pastiche = απομίμηση (έργου, καλλιτέχνη, περιόδου) | συρραφή μοτίβων (που απομιμούνται πρωτότυπα έργα), παστίς
Δεν το βρίσκω στα γλωσσάρια θεάτρου που έχω, αλλά μήπως πρόκειται για "συρραφή διαφορετικών σκηνών"; Έχεις κάποιο βοηθητικό στοιχείο;
Tsialas
¥
When we think of the Gods of Homer, and especially of their relations with
each other and the glamorous yet strangely uncomfortable world that they
inhabit, it is mainly episodes from the Iliad that come to mind and form our
picture. The one major exception, the story sung by the minstrel Demodocus
of the adultery of Ares and Aphrodite and the vengeance of Hephaestus
(viii.266–366), has been convincingly interpreted as a sophisticated pastiche
of Iliadic motifs.
Συρραφή είναι, απλώς να βρω αν υπάρχει ειδικός τεχνικός όρος.
each other and the glamorous yet strangely uncomfortable world that they
inhabit, it is mainly episodes from the Iliad that come to mind and form our
picture. The one major exception, the story sung by the minstrel Demodocus
of the adultery of Ares and Aphrodite and the vengeance of Hephaestus
(viii.266–366), has been convincingly interpreted as a sophisticated pastiche
of Iliadic motifs.
Συρραφή είναι, απλώς να βρω αν υπάρχει ειδικός τεχνικός όρος.
...
OED:
‖ pastiche, n. (pæˈstiːʃ) [F. ad. It. pasticcio: see prec.] = prec. Now in more general use than pasticcio.
‖ pasticcio (paˈstittʃo)
[It. pasticcio ‘any manner of pastie or pye’ (Florio), in med.L. pastīcium, deriv. of Com. Romanic pasta paste.]
A medley of various ingredients; a hotchpotch, farrago, jumble;
spec.
a. In the orig. It. sense, a pie containing numerous ingredients, of which macaroni and some form of meat are the chief constituents.
b. An opera, cantata, or other composition, made up of various pieces from different authors or sources, a pot-pourri.
c. A picture or design made up of fragments pieced together or copied with modification from an original, or in professed imitation of the style of another artist; also, the style of such a picture, etc.
Το παστίς. Λίνκια του γκουγκλ δεν βάζω λόγω τεχνικού κωλύματος, αλλά έχει κάμποσα στο θέατρο και γενικά στην τέχνη, π.χ.:
Αντί, λοιπόν, ένας νουνεχής βιβλιοπαρουσιαστής να αναφέρεται σε λογοκλοπή, παρουσιάζει τις όποιες ομοιότητες με άλλα έργα εντοπίζει, καταφεύγοντας στη χρήση όρων, που να συνάδουν προς τη δημιουργική διαδικασία. Βέβαια, στο θέμα της ορολογίας παίζει ρόλο και η ηλικία του βιβλιοπαρουσιαστή. Ένας μεγαλύτερος ιχνηλατεί επιδράσεις και υπαινίσσεται “συνομιλίες” με πρόγονους ή και αλλοεθνείς σύγχρονους. Ενώ, ένας νεότερος υιοθετεί τον φροϋδικής εμπνεύσεως όρο διακειμενικότητα, που σαν ομπρέλα καλύπτει συνειδητές και ασύνειδες συνομιλίες τόσο των συγγραφέων όσο και των κειμένων. Με αυτήν την κάπως ασαφή γλώσσα, παρουσιάζεται ένα μυθιστόρημα, που δανείζεται αυτούσια χωρία αλλότριων πηγών, ή και αποτελείται εξ ολοκλήρου από αυτά. Η δεύτερη περίπτωση περιγράφεται συνήθως με πλειάδα εξεζητημένων όρων, από τον βυζαντινής καταγωγής όρο κέντρωνας μέχρι τους γαλλικούς παστίς και κολάζ.
OED:
‖ pastiche, n. (pæˈstiːʃ) [F. ad. It. pasticcio: see prec.] = prec. Now in more general use than pasticcio.
‖ pasticcio (paˈstittʃo)
[It. pasticcio ‘any manner of pastie or pye’ (Florio), in med.L. pastīcium, deriv. of Com. Romanic pasta paste.]
A medley of various ingredients; a hotchpotch, farrago, jumble;
spec.
a. In the orig. It. sense, a pie containing numerous ingredients, of which macaroni and some form of meat are the chief constituents.
b. An opera, cantata, or other composition, made up of various pieces from different authors or sources, a pot-pourri.
c. A picture or design made up of fragments pieced together or copied with modification from an original, or in professed imitation of the style of another artist; also, the style of such a picture, etc.
