Καταγγελίες για παραποίηση εγγράφου - Χαμένοι από τη μετάφραση
- Thread starter oliver_twisted
- Start date
Και ποιος μετέφρασε την απάντηση του Τσίπρα στα τούρκικα;
Νομίζω ότι στα εσωκοινοτικά υπάρχει τουλάχιστον η λογική της ισοτιμίας των γλωσσών, αλλά μάλλον φταίει ότι ο γκούγκλης είναι μεγάλος μεταφραστικός πειρασμός και ίσως είναι προτιμότερο να τα δημοσιεύουμε μεταφρασμένα και επιμελημένα παρά να βρισκόμαστε μπροστά σε εκπλήξεις.
Πάντως η απάντηση που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν λίγο επιπέδου ελληνικής αγωγής. Καλά που δεν είπε ότι είναι η γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών, για μία ψήφο δεν την κάνανε γλώσσα της Αμερικής κτλ.
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν επέλεξε να εκφραστεί στα ελληνικά. Είναι γνωστό ότι η ελληνική είναι η γλώσσα της λογικής, της ελευθερίας και του δικαίου.
Θα κάνω τον κούκο ανά διαστήματα: δύο εβδομάδες χωρίς καμία επίσημη ανακοίνωση. Όβερ.
Για να δούμε τις τελευταίες ενδιαφέρουσες εξελίξεις:
1) Απαλλακτικό είναι το βούλευμα και δεν παραπέμπονται σε δίκη οι στενοί συνεργάτες της Ελένης Τουλουπάκη, επίκουροι εισαγγελείς Διαφθοράς Χρήστος Ντζούρας και Στέλιος Μανώλης, όπως και οι εκδότες Γιάννης Φιλιππάκης και Κώστας Βαξεβάνης, καθώς και οι δημοσιογράφοι Γιάννα Παπαδάκου και Αλέξανδρος Τάρκας.
2) Παραπέμπονται ο Παπαγγελόπουλος και η Τουλουπάκη, όχι για τη "σκευωρία" της Novartis, η οποία βγαίνει εντελώς από το κάδρο της ποινικής δίωξης, αλλά για κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες για κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση καθήκοντος που αφορούν στη μη αμελλητί, κατά το Σύνταγμα, αποστολή στη Βουλή μήνυσης βουλευτών του ΠΑΣΟΚ με την οποία κατήγγειλαν τον πρώην υπουργό υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή και τον τότε υφυπουργό Ανδρέα Ξανθό σχετικά με μη τιμολόγηση φαρμάκου. Για όλες τις άλλες κατηγορίες κατά του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και της πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς υπάρχει πλήρης δικαίωσή τους καθώς κρίνονται σύννομες και επιβεβλημένες οι ενέργειές τους για το σκάνδαλο Novartis ενώ νόμιμο κρίνεται και το καθεστώς της προστασίας που αποδόθηκε σε κρίσιμους μάρτυρες του μέγα σκανδάλου.
3) Παρά το γεγονός ότι το βούλευμα καθιστά σαφές ότι η Τουλουπάκη και ο Παπαγγελόπουλος ΔΕΝ παραπέμπονται για το σκάνδαλο Novartis, τα ΜΜΕ αλλά και ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μετέφεραν fake news για δήθεν παραπομπή τους για την ενοχοποίηση των δέκα πολιτικών στο σκάνδαλο Novartis.
