metafrasi banner

adhocracy

nickel

Administrator
Staff member
Το αντίθετο της γραφειοκρατίας (bureaucracy) είναι adhocracy. Πρόκειται για όρο του Άλβιν Τόφλερ που πρωτοεμφανίστηκε στο βιβλίο του Future Shock (Το σοκ του μέλλοντος). Αν έχετε την ελληνική μετάφραση, είμαι περίεργος ποιος όρος προτείνεται (κεφ. 7).

Από OED:

adhocracy, n. Business.

Brit. /adˈhɒkrəsi/, U.S. /ædˈhɑkrəsi/

[Blend of ad hoc n. and bureaucracy n.; compare -cracy comb. form, -ocracy comb. form.]

A flexible and informal style of organization and management, characterized by a lack of bureaucracy. Also (depreciative): bureaucracy characterized by inconsistency and lack of planning.

1970 A. Toffler Future Shock vii. 113 We are‥witnessing the arrival of a new organizational system that will increasingly challenge, and ultimately supplant bureaucracy. This is the organization of the future. I call it ‘Ad-hocracy’.    
1980 Daily Tel. 30 Dec. 20/3 In an article published by Playboy magazine, he said President Carter was so inconsistent in his policy making that the administration amounted to ‘ad hocracy gone mad’.    
1990 Village Voice (N.Y.) 16 Oct. 73/4 Something called ‘adhocracy’—which, following Japanese models, would involve workers, managers, and executives in little work teams with a single task.    
2003 S. Kolahmeinen in T. Heiskanen & J. Hearn Information Society & Workplace v. 86 The environment of adhocracy is complex and dynamic, including high technology and temporary projects, and the form is common, especially in young industries such as the information sector.


Το λατινικό ad hoc το μεταφράζουμε συνήθως επί τούτω, κατά περίπτωση, για τον συγκεκριμένο σκοπό.

Η απόδοση σκοποκρατία μπορεί να προέρχεται από τη μετάφραση του βιβλίου του Τόφλερ.

Αυτήν χρησιμοποιούν σε δυο τουλάχιστον ελληνικές ιστοσελίδες:
http://papanikolaou.info/blog1/skopokratia-adhocracy/
http://anamorfosis.net/blog/?p=206

Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη απόδοση για τις κατά περίπτωση λύσεις, την ευέλικτη γραφειοκρατία. Τι λέτε;
 

cougr

¥
Εκτακτοκρατία;

ad hoc: made or happening only for a particular purpose or need, not planned before it happens :..... We deal with problems on an ad hoc basis (= as they happen ).

ad hoc adjective:

formed or used for a special purpose
made or done without planning because of an immediate need


......Alvin Toffler claimed in his book Future Shock that adhocracies will get more common and are likely to replace bureaucracy. He also wrote that they will most often come in form of a temporary structure, formed to resolve a given problem and dissolved afterwards........ (http://en.wikipedia.org/wiki/Adhocracy)
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Σκέφτηκα την περιπτωσιοκρατία, αλλά δυστυχώς την έχουν καπαρώσει αλλού:
Η περιπτωσιοκρατία είναι η άποψη ότι η μόνη πραγματική αιτία των πάντων είναι ο Θεός και ότι όλη η αιτιακή συζήτηση που αναφέρεται σε εγκόσμιες οντότητες αποτελεί μία πλάνη.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Αν έχετε την ελληνική μετάφραση, είμαι περίεργος ποιος όρος προτείνεται (κεφ. 7).
Κεφάλαιο 7, Οργανισμοί: Η επερχόμενη ad-hocκρατία
Κάκτος 1991, μετάφραση Έλσα Νικολάου


:cry:
 

nickel

Administrator
Staff member
Την περιπτωσιοκρατία τη σκέφτηκα κι εγώ και δεν την απέρριψα, κι ας χρησιμοποιείται για να αποδώσει τον occasionalism. Απλώς δεν είχα όρεξη για νέο όρο, μόνο περιέργεια για την απόδοση στον Τόφλερ. Μου πέρασε με την... αντχοκρατία.
 
Η απόδοση σκοποκρατία μπορεί να προέρχεται από τη μετάφραση του βιβλίου του Τόφλερ.

Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη απόδοση για τις κατά περίπτωση λύσεις, την ευέλικτη γραφειοκρατία. Τι λέτε;

Για την adhocracy culture έχει προταθεί ως απόδοση η πολύ ικανοποιητική, IMHO, κουλτούρα ανοιχτού συστήματος.

