Και έΣΠΑ (τα κοινοτικά προγράμματα).
Το οξύτονο ο κόσμος το λέει Τσεμεδέ (με προσθήκη ευφωνικού /e/).
Τι πρόβλημα έχει το Τσ-μεδέ (όπως το αρνητικό μόριο τς);Το οξύτονο ο κόσμος το λέει Τσεμεδέ (με προσθήκη ευφωνικού /e/).
Σωστά, το ακούω κι έτσι.και παροξύτονο υπάρχει και σε Τσιμέδε
O Nikosl και ο Δόκτορας πρόσθεσαν πολλά μη οξύτονα, μπράβο!
Από την άλλη, βλέπουμε πως δεν υπάρχει κάποια "λογική" -διότι έλπα αλλά ελτά.
Για προπαραλήγουσα, οι έρευνες συνεχίζονται, αν και δεν είναι βέβαιο αν ο ένφια προφέρεται τρισύλλαβος ή δισύλλαβος: ένφɾα.
Been here, done that, here's the quote to prove it :... Κατά τ' άλλα, νομίζω πως πρέπει οπωσδήποτε να παρατεθεί και η μελωδική συνεισφορά του Τζίμη Πανούση στη μελέτη των αρκτικόλεξων γενικότερα: ...
Την παρέθεσα στο άλλο νήμα που ασχολείται με τη μελέτη των αρκτικόλεξων: Επίθετα (και ουσιαστικά) με αρκτικόλεξο ως πρώτο συνθετικό.... Α, ναι, τη ΣΕΛΕΤΕ εγώ την ήξερα σελέτε, όπως τη λέει ο Πανούσης ...
Εδώ το ενδιαφέρον είναι ότι Υπεθά αλλά Υέθα, Υφέθα κλπ.Επυέθα (ΕΠΥΕΘΑ = Επιτελείο Υπουργού Εθνικής Άμυνας)
Τα ίκα, τέβε τα βάλαμε; Άλλα ασφαλιστικά ταμεία;Έχετε δίκιο, είναι Τσμέδε.
Εγώ προφέρω Οαέε πάντως.
Τα ίκα, τέβε τα βάλαμε; Άλλα ασφαλιστικά ταμεία;
Δεν είναι το μεγαλύτερό μας βάσανο μ' αυτόν τον φόρο, βέβαια, αλλά αναρωτιέμαι πώς προφέρεται. Δεν ξέρω αν οι γραμματικές προβλέπουν κανόνα για την προφορά των αρκτικόλεξων, όσων προφέρονται, αλλά σχεδόν όλα τονίζονται στη λήγουσα (πασόκ, σελετέ, αεΐ, εϋδάπ, δεή, οτέ, ογά, πασεγές, εοπυύ, κεβόπ, σεάπ). Όχι όμως όλα. Κάποια είναι παροξύτονα/προπαροξύτονα επειδή συμπίπτουν με υπάρχουσες λέξεις (σύριζα, νάτο, πάμε) κάποια χωρίς να συμπίπτουν (άεκ, κυσέα, υέα, δέα, νομίζω και η έγε).[...]
Είχα την εντύπωση ότι πιάναμε μόνο όσα δεν ξέρει και η Κάπα-Μι (η κουτσή Μαριώ).