"Ο κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος -ο στενότατος συνεργάτης του κ. Τσίπρα, ο άνθρωπος στον οποίο ο κ. Τσίπρας ανέθεσε το χαρτοφυλάκιο του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με αρμοδιότητα τα θέματα διαφθοράς- παραπέμφθηκε χθες με ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, στο Ειδικό Δικαστήριο για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και παράβαση καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ σε ό,τι αφορά τα δέκα πολιτικά πρόσωπα που άδικα και σκαιά στοχοποιήθηκαν μέσω της ΥΠΟΘΕΣΗΣ NOVARTIS. Το γεγονός αυτό μιλά από μόνο του για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα"
Επομένως, συμπεραίνουμε ότι:
α) κατέρρευσε το κατηγορητήριο της σκευωρίας. Δεν ήταν σκευωροί, ούτε συμμορία οι δημοσιογράφοι, οι εκδότες και οι εισαγγελείς. Και καλείται ο πρωθυπουργός να ζητήσει συγγνώμη για όσα έλεγε από το βήμα της Βουλής στις 30 Ιανουαρίου : «Μια σκευωρία που κατέρρευσε με πάταγο και οι πρωταγωνιστές της βρίσκονται σήμερα στα χέρια της Δικαιοσύνης. Ένας στο Ειδικό Δικαστήριο και άλλοι κατηγορούμενοι. Όχι για την άποψή τους, αλλά γιατί δημοσίευσαν ψεύτικα στοιχεία για να στήσουν ψεύτικες κατηγορίες. Γι' αυτό καλούνται ως ύποπτοι. Αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, λέγεται συμμορία. Δεν λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελευθεροδολοφονία. Με αυτόν τον υπόκοσμο είστε αγκαλιά»..
β) διακινήθηκαν fake news τα οποία σύμφωνα ακόμη και με την πλέον συστημική κ. Ιωάννα Μάνδρου ήταν οργανωμένη παραπληροφόρηση
γ) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπέπεσε σε βαρύ σφάλμα παραπληροφόρησης για το οποίο δεν έχει ζητήσει συγγνώμη και δεν έχει αναλάβει ευθύνη.
1) Απαλλακτικό είναι το βούλευμα και δεν παραπέμπονται σε δίκη οι στενοί συνεργάτες της Ελένης Τουλουπάκη, επίκουροι εισαγγελείς Διαφθοράς Χρήστος Ντζούρας και Στέλιος Μανώλης, όπως και οι εκδότες Γιάννης Φιλιππάκης και Κώστας Βαξεβάνης, καθώς και οι δημοσιογράφοι Γιάννα Παπαδάκου και Αλέξανδρος Τάρκας.
2) Παραπέμπονται ο Παπαγγελόπουλος και η Τουλουπάκη, όχι για τη "σκευωρία" της Novartis, η οποία βγαίνει εντελώς από το κάδρο της ποινικής δίωξης, αλλά για κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες για κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση καθήκοντος που αφορούν στη μη αμελλητί, κατά το Σύνταγμα, αποστολή στη Βουλή μήνυσης βουλευτών του ΠΑΣΟΚ με την οποία κατήγγειλαν τον πρώην υπουργό υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή και τον τότε υφυπουργό Ανδρέα Ξανθό σχετικά με μη τιμολόγηση φαρμάκου. Για όλες τις άλλες κατηγορίες κατά του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και της πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς υπάρχει πλήρης δικαίωσή τους καθώς κρίνονται σύννομες και επιβεβλημένες οι ενέργειές τους για το σκάνδαλο Novartis ενώ νόμιμο κρίνεται και το καθεστώς της προστασίας που αποδόθηκε σε κρίσιμους μάρτυρες του μέγα σκανδάλου.
3) Παρά το γεγονός ότι το βούλευμα καθιστά σαφές ότι η Τουλουπάκη και ο Παπαγγελόπουλος ΔΕΝ παραπέμπονται για το σκάνδαλο Novartis, τα ΜΜΕ αλλά και ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μετέφεραν fake news για δήθεν παραπομπή τους για την ενοχοποίηση των δέκα πολιτικών στο σκάνδαλο Novartis.
- Μάλιστα, η δημοσιογράφος Ιωάννα Μάνδρου αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους αναγνώστες της καθημερινής και τους τηλεθεατές του ΣΚΑΙ, κάνοντας αναφορά για ψέματα του συστημικού Τύπου και για οργανωμένη επιχείρηση παραπλάνησης από ανώτατες δικαστικές πηγές (!) Ηχητικό εδώ
- Έκθετος είναι και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, ο οποίος, βασιζόμενος στην αρχική πληροφόρηση που αποδείχθηκε ψευδής, είχε κάνει λόγο για παραπομπή Παπαγγελόπουλου για την υπόθεση Novartis, χαρακτηρίζοντας το γεγονός ως ενδεικτικό για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης Τσίπρα.
