abolitionists = καταργητές, υπέρμαχοι / υποστηρικτές της κατάργησης της δουλείας

[drsiebenmal]

Α, να αποφύγω το «και» λες, ε; Και αν ο τίτλος είναι παρενθετική επεξήγηση εντός κομμάτων;

Συγγνώμη, ήμουν στη γενική συνέλευση της πολυκατοικίας μας...

Παραδειγματάκι;

 

[Zazula]

Το «Τόμας Μπάρμπα, πρώην σκλάβος, πολέμιος της δουλείας» (σε παράθεση δηλαδή) τι πρόβλημα έχει;

O Τόμας Μπάρμπα, πρώην σκλάβος και πολέμιος της δουλείας, είπε ότι κλπ κλπ.

 

[nickel]

Εγώ τη σκέψη αυτή την είχα κάνει με το μετέπειτα. Αλλά κατόπιν σκέφτηκα: «Δηλαδή όσο ήταν ακόμη σκλάβος, ήταν υπέρμαχος της δουλείας;»

Το να μην είσαι πολέμιος δεν σημαίνει ότι είσαι υπέρμαχος. (Άσε που η διύλιση του ενός κώνωπα θα γέμιζε τον κόσμο αδιύλιστα κουνούπια.)

 

[Zazula]

Σωστά, δεν σημαίνει πως είσαι υπέρμαχος. Αλλά μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε πως ήταν εναντίον της δουλείας κι όσο ήταν ακόμη σκλάβος.

 

[nickel]

Ε, βάλ' το «ο πρώην σκλάβος και μετέπειτα αγωνιστής για την απελευθέρωση όλων των σκλάβων».

 

[drsiebenmal]

O Τόμας Μπάρμπα, πρώην σκλάβος και πολέμιος της δουλείας, είπε ότι κλπ κλπ.

O Τόμας Μπάρμπα, πρώην σκλάβος, πολέμιος της δουλείας, είπε ότι κλπ κλπ.

Πού είναι το πρόβλημα;

 

[CoastalFog]

A, μια που βρήκα μαζεμένους του πολέμιους του ενωτικού και του υπερκομματισμού (στη στίξη) :twit:, ας ρωτήσω:
Πώς θα διαχειριστείτε το «ex-slave and abolitionist»;
Μάλλον το κόμμα πριν απ' το «και» είναι η μόνη λύση (για να μην είναι και «πρώην πολέμιος»), σωστά;

ΖΑΖ
One of the luminaries you can always expect to hear after the phrase ex-slave and abolitionist is Frederick Douglass. Read any one of his speeches when you get a chance. As abolitionist leader, he was an eloquent orator.

If your example is from a historical document written before Lincoln's Declaration of Emancipation (1863) and before its ratification (1865), my ideal rendition would be...
ex-slave and abolitionist
πρώην δούλος και νυν υπέρμαχος της χειραφέτησης

In all other texts following the abolition, "νυν" would be wrong and should be dropped.
However, I still think that "πολέμιος της δουλείας" sounds better, if a shorter translation is the envisaged result.

 

[Zazula]

Thanks, CoastalFog!

 

[Earion]

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο για τις ομοιότητες της δουλείας μεταξύ των υπόδουλων στους Οθωμανούς Ελλήνων και των υπόδουλων στους Αμερικανούς νέγρων αποκαλεί χωρίς δισταγμό τους Abolitionists Καταργητές.

 

[nickel]

Καταργητές (της δουλείας). Το υιοθετούμε από σήμερα κιόλας.

 

[anepipsogos]

Βλέπω ότι από το 1997 έχει προταθεί αυτή η απόδοση:

«[…}και , σε στενή συνεργασία με τους καταργητές της δουλείας ( abolitionists ) , να απαιτήσουν την ψήφο για όλους γενικά τους ενήλικες Αμερικανούς πολίτες .»

WOMEN, CREATORS OF CULTURE By Georgoudaki, Ekaterini;Pastourmatzi, Domna, Thessaloniki : Hellenic Association of American Studies, 1997.

