Το νήμα του κινηματογράφου
- Thread starter nickel
- Start date
...
100 years / 100 shots - Jacob T. Swinney
OFFICIAL SELECTION: 2016 Tribeca Film Festival
"A journey through the past 100 years of cinema--the most memorable shot from each year (in my opinion). While many of these shots are the most recognizable in film history, others are equally iconic in their own right. For example, some shots pioneered a style or defined a genre, while others tested the boundaries of censorship and filmgoer expectations. If anything, I want this video to be a reminder as to why we all love cinema so much."
Κουιζάκι: Πόσες από τις 100 ταινίες αναγνωρίζετε χωρίς να πατήσετε το κουμπί που τις φανερώνει;
100 years / 100 shots - Jacob T. Swinney
OFFICIAL SELECTION: 2016 Tribeca Film Festival
"A journey through the past 100 years of cinema--the most memorable shot from each year (in my opinion). While many of these shots are the most recognizable in film history, others are equally iconic in their own right. For example, some shots pioneered a style or defined a genre, while others tested the boundaries of censorship and filmgoer expectations. If anything, I want this video to be a reminder as to why we all love cinema so much."
Films used:
Birth of a Nation
Intolerance
The Immigrant
A Dog's Life
Broken Blossoms
The Cabinet of Dr. Caligari
The Kid
Nosferatu
Safety Last
Sherlock Junior
Battleship Potemkin
The General
Metropolis
The Passion of Joan of Arc
Un Chien Andalou
All Quiet on the Western Front
Frankenstein
Scarface
King Kong
It Happened One Night
The Bride of Frankenstein
Sabotage
Snow White and the Seven Dwarfs
The Adventures of Robin Hood
The Wizard of Oz
The Great Dictator
Citizen Kane
Casablanca
The Outlaw
To Have and Have Not
Rome, Open City
It's a Wonderful Life
Dark Passage
The Bicycle Thief
The Third Man
Sunset Boulevard
A Streetcar Named Desire
Singing in the Rain
Shane
Rear Window
The Seven Year Itch
The Searchers
The Seventh Seal
Vertigo
North by Northwest
Psycho
Breakfast at Tiffany's
Lawrence of Arabia
8 1/2
A Fistful of Dollars
The Sound of Music
The Good, The Bad and The Ugly
The Graduate
2001: A Space Odyssey
Easy Rider
Patton
A Clockwork Orange
The Godfather
The Exorcist
Chinatown
Jaws
Rocky
Close Encounters of the Third Kind
Superman
Apocalypse Now
Star Wars: Episode V - The Empire Strikes Back
Raiders of the Lost Ark
E.T.
Scarface
A Nightmare on Elm Street
The Breakfast Club
Platoon
Dirty Dancing
Die Hard
Batman
Goodfellas
The Silence of the Lambs
Reservoir Dogs
Jurassic Park
The Shawshank Redemption
Braveheart
Mission: Impossible
Titanic
Rushmore
Fight Club
Gladiator
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring
Spider-Man
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Brokeback Mountain
300
There Will be Blood
The Dark Knight
Avatar
Inception
The Tree of Life
The Avengers
Gravity
Boyhood
Mad Max: Fury Road
MUSIC: "Time" by Hans Zimmer
Birth of a Nation
Intolerance
The Immigrant
A Dog's Life
Broken Blossoms
The Cabinet of Dr. Caligari
The Kid
Nosferatu
Safety Last
Sherlock Junior
Battleship Potemkin
The General
Metropolis
The Passion of Joan of Arc
Un Chien Andalou
All Quiet on the Western Front
Frankenstein
Scarface
King Kong
It Happened One Night
The Bride of Frankenstein
Sabotage
Snow White and the Seven Dwarfs
The Adventures of Robin Hood
The Wizard of Oz
The Great Dictator
Citizen Kane
Casablanca
The Outlaw
To Have and Have Not
Rome, Open City
It's a Wonderful Life
Dark Passage
The Bicycle Thief
The Third Man
Sunset Boulevard
A Streetcar Named Desire
Singing in the Rain
Shane
Rear Window
The Seven Year Itch
The Searchers
The Seventh Seal
Vertigo
North by Northwest
Psycho
Breakfast at Tiffany's
Lawrence of Arabia
8 1/2
A Fistful of Dollars
The Sound of Music
The Good, The Bad and The Ugly
The Graduate
2001: A Space Odyssey
Easy Rider
Patton
A Clockwork Orange
The Godfather
The Exorcist
Chinatown
Jaws
Rocky
Close Encounters of the Third Kind
Superman
Apocalypse Now
Star Wars: Episode V - The Empire Strikes Back
Raiders of the Lost Ark
E.T.
