To Brexit or not to Brexit

[Zazula]

Νομίζω ότι υπάρχει ένα βασικό λάθος στον συλλογισμό σου. Το 36% που ψήφισε δεν είναι στατιστικά συσχετιζόμενο δείγμα με το 64% που δεν ψήφισε, ακριβώς επειδή δεν ψήφισε (θεμελιώδης διαφορά).

Ναι, δεν είναι τόσο απλό· κανονικά θέλει έλεγχο μηδενικής υπόθεσης για να μπορεί κάποιος να πει εάν το ότι κάποιος δεν προσήλθε μπορεί και να αποκαλύψει συσχέτιση με συγκεκριμένη τοποθέτηση. Πάντως η διαδεδομένη προσέγγιση ήταν ότι μεγαλύτερη συμμετοχή θα σήμαινε και συσχέτιση με pro-Remain vote.

 

[Hellegennes]

Δεν είναι αυτός ο συλλογισμός μου ακριβώς αλλά θα επεκταθώ λίγο αργότερα που θα γυρίσω σπίτι.

 

[Palavra]

Παράλληλα το μεταναστευτικό θα γίνει μείζον θέμα διότι σιγά μην κάθονται οι Γάλλοι να φυλάνε τη Μάγχη από τους οικονομικούς μετανάστες, κι από την άλλη πολίτες ΕΕ σαν εμένα δεν πρόκειται να πάνε πουθενά (κι αν επιχειρηθεί να τους απελάσουν θα αρχίσουν οι μηνύσεις).
[...]
Πριν προλάβουν να ολοκληρωθούν οι συμφωνίες θα έχει αρχίσει να φωνάζει ο απλός ευρωσκεπτικιστικός λαός να ξαναγίνει δημοψήφισμα, και δεν εννοούσαν ότι ήθελαν στ'αλήθεια να φύγουν, πλάκα κάνανε κλπ κλπ.

Μόλις άκουσα στις ειδήσεις ότι οι Γάλλοι απειλούν να ανοίξουν το Καλέ.

Σου αξίζει το Χρυσό Βραβείο Ανώτατης Μπρεξιτικής. Σε όλα μέσα έχεις πέσει :upz:

 

[drsiebenmal]

Οι Γάλλοι είναι λογικό να ζητούν γρήγορο και αυστηρό τέλος αλλιώς το 2017 θα έχουν πρόεδρο τη Μαρίν.

 

[Duke_of_Waltham]

Ο Κόρμπυν αντιμετωπίζει δυσκολίες... Απανωτές παραιτήσεις μελών τού σκιώδους υπουργικού συμβουλίου. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Πάντως η διαδεδομένη προσέγγιση ήταν ότι μεγαλύτερη συμμετοχή θα σήμαινε και συσχέτιση με pro-Remain vote.

Λογικό ακούγεται: ενώ αυτοί που καίγονταν να βγουν από την ΕΕ ως επί το πλείστον πήγαν και ψήφισαν, πολλοί άλλοι δεν προσήλθαν στα εκλογικά κέντρα λόγω απάθειας ή εφησυχασμού. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτοί οι άνθρωποι θα ψήφιζαν αν περίμεναν ότι τελικά θα κέρδιζε η πλευρά τής εξόδου· στην πρώτη, τα πράγματα θα ήταν μάλλον πιο μοιρασμένα. Και αυτό χωρίς καν να υπολογίσουμε τα ποσοστά των νέων που υποστήριζαν την παραμονή στην ΕΕ, και που ψήφισαν σε μικρότερους αριθμούς. (Αυτό ήταν κάπως αναμενόμενο, διαβάζω, καθώς γενικά η τάση στις εκλογές είναι να αυξάνονται τα ποσοστά προσέλευσης με την ηλικία. Για κάθε πικραμένο δεκαεξάχρονο που διαμαρτύρεται ότι δεν τον άφησαν να ψηφίσει, φαντάζομαι ότι υπάρχουν τουλάχιστον δυο ή τρεις που απέφευγαν συνειδητά ή ασυνείδητα να ασχοληθούν με το δημοψήφισμα μέχρι που μαθεύτηκε το αποτέλεσμα.)

 

[SBE]

Σου αξίζει το Χρυσό Βραβείο Ανώτατης Μπρεξιτικής. Σε όλα μέσα έχεις πέσει :upz:

Kαι που να δεις τις προβλέψεις που έκανε ο Κλέγκ...

