Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

[nickel]

Εν τω μεταξύ, δεν καταλαβαίνω τι πάθαν' όλοι και τον γράφουν Πετράτο! Ίσως για να μην τον μπερδεύουμε με τον βουλευτή Πετράκο.

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231406611
https://www.google.com/search?q="Πετράτος"+Αμφίπολη&ie=utf-8&oe=utf-8


Β. Πετράκος:
http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=322&nt=18&lang=1
http://www.archetai.gr/site/content.php?sel=25

 

[Costas]

Reaktionen auf den IS-Kulturterror (Syrien und Irak im März 2015) (Rainer Schreg, archaeologik.blogspot.de)
Ο κατάλογος των καταστροφών ως το Μάρτη (μακρύς...)

 

[Costas]

Looting Antiquities, A Fundamental Part Of ISIS' Revenue Stream (npr)

 

[Earion]

Reaktionen auf den IS-Kulturterror (Syrien und Irak im März 2015) (Rainer Schreg, archaeologik.blogspot.de)
Ο κατάλογος των καταστροφών ως το Μάρτη (μακρύς...)

Ενημέρωση έως Απρίλιο 2015: http://archaeologik.blogspot.de/2015/05/kulturgut-in-syrien-und-irak-april-2015.html

https://translate.google.com/transl.../kulturgut-in-syrien-und-irak-april-2015.html

 

[Marinos]

Φυσικά δεν ξέρω αν το βάζω στο σωστό νήμα, αλλά... ξέρατε ότι υπάρχουν Κούροι της μινωικής περιόδου;

edit: ο τίτλος και το κείμενο διορθώθηκαν κάπως, αλλά ο χαρακτηρισμός Κούρος για το ειδώλιο παραμένει. Μήπως είναι δόκιμος και δεν το ξέρω; Πάνε και είκοσι χρόνια που τα διδάχτηκα...

 

[drsiebenmal]

Πάρε έναν Κούρο του Παλαικάστρου για ξεκίνημα... :)

Και εδώ (όπου υπάρχει και φωτό).

 

[Marinos]

Ωραία λοιπόν, δική μου η γκάφα. Καλά που δεν το φώναξα κιόλας!

 

[nickel]

Καταχρηστική είναι η χρήση του όρου «Κούρος» στην περιγραφή του in.gr — εκτός αν επεκτείνουμε τον ορισμό των Κούρων. Ειδώλια ή αγαλματίδια νεαρών ανδρών είναι. Του Παλαικάστρου το αγαλματίδιο ονομάστηκε «Κούρος», αλλά αυτό είναι μια απλή επιλογή ονόματος (θα μπορούσαν να το πούνε και Μανολιό) και όχι επικαιροποίηση του ορισμού για τους Κούρους — απ' όσο ξέρω.

 

[drsiebenmal]

Ορίστε! Τελικά είναι δική μου η γκάφα. :)

 

[Costas]

Αρχαιολογία και χορηγοί, διαρκής εστία αμηχανίας (Δημήτρης Ρηγόπουλος / Καθημερινή)
Ίδρυμα Νιάρχου, Σύλλογος Αρχαιολόγων και ΥΠΠΟ

 

[Zazula]

Ελληνικό εμπόριο με Κέλτες της κεντρικής Ευρώπης τον 6ο-5ο αι. π.Χ.: www.bbc.com/news/world-europe-31747159

 

[Earion]

Επιτέλους! Χρόνια την περίμενα αυτή τη στιγμή. :twit::twit::twit:

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σου θυμίσω, Ζάζουλα, ότι υπάρχει ένα φόρουμ ονόματι Λεξιλογία ... :devil:

 

[Zazula]

Χεχεχε... :laugh:

 

[Themis†]

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σου θυμίσω, Ζάζουλα, ότι υπάρχει ένα φόρουμ ονόματι Λεξιλογία ... :devil:

Δεν πιστεύω στα μάτια μου, ήρθαν τα ύστερα του κόσμου, η πραγματικότητα αντιγράφει προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων!

 

[Costas]

Το άρθρο δεν δίνει καμιά συγκεκριμένη πληροφορία, αλλά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Καθώς λοιπόν οι καιροί είναι πονηροί, ας το έχουμε υπόψη μας.

(Μαρία Θερμού / προταγκόν)
(...)

