Μια μικρή άσκηση

[drsiebenmal]

Αλλά δεν είμαι εγώ ούτε ο μεταφραστής ούτε ο επιμελητής. Μόνο ένας αναγνώστης που κλήθηκε να εκφράσει γνώμη για ένα ξεκάρφωτο απόσπασμα το οποίο βλέπει χωρίς συμφραζόμενα και χωρίς συνολική εικόνα του κειμένου. Κι όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, οπότε ξα σου, δόκτορα. Μαχαίρι και καρπούζι δικά σου. It's your call, επί σοι εστι.

Επειδή στο νήμα έγινε πλούσια και παραγωγική συζήτηση, σκοπεύω φυσικά να παραπέμψω τον επιμελητή μου για μελέτη και απαντήσεις σε όλα τα επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα που μπορεί να υπάρξουν. Γι' αυτό και μόνο, daeman, χρησιμοποιώ τη συλλεκτική δουλειά που έκανες για λογαριασμό μου (με ένα μεγάλο ευχαριστώ) για να προσθέσω αντεπιχειρήματα για τη συζήτηση. Πάμε λοιπόν...

Διαφωνώ. Διότι μπορεί μεν η κατήχηση στα καθ' ημάς να παραπέμπει εν μέρει σε χριστιανική κατήχηση, ίσως περισσότερο παλιότερα, αλλά η πρώτη σημασία της πλέον είναι αυτή που αναφέρει πρώτη και το ΛΝΕΓ:

κατήχηση: [...]

Στα λεξικά λήμματα, οι αριθμημένες σημασίες δείχνουν συνήθως έννοιες συγγενικές αλλά αυτόνομες. Ας χρωματίσω τώρα εγώ τις δεύτερες έννοιες σε όλα τα λήμματα:

κατήχηση: [...]1. (α) η συστηματική διδασκαλία και μύηση σε θρησκευτικό δόγμα (β) (στον χριστιανισμό) η ιερή ιστορία από τη δημιουργία τού κόσμου μέχρι την ενανθρώπηση τού Χριστού για τη λύτρωση τού ανθρώπου, όπως επίσης και η ιδιαίτερη διδασκαλία κάθε κλάδου τού χριστιανισμού (ορθόδοξη | ρωμαιοκαθολική | προτεσταντική ~).

κατηχητής: 1. (γενικά} πρόσωπο που επιδιώκει με συστηματική διδασκαλία και καθοδήγηση να μεταδώσει τις βασικές αρχές πίστεως, θρησκείας, ιδεολογίας ΣΥΝ. διδάσκαλος, μυητής, καθοδηγητής, προσηλυτιστής, μυσταγωγός 2. ΕΚΚΛΗΣ. πρόσωπο που διδάσκει τα βασικά δόγματα και αρχές τής χριστιανικής θρησκείας στα οργανωμένα κατηχητικά σχολεία ενορίας ή περιοχής.

κατηχητικός: 1. αυτός που σχετίζεται με την κατήχηση, ο ικανός ή κατάλληλος να κάνει κατήχηση: - λόγος ΣΥΝ. διδασκαλικός, μυητικός. 2. κατηχητικό (σχολείο) το οργανωμένο εκκλησιαστικό σχολείο, που λειτουργεί στο πλαίσιο ενορίας και στο οποίο γίνεται συστηματική κατήχηση, δηλ. οι νέοι διδάσκονται τα δόγματα και τις ηθικές αρχές τού χριστιανισμού.

κατηχώ: 1. (α) διδάσκω συστηματικά και μυώ (κάποιον) σε θρησκευτικό δόγμα
(β) (ειδικότ.) διδάσκω τα βασικά δόγματα και αρχές τής χριστιανικής θρησκείας στα κατηχητικά σχολεία.

Πέρα λοιπόν από τη γενική έννοια, στον χριστιανισμό (και στο χριστιανικό περιβάλλον) νοείται ότι κατήχηση και κατηχητικό σχολείο είναι χριστιανικά.

Εξήγησα ήδη ότι για έναν Έλληνα με ιουδαϊκή θρησκεία, δεν νοείται η σύνδεση της κατήχησης με τα μαθήματα της γεσίβα (να φτιάχνουμε και ευρήματα), άρα προσπαθούμε να δείξουμε κάτι στον ορθόδοξο αναγνώστη. Αν πούμε εβραϊκό κατηχητικό, θα φανταστεί κάτι όπου μοιράζουν εβραϊκές εικονίτσες με Εβραίους αγίους κλπ (εμένα τέτοια μου μοίραζαν τουλάχιστον στο κατηχητικό, δεν ξέρω τι μοιράζουν σήμερα). Η σύμφραση και η εικόνα που δημιουργεί είναι πραγματολογικά λάθος.