Επομένως, συμπεραίνουμε ότι:
α) κατέρρευσε το κατηγορητήριο της σκευωρίας. Δεν ήταν σκευωροί, ούτε συμμορία οι δημοσιογράφοι, οι εκδότες και οι εισαγγελείς. Και καλείται ο πρωθυπουργός να ζητήσει συγγνώμη για όσα έλεγε από το βήμα της Βουλής στις 30 Ιανουαρίου : «Μια σκευωρία που κατέρρευσε με πάταγο και οι πρωταγωνιστές της βρίσκονται σήμερα στα χέρια της Δικαιοσύνης. Ένας στο Ειδικό Δικαστήριο και άλλοι κατηγορούμενοι. Όχι για την άποψή τους, αλλά γιατί δημοσίευσαν ψεύτικα στοιχεία για να στήσουν ψεύτικες κατηγορίες. Γι' αυτό καλούνται ως ύποπτοι. Αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, λέγεται συμμορία. Δεν λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελευθεροδολοφονία. Με αυτόν τον υπόκοσμο είστε αγκαλιά»..
β) διακινήθηκαν fake news τα οποία σύμφωνα ακόμη και με την πλέον συστημική κ. Ιωάννα Μάνδρου ήταν οργανωμένη παραπληροφόρηση
γ) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπέπεσε σε βαρύ σφάλμα παραπληροφόρησης για το οποίο δεν έχει ζητήσει συγγνώμη και δεν έχει αναλάβει ευθύνη.
Last edited:
Να δούμε τι μένει τώρα, με το δικό μου μυαλό, που δεν έχω παρακολουθήσει στενά την υπόθεση (όπως δεν την έχει παρακολουθήσει ο μέσος Έλληνας) και μπορεί να κάνω και κάνα λάθος ακόμα και στα πραγματικά περιστατικά. Τρεις υπάλληλοι της Novartis καρφώνουν πολιτικούς ότι τα πήραν από τη Novartis. Η αριστερά θεωρεί ότι αυτό είναι ευκαιρία να τραυματίσει καίρια τα κόμματα του ως τότε δικομματισμού και ρίχνει όση λάσπη μπορεί. Όταν δεν καταφέρνουν να αποδείξουν τίποτα, αρχίζουν οι απέναντι να φωνάζουν για σκευωρία. Και έρχεται μια πρωία η δικαιοσύνη και απαλλάσσει όλους τους δικαστικούς, τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους που θα μπορούσαν να έχουν στήσει τη σκευωρία. Και στον μέσο πολίτη μένει η εντύπωση ότι μια χαρά τα κανόνισαν τα κόμματα και αφού άντλησαν από την υπόθεση όσα μπορούσαν για τη διακομματική κόντρα και μόνο (όχι για τη χώρα, για τον πολίτη, για τη δικαιοσύνη, αλλά για τη διακομματική κόντρα και μόνο), ήρθε και η δικαιοσύνη και τους έβγαλε όλους αθώους. Έτσι βέβαια δεν πάνε οι μισοί πολίτες να ψηφίσουν, έχουν τη χειρότερη δυνατή ιδέα για όλους τους πολιτικούς, εκτός αν τους ξεγελάσει κανένας επιτήδειος από τα γραφικά άκρα και πιστέψουν ότι θα βρουν εκεί τη σωτηρία.
Για το σβησμένο όνομα του Λοβέρδου μάθαμε τίποτα;
Για το σβησμένο όνομα του Λοβέρδου μάθαμε τίποτα;
Είπες για τα γραφικά άκρα και τι θυμήθηκα, τώρα! 
[όταν το σταρ έκανε "αιφνίδια αυτοψία" στο σπίτι του Άδωνη του αδιευκρίνιστου]
Έτσι, για να ευθυμήσουμε και για να αναλογιστούμε και εκείνο το 108 της κατάταξής μας.
