I want to believe: Αγαπημένες σειρές
- Thread starter Katerina_A
- Start date
-
- Tags
- σίριαλ τηλεοπτικές σειρές
Τον τελευταίο καιρό ο γιος μου έχει κολλήσει με τη σειρά The Boss Baby («Αρχηγός από κούνια», αν δεν κάνω λάθος) στο Netflix. Ευτυχώς είναι μεταγλωττισμένη κι έτσι δεν χρειάζεται να διαβάζει τους υπότιτλους (ακόμα δυσκολεύεται και πολλές φορές δεν τους προλαβαίνει). Όμως το κείμενο της μεταγλώττισης είναι εντελώς διαφορετικό από των υποτίτλων, και μάλιστα έχει αρκετά λάθη - όποτε τυχαίνει να δω λίγο μαζί του, πάντα αναρωτιέμαι γιατί δεν αξιοποίησαν την άριστη δουλειά του υποτιτλισμού. Και φανταστείτε την παντελή απουσία έκπληξης όταν είδα, στο τέλος ενός επεισοδίου, το εξής credit:
Υποτιτλισμός: Τατιάνα Ραπακούλια
Υποτιτλισμός: Τατιάνα Ραπακούλια
Marinos
¥
Και αναρωτιόμουν ποιος παρακολουθεί αυτή τη σειρά!Τον τελευταίο καιρό ο γιος μου έχει κολλήσει με τη σειρά The Boss Baby («Αρχηγός από κούνια», αν δεν κάνω λάθος) στο Netflix. Ευτυχώς είναι μεταγλωττισμένη κι έτσι δεν χρειάζεται να διαβάζει τους υπότιτλους (ακόμα δυσκολεύεται και πολλές φορές δεν τους προλαβαίνει). Όμως το κείμενο της μεταγλώττισης είναι εντελώς διαφορετικό από των υποτίτλων, και μάλιστα έχει αρκετά λάθη - όποτε τυχαίνει να δω λίγο μαζί του, πάντα αναρωτιέμαι γιατί δεν αξιοποίησαν την άριστη δουλειά του υποτιτλισμού. Και φανταστείτε την παντελή απουσία έκπληξης όταν είδα, στο τέλος ενός επεισοδίου, το εξής credit:
Υποτιτλισμός: Τατιάνα Ραπακούλια
Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια. Κάθε κριτική είναι ευπρόσδεκτη, αλλά σαν τον έπαινο δεν έχει. :)
Να αποδώσουμε τα εύσημα και στον εξαιρετικό επιμελητή της σειράς, κάποιον Δαιμόνιο Δαιμονάκη, είναι απ' το χωριό, δεν τον ξέρετε. ;)
Ο καταιγιστικός ρυθμός των διαλόγων, τα πολλά λογοπαίγνια και τα πολλά "μεγαλίστικα" αστεία με αναφορές στον επιχειρηματικό κόσμο ήταν μια διαρκής πρόκληση.
Η απάντηση στο ερώτημά σου είναι ότι η μεταγλώττιση γίνεται πριν τον υποτιτλισμό και σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δώσουμε κάποιο feedback. Μας δίνεται ένας κατάλογος με αποδόσεις βασικών ονομάτων για να υπάρχει συνέπεια μεταξύ μεταγλώττισης και υποτιτλισμού, στον οποίο συνήθως δεν έχουμε δυνατότητα παρέμβασης, εκτός κι αν υπάρχει κάποιο κραυγαλέο λάθος. Στον υπόλοιπο διάλογο κάνουμε λίγο έως πολύ ό,τι θέλουμε. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, διότι οι ανάγκες της μεταγλώττισης είναι πολύ διαφορετικές από αυτές του υποτιτλισμού (εκείνοι έχουν το lip synch, εμείς έχουμε την ταχύτητα ανάγνωσης κ.λπ.). Καμιά φορά μπορεί να μας δώσουν τα κείμενα της μεταγλώττισης και τότε προσπαθούμε να κινηθούμε στο ίδιο κλίμα, κρατώντας κάποιες από τις επιλογές τους (όχι όλες, διότι δεν εξυπηρετούν πάντα και διότι δεν μας βρίσκουν πάντα σύμφωνους). Το αντίθετο, δηλαδή το να δώσουν τους υπότιτλους στους μεταφραστές της μεταγλώττισης, εξ όσων γνωρίζω δεν συμβαίνει ποτέ (πρακτικά δεν μπορεί να γίνει, μια που η μεταγλώττιση έχει προηγηθεί).
