Bon mots

Earion

Earion

Moderator
Staff member
Matthew Parris’ new book, Scorn, is a compilation of “the wittiest and wickedest insults in history”... The contents are arranged under headings: Nations, Places, Race, Kings and Queens, Politicians and Government, etc. ... Under “Writers, Publishers and Critics”, Mr. Parris prints Cyril Connoly on George Orwell: “He would not blow his nose without moralizing on the handkerchief industry”; and Orwell on Conrad: “One of the surest signs of his genius is that women dislike his books”. H. G. Wells said of Conrad that “One could always baffle him by saying ‘humour’”.​
​
J.C. (: James Campbell), TLS (Jan. 13, 2017).​
​
 
daeman

daeman

Administrator
Staff member
(Πώς να αγαπήσουμε τους κριτικούς, υπό Ρενέ Μαγκρίτ.)

«Κύριον Ρισάρ Ντυπιερέ
κριτικό τέχνης στην εφημερίδα «Λε Σουάρ»
Βρυξέλλες

Αξιότιμε κύριε Ντυπιερέ,

Η βλακεία είναι θέαμα εξόχως καταθλιπτικό, πλην όμως του ηλιθίου ο θυμός έχει κάτι το παυσίλυπο. Επίσης, επιθυμώ να σας ευχαριστήσω για τις ολίγες γραμμές που αφιερώσατε στην έκθεσή μου.

Οι πάντες με βεβαιώνουν πως είστε μια άχρηστη σκατορουφήχτρα και τίποτα παραπάνω και πως δεν αξίζει να ασχολείται κανείς μαζί σας. Εξυπακούεται πως εγώ δεν τα πιστεύω αυτά καθόλου και σας παρακαλώ να δεχθείτε, αξιότιμε κύριε Ντυπιερέ, την έκφραση της βαθυτάτης εκτιμήσεώς μου.

Μαγκρίτ

3 Μαΐου 1936»

Rene Magritte to critics.jpg


πηγή:
https://www.facebook.com/vayos.liapis/posts/1274577936294133
 
Last edited:
Earion

Earion

Moderator
Staff member
Οδηγίες προς ναυτιλλομένους

Γράφω τούτη τη διατριβή για να κάμω στον κόσμο των Γραμμάτων ορισμένες προτάσεις για ζητήματα σπουδαία.

Για να συστηματοποιηθεί η αγωγή της νέας γενεάς, προτείνω να ιδρυθούν αμέσως μετά τον πόλεμο οι ακόλουθες ταχτικές έδρες ανωτάτης ηθικοθρησκευτικής καλλιέργειας:

1. ’Εδρα πνευματικού τυχοδιωκτισμού.

2. Έδρα λογοτεχνικής κιβδηλείας.

3. Έδρα φιλοσοφημένης δημοκοπίας.

Παράλληλα θα λειτουργήσουν αρκετές επικουρικές έδρες· αναφέρω για παράδειγμα τις ακόλουθες δύο:

1. Έδρα εύκολης επιτυχίας —δηλαδή με όσο το δυνατό λιγότερη εργασία και όσο δυνατό περισσότερο θόρυβο.

2. Έδρα ιδεολογικού καιροσκοπισμού.

Άλλο φροντιστήριο θα προπονεί εντατικά τους νέους λογίους σε δουλειές απαραίτητες, καθώς είναι η άρνηση και ο διασυρμός της εργασίας των άλλων, η απόκρυψη των προτερημάτων της, η εξόγκωση των ελαττωμάτων που δεν υπάρχουν, η παρερμηνεία, παραποίηση, πλαστογράφηση κειμένων κλπ.

Τρίτο φροντιστήριο θα προετοιμάζει την έκδοση περιοδικών που θα διαδώσουν σε όλη την Ελλάδα τον λογοτεχνικό κιτρινισμό στο όνομα της αναμόρφωσης, αναγέννησης, απολύτρωσης κλπ.

Ο κιτρινισμός θα καλλιεργηθεί επιστημονικά κι όχι ερασιτεχνικά, όπως έγινε ως τώρα.

Κάθε άνθρωπος που κατόρθωσε γράφοντας βιβλία να γίνει γνωστός, θα εξευτελιστεί με όλους τους τρόπους. Θα αποδειχτεί πως δεν είναι μόνο κακός συγγραφέας, μα κακός πολίτης, κακός άνθρωπος, κακός οικογενειάρχης. Κάθε άγνωστος θα δοξαστεί, για να επικρατήσει στην πνευματική ζωή η αγνότητα. Ειδικές πραγματείες θα βγάλουν στο φως τα όργια, τα εγκλήματα της λεγόμενης Γενιάς του ’30.