 

[skol]

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο για τις ομοιότητες της δουλείας μεταξύ των υπόδουλων στους Οθωμανούς Ελλήνων και των υπόδουλων στους Αμερικανούς νέγρων αποκαλεί χωρίς δισταγμό τους Abolitionists Καταργητές.

Ενδιαφέρον αλλά ποιες είναι οι ομοιότητες; δεν βλέπω να γράφει το άρθρο. Και εκεί που αναρωτιόμουν αν είναι δόκιμος ο χαρακτηρισμός υπόδουλοι για τους Αφροαμερικάνους (σκέτο δούλοι δεν ήταν;) βλέπω ότι είναι παλιά η συζήτηση:
Slave or Enslaved Person?
Slave remains the more popular and widespread term. Yet, in the ’90s, an era that saw sensitivities to language increase, especially in academia, enslaved person supplanted it as the “superior” phrasing. The heightened delicacy of enslaved person—the men and women it describes are humans first, commodities second—was seen to do important work: restoring identity, reversing a cascade of institutional denials and obliterations.

 

[Marinos]

Το άρθρο έχει ενδιαφέρον για τις συγγένειες του λόγου περί δουλείας και υποδούλων. Η σύγκριση Ελλήνων και μαύρων σκλάβων θα ήταν, με τα σημερινά κριτήρια, εντελώς αναχρονιστική ή αν προτιμάτε αντιιστορική.

 

[skol]

Υπάρχει μια επιπλέον σύγχυση στο άρθρο σε σχέση με τους υπόδουλους Έλληνες: ποιους εννοεί, το υπόδουλο έθνος ή τους σκλάβους στα σκλαβοπάζαρα;

 

[Earion]

Το άρθρο παρουσιάζει συνοπτικά (όσο επιτρέπει ο χώρος μιας καθημερινής εφημερίδας) μιαν όψη της αμερικανικής κοινωνίας του 19ου αιώνα, το πώς δηλαδή αρχίζει και γίνεται κατανοητή η αντίφαση του να δονείσαι από θερμό φιλελληνισμό (υπέρ των «υπόδουλων Ελλήνων») και να μη βλέπεις την πραγματικότητα στην ίδια σου την αυλή. Ο συγγραφέας δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες, και κυρίως δεν παραθέτει πρωτογενείς πηγές, από τις οποίες θα μπορούσε να δοθεί απάντηση στο ερώτημά σου (ποιους εννοεί ο εκάστοτε ομιλητής κατά της σκλαβιάς). Το θεώρησα ενδιαφέρον γιατί αναφέρει πρόσωπα που δεν τα γνώριζα (δεν ξέρω αν ήταν γνωστά ευρύτερα).
Επίσης τρομερά ενδιαφέρον έναυσμα για συζήτηση θεωρώ το άγαλμα της «Ελληνίδας Σκλάβας», λευκής, γυμνής, απροστάτευτης και αμόλυντης, που υποτίθεται ότι αποζητά τη μέθεξη του θεατή (εννοείται προφανώς του αρσενικού θεατή) μέσω του οίκτου, και όχι μέσω της (ανομολόγητης πλην οφθαλμοφανούς) στόχευσης στη γενετήσια φαντασίωση. Αν ήμουν ρεμάλι δημοσιογράφος, θα έβαζα ερεθιστικό τίτλο: «Γατούλα του σεξ εναντίον του ρατσισμού!»

 

[skol]

«Γατούλα του σεξ εναντίον του ρατσισμού!»

Ενδιαφέρουσα και η δικιά σου ανάγνωση
Όπως διαβάζω ο γλύπτης έδωσε ρητές διαβεβαιώσεις ότι η γύμνια δεν ήταν δικιά του επιλογή ή της ίδιας της σκλάβας αλλά των Tούρκων που την έσυραν γυμνή προς πώληση στο σκλαβοπάζαρο. Μετά από αυτό μπόρεσαν οι πιστοί να θαυμάσουν το άγαλμα χωρίς να σκανδαλιστούν!