Στο θέμα μας, τώρα. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να υπάρξει ισοπέδωση και να πεις και οι μεν φταίνε και οι δε φταίνε και χαμένη βγαίνει η δημοκρατία. Υπάρχουν πολλές βρωμιές στην υπόθεση που πρέπει να βρουν απάντηση.
Οι κατηγορίες κατά των δημοσιογράφων κατέρρευσαν γιατί το κατηγορητήριο ήταν εξωφρενικό και ανυπόστατο. Πχ στην Παπαδάκου της έλεγαν για μια εκπομπή ενώ η εισαγγελέας είχε στα χέρια της άλλη εκπομπή άσχετη, θα μπορούσαν να ήταν τα στρουμφάκια. Ομοίως για τον Βαξεβάνη που έλεγαν ότι είχε δημοσιεύσει τις καταθέσεις μαρτύρων πριν την κατάθεσή τους, εν τέλει αποδείχθηκε ότι είχε δημοσιεύσει άλλο περιεχόμενο. Αυτά προδήλως λοιπόν κατέρρευσαν. Για τους εισαγγελείς αντιεισαγγελείς και τον πρώην υπουργό δικαιοσύνης βγήκε το πόρισμα ότι νομίμως ενέργησαν και έψαξαν. Να θυμίσω ότι έχουμε κυβέρνηση Ν.Δ και όχι ΣΥΡΙΖΑ για να πούμε ότι ασκήθηκαν πιέσεις στο συμβούλιο να βγει απαλλακτικό το βούλευμα.
Και πολύ βολικά προσπερνάμε το γεγονός του fake news καθώς και της σιγής που επικρατεί στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Ανακοινώθηκε κάτι ψευδές. Υπήρξε αντίδραση; Υπήρξε συγγνώμη επίσημη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο; Υπήρξε συγγνώμη στα ΜΜΕ πέραν του Τέλλογλου και της Μάνδρου (η οποία δήλωσε σοκαρισμένη λέει ότι υπήρξε θύμα οργανωμένης παραπληροφόρησης εκ των άνωθεν η οποία ενδεχομένως να εξυπηρετεί πολιτικά κίνητρα) ; Για το σβησμένο όνομα του Λοβέρδου, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, Νίκελ, έχουμε οποιαδήποτε εξέλιξη; 'Οχι. Σιγή. Κουβέντα. Άρα, ποιος πλήττει τη δημοκρατία; Ποιος πλήττει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία; Μιλάμε για πολύ σοβαρά γεγονότα και καμία σοβαρότητα στην αντιμετώπισή τους, μόνο απειλές και κατηγορίες.
[όταν το σταρ έκανε "αιφνίδια αυτοψία" στο σπίτι του Άδωνη του αδιευκρίνιστου]Έτσι, για να ευθυμήσουμε και για να αναλογιστούμε και εκείνο το 108 της κατάταξής μας.
Στο θέμα μας, τώρα. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να υπάρξει ισοπέδωση και να πεις και οι μεν φταίνε και οι δε φταίνε και χαμένη βγαίνει η δημοκρατία. Υπάρχουν πολλές βρωμιές στην υπόθεση που πρέπει να βρουν απάντηση.
Οι κατηγορίες κατά των δημοσιογράφων κατέρρευσαν γιατί το κατηγορητήριο ήταν εξωφρενικό και ανυπόστατο. Πχ στην Παπαδάκου της έλεγαν για μια εκπομπή ενώ η εισαγγελέας είχε στα χέρια της άλλη εκπομπή άσχετη, θα μπορούσαν να ήταν τα στρουμφάκια. Ομοίως για τον Βαξεβάνη που έλεγαν ότι είχε δημοσιεύσει τις καταθέσεις μαρτύρων πριν την κατάθεσή τους, εν τέλει αποδείχθηκε ότι είχε δημοσιεύσει άλλο περιεχόμενο. Αυτά προδήλως λοιπόν κατέρρευσαν. Για τους εισαγγελείς αντιεισαγγελείς και τον πρώην υπουργό δικαιοσύνης βγήκε το πόρισμα ότι νομίμως ενέργησαν και έψαξαν. Να θυμίσω ότι έχουμε κυβέρνηση Ν.Δ και όχι ΣΥΡΙΖΑ για να πούμε ότι ασκήθηκαν πιέσεις στο συμβούλιο να βγει απαλλακτικό το βούλευμα.