Ποια είναι η αντίρρησή μου όμως στη σύμφραση στα μαθήματα για την εβραϊκή θρησκεία; Μα αυτό που θα σκεφτόμασταν όλοι αν δεν είχε προηγηθεί όλη η συζήτηση και είχα γράψει στα μαθήματα για την ορθόδοξη θρησκεία: δεν ξέρει ο μεταφραστής ότι αυτά τα λέμε κατηχητικό;

Ένα τελευταίο, για την άγνωστη λέξη που μάθαμε όλοι πια, τη γεσίβα. Γιατί ακριβώς μας ενοχλεί να αναφερθεί ξαφνικά μια άγνωστη λέξη που χαρακτηρίζει έναν διαφορετικό πολιτισμό ή μια άλλη θρησκεία; Υπάρχει κάποιο βαθύτερο θέμα στην παιδεία μας ώστε υπάρχει τόση δυσκολία να αποδεχτούμε ένα λίγο-πολύ άγνωστο σε εμάς τους πολλούς έθιμο και προσπαθούμε να το οριοθετήσουμε αυστηρά με το τρέχον δικό μας λεξιλόγιο, αδιαφορώντας αν δημιουργούμε λάθος εικόνες;

Ας υποθέσουμε ότι μεταφράζαμε ένα κείμενο ενός εξερευνητή που έφτασε σε ένα άγνωστο νησί, όπου ο ιθαγενείς τρώνε ανανάσια, κάτι φρούτα, αγκαθωτά σαν μικροί ανανάδες, που κρέμονται σαν τα κεράσια (και εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες). Θα διστάζατε ποτέ να αναφέρετε την καινούργια ή ασυνήθιστη λέξη στα κείμενά σας; Θα ήσασταν ευχαριστημένοι μεταφράζοντας τα ανανάσια ως μικρούς ανανάδες ή κίτρινα κεράσια;

 

[daeman]

...
Πέρα λοιπόν από τη γενική έννοια, στον χριστιανισμό (και στο χριστιανικό περιβάλλον) νοείται ότι κατήχηση και κατηχητικό σχολείο είναι χριστιανικά.

Ας δεχτώ ότι η κατήχηση από μόνη της παραπέμπει στον χριστιανισμό, αλλά η σύμφραση εβραϊκή κατήχηση παραπέμπει και αυτή στον χριστιανισμό; Δηλαδή το επίθετο είναι αόρατο ή διακοσμητικό; Τότε λοιπόν θα είναι λάθος και η πολιτική κατήχηση ή όλες οι άλλες συμφράσεις με την κατήχηση που κυκλοφορούν ευρύτατα χωρίς κανείς να καταλαβαίνει ότι πρόκειται για χριστιανική κατήχηση.

Εξήγησα ήδη ότι για έναν Έλληνα με ιουδαϊκή θρησκεία, δεν νοείται η σύνδεση της κατήχησης με τα μαθήματα της γεσίβα...

Προφανώς, αυτό το «έναν» είναι αριθμητικό και όχι αόριστο, αφού αναφέρεται στη γνώμη ενός ατόμου το οποίο συμβουλεύτηκες. Άρα η γενίκευση δεν αρμόζει. Άλλωστε, δεν πιστεύω το κείμενο να απευθύνεται μόνο σε Έλληνες με ιουδαϊκή θρησκεία, άρα νομίζω πως εν προκειμένω μεγαλύτερη βαρύτητα έχει η γνώμη του γενικού κοινού και όχι του ειδικού που γνωρίζει τις λεπτομέρειες, ο οποίος, αν έχει νου και γνώση ευρύτερη, όχι μόνο εξειδικευμένη, θα κατανοήσει μια τέτοια επιλογή.

Γιατί αλλιώς, δεν θα γράφαμε π.χ. αλάτι, αλλά χλωριούχο νάτριο παντού.