Ώστε πρώτα γίνεται η μεταγλώττιση; Δεν το ήξερα, πίστευα ότι θέλει περισσότερο χρόνο γιατί χρειάζεται στούντιο, ηθοποιούς κ.λπ. Έτσι εξηγούνται πολλά.
:) :) :)
Στις πρόσφατες διακοπές μου παρακολούθησα και τις δύο (μέχρι τώρα) σεζόν (18 επεισόδια των 45-60 λεπτών) της βραβευμένης σειράς The Marvelous Mrs. Maisel, που από δύο ορθογραφικές λεπτομέρειες καταλαβαίνετε ότι είναι αμερικάνικη. Πρωταγωνίστρια η πολύ δροσερή Ρέιτσελ Μπρόσναχαν (που μου ήταν άγνωστη), πρωταγωνιστής ο πασίγνωστος Τόνι Σαλούμπ — λιβανέζικης καταγωγής, εδώ στο ρόλο Εβραίου πάτερ φαμίλια.
Εκτός από πολύ χιούμορ — η κ. Μέιζελ ξεπερνά τα προβλήματα του χωρισμού ανεβαίνοντας στο σανίδι και κάνοντας την στάνταπ κωμικό (την ορθοστατική κωμικό, όπως λέει ένας φίλος μου) στη Νέα Υόρκη του 1958 — η σειρά έχει υπέροχα χρώματα σε σκηνικά και ρούχα, και εξαιρετική συλλογή παλιών τραγουδιών.
Εδώ η Μπρόσναχαν σε σύντομη συζήτηση με τον Τζίμι Φάλον:
Εκτός από πολύ χιούμορ — η κ. Μέιζελ ξεπερνά τα προβλήματα του χωρισμού ανεβαίνοντας στο σανίδι και κάνοντας την στάνταπ κωμικό (την ορθοστατική κωμικό, όπως λέει ένας φίλος μου) στη Νέα Υόρκη του 1958 — η σειρά έχει υπέροχα χρώματα σε σκηνικά και ρούχα, και εξαιρετική συλλογή παλιών τραγουδιών.
Εδώ η Μπρόσναχαν σε σύντομη συζήτηση με τον Τζίμι Φάλον:
Ποιο είναι το μήνυμα του Τσερνόμπιλ, της μίνι σειράς πέντε ωριαίων επεισοδίων (που παρακολούθησα χτες μονορούφι, αφιερώνοντας πάνω από πέντε ώρες, μαζί με τα διαλείμματα);
Το πρώτο και κύριο μήνυμα που αποκόμισα εγώ είναι ότι πολύ περισσότεροι πεθαίνουν από το κάπνισμα παρά από τα πυρηνικά δυστυχήματα. Οι πρωταγωνιστές καπνίζουν αρειμανίως, ενώ δίνουν και παίρνουν τα κοντινά σε τασάκια που γεμίζουν. Αν επρόκειτο για τη ρωσική ταινία που γυρίζεται τώρα σαν απάντηση στην αμερικάνικη σειρά, θα σκεφτόμουν: «Ρε, αυτοί θέλουν να μας πείσουν ότι για τους θανάτους έφταιγε το τσιγάρο…»
Αστειεύομαι, αλλά… πολύ τσιγάρο, πράγματι. Και πολλή βότκα. Ίσως πάλι να είναι κάποιο υπόρρητο μήνυμα της αμερικάνικης προπαγάνδας ότι το σύστημα μόνο με πολύ κάπνισμα και πολλή βότκα αντεχόταν.