Scarface
A Nightmare on Elm Street
The Breakfast Club
Platoon
Dirty Dancing
Die Hard
Batman
Goodfellas
The Silence of the Lambs
Reservoir Dogs
Jurassic Park
The Shawshank Redemption
Braveheart
Mission: Impossible
Titanic
Rushmore
Fight Club
Gladiator
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring
Spider-Man
Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Brokeback Mountain
300
There Will be Blood
The Dark Knight
Avatar
Inception
The Tree of Life
The Avengers
Gravity
Boyhood
Mad Max: Fury Road
MUSIC: "Time" by Hans Zimmer
SBE
¥
Δεν αναγνώρισα δεκαεφτά, μεταξύ αυτών ολες του Τσάπλιν, που δεν τις ξέρω καθόλου (εκτός από μία).
Αλλά η λίστα είναι λιγο περίεργη και όχι ιδιαίτερα ψαγμένη, εδώ που τα λέμε. Περιλαμβάνει καμιά δεκαριά ευρωπαικές ταινίες όλες προ του 1930 και μετά μόνο Χόλιγουντ, λες και μετά το 1930 πέθανε το σινεμά εκτός ΗΠΑ. Ειδικά για τις πιο πρόσφατες δεν κατάλαβα πότε πρόλαβαν να γίνουν εμβληματικές. Ειδικά η προτελευταία σκηνή (δεν λέω όνομα, αυτή με το παιδάκι), παρόλο που είναι όμορφη, δεν θα έλεγα ότι είναι επαναστατική, πρωτοπόρα, καθοριστική για το είδος ή προκαλέι προβληματισμό σε κανέναν. Η ταινία μπορεί να είναι, η σκηνή δεν είναι.
Αλλά η λίστα είναι λιγο περίεργη και όχι ιδιαίτερα ψαγμένη, εδώ που τα λέμε. Περιλαμβάνει καμιά δεκαριά ευρωπαικές ταινίες όλες προ του 1930 και μετά μόνο Χόλιγουντ, λες και μετά το 1930 πέθανε το σινεμά εκτός ΗΠΑ. Ειδικά για τις πιο πρόσφατες δεν κατάλαβα πότε πρόλαβαν να γίνουν εμβληματικές. Ειδικά η προτελευταία σκηνή (δεν λέω όνομα, αυτή με το παιδάκι), παρόλο που είναι όμορφη, δεν θα έλεγα ότι είναι επαναστατική, πρωτοπόρα, καθοριστική για το είδος ή προκαλέι προβληματισμό σε κανέναν. Η ταινία μπορεί να είναι, η σκηνή δεν είναι.
...
Comments may also be addressed directly to the compiler, J. T. Swinney, at: https://vimeo.com/162855085 and https://vimeo.com/jacobtswinney.
e.g.:
"ceci est une compilation très moyenne de quelqu'un qui a mélangé ses goûts personnels un les classiques du box-office, ce n'est pas du tout une rétrospective de "100 de cinéma" (qui d'ailleurs a plus de 100 ans, depuis le temps qu'on le dit). Il n' y a que les grands réalisateurs américains, que doit vénérer tout cinéphile du monde entier. Seule l'Angleterre et l'Allemagne ont droit à quelques secondes. Les scènes "mémorables", on les connaît justement par cœur. Et sans vouloir être chauvin, les français ont inventé le cinéma en technique (les frères Lumière) et en fiction (G. Méliès, qui ouvrit aussi la porte aux premiers effets spéciaux). Et il n'y a rien de français dans ce galimatias, alors faire un clip avec des scènes "cucultes" de plein de gros films qui ont du succès, aujourd'hui tout le monde peut le faire..."
"Alors pourquoi ne pas donnez l'exemple, montre-nous le chemin. Qu'est-ce qui devrait être représentatif? Fais-nous un clip et les cinéphiles auront un autre regard sur cinéma. Qu'en dis-tu?"