Το μεγάλο μυστικό του υψηλού κιτρινισμού είναι τέλος να παίρνεις το ύφος του ανθρώπου που τίποτα δεν μπορεί να τον ικανοποιήσει πνευματικά παρά μονάχα ο Αισχύλος, ο Πλάτωνας, ο Δάντης, ο Σαίξπηρ, ο Γκαίτε και λιγοστοί ακόμα συγγραφείς με παραπλήσιο ανάστημα. Σ’ αυτούς καθώς λένε «βρίσκεις τον εαυτό σου». Παρακάτω δεν τον βρίσκεις. Μόνο με τις παγκόσμιες μεγαλοφυΐες μπορείς να ταιριάξεις, αν συνεννοηθείς. Τους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς φυσικά τους βλέπεις σαν μυρμήγκια.

Γιώργος Θεοτοκάς. Τα Νέα Γράμματα, Μάιος 1944
 
Earion

Earion

Moderator
Staff member
Henry Kissinger might not be able to climb a flight of stairs anymore, but he’s still capable of telling a lie before he’s even finished his Table of Contents

Steve Donoghue on Henry Kissinger’s Leadership: Six Studies in World Strategy (Open Letters Review)
 
Earion

Earion

Moderator
Staff member
Helmuth von Moltke (the Elder) was habitually so taciturn that he was described as being “silent in seven languages”*

www.britannica.com

Helmuth von Moltke | Chief of the Prussian and German General Staff, 1800-1891 | Britannica

Helmuth von Moltke was the chief of the Prussian and German General Staff (1858–88) and the architect of the victories over Denmark (1864), Austria (1866), and France (1871). Moltke’s father, a man of unstable character, belonged to the nobility of Mecklenburg, his mother to an old family of the
www.britannica.com www.britannica.com

* He knew at least German, Danish, French, English, Italian, and Turkish, besides any Slavic or Iberian languages that he might have picked up.
 
nickel

nickel

Administrator
Staff member
cougr said:
Τώρα, για το τι εννοούσε ο Oscar, τρέχα γύρευε.
Click to expand...
Ό,τι εννοούσε και ο άλλος Όσκαρ, ο Ουάιλντ, στα περισσότερα ευφυολογήματά του (ή στις παραδοξολογίες του).
 
daeman

daeman

Administrator
Staff member
cougr said:
Τώρα, για το τι εννοούσε ο Oscar, τρέχα γύρευε.
Click to expand...

Day was the ultimate paradox of the early 1960s: the sexual virgin
[...]
But Day also had the ability to present an enticing, almost fantastical picture of sexual purity. Take this scene from 1950’s Tea For Two: Framed in soft lighting and posed in a setting that seems anachronistically Victorian, Day manages to make the title song, which is about two lovers on a romantic getaway, seem like an innocently suggestive, but not overly sexual, vacation, all while singing to her uncle.

Even in her saucier films, Day manages to evince a combination of sexual appeal and proper womanly chastity — such as in this scene from 1959’s Pillow Talk, where she expresses overt horror and disgust when confronted with a bachelor pad and intimations of out-of-wedlock sex.
[...]
All of Day’s romantic comedies had a distinct formula designed to reward the female virgin for holding out: Time and again, her cheeky, assertive, yet firmly conservative ways would captivate a bevy of roguish leading men — Rock Hudson, Clark Gable, Cary Grant — and ultimately charm them into giving up their playboy lifestyles and proposing marriage. All of this allows for dramatic situations in which things can be titillating, while stopping short of sexually explicit; critic Pauline Kael called it “the Doris Day routine of flirting with bed but never getting there.”

Day was so successful at purveying the image of a winking, knowing, yet “pure” femininity, in fact, that she became something of a cultural joke for it. An apocryphal quote by comedic pianist Oscar Levant — “I knew Doris Day before she was a virgin” —sums up the attitude of ’60s-era Hollywood about her public persona.
[...]

https://www.vox.com/culture/2019/5/...films-legacy-rock-hudson-terry-melcher-manson
 
Last edited:
SBE

SBE

¥
cougr said:
Τώρα, για το τι εννοούσε ο Oscar, τρέχα γύρευε.
Click to expand...
Δεν περιμένω να ξέρουμε την ιστορία του Χόλιγουντ, αλλά μια ταινία με τη Ντόρις Ντέι να δεις είναι εμφανές τι εννοεί.
Ακόμα και αυτή του Χίτσκοκ που δεν θυμάμαι το όνομά της, πόσο μάλλον αυτές με τον Ροκ Χάτσον, που κι αυτός ήταν κατασκεύασμα Χόλιγουντ χωρίς σχέση με την πραγματικότητα.
 
You must log in or register to reply here.
Top