Πολύ κατατοπιστικό σχετικό κείμενο, εδώ:
The Four Major Culture Types (Hierarchy - Market - Clan - Adhocracy)
https://www.inkling.com/read/diagno...nn-3rd/chapter-3/the-four-major-culture-types
 
Μπορούμε να βάλουμε και την περιστασιοκρατία στο παιχνίδι; Αν και μου άρεσε η πρόταση του Δρα.
 
Κι εμένα μ' αρέσει η πρόταση του Δόκτορα αλλά δεν είναι διάφανη κι έχει και κάπως αστεία παρήχηση. Και επειδή πιστεύω ότι η όποια απόδοση πρέπει να είναι σε -κρατία, τείνω προς το παρόν προς την 'περιστασιοκρατία' του Άζι.
 

nickel

Administrator
Staff member
Καλημέρα. Ωραίες αποδόσεις και ωραίες προτάσεις για αποδόσεις. Πληθώρα επιλογών και άρα... το χάος. Θα μπορούσα να περιγράψω τη διαδικασία με την οποία θα έπρεπε να τακτοποιούνται γρήγορα και πρακτικά αυτά τα ζητήματα, αλλά θα με πείτε αθεράπευτα ρομαντικό.

Έτσι κι αλλιώς, ζητήματα ορολογίας και μεταφραστικών αποδόσεων δεν επιλύονται μόνο γραφειοκρατικά, αλλά συχνά κατά περίπτωση, ανάλογα με τις περιστάσεις, τις ειδικές και έκτακτες συνθήκες, αφού το χάος είναι από μόνο του μια κουλτούρα ανοιχτού (ορθάνοιχτου) συστήματος. :-)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Από την adhocκρατία θα μπορούσε να προκύψει πάντως μετά από γλωσσική λείανση η ατοιχοκρατία, δηλαδή το καθεστώς που δεν υψώνει τοίχους στην εξυπηρέτηση του πολίτη. :sneaky:
 

nickel

Administrator
Staff member
Από την adhocκρατία θα μπορούσε να προκύψει πάντως μετά από γλωσσική λείανση η ατοιχοκρατία, δηλαδή το καθεστώς που δεν υψώνει τοίχους στην εξυπηρέτηση του πολίτη. :sneaky:

Η οποία ατοιχοκρατία ακούγεται σαν κάποιο οξύμωρο ατυχοκρατία, μονολεκτική απόδοση τού «Θα γυρίσει ο τροχός, θα χαρεί και ο γκαντέμης». :-) (Κι αυτό αντίθετο της γραφειοκρατίας είναι, θα μου πεις...)
 

rogne

¥
Την περιπτωσιοκρατία τη σκέφτηκα κι εγώ και δεν την απέρριψα, κι ας χρησιμοποιείται για να αποδώσει τον occasionalism. Απλώς δεν είχα όρεξη για νέο όρο, μόνο περιέργεια για την απόδοση στον Τόφλερ. Μου πέρασε με την... αντχοκρατία.

+1 για την "περιπτωσιοκρατία". Τον occasionalism τον λένε άλλωστε και "οκαζιοναλισμό" ή και... "συμπτωσιαρχία". Μέσα σε συμφραζόμενα, δεν βλέπω πολλά περιθώρια σύγχυσης.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Κάθισα και ξαναδιάβασα (λίγο διαγώνια, είναι η αλήθεια) το συγκεκριμένο κεφάλαιο όπου ο Τόφλερ εισάγει την adhocracy του και έχω μια επιφύλαξη για την περιπτωσιοκρατία (νέτη σκέτη). Η ιδέα (και ο όρος) του Τόφλερ αναφέρονται σε οργανωτικές δομές (π.χ. ομάδες συγκεκριμένου έργου) που δημιουργούνται και λειτουργούν κατά περίπτωση (ad hoc, δηλαδή :)) αντικαθιστώντας τις στιβαρές προκαθορισμένες (άρα: γραφειοκρατικές) δομές που περιμένουν πότε θα δραστηριοποιηθούν τα οικεία στοιχεία τους. Η επιφύλαξή μου είναι ότι η χρήση του όρου εκτός συμφραζόμενων (όπως σοφά φρόντισε να προσδιορίσει ο rogne) θα μπορούσε να οδηγήσει τον αναγνώστη στην εντύπωση ενός καθεστώτος ή μιας κατάστασης όπου οι ενέργειες γίνονται στην τύχη, χωρίς αρχή και τέλος και, το χειρότερο: χωρίς συνέπεια αιτίου-αιτιατού. Συνεπώς, είτε χρειάζεται ένας σαφής -και λίγο εξωτικός- όρος (ανάλογος με την αρχική adhocracy), είτε θα πρέπει να επεξηγούμε: «η κατά Τόφλερ περιπτωσιοκρατία». Ανάλογες είναι οι επιφυλάξεις μου για την εκτακτοκρατία και την περιστασιοκρατία (δεν «διοικούν» οι έκτακτες περιστάσεις). Οι ενστάσεις μου για το «ανοιχτό σύστημα» πάλι, είναι ότι πρόκειται για πολύ «ανοιχτή» απόδοση.