(...) το Μουσείο Ακρόπολης αποτελεί την απόδειξη αυτού, που κάποιοι αρχαιολόγοι μισούν. Ότι το Δημόσιο δεν είναι ο ιδανικός τόπος ανάπτυξης της δημιουργικότητας και της φαντασίας, της καλλιέργειας παραγωγικών ιδεών και της ανάπτυξης πρωτοβουλιών. Ενώ αντίθετα το Μουσείο Ακρόπολης ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (και όχι καθαρά δημόσια υπηρεσία, όπως τα άλλα μουσεία του υπουργείου Πολιτισμού) έχει κατορθώσει να ξεφύγει μπροστά, λόγω και αυτής της σχετικής αυτονομίας, που του επιτρέπει να αποφασίζει και να πράττει άμεσα, να διαχειρίζεται την κρίση ή την επιτυχία αλλά και τα όποια χρήματα διαθέτει (δίνοντας ωστόσο πάντα αναφορά στο υπουργείο). Κόντρα ρόλος όμως σε μία κυβέρνηση αριστερής κατεύθυνσης στην οποία το Δημόσιο συνιστά θεμελιώδη πυλώνα του συστήματος.

Διακαής ως εκ τούτου ο πόθος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων να μετατραπεί το Μουσείο Ακρόπολης σε υπηρεσία του υπουργείου -λάβρα εμφανίσθηκε η συριζαίικη πτέρυγα προεκλογικά- αλλά δεν έχει βρει ως σήμερα ανταπόκριση. Στην πραγματικότητα μάλιστα ο Ξυδάκης φάνηκε -στην αρχή τουλάχιστον- να υπερασπίζεται την «ιδιαιτερότητα» του Μουσείου μη αποκλείοντας επέκταση και σε άλλα!

Ηδη όμως περίεργες και εν κρυπτώ κινήσεις καταγράφονται ενώ πιέσεις ασκούνται για αλλαγές προσώπων. Άλλωστε, επιτέλους, πρέπει και οι ημέτεροι να καταλάβουν θέσεις…

Στην περίπτωση του Μουσείου Ακρόπολης το παιχνίδι, για την ακρίβεια κρυφτούλι, παίζεται με την προκήρυξη διαγωνισμού για τη θέση του διευθυντή. Θα γίνει; Δεν θα γίνει; Θα βγει η περιβόητη Κοινή Υπουργική Απόφαση για τον μισθό του διευθυντή; (εδώ οι πληροφορίες θέλουν οικονομικά τα αίτια της καθυστέρησης). Από την άλλη, ούτε λόγος φυσικά για τα 3 εκατομμύρια ευρώ, όλο το αποθεματικό του μουσείου δηλαδή, που πήγε μαζί με άλλα για το PSI αφήνοντας ανολοκλήρωτη την ανάδειξη της ανασκαφής στα θεμέλια του κτιρίου (τώρα περιμένουν το επόμενο ΕΣΠΑ, μήπως ενταχθεί εκεί).

(...)

 

[Costas]

Από τα τέλη Μαΐου το άρθρο, για την εγκατάλειψη του τύμβου Καστά (Μαρία Θερμού / προταγκόν)

(...) εδώ και τέσσερις μήνες δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο προστασίας, είτε συνέχισης των ερευνών ή τεκμηρίωσης στο ταφικό μνημείο του λόφου Καστά. Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τον χειμώνα από τις άσχημες καιρικές συνθήκες της περιοχής παραμένουν εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους. Συντήρηση και αναστήλωση, το απολύτως απαραίτητο δίδυμο εργασιών για κάθε μνημείο που έρχεται στο φως, δεν γίνεται. Μελέτες δεν υπάρχουν. Αλλά και κάποιες που έχουν ολοκληρωθεί δεν μπορεί να παραληφθούν, διότι οι μελετητές δεν πληρώνονται. Με περισσότερες λεπτομέρειες:

Η κατασκευή ενός σοβαρού αποστραγγιστικού συστήματος στον περίβολο του τύμβου, ο οποίος υπέστη ήδη σε ένα τμήμα του ζημιές από τις έντονες βροχοπτώσεις, είναι ένα από τα επείγοντα έργα. Με κόστος περί τις 30.000-40.000 ευρώ είχε προγραμματισθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση αλλά δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί. Παράλληλα όμως επείγουσα είναι και η συντήρηση των κονιαμάτων και των επιστυλίων στο εσωτερικό του μνημείου, πόσο μάλλον που εντοπίσθηκαν ρωγμές στην ορθομαρμάρωση του ταφικού θαλάμου. Εδώ δεν έχει γίνει καν η ανάθεση των μελετών, αφού οι συντηρητές δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να φθάσουν στην Αμφίπολη, ελλείψει εξόδων κινήσεως…

