Εγώ με το arguably έχω συνήθως την αίσθηση ότι αυτός που το γράφει ή το λέει διαχωρίζει λίγο τη θέση του, αποστασιοποιείται κάπως από την άποψη που εισάγει με το arguably ή έστω νίπτει τας χείρας του και αποφεύγει να πάρει ο ίδιος θέση. Μπορεί να είμαι υπερβολικός, αλλά εμένα μου δημιουργείται η εντύπωση πως το αφήνει σχετικά φλου, ώστε αυτός που το διαβάζει ή το ακούει να μην αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο που θα αντιδρούσε αν ήταν διατυπωμένο ως ξεκάθαρη τοποθέτηση του συγγραφέα ή ομιλητή η οποία τον έβρισκε αντίθετο. Διότι, όταν κάποιος θέλει να πει το «ίσως» ή το «μάλλον» με το όνομά του, τότε λέει perhaps, possibly, maybe, rather, probably, likely, έχει τα κότσια βρε αδερφέ να εισαγάγει τη θέση του μ' ένα I daresay που λέει ο λόγος — και δεν έχει ανάγκη να καταφεύγει σε θολούρες όπως το arguably. Από περιέργεια άνοιξα και τον Roget και παρατήρησα ότι το arguable είναι παρέα με λέξεις όπως τα doubtful, speculative, debatable και controversial — έξω από την κατηγορία Possibility. Με το αποπάνω σεντόνι επιχείρησα λοιπόν να εξηγήσω το γιατί προτιμώ τις περιφραστικές, απρόσωπες και ουδετεροποιημένες αποδόσεις.