείσα Ιαπωνία, στην Ιαπωνία η συμμετοχή σε θρησκευτικές εκδηλώσεις (σιντοϊστικές) είναι πολύ μεγάλη. Η πίστη στο θεό όχι και τόσο μεγάλη. Αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή είναι κοινωνικά/ πολιτιστικά επιθυμητή.
Συχνά ξεχνάμε να κάνουμε το διαχωρισμό. Ή τον κάνουμε λανθασμένα. Σε ένα γάμο, καλεσμένος καθόταν έξω από την εκκλησία γιατί λέει είναι άθεος και δε μπαίνει σε εκκλησία (του είχε πει κανένας ότι ήταν και μαλάκας μήπως; ). Δηλαδή αυτός δέχτηκε την πρόσκληση αλλά και δεν τη δέχτηκε, είδε το γάμο σαν ευκαιρία να προπαγανδίσει τις απόψεις του (σε ποιούς; ), έκανε κάτι άλλο και τι ακριβώς;
Συχνά ξεχνάμε να κάνουμε το διαχωρισμό. Ή τον κάνουμε λανθασμένα. Σε ένα γάμο, καλεσμένος καθόταν έξω από την εκκλησία γιατί λέει είναι άθεος και δε μπαίνει σε εκκλησία (του είχε πει κανένας ότι ήταν και μαλάκας μήπως; ). Δηλαδή αυτός δέχτηκε την πρόσκληση αλλά και δεν τη δέχτηκε, είδε το γάμο σαν ευκαιρία να προπαγανδίσει τις απόψεις του (σε ποιούς; ), έκανε κάτι άλλο και τι ακριβώς;
SBE
¥
Αν του προκαλεί δυσφορία τότε γιατί δεν κάθισε στο σπίτι του; Θα μπορούσε είτε να έρθει αργότερα είτε να εξηγήσει σ' αυτούς που τον κάλεσαν ότι για ιδεολογικούς λόγους δεν θα μπορέσει να έρθει. Το να πας και να καθίσεις απ' έξω για να κάνεις επίδειξη της δυσφορίας που σου προκαλεί ο θρησκευτικός γάμος είναι ανοησία.