Και πολύ βολικά προσπερνάμε το γεγονός του fake news καθώς και της σιγής που επικρατεί στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Ανακοινώθηκε κάτι ψευδές. Υπήρξε αντίδραση; Υπήρξε συγγνώμη επίσημη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο; Υπήρξε συγγνώμη στα ΜΜΕ πέραν του Τέλλογλου και της Μάνδρου (η οποία δήλωσε σοκαρισμένη λέει ότι υπήρξε θύμα οργανωμένης παραπληροφόρησης εκ των άνωθεν η οποία ενδεχομένως να εξυπηρετεί πολιτικά κίνητρα) ; Για το σβησμένο όνομα του Λοβέρδου, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, Νίκελ, έχουμε οποιαδήποτε εξέλιξη; 'Οχι. Σιγή. Κουβέντα. Άρα, ποιος πλήττει τη δημοκρατία; Ποιος πλήττει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία; Μιλάμε για πολύ σοβαρά γεγονότα και καμία σοβαρότητα στην αντιμετώπισή τους, μόνο απειλές και κατηγορίες.
Marinos
¥
Όχι καλέ, ποια σιγή; Αν ψάξεις αρκετά, κάτι θα βρεις.
Υπάρχει και αναφορά στα φέικ νιους:
Κακώς απαντάω, γιατί δεν είμαι αρκετά ενημερωμένος για να κάνω τον συνήγορο της altera pars. Ούτε θέλω εδώ μέσα να κάνουμε αυτή τη δουλειά όπως γίνεται στα ΜΚΔ ή στον κομματικό τύπο, όπου όλα τα επιχειρήματα είναι μονόπλευρα. Έχουμε όμως μια υπόθεση όπου τρία άτομα κατηγόρησαν αναπόδεικτα κάποιους πολιτικούς, το (πρώην;) αντισυστημικό μπλοκ αγκάλιασε αυτές τις καταθέσεις και τις έκανε λάβαρο στον αντιπολιτευτικό του λόγο και σήμερα θέλει να βγει κι από πάνω επειδή τι; Επειδή εξαφανίστηκε το όνομα του Λοβέρδου από ένα έγγραφο ή μεταφέρθηκε λάθος η δικαστική απόφαση για λίγες ώρες; Δεν έχω ιδέα ποια άτομα μπορεί να ευθύνονται για την αμέλεια, την προχειρότητα ή την κακοβουλία με την οποία χειρίστηκαν αυτές τις υποθέσεις, αλλά είναι λίγο μίζερο να θέλουν κάποιοι να βγάλουν ξίγκι απ’ αυτές τις μύγες όταν διαψεύστηκε όλη η χαρά (δεν λέω «τα σχέδια») να πλήξουν καίρια τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με το «σκάνδαλο» Novartis.
Γι’ αυτό επανέρχομαι σ’ αυτό που είπα στην αρχή: όταν τρεις «ανωνυμοποιημένες» καταθέσεις μπορούν να φέρουν τόση αναστάτωση στο πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό σύστημα, κάτι πάει πολύ στραβά και μόνο θετικά δεν επηρεάζεται ο μέσος πολίτης.
Εγώ πάλι, που είμαι ενημερωμένη,
- Βλέπω μια υπόθεση στην οποία επί 3 χρόνια ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς, ο Άδωνις, ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος λένε ότι θα "γδάρουν" αυτούς που τόλμησαν να τους ελέγξουν, και τους αποκαλούν μέσα στη Βουλή ως συμμορία, υπόκοσμο και Ρασπούτιν.
- Βλέπω να διώκονται δημοσιογράφοι γιατί έκαναν έρευνα, με αστείες κατηγορίες που κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.
- Βλέπω σε άλλες χώρες να ελέγχονται πολιτικοί και να φοράνε βραχιολάκια, και σε εμάς όταν γίνεται το αυτονόητο, δηλαδή ο έλεγχος πολιτικών, να βαφτίζονται οι ενέργειες αυτές εξωδικαστικές, εξωδημοσιογραφικές, σκευωρία και υπόκοσμος.