Στο μεταξύ, ούτε στατική μελέτη υπάρχει αφού απλήρωτος παραμένει ο πολιτικός μηχανικός Δημήτρης Εγγλέζος, που εκπόνησε την γεωστατική μελέτη, καθώς και την μελέτη επικαιροποίησης των εσωτερικών αντιστηρίξεων του μνημείου. Ημιτελής παραμένει εξάλλου η αξονική τομογραφία του λόφου, δεδομένου ότι ο καθηγητής Γεωφυσικής στο ΑΠΘ Γρηγόρης Τσόκας εξέτασε αρχικώς μόνον τον άμεσα περιβάλλοντα χώρο του τάφου. Όπως είναι γνωστό, άλλωστε, ο ίδιος επισήμανε τρία ή τέσσερα σημεία, που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Και φυσικά απαραίτητη είναι μία εδαφοτεχνική μελέτη για ολόκληρο το λόφο ώστε να διερευνηθεί η συμπεριφορά των εδαφών του κάτω από διάφορες συνθήκες. Όσο για την εγκατάσταση συστήματος καταγραφής των σεισμικών δονήσεων, που προανήγγειλε το υπουργείο Πολιτισμού, ακόμη αναμένεται… Σιωπή, τέλος, και από το μέτωπο της μελέτης του οστεολογικού υλικού, η οποία υποτίθεται ότι θα συνεχισθεί έως το 2017. Είναι άγνωστο μάλιστα αν έχουν κατατεθεί τα απαραίτητα κονδύλια στο ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Θράκης, που την έχουν αναλάβει. (...)

 

[Marinos]

Το άρθρο δεν δίνει καμιά συγκεκριμένη πληροφορία, αλλά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Καθώς λοιπόν οι καιροί είναι πονηροί, ας το έχουμε υπόψη μας.

(Μαρία Θερμού / προταγκόν)
(...)

(...) το Μουσείο Ακρόπολης αποτελεί την απόδειξη αυτού, που κάποιοι αρχαιολόγοι μισούν. Ότι το Δημόσιο δεν είναι ο ιδανικός τόπος ανάπτυξης της δημιουργικότητας και της φαντασίας, της καλλιέργειας παραγωγικών ιδεών και της ανάπτυξης πρωτοβουλιών. Ενώ αντίθετα το Μουσείο Ακρόπολης ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (και όχι καθαρά δημόσια υπηρεσία, όπως τα άλλα μουσεία του υπουργείου Πολιτισμού) έχει κατορθώσει να ξεφύγει μπροστά, λόγω και αυτής της σχετικής αυτονομίας, που του επιτρέπει να αποφασίζει και να πράττει άμεσα, να διαχειρίζεται την κρίση ή την επιτυχία αλλά και τα όποια χρήματα διαθέτει (δίνοντας ωστόσο πάντα αναφορά στο υπουργείο). Κόντρα ρόλος όμως σε μία κυβέρνηση αριστερής κατεύθυνσης στην οποία το Δημόσιο συνιστά θεμελιώδη πυλώνα του συστήματος.

Διακαής ως εκ τούτου ο πόθος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων να μετατραπεί το Μουσείο Ακρόπολης σε υπηρεσία του υπουργείου -λάβρα εμφανίσθηκε η συριζαίικη πτέρυγα προεκλογικά- αλλά δεν έχει βρει ως σήμερα ανταπόκριση. Στην πραγματικότητα μάλιστα ο Ξυδάκης φάνηκε -στην αρχή τουλάχιστον- να υπερασπίζεται την «ιδιαιτερότητα» του Μουσείου μη αποκλείοντας επέκταση και σε άλλα!

Ηδη όμως περίεργες και εν κρυπτώ κινήσεις καταγράφονται ενώ πιέσεις ασκούνται για αλλαγές προσώπων. Άλλωστε, επιτέλους, πρέπει και οι ημέτεροι να καταλάβουν θέσεις…

Στην περίπτωση του Μουσείου Ακρόπολης το παιχνίδι, για την ακρίβεια κρυφτούλι, παίζεται με την προκήρυξη διαγωνισμού για τη θέση του διευθυντή. Θα γίνει; Δεν θα γίνει; Θα βγει η περιβόητη Κοινή Υπουργική Απόφαση για τον μισθό του διευθυντή; (εδώ οι πληροφορίες θέλουν οικονομικά τα αίτια της καθυστέρησης). Από την άλλη, ούτε λόγος φυσικά για τα 3 εκατομμύρια ευρώ, όλο το αποθεματικό του μουσείου δηλαδή, που πήγε μαζί με άλλα για το PSI αφήνοντας ανολοκλήρωτη την ανάδειξη της ανασκαφής στα θεμέλια του κτιρίου (τώρα περιμένουν το επόμενο ΕΣΠΑ, μήπως ενταχθεί εκεί).

(...)

