...
Οπότε, βλέπει κάποιος Parchman, ξέρει Chania, γιατί να μην το διαβάσει Πάρχμαν; Λογικό φαίνεται.
Λογικό φαίνεται για τον Μήτσο, και βέβαια δεν θα τον κατσαδιάσω αν τον ακούσω. Άλλο όμως να το λέει ο Μήτσος στην παρέα του κι άλλο να το γράφει ο κάθε Μήτσος σε έργο αναφοράς (όπως υποτίθεται ότι είναι ή τουλάχιστον φιλοδοξεί η Βικιπαίδεια) όπου μπορεί να στραβώσει κι άλλους. Δεν είναι δα και δύσκολο τη σήμερον ν' ακούσει κανείς πώς προφέρεται το Parchman, και μάλιστα σ' ένα λήμμα όπου αναφέρεται και το γνωστό τραγούδι κι ενώ το γιουτιούμπ απέχει μόνο δυο κλικ. Στο κάτω-κάτω, πολύ πιο συχνά από τα Chania, ο Μήτσος βλέπει στην τηλεόραση και το Channel κι εκείνο μια χαρά ξέρει και το λέει Τσάνελ.
Whereof one cannot
speak write, thereof one must be silent. But know-alls never were in short supply.
Αυτό που είναι πολύ περίεργο στην ελληνική πραγματικότητα είναι o μεταγραμματισμός με λατινικούς χαρακτήρες του "Χ". ...
Ναι, αλλά είδαμε και την καζάντια της μεταγραφής του Χ με kh. Για παράδειγμα στο Khan, που πολλοί, μεταφραστές κιόλας, Καν το ανεβάζουν, Καν το κατεβάζουν. Και να πεις πως δεν είχαμε μπούσουλα για την προφορά τον Τζένγκις Χαν, που κι αυτός έγινε τραγούδι, πασίγνωστο...
Όχι πως οι Γερμανοί πάνε πίσω, γιατί κι αυτοί «Τζίνγκις Καν» τον προφέρουν συχνά. Χου χα, χου χα, αχαχούχα. Χάν' η μάνα τη μεταγραφή και το παιδί την μπάλα.
Κι αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην Ψωροκώσταινα. Αρκεί να σκεφτούμε τι κάζο έχουν κάνει παγκοσμίως οι Αμερικανοί στο Μεξικό, το παλιό καλό
Μέχικο. Δε φτάνει που του άλλαξαν τα φώτα, του σκότωσαν και την προφορά.