Λοιπόν, τέρμα οι πλάκες. Η σειρά είναι υποδειγματική, με εντυπωσιακή ακρίβεια (οι ελάχιστες σεναριακές ελευθερίες αναφέρονται στο τέλος), οι τρεις πρωταγωνιστές (ο Τζάρεντ Χάρις, γιος του Ρίτσαρντ, που γνωρίσαμε στους Mad Men, ο Στέλαν Σκάρσγκαρντ και η Έμιλι Γουότσον) εξαιρετικοί (θυμήθηκα ότι θέλω να ξαναδώ το Breaking the Waves). Τα αγγλικά του (Λονδρέζου) Χάρις αλλά και άλλων Βρετανών της παραγωγής ήταν κάθε άλλο από σπαστικά, κάτι σαν εκδίκηση για τα ρώσικα στον Άμλετ με τον Σμοκτουνόφσκι που ξαναείδα πρόσφατα.
Η σειρά έχει βαθμολογία 9,6/10, η πιο ψηλή που βρίσκω για τηλεοπτική σειρά στο imdb.
https://www.imdb.com/title/tt7366338/reference
Τώρα, αν μπορέσω, θα ήθελα να ακούσω και τις ραδιοφωνικές εκπομπές που έγιναν, μία για κάθε επεισόδιο της τηλεσειράς, για τα γυρίσματα και την πραγματική ιστορία.
https://www.youtube.com/watch?v=rUeHPCYtWYQ
https://www.youtube.com/watch?v=faQs2_hjNZk
https://www.youtube.com/watch?v=6uLpY1TSAwI
https://www.youtube.com/watch?v=TzhpQxdhv6U
https://www.youtube.com/watch?v=m0NFfgrb-ks
Το πρώτο και κύριο μήνυμα που αποκόμισα εγώ είναι ότι πολύ περισσότεροι πεθαίνουν από το κάπνισμα παρά από τα πυρηνικά δυστυχήματα. Οι πρωταγωνιστές καπνίζουν αρειμανίως, ενώ δίνουν και παίρνουν τα κοντινά σε τασάκια που γεμίζουν. Αν επρόκειτο για τη ρωσική ταινία που γυρίζεται τώρα σαν απάντηση στην αμερικάνικη σειρά, θα σκεφτόμουν: «Ρε, αυτοί θέλουν να μας πείσουν ότι για τους θανάτους έφταιγε το τσιγάρο…»
Αστειεύομαι, αλλά… πολύ τσιγάρο, πράγματι. Και πολλή βότκα. Ίσως πάλι να είναι κάποιο υπόρρητο μήνυμα της αμερικάνικης προπαγάνδας ότι το σύστημα μόνο με πολύ κάπνισμα και πολλή βότκα αντεχόταν.
Λοιπόν, τέρμα οι πλάκες. Η σειρά είναι υποδειγματική, με εντυπωσιακή ακρίβεια (οι ελάχιστες σεναριακές ελευθερίες αναφέρονται στο τέλος), οι τρεις πρωταγωνιστές (ο Τζάρεντ Χάρις, γιος του Ρίτσαρντ, που γνωρίσαμε στους Mad Men, ο Στέλαν Σκάρσγκαρντ και η Έμιλι Γουότσον) εξαιρετικοί (θυμήθηκα ότι θέλω να ξαναδώ το Breaking the Waves). Τα αγγλικά του (Λονδρέζου) Χάρις αλλά και άλλων Βρετανών της παραγωγής ήταν κάθε άλλο από σπαστικά, κάτι σαν εκδίκηση για τα ρώσικα στον Άμλετ με τον Σμοκτουνόφσκι που ξαναείδα πρόσφατα.