Αν πούμε εβραϊκό κατηχητικό, θα φανταστεί κάτι όπου μοιράζουν εβραϊκές εικονίτσες με Εβραίους αγίους κλπ (εμένα τέτοια μου μοίραζαν τουλάχιστον στο κατηχητικό, δεν ξέρω τι μοιράζουν σήμερα). Η σύμφραση και η εικόνα που δημιουργεί είναι πραγματολογικά λάθος.

Δεν είπαμε «εβραϊκό κατηχητικό», αλλά:

...
Οι πρώτες αναμνήσεις του για τη γοητεία που του άσκησαν οι θετικές επιστήμες ξεκινούν από τις ώρες της ανίας στα μαθήματα εβραϊκής κατήχησης...

Ή αν θέλεις να αποφύγεις εντελώς την κατήχηση:

Οι πρώτες αναμνήσεις του για τη γοητεία που του άσκησαν οι θετικές επιστήμες ξεκινούν από τις ώρες της ανίας στα μαθήματα για την εβραϊκή θρησκεία...

---

Ποια είναι η αντίρρησή μου όμως στη σύμφραση στα μαθήματα για την εβραϊκή θρησκεία; Μα αυτό που θα σκεφτόμασταν όλοι αν δεν είχε προηγηθεί όλη η συζήτηση και είχα γράψει στα μαθήματα για την ορθόδοξη θρησκεία: δεν ξέρει ο μεταφραστής ότι αυτά τα λέμε κατηχητικό;

Δηλαδή, με τον φόβο —αβάσιμο κατ' εμέ— μήπως κατηγορηθεί ο μεταφραστής για μια συνειδητή και πολυβασανισμένη επιλογή του η οποία διευκρινίζεται με το επίθετο, θα φορτώσουμε τον αναγνώστη με τη γεσίβα που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο και με τη σημείωση αποπάνω;

...
Ας υποθέσουμε ότι μεταφράζαμε ένα κείμενο ενός εξερευνητή που έφτασε σε ένα άγνωστο νησί, όπου ο ιθαγενείς τρώνε ανανάσια, κάτι φρούτα, αγκαθωτά σαν μικροί ανανάδες, που κρέμονται σαν τα κεράσια (και εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες). Θα διστάζατε ποτέ να αναφέρετε την καινούργια ή ασυνήθιστη λέξη στα κείμενά σας; Θα ήσασταν ευχαριστημένοι μεταφράζοντας τα ανανάσια ως μικρούς ανανάδες ή κίτρινα κεράσια;

Μόνο που εδώ δεν είναι εξερευνητής ο συγγραφέας, αλλά ο μεταφραστής είναι ερευνητής. Κι αν ο συγγραφέας-εξερευνητής αναφέρει τη λέξη «ανανάσια», ανανάσια θα τα γράψω κι εγώ, όταν όμως εκείνος γράφει κάτι που υπονοεί τα «ανανάσια» —κι εδώ δεν τα υπονοεί καν, αλλά είναι πληροφορία που προέκυψε δευτερογενώς, από την έρευνα του μεταφραστή, για να μην πω τριτογενώς— τότε κι εγώ πρέπει να τα υπονοήσω με τρόπο που να γίνει κατανοητή αυτή η αναφορά, όχι να τα σερβίρω στον αναγνώστη σαν πρώτο πιάτο, plat de résistance. Αλλιώς, όπου βλέπω π.χ. «αφρόψαρο» πρέπει να κατονομάζω και τα είδη αυστηρά με τη διώνυμη λατινική τους ονομασία για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση από κανέναν αναγνώστη.

Ξαναλέω όμως, ξα σου, δόκτορα, αρκετά το βασανίσαμε και για μένα απομένει πια μόνο η ευχή ν' αξιωθεί το κείμενο την αναγνώριση που του πρέπει.

 

[drsiebenmal]

Να τα βάλουμε στο ζύγι λοιπόν. Από τη μια έχεις αναμφισβήτητη απώλεια νοήματος όταν χρησιμοποιείς μια άγνωστη λέξη όπως η «γεσίβα». Από την άλλη φοβάσαι ότι ο αναγνώστης ε ν δ ε χ ο μ έ ν ω ς θα παρανοήσει το «κατηχητικό» και θα το συνδέσει με την ελληνική παράδοση. Τι είναι πιο βαρύ, τι είναι πιο ελαφρό; Για σένα.

