pastiche = απομίμηση (έργου, καλλιτέχνη, περιόδου) | συρραφή μοτίβων (που απομιμούνται πρωτότυπα έργα), παστίς
Tsialas
¥
Παρατηρώ ωστόσο ότι το παστίτσιο, στις λιγοστές εμφανίσεις του, περιορίζεται στη μουσική (http://el.wikipedia.org/wiki/Παστίτσιο_(μουσική) και υπάρχει μια διαφορά στους αγγλικούς όρους.
In music, a pasticcio or pastiche is an opera or other musical work composed of works by different composers who may or may not have been working together, or an adaptation or localization of an existing work that is loose, unauthorized, or inauthentic.
Αλλά...
A pastiche is a work of art, literature, film, music or architecture that closely imitates the work of a previous artist, usually distinguished from parody in the sense that it celebrates rather than mocks the work it imitates.
Ενδεχομένως αυτή η λεπτή διαφορά να παίζει και στα Ελληνικά, αν κρίνουμε από τη χρήση του παστίς.
In music, a pasticcio or pastiche is an opera or other musical work composed of works by different composers who may or may not have been working together, or an adaptation or localization of an existing work that is loose, unauthorized, or inauthentic.
Αλλά...
A pastiche is a work of art, literature, film, music or architecture that closely imitates the work of a previous artist, usually distinguished from parody in the sense that it celebrates rather than mocks the work it imitates.
Ενδεχομένως αυτή η λεπτή διαφορά να παίζει και στα Ελληνικά, αν κρίνουμε από τη χρήση του παστίς.
Η διαφορά στις ελληνικές χρήσεις (γιατί τα λεξικά, είπαμε, τα ρίχνουν όλα στον ιταλικό όρο) οφείλεται στο ότι οι Εγγλέζοι χρησιμοποιούν τον ιταλικό όρο μόνο για τη μουσική και τον γαλλικό για όλα. Και οι χρήσεις ακολουθούν τα αγγλικά κείμενα, όχι τα ελληνικά λεξικά.
Το μωσαϊκό του παστίτσου...
Το μωσαϊκό του παστίτσου...
Ορίστε, φρεσκότατο, ζεματάει (λέμε τώρα) και καλή σας όρεξη. Προσοχή στις απομιμήσεις. :inno:
Το παράδειγμα που μου έρχεται πρόχειρα στο νου τώρα που μιλούμε για παστίς είναι μια πολύ πρόσφατη και, απ’ ό,τι ειπώθηκε, πετυχημένη παράσταση μπαρόκ όπερας που δόθηκε στη Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης το χειμώνα του 2011-2012 με τον τίτλο Το μαγεμένο νησί (The enchanted island). Ο συνθέτης αυτού του συμπιλήματος, Τζέρεμυ Σαμς, είχε τη θαυμάσια ιδέα να μαζέψει σαράντα τέσσερις άριες από διαφορετικούς συνθέτες του 17ου αιώνα, κυρίως Χαίντελ, Βιβάλντι και Ραμώ, να βάλει σ’ αυτές αγγλικούς στίχους και να τις συρράψει σε μια εξωφρενική πλοκή κατακλέβοντας τον Σαίξπηρ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, σύμφωνα με το «σενάριο», τα δύο ερωτευμένα ζευγάρια από το Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (Δημήτριος και Ελένη, Λύσανδρος και Ερμία) φεύγουν για ταξίδι του μέλιτος, ναυαγούν στο νησί του Πρόσπερου της Τρικυμίας και το τι συμβαίνει δεν περιγράφεται. Με επιπρόσθετους επινοημένους χαρακτήρες (ως και από μηχανής θεό, τον Ποσειδώνα, για να τον παίξει ο Πλάθιντο Ντομίνγκο) και περιπλοκές στην εξέλιξη, αλλά με πολύ γούστο και προσοχή στην αυθεντικότητα, η ευρηματική αυτή φαντασίωση συνεπήρε το κοινό. (Ήταν από τις παραστάσεις που δείχνει το Μέγαρο Μουσικής σε απευθείας σύνδεση με τη Νέα Υόρκη). Δείτε εδώ το αναλυτικό πρόγραμμα για τη μουσική (The Music of The Enchanted Island).
Οι ερμηνείες όλων ήταν εξαιρετικές· στη διεύθυνση της μουσικής, ο Γουίλλιαμ Κρίστι. Για να πάρετε μιαν ιδέα από την οπτική πανδαισία, κάνετε κλικ στις εικόνες, κι αν θέλετε να απολαύσετε την ηχητική πλευρά, ακούστε ένα δείγμα (χωρίς κίνηση): είναι μια άρια του Βιβάλντι («Agitata da due venti»), που την ερμηνεύει η υπέροχη (και ωραιότατη) Ντανιέλ Ντε Νίζε, που έπαιζε με τσαχπινιά το πνεύμα Άριελ.
Οι ερμηνείες όλων ήταν εξαιρετικές· στη διεύθυνση της μουσικής, ο Γουίλλιαμ Κρίστι. Για να πάρετε μιαν ιδέα από την οπτική πανδαισία, κάνετε κλικ στις εικόνες, κι αν θέλετε να απολαύσετε την ηχητική πλευρά, ακούστε ένα δείγμα (χωρίς κίνηση): είναι μια άρια του Βιβάλντι («Agitata da due venti»), που την ερμηνεύει η υπέροχη (και ωραιότατη) Ντανιέλ Ντε Νίζε, που έπαιζε με τσαχπινιά το πνεύμα Άριελ.
bernardina
Moderator
Ευχαριστούμε, Εαρίωνα.;)
Παστίτσιο και παστίς στη Βικιπαίδεια: παστίτσιο (μουσική). Να προσθέσω για τον όρο του τίτλου ότι το μουσικό παστίτσιο δεν είναι απλή απομίμηση, αλλά έχει θετικό πρόσημο. Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι σύμφωνα με την αγγλική βικιπαίδεια, έχουμε δύο όρους, το pastiche και το pasticcio, από τους οποίους ο δεύτερος χρησιμοποιείται για την όπερα.