Η σειρά έχει βαθμολογία 9,6/10, η πιο ψηλή που βρίσκω για τηλεοπτική σειρά στο imdb.
https://www.imdb.com/title/tt7366338/reference
Τώρα, αν μπορέσω, θα ήθελα να ακούσω και τις ραδιοφωνικές εκπομπές που έγιναν, μία για κάθε επεισόδιο της τηλεσειράς, για τα γυρίσματα και την πραγματική ιστορία.
https://www.youtube.com/watch?v=rUeHPCYtWYQ
https://www.youtube.com/watch?v=faQs2_hjNZk
https://www.youtube.com/watch?v=6uLpY1TSAwI
https://www.youtube.com/watch?v=TzhpQxdhv6U
https://www.youtube.com/watch?v=m0NFfgrb-ks
Κάποιοι συζητούσαν στο φέισμπουκ για τη σειρά και κράτησα το εξής σχόλιο: "Μάλλον νόμισες ότι είναι ντοκιμαντέρ". Δεν ξέρω πώς τα πάει από ιστορική και επιστημονική ακρίβεια, δεν το έχω ψάξει, δεν την έχω δει, καλό είναι πάντως να θυμόμαστε ότι είναι σειρά, δηλαδή μυθοπλασία - έστω κι αν βασίζεται σε ριάλιτι πραγματικά γεγονότα.
Εμένα μου αρέσουν πολύ τα «based on facts» και «loosely based on facts» και τα docudramas, αλλά πάντα στο τέλος πάω και διαβάζω για να ξέρω τι να κρατήσω σαν ενημέρωση και τι σαν φαντασία. Τώρα, ειδικότερα για το Τσερνόμπιλ είχα καλή και πολύπλευρη ενημέρωση από την αρχή επειδή το ’86 ο γιος μου ήταν ενός και εγώ υπερευαίσθητος στα θέματα των πυρηνικών. Έτσι, όπως έγραψα, βρήκα εντυπωσιακή την ακρίβεια στη μεταφορά των γεγονότων (και της εικόνας της τοποθεσίας και της εποχής) αλλά και ανώδυνη την «προπαγάνδα» της σειράς. Ήταν διασκεδαστικό το πικαρισμένο ύφος στην αντίδραση του Ριζοσπάστη:
«Η σειρά διατείνεται ότι αντανακλά πιστά τα γεγονότα, παρότι στηρίζεται σε ρόλο - κλειδί ανύπαρκτου προσώπου, παρουσιάζει δυστύχημα με ελικόπτερο εκτός του πραγματικού χρονικού πλαισίου και άλλες ανακρίβειες. Η μεγαλύτερη “ανακρίβεια” βρίσκεται όμως αλλού. Προσπαθεί να παρουσιάσει τη γνωστή εικόνα της Σοβιετικής Ένωσης που φιλοτέχνησε επί δεκαετίες ο καπιταλισμός (καταπίεση, διώξεις, απόκρυψη πληροφοριών κ.τ.λ.), αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί να κρύψει τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των εργατών (πυροσβεστών, ανθρακωρύχων κ.ά.), που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ένα απρόσμενο, μεγάλο και δύσκολο από κάθε πλευρά δυστύχημα.»
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10385727
Η σειρά δεν κρύβει τις αλλαγές που επέβαλαν οι σεναριακές σκοπιμότητες και ταυτόχρονα βγάζει πολλή αγάπη για τους περισσότερους χαρακτήρες (είναι αφιερωμένη στη μνήμη όσων υπέφεραν και θυσιάστηκαν). Όσο για την «εικόνα της Σοβιετικής Ένωσης που φιλοτέχνησε επί δεκαετίες ο καπιταλισμός (καταπίεση, διώξεις, απόκρυψη πληροφοριών κ.τ.λ.)», αυτή δεν είναι κατ’ ανάγκην έργο δημιουργικής φαντασίας.