- Βλέπω πρώην εισαγγελείς διαφθοράς να λένε ότι έχασαν παραστατικά συναλλαγών του συζύγου τους γιατί πλημμύρισε το σπίτι τους.
- Βλέπω να παραπέμπεται ο Λοβέρδος για δωροληψία, και η ανακρίτρια εδώ και 2 χρόνια να μην έχει διενεργήσει ούτε μία ανακριτική πράξη και στο παρά πέντε να επικαλείται αναρμοδιότητα και να ζητάει αρχειοθέτηση της υπόθεσης με τον ισχυρισμό της παραγραφής βάσει νόμου περί ευθύνης υπουργών. Δύο χρόνια μετά.
- Βλέπω να παραποιείται έγγραφο δικογραφίας εγείροντας ζητήματα κακοδικίας και παρέμβασης στη δικαιοσύνη και να υποβαθμίζεται το ζήτημα με ισχυρισμούς όπως, και τι έγινε, ξαναζεσταμένο φαγητό, περσινά ξινά σταφύλια, όλοι τα ξέραμε
- Βλέπω να εκδίδεται αμετάκλητο βούλευμα που να λέει ότι 1) καλώς είχαν καθεστώς προστατευμένου μάρτυρα οι μάρτυρες και δεν είναι κουκουλοφόροι, 2) καλώς και νομίμως ενέργησαν οι εισαγγελείς, 3) καλώς και νομίμως ενέργησαν οι δημοσιογράφοι, και άρα να καταρρέει όλο το οικοδόμημα της σκευωρίας με το οποίο μας έχουν ζαλίσει τα τελευταία 3 χρόνια, και...
- Δε βλέπω τίποτα μετά. Μόνο έναν κυβερνητικό εκπρόσωπο ο οποίος βγήκε και είπε ότι Παπαγγελόπουλος και Τουλουπάκη παραπέμπονται για Νοβάρτις και να βλέπει ο Σύριζα την κατάντια του. Διαψεύδεται και μετά...σιγή. Μούγκα. Που αν είχαν καταδικαστεί για σκευωρία θα έκαναν πάρτυ κανάλια και Τύπος. Και ο περισσότερος κόσμος -που και αυτός δεν είναι ενημερωμένος- έχει μείνει με την εντύπωση ότι παραπέμφθηκαν όντως για τη Νοβάρτις και ότι τρέχει ειδικό δικαστήριο για τη σκευωρία.
Βλέπουμε λοιπόν άλλα πράγματα. Και αν δεν καταλαβαίνετε τη σοβαρότητά τους και τα υποβαθμίζετε γιατί, άντε εξαφανίστηκε ένα όνομα και μεταφέρθηκε λάθος η είδηση για λίγες ώρες, και δεν τρέχει και κάτι, λυπάμαι πολύ.
