Νομίζω ότι αυτό μου αρέσει. Για να δούμε σφαιρικά τις adhocracies, αντιγράφω από το τεύχος 3/2011, σελ. 94 του περιοδικού Manager:
Τι είναι η αυτοσχεδιοκρατία; Ο Edward Russell Walling, σύμβουλος σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων, στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «50 Βασικές Έννοιες που Πρέπει να Γνωρίζετε για το Μάνατζμεντ» (εκδ. Μοντέρνοι Καιροί), αναφέρεται στην αυτοσχεδιοκρατία (adhocracy). Πρόκειται για μία λειτουργία η οποία, κατά τον Άλβιν Τόφλερ, είναι «η οργάνωση του χάους». Ήδη, το 1970, ο Α. Τόφλερ έβλεπε αυτού του είδους την οργάνωση ως «έναν καινούργιο, όμορφο κόσμο ευέλικτων επιχειρήσεων», προβλέποντας ότι οι εταιρείες θα χρειάζονταν πιο επίπεδες δομές, ταχύτερη ροή πληροφοριών και αναλώσιμες ομάδες σχεδιασμού για να επιβιώσουν. Ο επόμενος που χρησιμοποίησε τον όρο ήταν ο Χένρυ Μίντσμπεργκ. Ο τελευταίος, που έγινε γνωστός μελετώντας το πώς οι μάνατζερς πραγματικά κατανέμουν τον χρόνο τους, έκανε επίσης κάποιες σκέψεις για τις οργανωτικές δομές. Το 1979, στο βιβλίο του «The Structuring of Organizations», τις χώρισε σε τέσσερα βασικά είδη. Τα είδη αυτά προέκυπταν από ένα πίνακα 2x2, με την φύση του εργασιακού περιβάλλοντος (απλή ή σύνθετη) στον έναν άξονα και την εξελικτική τους συμπεριφορά (σταθερές ή δυναμικές) στον άλλο. Οι τέσσερις κατηγορίες είναι η μηχανική γραφειοκρατία, η επαγγελματική γραφειοκρατία, η νεόκοπη επιχείρηση και η αυτοσχεδιοκρατία. Ο Μίντσμπεργκ ισχυρίζεται ότι η κάθε μία από αυτές τις επιχειρήσεις χρησιμοποιεί θεμελιωδώς διαφορετικούς μηχανισμούς για τον συντονισμό των δραστηριοτήτων της, προσθέτοντας ότι, σε κάθε τύπο, η ηγετική ομάδα είναι διαφορετική. Όπως τονίζει ο Γ. Μπένις, η αυτοσχεδιοκρατία δεν έχει τίποτα κοινό με την αποκαλούμενη μηχανική γραφειοκρατία. Αντίθετα, πατάει με το ένα πόδι στην άτυπη λειτουργία της ανερχόμενης επιχείρησης και με το άλλο στην εκχωρημένη ευθύνη της επαγγελματικής γραφειοκρατίας, αν και συχνά σε μεγαλύτερο βαθμό και από τις δύο. Σύμφωνα με τον Μπένις, οι ειδικοί της έχουν μεγάλο βαθμό αυτονομίας και είναι οργανωμένοι σε μικρές εργασιακές ομάδες με επίκεντρο την αγορά. Εφόσον η καινοτομία και η δημιουργικότητα είναι βασικά στοιχεία του επιχειρείν, το επίπεδο τυποποίησης και κανονικοποίησης είναι χαμηλό. Ο συντονισμός βασίζεται στην αμοιβαία απορρύθμιση αυτοσχέδιων ομάδων, με αποτέλεσμα καμία συγκεκριμένη μονάδα να μην αποκτά ασύμμετρη ισχύ. Μεγάλο μέρος των σύγχρονων εταιρειών πληροφορικής είναι οργανωμένο με αυτοσχεδιαστικές γραμμές, όπως επίσης και οι διαφημιστικές εταιρείες και τα ΜΜΕ. Ο Μίντσμπεργκ διέκρινε δύο είδη αυτοσχεδιοκρατίας. Η λειτουργική αυτοσχεδιοκρατία καινοτομεί και λύνει προβλήματα για τους πελάτες της –π.χ. οι οίκοι λογισμικού και οι διαφημιστικές εταιρείες. Η διοικητική έχει την ίδια δομή όσον αφορά στην ομάδα ανάληψης έργου, αλλά ενεργεί εξυπηρετώντας τον εαυτό της – ο Μίντσμπεργκ δήλωνε ως παράδειγμα την ΝΑΣΑ. Σε μία διοικητική αυτοσχεδιοκρατία, οι χαμηλού επιπέδου λειτουργίες μπορεί να είναι αυτοματοποιημένες ή να δίνονται υπεργολαβία. Η αυτοσχεδιοκρατία ζει και βασιλεύει. Ο Ρόμπερτ Γουότερμαν, ένας από τους συγγραφείς του «In Search of Excellence», εξέδωσε άλλο ένα βιβλίο με τον τίτλο «Adhocracy» (1990). Όρισε την αυτοσχεδιοκρατία ως «μία μορφή οργάνωσης που αντιβαίνει στις παραδοσιακές γραφειοκρατικές δομές για να αρπάξει ευκαιρίες, να λύσει προβλήματα και να παραγάγει αποτελέσματα». Και εξέφρασε την άποψη ότι, σε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών, αυτού του είδους οι οργανισμοί, με την ικανότητά τους να προσαρμόζονται και να αυτορρυθμίζονται, έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να επιτύχουν.