Το παστίς. Λίνκια του γκουγκλ δεν βάζω λόγω τεχνικού κωλύματος, αλλά έχει κάμποσα στο θέατρο και γενικά στην τέχνη, π.χ.:
Αντί, λοιπόν, ένας νουνεχής βιβλιοπαρουσιαστής να αναφέρεται σε λογοκλοπή, παρουσιάζει τις όποιες ομοιότητες με άλλα έργα εντοπίζει, καταφεύγοντας στη χρήση όρων, που να συνάδουν προς τη δημιουργική διαδικασία. Βέβαια, στο θέμα της ορολογίας παίζει ρόλο και η ηλικία του βιβλιοπαρουσιαστή. Ένας μεγαλύτερος ιχνηλατεί επιδράσεις και υπαινίσσεται “συνομιλίες” με πρόγονους ή και αλλοεθνείς σύγχρονους. Ενώ, ένας νεότερος υιοθετεί τον φροϋδικής εμπνεύσεως όρο διακειμενικότητα, που σαν ομπρέλα καλύπτει συνειδητές και ασύνειδες συνομιλίες τόσο των συγγραφέων όσο και των κειμένων. Με αυτήν την κάπως ασαφή γλώσσα, παρουσιάζεται ένα μυθιστόρημα, που δανείζεται αυτούσια χωρία αλλότριων πηγών, ή και αποτελείται εξ ολοκλήρου από αυτά. Η δεύτερη περίπτωση περιγράφεται συνήθως με πλειάδα εξεζητημένων όρων, από τον βυζαντινής καταγωγής όρο κέντρωνας μέχρι τους γαλλικούς παστίς και κολάζ.
Το αστείο είναι ότι ο όρος που λημματογραφεί ο Πάπυρος (για το (β) του daeman) δεν είναι το γαλλικό παστίς, αλλά ο αρχικός ιταλικός, το παστίτσιο. Σε αποδόσεις θα πρέπει να δώσουμε ίσως την έμφαση στην απομίμηση. Όχι στην παρωδία. Και η συρραφή δεν χρειάζεται αφού έχουμε τον πληθυντικό, αλλά μπορείς να πεις ότι είναι μια «συρραφή θεμάτων κατ' απομίμηση της Ιλιάδας». Αλλού, βέβαια, μας κάνει και το ποτ-πουρί, που πηγαίνει προς το συνονθύλευμα.
Μα πώς μου ξέφυγε; Το παστίτσιο υπάρχει και στο ΛΝΕΓ:
παστίτσιο (το) [SUP]2[/SUP] το λογοτεχνικό, μουσικό και γενικότ. καλλιτεχνικό έργο, το οποίο συντίθεται κατά μίμηση πρωτότυπου έργου, τού οποίου αναπαράγει μοτίβα ή τεχνικά στοιχεία. [ΕΤΥΜ < γαλλ. pastiche < ιταλ. pasticcio (βλ. λ. παστίτσιο)].
Να και οι απαραίτητες λέξεις: μοτίβα... κατά μίμηση...
παστίτσιο (το) [SUP]2[/SUP] το λογοτεχνικό, μουσικό και γενικότ. καλλιτεχνικό έργο, το οποίο συντίθεται κατά μίμηση πρωτότυπου έργου, τού οποίου αναπαράγει μοτίβα ή τεχνικά στοιχεία. [ΕΤΥΜ < γαλλ. pastiche < ιταλ. pasticcio (βλ. λ. παστίτσιο)].
Να και οι απαραίτητες λέξεις: μοτίβα... κατά μίμηση...
Tsialas
¥
Το παστίς δεν είχε τύχει να το πετύχω μέχρι τώρα, ενώ το παστίτσιο το έχω διαβάσει δυο-τρεις φορές για όπερες. Το φουρνιστό είναι φυσικά εκτός συναγωνισμού. Αν καταλήγουμε εδώ ως προς την ορολογία, το επόμενο ερώτημα είναι τι υπερισχύει στη χρήση και τι θα μπορούσε να μπει σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε αναγνώστες του Ομήρου και όχι κατ' ανάγκην θεατρόφιλους.
Προσωπικά το παστίτσιο θα το έβαζα μόνο πάνω στο πιάτο μου. Προχτές μόλις περιποιήθηκα ένα αριστουργηματικό. Το παστίς, έτσι κι έτσι. Ίσως φταίει που έχω συνηθίσει το εγγλέζικο. Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι έχεις εδώ κάποιον τρανταχτό όρο που θα θέλεις να αναφερθείς σε ολόκληρη την ιστορία του είδους. Οι συνδυασμοί των λέξεων συρραφή και απομίμηση (ή της μιας από τις δύο) νομίζω ότι φτάνουν και περισσεύουν.
motif=μοτίβο (στο θέατρο συγκεκριμένα)... αλλά και αλλού.