«Η σειρά διατείνεται ότι αντανακλά πιστά τα γεγονότα, παρότι στηρίζεται σε ρόλο - κλειδί ανύπαρκτου προσώπου, παρουσιάζει δυστύχημα με ελικόπτερο εκτός του πραγματικού χρονικού πλαισίου και άλλες ανακρίβειες. Η μεγαλύτερη “ανακρίβεια” βρίσκεται όμως αλλού. Προσπαθεί να παρουσιάσει τη γνωστή εικόνα της Σοβιετικής Ένωσης που φιλοτέχνησε επί δεκαετίες ο καπιταλισμός (καταπίεση, διώξεις, απόκρυψη πληροφοριών κ.τ.λ.), αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί να κρύψει τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των εργατών (πυροσβεστών, ανθρακωρύχων κ.ά.), που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν ένα απρόσμενο, μεγάλο και δύσκολο από κάθε πλευρά δυστύχημα.»
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10385727
Η σειρά δεν κρύβει τις αλλαγές που επέβαλαν οι σεναριακές σκοπιμότητες και ταυτόχρονα βγάζει πολλή αγάπη για τους περισσότερους χαρακτήρες (είναι αφιερωμένη στη μνήμη όσων υπέφεραν και θυσιάστηκαν). Όσο για την «εικόνα της Σοβιετικής Ένωσης που φιλοτέχνησε επί δεκαετίες ο καπιταλισμός (καταπίεση, διώξεις, απόκρυψη πληροφοριών κ.τ.λ.)», αυτή δεν είναι κατ’ ανάγκην έργο δημιουργικής φαντασίας.
SBE
¥
Εγώ έχω λίγο πρόβλημα με τις σειρές που δηλώνουν ότι βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Η πραγματικότητα ποτέ δεν έχει ενδιαφέρον στην οθόνη, είναι υποχρεωτικές οι αλλαγές για να γίνει καλύτερο αυτό που βλέπεις.
Από την άλλη, σε αληθινά γεγονότα στηρίζονται κι ένα σωρό πολεμικά δράματα- ο Β'ΠΠ έγινε στ' αλήθεια, κι ας μην έγιναν όλα αυτά που έχουμε δει στο σινεμά για τον Β'ΠΠ. Επομένως γιατί πρέπει να βάζουν ένα "στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα" λες κι αυτό κάνει κάτι στο έργο, λες και δίνει περισσότερη βαρύτητα;
Από την άλλη, σε αληθινά γεγονότα στηρίζονται κι ένα σωρό πολεμικά δράματα- ο Β'ΠΠ έγινε στ' αλήθεια, κι ας μην έγιναν όλα αυτά που έχουμε δει στο σινεμά για τον Β'ΠΠ. Επομένως γιατί πρέπει να βάζουν ένα "στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα" λες κι αυτό κάνει κάτι στο έργο, λες και δίνει περισσότερη βαρύτητα;
...
Love, Death + Robots
18 σφηνάκια, για όσους ενδιαφέρονται για εφ, τρόμο, χιούμορ, φαντασία και τις μίξεις τους.
Όχι όλα καλά, αλλά γούστα είναι αυτά. Ενδιαφέροντα πάντως, σαν μικρές κομιξάδικες ιστορίες, με ανιμέισιον διαφόρων ειδών.
Love, Death + Robots
18 σφηνάκια, για όσους ενδιαφέρονται για εφ, τρόμο, χιούμορ, φαντασία και τις μίξεις τους.
Όχι όλα καλά, αλλά γούστα είναι αυτά. Ενδιαφέροντα πάντως, σαν μικρές κομιξάδικες ιστορίες, με ανιμέισιον διαφόρων ειδών.