έντιτ: α, και ο μέσος πολίτης τρεντάρει survivor, καρφάκι δεν του καίγεται και ντιπ δεν έχει νιώσει για Νοβάρτις, για να ξέρουμε και τι λέμε. Κρίμα και δυστυχώς. Και αν λες εσύ ότι δεν είσαι ενημερωμένος, που έχεις και επίπεδο και γνώσεις και ασχολείσαι με την επικαιρότητα και την πολιτική, αυτοί έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
SBE
¥
(γενικές σκέψεις με αφορμή τους πολίτες)
Οι πολίτες μπορεί να έχουν μαύρα μεσάνυχτα, αλλά όταν ψηφίζουν αυτό που μας αρέσει τότε είναι ο σοφός λαός, έτσι δεν είναι;
Εγώ αυτό που βλέπω από απόσταση είναι ότι στην ελληνική πολιτική πάντα υπάρχουν δυο- τρεις υποθέσεις που η μία παράταξη χρησιμοποιεί για να κατηγορήσει την άλλη και το αντίστροφο. Οι υποθέσεις αυτές στο μυαλό του κάθε οπαδού είτε παίρνουν υπερφυσικές διαστάσεις είτε είναι αβάσιμη λασπολογία, άρα είναι ή 100 ή μηδέν, άσπρο- μαύρο. Θα νόμιζε ένας εξωγήινος παρατηρητής (εγώ π.χ.) ότι από την έκβαση των υποθέσεων αυτών κρέμεται η ύπαρξη της χώρας ή ότι έχουμε να κάνουμε με μυθομανείς. Εχουμε και τα κλισέ, άπλετο φως, να μιλήσει η δικαιοσύνη κλπ. Η δικαιοσύνη παρεμπιπτόντως είναι όπως είναι όλη η χώρα: μια σαλάτα που την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της την αμφισβητούν οι πάντες ανάλογα με το τι τους συμφέρει κάθε φορά. Και φυσικά έχουμε και τους δημοσιογράφους, που ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί με ερευνητική δημοσιογραφία, κι ας λένε το αντίθετο, που υπηρετούν όποιον τους δώσει τα περισσότερα, να το παίζουν ελεγκτές της δημοκρατίας, σε ΜΜΕ που δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν όλο και λιγότερη επιρροή στην κοινωνία, κυρίως γιατί το 97% της θεματολογίας τους είναι αντιγραφές από ξένα ΜΜΕ χωρίς παράθεση πηγών, αναλύσεις επιπέδου καφενείου, τροφοδότηση της συνωμοσιολογίας, συνεντεύξεις της πλάκας και μπόλικα γραμματικά λάθη. Στο τέλος οι υποθέσεις ξεφουσκώνουν και προχωράμε στην επόμενη λίγο καιρό αργότερα.
Επειδή όταν ήρθα στο ΗΒ είχα ακριβώς αυτά τα μυαλά, η μόνιμη απορία μου ήταν γιατί εδώ περνάνε στο ντούκου σκάνδαλα που στην Ελλάδα θα έριχναν κυβέρνηση. Και φυσικά, γιατί εμείς έχουμε το όνομα ενώ άλλοι έχουν τη χάρη. Για αυτό το τελευταίο τώρα ξέρω: γιατί εμείς φτιάχνουμε την προς τα έξω εικόνα μας. Για το προηγούμενο, η απάντηση δεν είναι ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος ή αμόρφωτος ή δεν αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα μιας κατάστασης. Απλά η χώρα σου δίνει τη δυνατότητα να ζήσεις μια καλή ζωή, κι όταν ζεις καλά ξέρεις ότι δεν έχεις τίποτα παραπάνω να κερδίσεις με το να δίνεις σημασία στις μηχανορραφίες πολιτικών.
Τώρα, για να πάμε στη Νοβάρτις, ο μέσος Έλληνας το ξέρει ότι ο γιατρός του τα παίρνει από τις φαρμακευτικές. Είτε γιατί οι μισοί έχουν συγγενή γιατρό, είτε γιατί οι Έλληνες γιατροί είναι όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες: μιλάνε πολύ. Και δήθεν εμπιστευτικά, αλλά περισσότερο για φιγούρα, σου λένε πόσα βγάζουν από το ένα ή το άλλο φάρμακο. Ομοίως κι οι φαρμακοποιοί, κι οι πάντες. μια χαρά ξέρουμε όλοι μας τί γίνεται με ένα σωρό άλλες μικροκομπίνες και μικροαπάτες που συσσωρεύονται, αλλά ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι συσσωρεύονται. Επίσης, δεν έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση τους πολιτικούς μας (εκτός ίσως από αυτόν που θα μας κάνει κάποιο ρουσφέτι). Και ακόμα περισσότερο, ξέρουμε ή έχουμε δει πολύ χειρότερα. Επομένως αφήνουμε τους πολιτικούς να παίζουν μεταξύ τους τα παιχνίδια που παίζανε πάντα.