Comments may also be addressed directly to the compiler, J. T. Swinney, at: https://vimeo.com/162855085 and https://vimeo.com/jacobtswinney.
e.g.:
"ceci est une compilation très moyenne de quelqu'un qui a mélangé ses goûts personnels un les classiques du box-office, ce n'est pas du tout une rétrospective de "100 de cinéma" (qui d'ailleurs a plus de 100 ans, depuis le temps qu'on le dit). Il n' y a que les grands réalisateurs américains, que doit vénérer tout cinéphile du monde entier. Seule l'Angleterre et l'Allemagne ont droit à quelques secondes. Les scènes "mémorables", on les connaît justement par cœur. Et sans vouloir être chauvin, les français ont inventé le cinéma en technique (les frères Lumière) et en fiction (G. Méliès, qui ouvrit aussi la porte aux premiers effets spéciaux). Et il n'y a rien de français dans ce galimatias, alors faire un clip avec des scènes "cucultes" de plein de gros films qui ont du succès, aujourd'hui tout le monde peut le faire..."
"Alors pourquoi ne pas donnez l'exemple, montre-nous le chemin. Qu'est-ce qui devrait être représentatif? Fais-nous un clip et les cinéphiles auront un autre regard sur cinéma. Qu'en dis-tu?"
...
Emmanuelle Riva, French icon who starred in Amour, dies aged 89
Amour το 2012 & Hiroshima, mon amour 53 χρόνια νωρίτερα.
Emmanuelle Riva, French icon who starred in Amour, dies aged 89
Amour το 2012 & Hiroshima, mon amour 53 χρόνια νωρίτερα.
John Hurt Filmography
(Almost) all of John Hurt's films, in chronological order. There are 143 in this video.
Μια ζωή στην οθόνη σε τεσσεράμισι λεπτά στην οθόνη.
...
Film Meets Art (I) - Vugar Efendi:
"Art inspires cinema, cinema inspires art. As lover of both, I just wanted to look into films that are inspired by famous paintings throughout history. There are plenty of movies more to include, maybe for a second part in the future.
Music: Gio Galanti - Nocturnal"
Film Meets Art (II):
"All art forms feed off from each other, and film is no different. More examples are shown here as an expansion of the first Film Meets Art video.
Music: Mychael Danna - Epigraph"
Film Meets Art (I) - Vugar Efendi:
"Art inspires cinema, cinema inspires art. As lover of both, I just wanted to look into films that are inspired by famous paintings throughout history. There are plenty of movies more to include, maybe for a second part in the future.
Music: Gio Galanti - Nocturnal"
Film Meets Art (II):
"All art forms feed off from each other, and film is no different. More examples are shown here as an expansion of the first Film Meets Art video.
Music: Mychael Danna - Epigraph"
...
La La Land as (if it were) directed by David Lynch - Trailer Mix
Everyone knows that La La Land is the feel-good, singing and dancing movie of the year. And with Damien Chazelle nominated for "Best Director" in this weekend's Academy Awards, we wondered what the film would look like with an entirely different director and tone. This episode of Trailer Mix brings you a darker, more surrealist version courtesy of David Lynch.
Lynched! :devil:
La La Land as (if it were) directed by David Lynch - Trailer Mix
Everyone knows that La La Land is the feel-good, singing and dancing movie of the year. And with Damien Chazelle nominated for "Best Director" in this weekend's Academy Awards, we wondered what the film would look like with an entirely different director and tone. This episode of Trailer Mix brings you a darker, more surrealist version courtesy of David Lynch.
Lynched! :devil:
SBE
¥
Ταξίδι στο 1929 για σήμερα.
Χτες είδα την ταινία Αστέρω του 1929, σε προβολή με συνοδεία ζωντανής μουσικής (πιάνο και τραγούδι). Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία εδώ.
Εγώ άλλο θα σχολιάσω, και όχι, όχι το ότι ο ήχος ήταν λες κι είχες το πιάνο δίπλα σου :twit:, τί Ντόλμπυ στερεο και πράσινα άλογα (σοβαρά πάντως, το να βλέπεις εικόνες εμφανώς παλιές και να ακούς ήχο καμπάνα από τον πιανίστα ήταν λίγο περίεργο, γιατί τις βωβές ταινίες έχουμε συνηθίσει να τις βλέπουμε με ήχο κονσέρβα, όχι και τόσο σπουδαίας ποιότητας).
Η ταινία λοιπόν ήταν χαμένη και βρέθηκε το 2003 στη Γαλλία. Αποτέλεσμα είναι το ότι η ταινία έχει καρτέλες με μπλα μπλα στα γαλλικά, και ελληνικούς υπότιτλους, ενώ για όσους είναι ασκημένοι να διαβάζουν χείλη (εγώ δεν είμαι, απλά μερικά είναι πολύ εμφανή), οι ηθοποιοί μιλάνε, φυσικά, ελληνικά.