Στις χαλαρές μέρες της καραντίνας, νιώθοντας απενοχοποιημένος, αφιέρωσα αρκετό χρόνο στο θέαμα, κυρίως αναπληρώνοντας κενά σε σειρές. Προχτές πληροφορήθηκα για τη σατιρική σειρά του N~x, Space Force, με τον Στιβ Καρέλ και τον Τζον Μάλκοβιτς. Παράτησα το άλλο πρόγραμμά μου και καταβρόχθισα τα δέκα ημίωρα επεισόδια σε δυο καθισιές. Αγνόησα αυτό που είδα να γράφεται για κακές κριτικές, αλλά εκνευρίστηκα νωρίς νωρίς, σε ένα από τα πρώτα επεισόδια όταν νόμισα ότι επαληθεύονται. Κάποιος από τους διαφορετικούς συγγραφείς θυμήθηκε τις χειρότερες στιγμές τού The Office και έπαιξε πάνω στην απαίσια συνταγή του ήρωα που κάνει χοντρές βλακείες (με τις οποίες ίσως μόνο οι πιο ηλίθιοι Αμερικανοί γελάνε) για να σώσει το παιχνίδι στο τέλος με κάποια φαεινή ιδέα ή επίδειξη του καλού του χαρακτήρα. Ευτυχώς ωρίμασε αρκετά η προσέγγιση στον χαρακτήρα του Καρέλ και έδεσε καλύτερα με τους υπόλοιπους χαρακτήρες — και σώθηκε η σειρά.
Το θέμα της (ένα νέο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ) προσφέρεται για σάτιρα (γενικότερα αντιμιλιταριστική και ειδικότερα αντιτραμπική), που δεν είναι πάντα εύστοχη αλλά συχνά βγάζει γέλιο (εντάξει, μετά από δυο-τρεις σεζόν μπορεί να είναι και σε επίπεδο Dr Strangelove). Για μένα το μεγάλο ατού της σειράς είναι ο Μάλκοβιτς — αλλά ο Μάλκοβιτς είναι από τις αδυναμίες μου ό,τι κι αν παίζει.
Χωρίς πολλά λόγια, δυο ευχάριστα δυομισάωρα.
Το θέμα της (ένα νέο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ) προσφέρεται για σάτιρα (γενικότερα αντιμιλιταριστική και ειδικότερα αντιτραμπική), που δεν είναι πάντα εύστοχη αλλά συχνά βγάζει γέλιο (εντάξει, μετά από δυο-τρεις σεζόν μπορεί να είναι και σε επίπεδο Dr Strangelove). Για μένα το μεγάλο ατού της σειράς είναι ο Μάλκοβιτς — αλλά ο Μάλκοβιτς είναι από τις αδυναμίες μου ό,τι κι αν παίζει.
Χωρίς πολλά λόγια, δυο ευχάριστα δυομισάωρα.
SBE
¥
Εγώ τώρα που για εμάς το κλείσιμο μέσα συνεχίζεται, αφού είδα ό,τι πρόσφατο είχα χάσει είπα να πάω στο παρελθόν. Αφορμή παλιότερα επεισόδια του Big Bang Theory στα οποία γίνεται αναφορά στη σειρά Firefly γιατί ο Σέλντον παραπονιέται που κόπηκε κλπ κλπ (σε ένα επεισόδιο που πάνε οι ήρωες με το τρένο ταξίδι έχουν συνεπιβάτισσα μία από τις ηθοποιούς του σήριαλ).
Το συμπέρασμα ήταν ότι αν και με 17 χρόνια καθυστέρηση μου άρεσε. Είχα καταφέρει να μην έχω ιδέα για την υπόθεση πέρα από το ότι είναι επιστημονικής φαντασίας και δεν περίμενα αυτό που είδα. Τελικά είναι διαστημικό κωμικό γουέστερν (δεν έχει πολλά έργα σε αυτή την κατηγορία). Ψάχνοντας να δω γιατί περιορίστηκε μόνο σε μία σειρά και τελείωσε απότομα, διαπίστωσα ότι τα επεισόδια δεν παίχτηκαν με τη σειρά που τα έχει το Amazon Prime και συμφωνώ ότι με άλλη σειρά δεν βγαίνει και πολύ νόημα και δεν κάθεται ο θεατής να το δει, γιατί είναι μεν αυτοτελή, αλλά υπάρχει και μια γενικότερη πλοκή. Άλλο ενδιαφέρον είχε το ότι είδα φάτσες που τις ήξερα από μεταγενέστερα σήριαλ και ταινίες.