 

[AoratiMelani]

Ανάρτηση στο facebook:

Brexit could be followed by Grexit, Departugal, Italeave, Czechout, Oustria, Finish, Slovakout, Latervia, Byegium. Only Remania will stay.

Και σχόλιο:

Then we take Berlin.

 

[nickel]

Ένα άρθρο απο αμερικανό, σχετικά με το γιατί δημοψηφίσματα τέτοιου είδους χρειάζονται δικλείδες ασφαλείας

Britain's democratic failure

Καλημέρα. Να ευχαριστήσω για το παραπάνω άρθρο.

 

[Palavra]

Ενδιαφέρον άρθρο: The EU will treat Britain like Greece
Εξηγεί πολλά, κυρίως όμως το γιατί ο Γιούνκερ φαίνεται τόσο απόλυτος απέναντι στους Βρετανούς. Το άρθρο έχει έναν σαφή υπαινιγμό ότι η επίθεση κάτω από το τραπέζι κατά του Γιούνκερ προερχόταν από τον Κάμερον:

Yet he attacked Brussels for years for domestic advantage. Mr Cameron campaigned hard against his appointment. Stories about Mr Juncker's alleged drinking and the war record of his father, a conscript in the Wehrmacht, emerged. Yet Juncker offered an olive branch by giving Jonathan Hill the financial services portfolio Mr Cameron craved, in order to preserve the City. He is profoundly angry.
[...]
No such goodwill exists for Britain, now an ex-member. Mr Johnson, the possible next prime minister, caused genuine and grave offence by likening the European project to the ambitions of Hitler. His declarations that Brexit will trigger events that unravel the entire project is, in effect, a declaration of war that must be met.

Recall how inflexible European leaders were during Mr Cameron’s attempted renegotiation, when he put a gun to their heads and threatened to leave unless they submitted to his demands. He has fired that gun in the air, and locked himself out the room. Britain’s only leverage is how much damage a messy Brexit would inflict on European economies. ​

 

[Palavra]

Θυμήθηκα και αυτό το απόσπασμα από το Why nations fail:

NO ONE WRITES FROM VINDOLANDA


By AD 43 the Roman emperor Claudius had conquered England, but not Scotland. A last, futile attempt was made by the Roman governor Agricola, who gave up and, in AD 85, built a series of forts to protect England’s northern border. One of the biggest of these was at Vindolanda, thirty-five miles west of Newcastle and depicted on Map 11 at the far northwest of the Roman Empire. Later, Vindolanda was incorporated into the eighty-five-mile defensive wall that the emperor Hadrian constructed, but in AD 103, when a Roman centurion, Candidus, was stationed there, it was an isolated fort. Candidus was engaged with his friend Octavius in supplying the Roman garrison and received a reply from Octavius to a letter he had sent:

Octavius to his brother Candidus, greetings.

I have several times written to you that I have bought about five thousand modii of ears of grain, on account of which I need cash. Unless you send me some cash, at least five hundred denarii, the result will be that I shall lose what I have laid out as a deposit, about three hundred denarii, and I shall be embarrassed. So, I ask you, send me some cash as soon as possible. The hides which you write are at Cataractonium—write that they be given to me and the wagon about which you write. I would have already been to collect them except that I did not care to injure the animals while the roads are bad. See with Tertius about the 8½ denarii which he received from Fatalis. He has not credited them to my account. Make sure that you send me cash so that I may have ears of grain on the threshing-floor. Greet Spectatus and Firmus. Farewell.​

The correspondence between Candidus and Octavius illustrates some significant facets of the economic prosperity of Roman England: It reveals an advanced monetary economy with financial services. It reveals the presence of constructed roads, even if sometimes in bad condition. It reveals the presence of a fiscal system that raised taxes to pay Candidus’s wages. Most obviously it reveals that both men were literate and were able to take advantage of a postal service of sorts. Roman England also benefited from the mass manufacture of high-quality pottery, particularly in Oxfordshire; urban centers with baths and public buildings; and house construction techniques using mortar and tiles for roofs.

By the fourth century, all were in decline, and after AD 411 the Roman Empire gave up on England. Troops were withdrawn; those left were not paid, and as the Roman state crumbled, administrators were expelled by the local population. By AD 450 all these trappings of economic prosperity were gone. Money vanished from circulation. Urban areas were abandoned, and buildings stripped of stone. The roads were overgrown with weeds. The only type of pottery fabricated was crude and handmade, not manufactured. People forgot how to use mortar, and literacy declined substantially. Roofs were made of branches, not tiles. Nobody wrote from Vindolanda anymore.