Η ταινία ξεκινά με μια μικρή εισαγωγή στην Αθήνα της εποχής (το ένθετο του ΕΟΤ δηλαδή), με εικόνες από την Ακρόπολη αλλά κι από την Ομόνοια με πεζούς κι αυτοκίνητα κλπ κλπ. και μετά πάει στον οδοντωτό σιδηρόδρομο Διακοφτό- Καλάβρυτα. Αυτό δεν το λέει πουθενά, εγώ το αναγνώρισα και όντως η ταινία είναι γυρισμένη στα Καλάβρυτα και τα γύρω μέρη και δείχνει και το Μέγα Σπήλαιο όπως ήταν τότε, που η αρχιτεκτονική του με αυτή είναι απόλυτα δεμένη με τη φύση κλπ κλπ, κι όχι όπως είναι σήμερα που έχουν κολλήσει μια σύγχρονη άσχημη πολυκατοικία πάνω στο μεσαιωνικό κτίριο.
Μετά βλέπουμε χωρικούς με φουστανέλλες και χωριά και πρόβατα και κατσίκια κλπ. Και αυτό είναι το μεγάλο ενδιαφέρον της ταινίας κατά τη γνώμη μου, η αποτύπωση ενός τρόπου ζωής όπως ήταν τότε, που ακόμα υπήρχε, κι όχι κατόπιν εορτής. Οι ηθοποιοί είναι μακιγιαρισμένοι στο φουλ, όπως σε όλες τις ταινίες της εποχής, αλλά οι διάφοροι ερασιτέχνες είναι εμφανώς άνθρωποι των χωριών, που φοράνε τα κανονικά τους χωριάτικα ρούχα.
Προσωπικά τρελλαίνομαι με τις εικόνες των Ελλήνων του παρελθόντος, είτε είναι πορτραίτα ζωγραφικής, φωτογραφίες ή φιλμ. Γιατί μεγαλώσαμε βλέποντας αντίστοιχα ξένα, και στο μυαλό μου το παρελθόν κατοικείται από ξένες φάτσες κι όχι από τους προπαππούδες μας που μοιάζαν σαν εμάς.
Χτες είδα την ταινία Αστέρω του 1929, σε προβολή με συνοδεία ζωντανής μουσικής (πιάνο και τραγούδι). Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία εδώ.
Εγώ άλλο θα σχολιάσω, και όχι, όχι το ότι ο ήχος ήταν λες κι είχες το πιάνο δίπλα σου :twit:, τί Ντόλμπυ στερεο και πράσινα άλογα (σοβαρά πάντως, το να βλέπεις εικόνες εμφανώς παλιές και να ακούς ήχο καμπάνα από τον πιανίστα ήταν λίγο περίεργο, γιατί τις βωβές ταινίες έχουμε συνηθίσει να τις βλέπουμε με ήχο κονσέρβα, όχι και τόσο σπουδαίας ποιότητας).
Η ταινία λοιπόν ήταν χαμένη και βρέθηκε το 2003 στη Γαλλία. Αποτέλεσμα είναι το ότι η ταινία έχει καρτέλες με μπλα μπλα στα γαλλικά, και ελληνικούς υπότιτλους, ενώ για όσους είναι ασκημένοι να διαβάζουν χείλη (εγώ δεν είμαι, απλά μερικά είναι πολύ εμφανή), οι ηθοποιοί μιλάνε, φυσικά, ελληνικά.
Η ταινία ξεκινά με μια μικρή εισαγωγή στην Αθήνα της εποχής (το ένθετο του ΕΟΤ δηλαδή), με εικόνες από την Ακρόπολη αλλά κι από την Ομόνοια με πεζούς κι αυτοκίνητα κλπ κλπ. και μετά πάει στον οδοντωτό σιδηρόδρομο Διακοφτό- Καλάβρυτα. Αυτό δεν το λέει πουθενά, εγώ το αναγνώρισα και όντως η ταινία είναι γυρισμένη στα Καλάβρυτα και τα γύρω μέρη και δείχνει και το Μέγα Σπήλαιο όπως ήταν τότε, που η αρχιτεκτονική του με αυτή είναι απόλυτα δεμένη με τη φύση κλπ κλπ, κι όχι όπως είναι σήμερα που έχουν κολλήσει μια σύγχρονη άσχημη πολυκατοικία πάνω στο μεσαιωνικό κτίριο.