Και θα προσθέσω την απάντηση που έδωσα σε φίλο που μου θύμισε με το πιο πάνω ΡΜ ότι το ζύγι και η απόφαση είναι δική μου:

Όποιος διαβάσει γεσίβα, αναμφισβήτητα ΔΕΝ θα καταλάβει. Θα κοιτάξει ή δεν θα κοιτάξει και θα μάθει ή δεν θα μάθει. Θα ξέρει ότι είναι κάτι περίεργο πάντως.

Όποιος διαβάσει κατηχητικό, θα το περάσει νομίζοντας ότι ο τύπος πήγαινε στους φρέρηδες.

Για μένα δεν υπάρχει καν επιλογή.

 

[daeman]

...
Για μένα δεν υπάρχει καν επιλογή.

Τι το συζητάμε τότε; Να ματαιοπονούμε για μια ειλημμένη απόφαση; Ούτε στη φυλακή δεν παίζεται τέτοια παρτίδα.

 

[drsiebenmal]

Μα η συζήτηση είναι που με οδήγησε να πάρω την απόφαση. Και πιο πολύ το ακατανόητο (για εμένα) με τα ανανάσια.

(Και η απόφασή μου δεν θα δεσμεύσει τον επιμελητή που ελπίζω να τα διαβάσει όλα.)

 

[daeman]

Μα η συζήτηση είναι που με οδήγησε να πάρω την απόφαση. ...

Τότε άξιζε τον κόπο, ακόμα κι αν ακόμα δε μ' αρέσει. Αλλά νομίζω ότι αρκετά το κουράσαμε και επαναλαμβάνω την ευχή, δόκτορα: καλοκάμωτο και καλοτάξιδο.

 

[AoratiMelani]

Γιατί ακριβώς μας ενοχλεί να αναφερθεί ξαφνικά μια άγνωστη λέξη...

Επειδή το πρωτότυπο δεν χρησιμοποιεί μια αντίστοιχη άγνωστη λέξη. Είναι το overkill που είπε ο νίκελ, το χλωριούχο νάτριο που αναφέρθηκε παραπάνω.

Εσύ όμως έχεις πάρει την απόφασή σου, καλοτάξιδο λοιπόν! :)

 

[Palavra]

Εγώ, όπως ξέρει ο αγαπητός Ντοκ από προηγούμενη δουλειά μου που σας/τον/τους είχα ζαλίσει με ερωτήσεις, είμαι της σχολής που λέει η SBE και διευκρινίζει ο Νίκελ. Ο αγγλόφωνος αναγνώστης δεν θα καταλάβει υποχρεωτικά ότι πρόκειται για εβραϊκό σχολείο. Οπότε εγώ θα έβαζα απλώς μια ενίσχυση, όπως είπαν πολλοί ως τώρα (θρησκευτικό σχολείο, απογευματινή κατήχηση κλπ). Γενικώς δηλαδή δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπερεξηγείται κάτι στη μετάφραση το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας δεν έχει υπερεξηγήσει και ειδικώς τα είπε καλύτερα ο Δαιμάνος.

Όμως, όπως λέω και στους μαθητές μου που συνήθως ζητούν τις απαντήσεις με όρους σωστού και λάθους, η τελική επιλογή είναι του μεταφραστή και από ένα σημείο και μετά είναι θέμα του ποιας σχολής αποφασίζει κανείς να ακολουθήσει :)

Και, καλοτάξιδο!

 

[drsiebenmal]

Πάντως, η επιμονή για το τι καταλαβαίνει ο αγγλόφωνος αναγνώστης με συγκινεί. :) Εμένα βέβαια, ως μεταφραστή, (νομίζω ότι πρέπει να) με ενδιαφέρει κυρίως τι καταλαβαίνει (και τι δεν καταλαβαίνει) ο Έλληνας αναγνώστης. Επειδή έχω ρωτήσει και άλλους συναδέλφους, πέρα από όσους δημοσίευσαν την άποψή τους εδώ, θα έχει ενδιαφέρον να σας ενημερώσω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας και ούτε μία που να διαφώνησαν (χωρίς να έχει προηγηθεί η αναλυτική συζήτηση) με την αίσθηση ότι μιλάμε για χριστιανικά κατηχητικά μαθήματα, ούτε ένας και ούτε μία που να γνώριζαν τη λέξη γεσίβα (αλλά να μην κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται για χριστιανικό κατηχητικό) και ούτε ένας ή ούτε μία που να συμφωνούν με τη σκέψη μου να εμποδίσω να σχηματίσει ο Έλληνας αναγνώστης μια λάθος εντύπωση. Το σκορ πρέπει να είναι κάπου 15-0... :)

Επομένως, υποθέτω και ότι ο επιμελητής θα ακολουθήσει την πλειοψηφική τάση. Ευτυχώς που η συζήτηση γίνεται ενώ έχω άνεση χρόνου...