Οι πολίτες μπορεί να έχουν μαύρα μεσάνυχτα, αλλά όταν ψηφίζουν αυτό που μας αρέσει τότε είναι ο σοφός λαός, έτσι δεν είναι;
Εγώ αυτό που βλέπω από απόσταση είναι ότι στην ελληνική πολιτική πάντα υπάρχουν δυο- τρεις υποθέσεις που η μία παράταξη χρησιμοποιεί για να κατηγορήσει την άλλη και το αντίστροφο. Οι υποθέσεις αυτές στο μυαλό του κάθε οπαδού είτε παίρνουν υπερφυσικές διαστάσεις είτε είναι αβάσιμη λασπολογία, άρα είναι ή 100 ή μηδέν, άσπρο- μαύρο. Θα νόμιζε ένας εξωγήινος παρατηρητής (εγώ π.χ.) ότι από την έκβαση των υποθέσεων αυτών κρέμεται η ύπαρξη της χώρας ή ότι έχουμε να κάνουμε με μυθομανείς. Εχουμε και τα κλισέ, άπλετο φως, να μιλήσει η δικαιοσύνη κλπ. Η δικαιοσύνη παρεμπιπτόντως είναι όπως είναι όλη η χώρα: μια σαλάτα που την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της την αμφισβητούν οι πάντες ανάλογα με το τι τους συμφέρει κάθε φορά. Και φυσικά έχουμε και τους δημοσιογράφους, που ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί με ερευνητική δημοσιογραφία, κι ας λένε το αντίθετο, που υπηρετούν όποιον τους δώσει τα περισσότερα, να το παίζουν ελεγκτές της δημοκρατίας, σε ΜΜΕ που δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν όλο και λιγότερη επιρροή στην κοινωνία, κυρίως γιατί το 97% της θεματολογίας τους είναι αντιγραφές από ξένα ΜΜΕ χωρίς παράθεση πηγών, αναλύσεις επιπέδου καφενείου, τροφοδότηση της συνωμοσιολογίας, συνεντεύξεις της πλάκας και μπόλικα γραμματικά λάθη. Στο τέλος οι υποθέσεις ξεφουσκώνουν και προχωράμε στην επόμενη λίγο καιρό αργότερα.
Επειδή όταν ήρθα στο ΗΒ είχα ακριβώς αυτά τα μυαλά, η μόνιμη απορία μου ήταν γιατί εδώ περνάνε στο ντούκου σκάνδαλα που στην Ελλάδα θα έριχναν κυβέρνηση. Και φυσικά, γιατί εμείς έχουμε το όνομα ενώ άλλοι έχουν τη χάρη. Για αυτό το τελευταίο τώρα ξέρω: γιατί εμείς φτιάχνουμε την προς τα έξω εικόνα μας. Για το προηγούμενο, η απάντηση δεν είναι ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος ή αμόρφωτος ή δεν αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα μιας κατάστασης. Απλά η χώρα σου δίνει τη δυνατότητα να ζήσεις μια καλή ζωή, κι όταν ζεις καλά ξέρεις ότι δεν έχεις τίποτα παραπάνω να κερδίσεις με το να δίνεις σημασία στις μηχανορραφίες πολιτικών.
Τώρα, για να πάμε στη Νοβάρτις, ο μέσος Έλληνας το ξέρει ότι ο γιατρός του τα παίρνει από τις φαρμακευτικές. Είτε γιατί οι μισοί έχουν συγγενή γιατρό, είτε γιατί οι Έλληνες γιατροί είναι όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες: μιλάνε πολύ. Και δήθεν εμπιστευτικά, αλλά περισσότερο για φιγούρα, σου λένε πόσα βγάζουν από το ένα ή το άλλο φάρμακο. Ομοίως κι οι φαρμακοποιοί, κι οι πάντες. μια χαρά ξέρουμε όλοι μας τί γίνεται με ένα σωρό άλλες μικροκομπίνες και μικροαπάτες που συσσωρεύονται, αλλά ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι συσσωρεύονται. Επίσης, δεν έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση τους πολιτικούς μας (εκτός ίσως από αυτόν που θα μας κάνει κάποιο ρουσφέτι). Και ακόμα περισσότερο, ξέρουμε ή έχουμε δει πολύ χειρότερα. Επομένως αφήνουμε τους πολιτικούς να παίζουν μεταξύ τους τα παιχνίδια που παίζανε πάντα.