Αντίθετα, πιο κοντά στο νόημα που δίνει ο Τόφλερ στον όρο μού φαίνεται η «σκοποκρατία». Κι εδώ με προβληματίζει όμως, η έλλειψη εξωτικού χρώματος και μια αμφισημία (ποιος σκοπός εννοείται).

Εξυπακούεται ότι αν μετέφραζα εγώ το κείμενο θα χρησιμοποιούσα την εξωτική επιτουτοκρατία μου (και την παρήχησή της) χωρίς διασταγμό :).
 
Κάθισα και ξαναδιάβασα (λίγο διαγώνια, είναι η αλήθεια) το συγκεκριμένο κεφάλαιο όπου ο Τόφλερ εισάγει την adhocracy του και έχω μια επιφύλαξη για την περιπτωσιοκρατία (νέτη σκέτη). Η ιδέα (και ο όρος) του Τόφλερ αναφέρονται σε οργανωτικές δομές (π.χ. ομάδες συγκεκριμένου έργου) που δημιουργούνται και λειτουργούν κατά περίπτωση (ad hoc, δηλαδή :)) αντικαθιστώντας τις στιβαρές προκαθορισμένες (άρα: γραφειοκρατικές) δομές που περιμένουν πότε θα δραστηριοποιηθούν τα οικεία στοιχεία τους. Η επιφύλαξή μου είναι ότι η χρήση του όρου εκτός συμφραζόμενων (όπως σοφά φρόντισε να προσδιορίσει ο rogne) θα μπορούσε να οδηγήσει τον αναγνώστη στην εντύπωση ενός καθεστώτος ή μιας κατάστασης όπου οι ενέργειες γίνονται στην τύχη, χωρίς αρχή και τέλος και, το χειρότερο: χωρίς συνέπεια αιτίου-αιτιατού. Συνεπώς, είτε χρειάζεται ένας σαφής -και λίγο εξωτικός- όρος (ανάλογος με την αρχική adhocracy), είτε θα πρέπει να επεξηγούμε: «η κατά Τόφλερ περιπτωσιοκρατία». Ανάλογες είναι οι επιφυλάξεις μου για την εκτακτοκρατία και την περιστασιοκρατία (δεν «διοικούν» οι έκτακτες περιστάσεις). Οι ενστάσεις μου για το «ανοιχτό σύστημα» πάλι, είναι ότι πρόκειται για πολύ «ανοιχτή» απόδοση.

Αντίθετα, πιο κοντά στο νόημα που δίνει ο Τόφλερ στον όρο μού φαίνεται η «σκοποκρατία». Κι εδώ με προβληματίζει όμως, η έλλειψη εξωτικού χρώματος και μια αμφισημία (ποιος σκοπός εννοείται).

Εξυπακούεται ότι αν μετέφραζα εγώ το κείμενο θα χρησιμοποιούσα την εξωτική επιτουτοκρατία μου (και την παρήχησή της) χωρίς διασταγμό :).

Νομίζω ότι έκατσες και έκανες τη βρώμικη δουλειά, που λένε, τουτέστιν την ανάλυση που όλοι οι υπόλοιποι κάναμε πρόχειρα, δείχνοντας απόψεις και ενστάσεις μέσω προτάσεων.

Εφόσον όμως δεν «διοικούν» οι έκτακτες περιστάσεις, αλλά αυτοί που είναι κατάλληλοι (ή ικανοί) να αντιμετωπίσουν την κάθε περίπτωση, γιατί όχι καταλληλοκρατία (του Πόντιου - πολύ καλή, IMHO) ή ικανοκρατία (αυτή ίσως έχει πρόβλημα σύγχυσης με την αξιοκρατία);
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Η φράση δεν «διοικούν» οι έκτακτες περιστάσεις, που χρησιμοποίησα βιαστικά και από τεμπελιά αντί να την γράψω σαφέστερα, και παρά τα εισαγωγικά της, ίσως δεν είναι και τόσο σωστή. Εννοούσα ότι δεν «κρατούν», δεν έχουμε «κράτος» ούτε των έκτακτων, ούτε των απλών περιστάσεων. Δεν έχουμε κατάσταση έκτακτης ή απλής ανάγκης.

Επίσης, για την καταλληλοκρατία, με φοβίζει ο παραλληλισμός με ένα «κράτος» των κατάλληλων (που θα μπορούσε να είναι π.χ. και μια υποπερίπτωση αριστοκρατίας).
 
Top