 

[Palavra]

Πάντως, η επιμονή για το τι καταλαβαίνει ο αγγλόφωνος αναγνώστης με συγκινεί. :)

Μα, δεδομένου ότι ο άνθρωπος ο οποίος μιλάει είναι Αμερικάνος, δεν υπάρχει πλειοψηφικό θρησκευτικό ρεύμα που να πηγαίνει προς τα κάπου. Μόνο αν ξέρεις ότι ο άνθρωπος στον οποίο αναφέρεται είναι Εβραίος θα πάει το μυαλό σου σε συγκεκριμένο είδος κατήχησης. Η πληροφορία ότι είναι Εβραίος επίσης δεν παρέχεται στο ΚΠ (αν είναι το ΚΠ το κείμενο του παραπάνω συνδέσμου) και συνάγεται εμμέσως από άλλα στοιχεία (π.χ. τα ονόματα της οικογένειας). Οπότε γιατί να την δώσει ο μεταφραστής εκεί που δεν επέλεξε να τη δώσει ο συντάκτης του ΚΠ;

Θέλω να πω -όπως έχουμε ξανασυζητήσει, εξάλλου- ότι εγώ είμαι υπερ της εξήγησης των πραγματολογικών σε μη τεχνικά κείμενα όταν δεν υπάρχει αντιστοιχία και τα πραγματολογικά παίζουν κάποιον σημαίνοντα ρόλο στην κατανόηση του κειμένου ή στην εξέλιξη της πλοκής. Αν οι πληροφορίες συνάγονται εξίσου εμμέσως (ή δύσκολα) από τον αναγνώστη του ΚΠ, τότε η δική μου προσέγγιση είναι ότι το παραγόμενο ΚΣ πρέπει να είναι ισοδύναμης δυσκολίας.

Αλλά, όπως είπα και πιο πάνω, είναι θέμα προσέγγισης, τελικά.

 

[Earion]

Τώρα που χαλαρώσαμε λίγο, ένα δωράκι στον Δόκτορά μας, που είναι αφοσιωμένος τρέκης.

Star Trek: Μισός αιώνας ταξίδια
Άλκης Γαλδαδάς
ΒΗΜΑScience (24 Ιουλίου 2016)

Μια τηλεοπτική σειρά παλαιάς κοπής και μια ταινία, η 13η στη σειρά, εντελώς μοντέρνας αντίληψης και σε προβολή με τεχνολογία 3D, έδωσαν μια διαφορετική γεύση στο καλοκαίρι αυτό.
​

..........
​

Το ίδιο συμπτωματική και καθόλου διαστημική ή βουλκάνια είναι και η χειρονομία σε ένδειξη συμπάθειας του Σποκ, που καταφέρνει να χωρίζει τα δάχτυλά του σε δυο δυάδες σχηματίζοντας το V στη μέση και το έμαθε αυτό ο ηθοποιός Λίοναρντ Νιμόι όταν πήγαινε μικρός στο εβραϊκό κατηχητικό σχολείο.
​

 

[drsiebenmal]

@Palavra: Ωραία. Με τη δική σου ορολογία, λοιπόν, ΚΠ και ΚΣ δεν είναι ισοδύναμης δυσκολίας. Μια πληροφορία που περνάει μάλλον αδιάφορα για το διεθνές/αγγλόφωνο κοινό (το «θρησκευτικό» σχολείο αρκεί για να εξηγήσει ότι έκανε απογευματινά μαθήματα) μετατρέπεται σε παραπληροφόρηση για το ελληνικό κοινό (που καταλαβαίνει κατηχητικό).

Βέβαια (επειδή έτσι ενημερωνόμαστε για τα πραγματολογικά, ψάχνοντας), στο βιογραφικό στα Νόμπελ, όπου η φράση έρχεται με γνωστή και τη θρησκεία, η αναφορά προσδιορίζει έμμεσα και την ηλικία που γινόταν αυτό το περιστατικό: πριν την εφηβεία. Αλλά οκ, αυτό ας απασχολήσει τη διεθνή έκδοση, που θα έλεγε και η SBE.