After AD 411, England experienced an economic collapse and became a poor backwater—and not for the first time. In the previous chapter we saw how the Neolithic Revolution started in the Middle East around 9500 BC. While the inhabitants of Jericho and Abu Hureyra were living in small towns and farming, the inhabitants of England were still hunting and gathering, and would do so for at least another 5,500 years. Even then the English didn’t invent farming or herding; these were brought from the outside by migrants who had been spreading across Europe from the Middle East for thousands of years. As the inhabitants of England caught up with these major innovations, those in the Middle East were inventing cities, writing, and pottery. By 3500 BC, large cities such as Uruk and Ur emerged in Mesopotamia, modern Iraq. Uruk may have had a population of fourteen thousand in 3500 BC, and forty thousand soon afterward. The potter’s wheel was invented in Mesopotamia at about the same time as was wheeled transportation. The Egyptian capital of Memphis emerged as a large city soon thereafter. Writing appeared independently in both regions. While the Egyptians were building the great pyramids of Giza around 2500 BC, the English constructed their most famous ancient monument, the stone circle at Stonehenge. Not bad by English standards, but not even large enough to have housed one of the ceremonial boats buried at the foot of King Khufu’s pyramid. England continued to lag behind and to borrow from the Middle East and the rest of Europe up to and including the Roman period.

Despite such an inauspicious history, it was in England that the first truly inclusive society emerged and where the Industrial Revolution got under way. We argued earlier (this page–this page) that this was the result of a series of interactions between small institutional differences and critical junctures—for example, the Black Death and the discovery of the Americas. English divergence had historical roots, but the view from Vindolanda suggests that these roots were not that deep and certainly not historically predetermined. They were not planted in the Neolithic Revolution, or even during the centuries of Roman hegemony. By AD 450, at the start of what historians used to call the Dark Ages, England had slipped back into poverty and political chaos. There would be no effective centralized state in England for hundreds of years.​

 

[SBE]

Εξηγεί πολλά, κυρίως όμως το γιατί ο Γιούνκερ φαίνεται τόσο απόλυτος απέναντι στους Βρετανούς.

Δεν νομίζω ότι οι πολιτικοί παίρνουν στα σοβαρά προσωπικές επιθέσεις και διαφορές. Είναι το πρώτο μάθημα τς πολιτικής, άλλωστε, το ότι θα σου επιτεθούν και θα πρέπει να γίνεις παχύδερμος.
Νομίζω ότι αυτό που έκανε η ΕΕ είναι απλή συντήρηση: Το ΗΒ έχει πάψει να είναι σοβαρός εταίρος και έχει γίνει εμπόδιο σε κάθε πρόοδο εντός της ΕΕ. Όλο γκρινιάζουν, φωνάζουν και απειλούν. Επιπλέον ο Κάμερον δεν έχει τη βαρύτητα που ίσως είχαν προηγούμενοι πρωθυπουργοί. Είναι ένας βουτυρομπεμπές που κάθισε στην καρέκλα κληρονομικώ δικαιώματι, και δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της υπόθεσης.
Εντωμεταξύ, θα πρέπει να σκεφτούμε και το άλλο: η ΕΕ είναι 28 χώρες, και πολλές από αυτές δεν είχαν ποτέ στενές ή φιλικές σχέσεις με το ΗΒ, και δεν έχουν την υπομονή που έχουν οι παλιοί καλοί σύμμαχοι με τις ιδιοτροπίες των Άγγλων. Δεν αισθάνονται ότι το ΗΒ οφείλει να είναι στην ΕΕ γιατί πολέμησε σε δυο πολέμους ή γιατί οι Γάλλοι και οι Γερμανοί και ξέρω γω ποιός άλλος θέλουνε να είναι όλοι οι μεγάλοι μαζί για να κουμαντάρουνε καλύτερα τους μικρούς ή για ιστορικούς λόγους κλπ κλπ.
Παρεμπιπτόντως, τί ήταν αυτό το συμβούλιο υπουργών των έξι ιδρυτικών χωρών το Σάββατο; Και διαβάζω ότι οι υπόλοιποι θα κάνουν το δικό τους συμβούλιο χωρίς τους έξι; Έχουμε δύο τύπους συμμετοχής στην ΕΕ, απλή και προνομιούχα για τα ιδρυτικά μέλη;

Στο μεταξύ σήμερα συνεχίζεται η κατρακύλα της λίρας, παρόλο που μεσολάβησε Σαββατοκύριακο και περίμενα να έχουν ηρεμήσει τα πνεύματα. Εμ, πώς να ηρεμήσουν, με τόση αβεβαιότητα.