Κι ένα μεταφραστικό ενδιαφέρον: σε πολλά σημεία οι ήρωες λένε διάφορες φράσεις στα κινέζικα, γιατί υποτίθεται ότι βρισκόμαστε στον 24ο αιώνα και οι δύο τελευταίες υπερδυνάμεις της Γης ήταν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι κι ο πολιτισμός που προέκυψε είχε στοιχεία κι από τις δύο χώρες. Τα κινέζικα δεν μεταφράζονται στους υπότιτλους, λέει απλώς [chinese] π.χ. "what the [chinese] is going on [chinese], [chinese]? Αυτό είναι επιλογή του σκηνοθέτη. Οι μεταφράσεις υπάρχουν ονλάιν στα fan site για όσους ενδιαφέρονται.
Εκτός από αυτό ο σεναριογράφος χρησιμοποιεί και μερικές φτιαχτές λέξεις στην αγγλική γλώσσα, που νομίζω ότι τις βάλανε για να μην καταδικαστεί το πρόγραμμα σε μετάδοση αργά το βράδυ (είναι κυρίως βρισιές). Βεβαίως οι ηθοποιοί τις λένε κι αυτές και τα κινέζικα τόσο φυσικά που στην αρχή νόμιζα ότι απλώς είχε πρόβλημα η ακοή μου ή η αντίληψή μου.
Συμπέρασμα: αν το πετύχετε πουθενά, δείτε το, εγώ πέρασα μερικές ευχάριστες ώρες.
Το συμπέρασμα ήταν ότι αν και με 17 χρόνια καθυστέρηση μου άρεσε. Είχα καταφέρει να μην έχω ιδέα για την υπόθεση πέρα από το ότι είναι επιστημονικής φαντασίας και δεν περίμενα αυτό που είδα. Τελικά είναι διαστημικό κωμικό γουέστερν (δεν έχει πολλά έργα σε αυτή την κατηγορία). Ψάχνοντας να δω γιατί περιορίστηκε μόνο σε μία σειρά και τελείωσε απότομα, διαπίστωσα ότι τα επεισόδια δεν παίχτηκαν με τη σειρά που τα έχει το Amazon Prime και συμφωνώ ότι με άλλη σειρά δεν βγαίνει και πολύ νόημα και δεν κάθεται ο θεατής να το δει, γιατί είναι μεν αυτοτελή, αλλά υπάρχει και μια γενικότερη πλοκή. Άλλο ενδιαφέρον είχε το ότι είδα φάτσες που τις ήξερα από μεταγενέστερα σήριαλ και ταινίες.
Κι ένα μεταφραστικό ενδιαφέρον: σε πολλά σημεία οι ήρωες λένε διάφορες φράσεις στα κινέζικα, γιατί υποτίθεται ότι βρισκόμαστε στον 24ο αιώνα και οι δύο τελευταίες υπερδυνάμεις της Γης ήταν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι κι ο πολιτισμός που προέκυψε είχε στοιχεία κι από τις δύο χώρες. Τα κινέζικα δεν μεταφράζονται στους υπότιτλους, λέει απλώς [chinese] π.χ. "what the [chinese] is going on [chinese], [chinese]? Αυτό είναι επιλογή του σκηνοθέτη. Οι μεταφράσεις υπάρχουν ονλάιν στα fan site για όσους ενδιαφέρονται.
Εκτός από αυτό ο σεναριογράφος χρησιμοποιεί και μερικές φτιαχτές λέξεις στην αγγλική γλώσσα, που νομίζω ότι τις βάλανε για να μην καταδικαστεί το πρόγραμμα σε μετάδοση αργά το βράδυ (είναι κυρίως βρισιές). Βεβαίως οι ηθοποιοί τις λένε κι αυτές και τα κινέζικα τόσο φυσικά που στην αρχή νόμιζα ότι απλώς είχε πρόβλημα η ακοή μου ή η αντίληψή μου.
Συμπέρασμα: αν το πετύχετε πουθενά, δείτε το, εγώ πέρασα μερικές ευχάριστες ώρες.