---

Edit: @Earion, από το απόσπασμα συμπεραίνουμε με ασφάλεια ότι ο Γαλδαδάς δεν μας διαβάζει... :)

 

[SBE]

Δόχτορα, αφού έχεις αποφασίσει τί θα κάνεις, γιατί τώρα σε απασχολεί να αλλάξεις τη γνώμη των άλλων;

Μας ζήτησες να σου πούμε τί καταλαβαίνουμε από ένα απόσπασμα τριών σειρών. Απομονωμένο όπως είναι απο το υπόλοιπο κείμενο μπορεί να χρειάζεται αναλυτική επεξήγηση, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι απομονωμένο. Αν πρόκειται για φράση από κεφάλαιο βιογραφίας, οι επεξηγήσεις είναι περιττές γιατί κάπου αλλού στη βιογραφία θα αναφέρεται το θρήσκευμα της οικογένειας κλπ κλπ. Αν είναι πέντε σειρές στο οπισθόφυλλο βιβλίου του ίδιου, πιθανόν να είναι απαραίτητη η επεξήγηση.

Στην περίπτωσή μας, νομίζω μεταφράζεις αυτό εδώ, το οποίο ξεκινάει με τη φράση:
"The youngest of four children, Reines was born to Jewish parents who had come from the same small town in Russia to the United States and met and married in New York City. [...] Reines’s parents, Israel and Gussie (Cohen), provided a warm upbringing, which included religious observance and instruction."

Είναι δυνατόν να καταλάβει ο αναγνώστης ότι οι Εβραίοι γονείς που μεγάλωσαν το παιδί τους με το θρησκευτικό τυπικό και με θρησκευτική κατήχηση το έστελναν τα απογεύματα στους φρέρηδες;

Τέλος, μια γενική παρατήρηση για το πρωτότυπο: από το λίγο που διάβασα είναι γραμμένο σε ύφος αυστηρά ουδέτερο, σαν πραγματεία κι όχι σαν λογοτεχνική βιογραφία. Επομένως έχει σημασία το ότι δεν χρησιμοποιεί λέξεις όπως γεσίβα, κατηχητικό, εβραϊκό σχολείο και άλλες τέτοιες και προτιμάει ουδέτερους όρους.

 

[Palavra]

Εγώ πάντως, Ντοκ, δεν λέω ότι η μία προσέγγιση είναι σωστή και η άλλη λάθος. Λέω πώς το προσεγγίζω εγώ.

Η άποψή μου, δηλαδή, είναι ότι έχοντας ολόκληρο το κείμενο από την αρχή, καταλαβαίνει κανείς το θρήσκευμα του νομπελίστα και δεν χρειάζεται περαιτέρω παρέμβαση.

 

[drsiebenmal]

Δεν προσπαθώ να αλλάξω τη γνώμη κανενός. Επειδή είπα όμως ότι θα παρακαλέσω τον επιμελητή μου να δει τον διάλογο, όταν έρχονται καινούργια επιχειρήματα, τα απαντάω.

Και, όχι, SBE, δεν μεταφράζω αυτό που έφερες. Και σε παρακαλώ να μη με θεωρείς ανόητο. Αν υπήρχε στο κείμενό μου οποιαδήποτε αναφορά στη θρησκεία του Ράινες, δεν θα έκανα καν αυτή τη συζήτηση. Έγραψα ήδη κατεπανάληψη ότι το κείμενο που μεταφράζω έχει πάρει βιογραφικά στοιχεία από το σάιτ των Νόμπελ, αν είχες κάνει τον κόπο να ανοίξεις τον σύνδεσμο που έχω δώσει (και ξαναδίνω εδώ) θα έβρισκες σχεδόν ατόφια την φράση και όλα τα υπόλοιπα που έχω αναφέρει.

 

[drsiebenmal]

Ορίστε και όλο το βιογραφικό κείμενο που υπάρχει στο βιβλίο μου. Κάντε τον κόπο μιας γρήγορης αντιπαραβολής και θα δείτε ότι είναι αποσπάσματα από το βιογραφικό στο σάιτ των βραβείων Νόμπελ. Όχι, Παλάβρα, δεν δουλεύω στο βιβλίο της SBE, δεν κρύβω μυστικά στα μανίκια μου, αλλά ό,τι νέο θέλετε να συζητήσουμε σε ουσιαστική βάση, ευχαρίστως.