Εδώ ίσως πρέπει να μαρτυρήσω το σκοτεινό μυστικό της νεότητάς μου (μουαχαχαχαχα).
Μεγάλωσα σε σπίτι που αυτό εδώ το χαλάκι το χρησιμοποιούσαμε κανονικά, μέχρι που εξαφανίστηκε σε κάποιο ξεκαθάρισμα αφού εγώ ήμουνα ήδη ΗΒ- προς μεγάλη ανακούφιση όσων βγάζουν σπυράκια με τις κιτσαρίες, αλλά το ιντερνέτιο με πληροφορεί ότι το συγκεκριμένο μπορείς να το αγοράσει σήμερα σε τρισάθλια κατάσταση έναντι ιδιαίτερα καλού ποσού, αν σκεφτούμε τί αγοράζουμε (150-200 λίραι βλέπω)
Τα κωμικά της υπόθεσης:
Θυμάμαι όταν ήμουνα σε προσχολική ηλικία να μου εξηγεί ο παππούς μου ότι οι τέσσερις ασώματες κεφαλές της εικόνας είναι οι... (εδώ μάλλον παράκουσα γιατί έλεγα για καιρό οι Μπίκλες ή μάλλον επειδή δεν είχα και δόντια, οι Μπίκλεθ), ήτοι ο Τζων, ο Πωλ, ο Τζωρτζ κλπ. Ναι, όντως, είχε γίνει οικογενειακό παιχνίδι, ποιος είναι αυτός, μικρή SBE;
Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι ο παππούς μου δεν ήταν κανένας μεσόκοπος της δεκαετίας του '60 που παλιμπαίδιζε με τους γιεγιέδες. Απλά ήταν τόσο μεγάλο το πολιτισμικό σοκ στις ΗΠΑ που το κατάλαβαν κι οι γονείς της τότε νεολαίας.
Παρεμπιπτόντως, πριν κάτι μήνες ήταν Λονδίνο η μητέρα μου και πετύχαμε στην τηλεόραση ένα αφιέρωμα-συναυλία στα 50 χρόνια από το σώου του Εντ Σάλιβαν, κι εκεί ανακάλυψα τα εξής άγνωστα για μένα:
α. η μητέρα μου ήξερε τους στίχους από όλα τα άσματα
β. ο αγαπημένος της Μπητλ (Μπικλ; ) ήταν ο Ρίνγκο κι αυτό διότι όπως εξήγησε ήταν ο πιο γλεντζές, ο πιο χορευταράς επί σκηνής κι ο πιο προσιτός στους θαυμαστές. Δεν πα να λένε οι υπόλοιποι για ταλέντο στη σύνθεση ή για βαριές φιλοσοφίες, ο λαός θέλει αυτόν που ψυχαγωγεί το κοινό.
γ. όταν ήμουνα μικρή έκανε ότι δεν την ενδιέφερε η μουσική γιατί στο Ελλάντα οι συνομήλικοί της το παίζανε σοβαροί γονείς και νόμιζε ότι έτσι έπρεπε να κάνει κι αυτή.
Βέβαια, σοβαροί- ξεσοβαροί γονείς, όλοι οι φίλοι μου έχουν αναμνήσεις με τους γονείς τους να παλιμπαιδίζουν* και να ξεβιδώνονται στο χορό αντί να αφήνουν τόπο στα εξάχρονα.
Αυτό που δεν έμαθα ήταν ποιός αγόρασε το πατάκι, αλλά αυτό μάλλον θα το βάλουμε στις θαυματουργές εμφανίσεις.
* όλα σχετικά είναι, τότε οι γονείς μου ήταν 35άρηδες.