Έχει ιδέα η συντάκτρια ότι τέτοια προβλήματα έχουν όλα τα ΝΠΔΔ, για να μην πούμε για τα ΝΠΙΔ; Ότι τα αποθεματικά μιας σειράς τέτοιων οργανισμών εξαντλούνται με γοργό ρυθμό και μάλιστα πολύ πριν την ΠΝΠ, για την ακρίβεια εδώ και χρόνια, όταν οι κρατικές επιχορηγήσεις άρχισαν να δίνονται όλο και πιο κουτσουρεμένες και με καθυστέρηση; Υπάρχει κάποιος λόγος που θεωρείται πιο επιτυχημένο το Μουσείο Ακρόπολης από το Εθνικό Αρχαιολογικό, για παράδειγμα;

Όσο για την κατακλείδα, ότι πολιτικοί ήταν οι λόγοι των αντιδράσεων στον φαραωνικό όγκο του μουσείου, ας μη τη σχολιάσω καλύτερα, διότι εξίσου πολιτική μου φαίνεται.

 

[Costas]

Η διάσταση απόψεων για το αρχιτεκτόνημα που λέγεται Μουσείο Ακρόπολης είναι γνωστή, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Επειδή όμως έχω προσωπική πείρα ως συστηματικός χρήστης του κτιρίου, θέλω να πω τρία πράγματα:

1) Κορυφαίος Έλληνας αρχιτέκτονας αφοσιωμένος στα αρχαία μνημεία υποστήριζε προφορικά ότι η ξενάγηση στον όροφο του Παρθενώνα θα είναι αδύνατη, λόγω στενότητας των διαδρόμων. Ουδέν αναληθέστερον.

2) Όλοι οι επισκέπτες που έχουν εκφραστεί σε μένα ως τώρα, μα όλοι -έκλεισαν έξι χρόνια πια-, έχουν δηλώσει το θαυμασμό τους και τη μεγάλη ικανοποίησή τους από το μουσείο ως κτίριο, ως εμπειρία επίσκεψης.

3) Είναι μαζί με το Μουσείο Μπενάκη το μόνο δημόσιο μουσείο στην παλιά Ελλάδα που έχει πωλητήρια (δύο) που δεν σε κάνουν να ντρέπεσαι. ΕΑΜ; ανεπαρκές. Ολυμπία, Δελφοί, Μυστράς, Μυκήνες, Επίδαυρος; από ανύπαρκτα έως γελοία έως θλιβερά φτωχά. Με αποτέλεσμα, εκτός από το εισιτήριο να μην μπορούν να εισπράξουν από τον επισκέπτη τίποτε άλλο από τα τσίσα του.

 

[Marinos]

Ναι φυσικά, γούστα είναι αυτά -- εγώ που είμαι συντηρητικός τύπος βρίσκω ότι τα εκθέματα χάνονται στο νέο μουσείο. Η βασική μου αντίρρηση (πέρα από τα συνήθη πια φληναφήματα περί θαυματουργού ΝΠΔΔ εναντίον σκουριασμένου Δημοσίου) ήταν, ξαναλέω, στην κατακλείδα του άρθρου: όταν μηνύσεις και προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας έπεφταν σαν το χαλάζι από «απλούς» πολίτες αλλά και από «επίσημους» φορείς και πολιτικά κόμματα. Ουδείς δικαιώθηκε. Και τότε άλλωστε πολιτικοί ήταν οι λόγοι.

 

[Costas]

Ναι φυσικά, γούστα είναι αυτά -- εγώ που είμαι συντηρητικός τύπος βρίσκω ότι τα εκθέματα χάνονται στο νέο μουσείο.

Όχι μόνο δεν χάνονται αλλά αναδεικνύονται υποδειγματικά. Ο φωτισμός είναι υπέροχος (εξαιρώ τη ράμπα του ισογείου, το αδύνατο σημείο της όλης υπόθεσης), φυσικός, τα ολόγλυφα γλυπτά είναι περίοπτα, μπορείς να τα δεις από γύρω-γύρω, να φτάσεις σε απόσταση αναπνοής από αυτά, να τα περιεργαστείς λες και είναι η ερωμένη σου (φτάνει να μην τ' αγγίξεις).

(πέρα από τα συνήθη πια φληναφήματα περί θαυματουργού ΝΠΔΔ εναντίον σκουριασμένου Δημοσίου)

Πώς εξηγείται η χαώδης διαφορά των πωλητηρίων; Είναι εκ Θεού; Είναι τυχαία; Το πωλητήριο δεν είναι δευτερεύον θέμα, είναι μείζον για τις εισπράξεις. Στα πωλητήρια του ΤΑΠΑ κυριαρχεί το άρρητο μήνυμα ότι "δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα τ' αγοράσει αυτά. Εμείς αυτό έχουμε, αυτό πουλάμε".