Υπερβολικό, μάλλον. Θα μου φαινόταν ίσως πιο φυσική μια σύνταξη που να αρχίζει με "παρόλο που" ή κάτι αντίστοιχο ή αντικατάσταση του that said με ωστόσο, παρ' όλα αυτά ή απλώς αλλά.
Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)
Υπερβολικό, μάλλον. Θα μου φαινόταν ίσως πιο φυσική μια σύνταξη που να αρχίζει με "παρόλο που" ή κάτι αντίστοιχο ή αντικατάσταση του that said με ωστόσο, παρ' όλα αυτά ή απλώς αλλά.
Με την ευκαιρία του σημερινού αεροπορικού ατυχήματος, να θυμίσουμε σε ορισμένους δημοσιογράφους ότι το κάθισμα (με το οποίο εγκαταλείπει το αεροσκάφος ο χειριστής) λέμε ότι εκτινάσσεται, όχι ότι εκτοξεύεται· η καθιερωμένη σύναψη είναι «εκτινασσόμενο κάθισμα» (υπάρχει και στα γενικά λεξικά), οπότε αυτό το ρήμα χρησιμοποιούμε. Οπότε: για τον χειριστή έχουμε εγκατάλειψη, για το κάθισμα εκτίναξη.
Είναι που ο Ολάντ τώρα τα μαθαίνει τα ελληνικά (εγκατέστησαν προγράμματα της Microsoft στο γραφείο του κι ως γνωστόν αυτά καταλαβαίνουν μόνο ελληνικά). :)
bernardina
Moderator
Από φεϊσμπουκική συνομιλία μεταξύ φίλων του σιναφιού (δημοσιογράφοι, μεταφραστές, διορθωτές και λοιπά αναξιοπαθούντα άτομα) και με την άδεια του... αμαρτήσαντος 
Κυριάκος Αθανασιάδης Το 'χω ξαναπεί, αλλά άλλη μία:
Ήταν το '86, δούλευα διορθωτής στη «Μεσημβρινή», αλλά βρήκα δουλειά και στη «Βραδυνή» -- πήγαινα πιο αργά εκεί. Την πρώτη μέρα, οι διορθωτές τής «Β» μου δώσαν να διορθώσω τα λαχεία. «Πρόσεχε μην αφήσεις κάνα λάθος, θα μας κλείσεις την εφημερίδα, θα μας απολύσουν» κ.τ.σ. Πέφτω με τα μούτρα εγώ, αντιπαραβολή σαν να 'ταν κώδικας Κλασικών. Τέλος πάντων, τελειώνω με τα δοκίμια, περνάνε και τις διορθώσεις, τις τσεκάρω, όλα καλά. «Γιά να δω», μου λέει ο τσιφ εκεί, του περνάω το τελικό καθαρό δοκίμιο, το βλέπει, «Τι 'ν' αυτό, ρε;» μου λέει, το παίρνω πίσω κατακόκκινος, το βλέπω, «...εκ της κλειτορίδος εξήχθησαν οι κάτωθι αριθμοί», διαβάζω πάνω-πάνω στην πρώτη αράδα.
«Μουάχαχα», κάνει ο άλλος, «σ' όλους τους πρωτάρηδες το κάνουμε, κανείς δεν το 'χει βρει».
Γαμώ τα ξύλα μου, ούτε γω το 'δα έτσι που με αγχώσανε!