Μετά βλέπουμε χωρικούς με φουστανέλλες και χωριά και πρόβατα και κατσίκια κλπ. Και αυτό είναι το μεγάλο ενδιαφέρον της ταινίας κατά τη γνώμη μου, η αποτύπωση ενός τρόπου ζωής όπως ήταν τότε, που ακόμα υπήρχε, κι όχι κατόπιν εορτής. Οι ηθοποιοί είναι μακιγιαρισμένοι στο φουλ, όπως σε όλες τις ταινίες της εποχής, αλλά οι διάφοροι ερασιτέχνες είναι εμφανώς άνθρωποι των χωριών, που φοράνε τα κανονικά τους χωριάτικα ρούχα.
Προσωπικά τρελλαίνομαι με τις εικόνες των Ελλήνων του παρελθόντος, είτε είναι πορτραίτα ζωγραφικής, φωτογραφίες ή φιλμ. Γιατί μεγαλώσαμε βλέποντας αντίστοιχα ξένα, και στο μυαλό μου το παρελθόν κατοικείται από ξένες φάτσες κι όχι από τους προπαππούδες μας που μοιάζαν σαν εμάς.
Εδώ είναι που συστήνουμε ταινίες;
Από τις πιο όμορφες που έχω δει, όχι τελευταία αλλά γενικά, και με έναν Tom Waits που με έκανε να τον αγαπήσω ακόμα περισσότερο.
The Ballad of Buster Scruggs, των αδερφών Κοέν. Εγώ το είδα στο netflix, δεν ξέρω αν βρίσκεται και αλλού.
Από τις πιο όμορφες που έχω δει, όχι τελευταία αλλά γενικά, και με έναν Tom Waits που με έκανε να τον αγαπήσω ακόμα περισσότερο.
The Ballad of Buster Scruggs, των αδερφών Κοέν. Εγώ το είδα στο netflix, δεν ξέρω αν βρίσκεται και αλλού.
Από τις ταινίες που πρότεινα κι εγώ στους κολλητούς μου. Δυστυχώς έχουμε παρατήσει αυτό το νήμα, παρότι βλέπω όλες ή σχεδόν όλες τις καλές ταινίες που κυκλοφορούν (συν μερικές κακές ή αδιάφορες ή για άλλα γούστα). Η Μπαλάντα ήταν από τις καλύτερες σπονδυλωτές που έχω δει τελευταία (αλλά είμαι φίλος των Κοέν, έτσι κι αλλιώς). (Τις λέμε ακόμα «σπονδυλωτές»;)
Εγώ προβλέπω να σας πω αύριο καλά λόγια για τη γιαπωνέζικη 万引き家族 (Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες πέρυσι)…
Εγώ προβλέπω να σας πω αύριο καλά λόγια για τη γιαπωνέζικη 万引き家族 (Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες πέρυσι)…
Να πω την αλήθεια, τον γιαπωνέζικο τίτλο τον έβαλα σαν πρόκληση, όχι σαν έμμεση αποδοκιμασία του αγγλικού τίτλου της ταινίας των Κοέν. Βλέπω ταινίες κατά κανόνα σε αγγλόφωνο περιβάλλον, με αγγλικούς υπότιτλους, συχνά αγνοώντας τον ελληνικό τίτλο — οπότε δεν δικαιούμαι να επικρίνω τους άλλους.
Ο γιαπωνέζικος τίτλος μεταφράζεται Shoplifting family — υπάρχει εκεί η σημαντική διάσταση της οικογένειας, με ενδεχομένως μια ευρύτερη σημασία του shoplifting. Είναι το όραμα του σκηνοθέτη για τα στοιχεία που αυτός θεωρεί σαν κύρια συστατικά στοιχεία της οικογένειας. Και σαν όραμα πρέπει να δει κανείς την ταινία, στο μεγαλύτερό της μέρος, γιατί είναι εξιδανικευμένη η οικογενειακή ατμόσφαιρα των φτωχοδιαβόλων, εκεί που εύκολα θα μπορούσες να βρεις κακία, φθόνο, βία και άλλα κακά που είναι πιθανό να προκαλέσουν η φτώχια και η έλλειψη παιδείας.
Αν λοιπόν αφήσεις να παρασυρθείς από τη δουλειά του σκηνοθέτη, θα νιώσεις καλά σε όλα τα επίπεδα.