 

[drsiebenmal]

Η πολιτικοοικονομική ραχοκοκαλιά της ΕΕ αυτή τη στιγμή είναι ο αρχικός γαλλογερμανικός άξονας (που τα κουβέντιασαν πρώτα μόνοι τους), η Ιταλία (που τα κουβέντιασε μετά με τους άλλους δύο και παρόντος του Τουσκ), η Ολλανδία και η Ισπανία (αν φτιάξει φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση). Με εκκρεμές το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία, είπαν να τα πούνε οι τέσσερις με θεσμική τσόντα το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.

Ότι θα έχουμε συνεδριάσεις των 27 χωρίς το ΗΒ νομίζω ότι είναι απόλυτα αναμενόμενο. Νομίζω ότι ακόμα και οι Βρετανοί διπλωμάτες κατανοούν ότι δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν να συμμετέχουν και από τις δυο πλευρές της διαπραγμάτευσης με το πρόσχημα ότι δεν έχουν ενεργοποιηθεί επισήμως...

 

[drsiebenmal]

:devil::inno: = είναι πλάκα, οκ;

 

[SBE]

There's an app for it. A Remainder app.

Voted to Remain and now you’re heartbroken?:wub::scared:
Cheer yourself up by meeting someone who’s in the same boat!:clap::upz:
Remainder is the dating and social app for the 48%.
Sign up below and share your unique links on the next page to find out about exclusive cultural events in Remain friendly venues across the country.

 

[drsiebenmal]

Περιμένοντας τον daeman να ντύσει μουσικά το νήμα, προτείνω τους τίτλους:

Brexit φωτιά στη στράτα μου
Brexit στη φτωχογειτονιά
διάφορα πέρα brexit, έξω brexit κλπ

 

[Palavra]

Το Bremorser το καταθέσαμε; Μόλις το ψάρεψα στο politico.

 

[daeman]

Περιμένοντας τον daeman να ντύσει μουσικά το νήμα, προτείνω τους τίτλους:

Brexit φωτιά στη στράτα μου
Brexit στη φτωχογειτονιά
διάφορα πέρα brexit, έξω brexit κλπ

Σε πολιτικά νήματα αποφεύγω να διακόπτω τη συζήτηση, αλλά μια που το ζήτησες, Δόκτορα:

This is England - The Clash

Old England - The Waterboys

Hard Times of Old England - Steeleye Span / Hard Times of Old England Retold - The Imagined Village featuring Billy Bragg

Tricky things, wishes; we just might not get what we hoped for.

 

[drsiebenmal]

άφεριμ, bre~(σκέτο)!

 

[Palavra]

Έχει κυκλοφορήσει η είδηση ότι στη συλλογή υπογραφών για τη διενέργεια δεύτερου δημοψηφίσματος περί Brexit οι υπογραφές είναι ψεύτικες, είδηση την οποία τα γνωστά ελληνικά σάιτ αναπαράγουν, δίνοντας διαφορετική εντύπωση για το μέγεθος του φαινομένου. Ωστόσο, διαβάζω αυτό: 77,000 fake signatures removed from second referendum petition
Μπράβο, οργάνωση! σκέφτομαι. Εντωμεταξύ, οι υπογραφές είναι πια πάνω από 3,5 εκατομμύρια.

 

[daeman]

...
Ε, μια που σας διέκοψα κατά παραγγελία:

Why the UK is in the EU (the verb tense depends on the tense next few days, weeks, months, whatever)

—The Foreign Office is terribly pleased; it's just like old times.
—Surely, we're all committed to the European ideal!
—Really, Minister... Ha ha ha.
—If not, why are we pressing for an increase in the membership?
—Well, for the same reason. It's just like the United Nations, in fact. The more members it has, the more arguments it can stir up, the more futile and impotent it becomes.
—Apalling cynicism.
—Yes. We call it "diplomacy", Minister.


Yes Minister, S01E05: The Writing on the Wall, 1980