Κυριάκος Αθανασιάδης Το 'χω ξαναπεί, αλλά άλλη μία:
Ήταν το '86, δούλευα διορθωτής στη «Μεσημβρινή», αλλά βρήκα δουλειά και στη «Βραδυνή» -- πήγαινα πιο αργά εκεί. Την πρώτη μέρα, οι διορθωτές τής «Β» μου δώσαν να διορθώσω τα λαχεία. «Πρόσεχε μην αφήσεις κάνα λάθος, θα μας κλείσεις την εφημερίδα, θα μας απολύσουν» κ.τ.σ. Πέφτω με τα μούτρα εγώ, αντιπαραβολή σαν να 'ταν κώδικας Κλασικών. Τέλος πάντων, τελειώνω με τα δοκίμια, περνάνε και τις διορθώσεις, τις τσεκάρω, όλα καλά. «Γιά να δω», μου λέει ο τσιφ εκεί, του περνάω το τελικό καθαρό δοκίμιο, το βλέπει, «Τι 'ν' αυτό, ρε;» μου λέει, το παίρνω πίσω κατακόκκινος, το βλέπω, «...εκ της κλειτορίδος εξήχθησαν οι κάτωθι αριθμοί», διαβάζω πάνω-πάνω στην πρώτη αράδα.
«Μουάχαχα», κάνει ο άλλος, «σ' όλους τους πρωτάρηδες το κάνουμε, κανείς δεν το 'χει βρει».
Γαμώ τα ξύλα μου, ούτε γω το 'δα έτσι που με αγχώσανε!
Δεν το 'ξερα ότι σέρνει και λαχεία!
bernardina
Moderator
Ολόκληρα τζακπότ, ενίοτε! :laugh:Δεν το 'ξερα ότι σέρνει και λαχεία!
Στους επιμελητές του Hyper Lexicon των Εκδόσεων Σταφυλίδη, που μας διδάσκει ότι υδρογονάνθρακες και υδατάνθρακες είναι ένα και το αυτό, πρώτος πρώτος εμφανίζεται ένας δόκτωρ χημικός μηχανικός. Φυσικά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο ίδιος θα μπορούσε να κάνει τέτοιο λάθος, μόνο ότι μας δουλεύουν όταν βάζουν το όνομά του μέσα στους επιμελητές.
Α, και στο λήμμα hydrocarbon γράφει μόνο υδρογονάνθρακας, προφανώς αυτή η λέξη έχει μόνο μία έννοια, ενώ το carbohydrate είναι διπρόσωπο το ατιμούλικο.
Α, και στο λήμμα hydrocarbon γράφει μόνο υδρογονάνθρακας, προφανώς αυτή η λέξη έχει μόνο μία έννοια, ενώ το carbohydrate είναι διπρόσωπο το ατιμούλικο.
Το είχαμε γράψει κι εδώ: http://lexilogia.gr/forum/showthrea...τα-υδατανθράκων!&p=45293&viewfull=1#post45293
Επίσης, στο λήμμα για το carbimazole γράφει *καρβομαζόλιο για τη δραστική ουσία σε φάρμακα για τον υπερθυρεοειδισμό, ενώ το σωστό είναι η καρβιμαζόλη.
Καρβομαζόχιο. Ανθρακοσαδισμός.
Πενταπλάσιες είναι οι αιτιατικές από τις δοτικές! Βέβαια στις αιτιατικές μετράμε και τη φοβερή (υποτίθεται προσαρμοσμένη) έκφραση «με ελαφρά την καρδία», αντί για «με ελαφριά καρδιά».
Όσο για το κείμενο του Καστανά: ο Λεωνίδας είναι φυσικοχημικός, νομίζω. Οπότε, όταν διαβάζω στην αρχή του κειμένου του τέσσερα άτονα «πώς», γυρίζω το κουμπάκι της (γλωσσικής) ανοχής στο μάξιμουμ.
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη Βιρτζίνια Γουλφ στη Μηχανή του Χρόνου που «χαλάει» λίγο από τις χαρές και τα πανηγύρια, δηλαδή, την απόδοση του happy αποκλειστικά και μόνο ως «χαρούμενος».
Με τον Λέοναρντ έζησε τις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής της....
Δε νομίζω ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι από εμάς....
Με τον Λέοναρντ έζησε τις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής της....
Δε νομίζω ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι από εμάς....
Στην ίδια μετάφραση, η πόλη Tucson (Τούσον ή Τουσόν) της Αριζόνας αποδόθηκε Τάσκον. Προσοχή, όχι Τάκσον όπως τη θέλουν μερικοί Μήτσοι, Τάσκον.