Μου είναι τόσο ξένο το παστίτσιο με τη σημασία που δίνει το ΛΚΝ που δεν μπορώ ούτε να χαμογελάσω (ούτε, πολύ περισσότερο, θα μου περνούσε από το μυαλό να ψάξω σε τέτοιο λήμμα). Και θα εκπλαγώ στο μέγιστο αν βρεθεί έστω και μία (1) τέτοια περίπτωση χρήσης στη βιβλιογραφία. Μπροστά σ' αυτό το φάντασμα είμαι διατεθειμένος ακόμα και το παστίς να δεχτώ.
Καλημέρα. Ο δείκτης μπλαμπλά είναι καταφανώς σε βάρος του ελληνικού επαναλαμβανόμενο θέμα.
Rogerios
¥
Και αν το μοτίβο αποδίδεται "επαναλαμβανόμενο θέμα", τότε τι κάνουμε με το leitmotiv/ leitmotif; ;)
Αυστηρά αυστηρά, το leitmotiv είναι κυρίαρχο θέμα. Αλλά για το τουρλού-τουρλού:
motif
noun
1a decorative image or design, especially a repeated one forming a pattern: the colourful hand-painted motifs which adorn narrowboats
-- a decorative device applied to a garment or textile: floral or other motifs are then appliquéd to net veils
2 a dominant or recurring idea in an artistic work: superstition is a recurring motif in the book
Music a leitmotif or figure (see figure (sense 5 of the noun)): in this opera, Verdi used identifying motifs
3 Biochemistry a distinctive sequence on a protein or DNA, having a three-dimensional structure that allows binding interactions to occur.
http://oxforddictionaries.com/definition/english/leitmotif?q=leitmotiv
motif
noun
1a decorative image or design, especially a repeated one forming a pattern: the colourful hand-painted motifs which adorn narrowboats
-- a decorative device applied to a garment or textile: floral or other motifs are then appliquéd to net veils
2 a dominant or recurring idea in an artistic work: superstition is a recurring motif in the book
Music a leitmotif or figure (see figure (sense 5 of the noun)): in this opera, Verdi used identifying motifs
3 Biochemistry a distinctive sequence on a protein or DNA, having a three-dimensional structure that allows binding interactions to occur.
http://oxforddictionaries.com/definition/english/leitmotif?q=leitmotiv
bernardina
Moderator
Εδώ έρχεται και δικαιώνεται ο pidyo. Τι λάιτ μοτίφ και λαϊτμοτίφ τσαμπουνάς, θα σου πει, πιο ευγενικά από μένα. Η λύση είναι μία: λάιτμοτίφ. :)
Excuse me, Miss, that's a hotchpotch; I specifically ordered a gumbo, αχταρμά τουρλού μπαμιέ.Εδώ ν' αφήσω έναπαστίτσιοσυμπίλημα ή δεν το παραγγείλατε εσείς;
A near miss.
Tsialas
¥
Ευχαριστώ όλους για τις απόψεις σας και την έρευνά σας. Επειδή έχει τύχει να συναντήσω το "παστίτσιο" μερικές φορές ως όρο για την όπερα, δεν τον απορρίπτω εντελώς, ωστόσο θα αφήσω την επιμελήτρια να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Επίσης, επειδή θεωρώ ότι το "theme" ή "subject" μπορεί να έχει ευρύτερη σημασία από το "motif", όπως και το θέμα από το μοτίβο (πχ. το "θέμα" ενός καλλιτεχνικού έργου δεν ταυτίζεται με το "μοτίβο" ενός έργου), προτιμώ τη διάκριση αυτών των όρων.
Θα μπορούσαμε βέβαια να κάνουμε μια διάκριση και να βάλουμε τη διορθωμένη μεταγραφή της ιταλικής λέξης, χωρίς το άχρηστο -ι-: παστίτσο.
Και να αμέσως αμέσως ένα εύρημα, αρκεί να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής:
Υπάρχουν έργα τα οποία σχεδόν εξ ολοκλήρου αποτελούνται από τμήματα έργων άλλων συνθετών (π.χ. Μωσαϊκό του Παστίτσο).
http://el.wikipedia.org/wiki/Κολάζ
Και να αμέσως αμέσως ένα εύρημα, αρκεί να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής:
Υπάρχουν έργα τα οποία σχεδόν εξ ολοκλήρου αποτελούνται από τμήματα έργων άλλων συνθετών (π.χ. Μωσαϊκό του Παστίτσο).
http://el.wikipedia.org/wiki/Κολάζ