Αναζητείται ο ορισμός της λέξης κατσικανιάρης. Το σώμα, το υλικό δηλαδή που έχουμε συγκεντρώσει προκειμένου να το εξετάσουμε επιστημονικά, είναι το ακόλουθο:
«Τι φάουλ μωρή σαρπαντίνα, κατσικανιάρη, τραγί, μούσχαρε, ε μούσκαρε!»
Οπτικοακουστικό βοήθημα ανωτέρω σώματος κειμένου (μαζί με την αυθεντική allenatoreια σκηνή που ενέπνευσε τους διαφημιστές):
Αν κάποιος γνωρίζει με βεβαιότητα τη σημασία της λέξης, ας μου την πει παρακαλώ, καθότι εγώ μόνο εικασίες μπόρεσα να κάνω. Πάντως η κατάληξη -ιάρης κατά κανόνα χρησιμοποιείται σε παράγωγα μειωτικά ή για να δηλώσει επαγγελματική ιδιότητα. Άρα ο κατσικανιάρης έχω την εντύπωση ότι θα μπορούσε να είναι (1) ο γιδοβοσκός, (2) ο κατσικόμορφος, (3) ο καλικάντζαρος —έχουμε τα κατσικάς & κατσικοπόδαρος— και (4) ο αιγοκοίτης (τραβηγμένο;).
Βέβαια, ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό που λέει ο ήρωας είναι στην πραγματικότητα η λέξη κατσιγανιάρης. Η σχέση στα ευρήματα είναι 31 προς 1 (248 κατσικανιάρης έναντι 8 κατσιγανιάρης) κι έτσι, αν κι εγώ κατσιγανιάρης μού φαινόταν ότι άκουγα, τελικά θεώρησα επικρατέστερο το κατσικανιάρης — μπορεί όμως και να μην είναι έτσι, κι απλώς να επηρεάζει τους τηλεθεατές η ύπαρξη αρκετών λέξεων από κατσικ-. Τέλος πάντων, εδώ το κατσι- τι να 'ναι — ο ζαρωμένος (κατσιάζω) ή κάτι άλλο; Πάντως γανιάρης, αν δεν κάνω λάθος, μπορεί να είναι (1) ο γανωματής, (2) ο μαυριδερός —από τη γανιάδα—, (3) ο ξεφτιλισμένος —από τη γάνα της διαπόμπευσης— και (4) ο ταλαιπωρημένος — από σημασία τού γανιάζω.
Να σημειωθεί ότι στη συνέντευξη του πρωταγωνιστή της διαφήμισης αναφέρεται ότι η εκφερόμενη λέξη είναι κατσιγιανιάρης, χωρίς όμως καθόλου ευρήματα.
ΥΓ1 Απίστευτη λεξιπλασία το «Γυπεδούχος» στον τοίχο — respect!
ΥΓ2 Τι να πρωτοπείς για την τέλεια αποτύπωση του τυπικού επαρχιακού γηπέδου ποδοσφαίρου, με την υποχρεωτική γκρεμίλα απ' τη μια και την πλαγιά απ΄την άλλη, με τον απίστευτα εμβληματικό μεσήλικα αναπληρωματικό παίκτη με το μαύρο γυαλί, με τα «βρόμικα» — μιλάμε για μία από τις κορυφαίες ελληνικές διαφημίσεις όλων των εποχών!
ΥΓ3 Περιττεύει να πούμε ότι το πραγματικό απόγειο των τεκταινομένων είναι εκείνο το θεϊκό «Ο Βασίλης να πάρει την πτέρυγα μόνος του και ο Κώστας να πάει απέναντι!» στο τέλος.
«Τι φάουλ μωρή σαρπαντίνα, κατσικανιάρη, τραγί, μούσχαρε, ε μούσκαρε!»
Οπτικοακουστικό βοήθημα ανωτέρω σώματος κειμένου (μαζί με την αυθεντική allenatoreια σκηνή που ενέπνευσε τους διαφημιστές):
Αν κάποιος γνωρίζει με βεβαιότητα τη σημασία της λέξης, ας μου την πει παρακαλώ, καθότι εγώ μόνο εικασίες μπόρεσα να κάνω. Πάντως η κατάληξη -ιάρης κατά κανόνα χρησιμοποιείται σε παράγωγα μειωτικά ή για να δηλώσει επαγγελματική ιδιότητα. Άρα ο κατσικανιάρης έχω την εντύπωση ότι θα μπορούσε να είναι (1) ο γιδοβοσκός, (2) ο κατσικόμορφος, (3) ο καλικάντζαρος —έχουμε τα κατσικάς & κατσικοπόδαρος— και (4) ο αιγοκοίτης (τραβηγμένο;).
Βέβαια, ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό που λέει ο ήρωας είναι στην πραγματικότητα η λέξη κατσιγανιάρης. Η σχέση στα ευρήματα είναι 31 προς 1 (248 κατσικανιάρης έναντι 8 κατσιγανιάρης) κι έτσι, αν κι εγώ κατσιγανιάρης μού φαινόταν ότι άκουγα, τελικά θεώρησα επικρατέστερο το κατσικανιάρης — μπορεί όμως και να μην είναι έτσι, κι απλώς να επηρεάζει τους τηλεθεατές η ύπαρξη αρκετών λέξεων από κατσικ-. Τέλος πάντων, εδώ το κατσι- τι να 'ναι — ο ζαρωμένος (κατσιάζω) ή κάτι άλλο; Πάντως γανιάρης, αν δεν κάνω λάθος, μπορεί να είναι (1) ο γανωματής, (2) ο μαυριδερός —από τη γανιάδα—, (3) ο ξεφτιλισμένος —από τη γάνα της διαπόμπευσης— και (4) ο ταλαιπωρημένος — από σημασία τού γανιάζω.
Να σημειωθεί ότι στη συνέντευξη του πρωταγωνιστή της διαφήμισης αναφέρεται ότι η εκφερόμενη λέξη είναι κατσιγιανιάρης, χωρίς όμως καθόλου ευρήματα.
ΥΓ1 Απίστευτη λεξιπλασία το «Γυπεδούχος» στον τοίχο — respect!
ΥΓ2 Τι να πρωτοπείς για την τέλεια αποτύπωση του τυπικού επαρχιακού γηπέδου ποδοσφαίρου, με την υποχρεωτική γκρεμίλα απ' τη μια και την πλαγιά απ΄την άλλη, με τον απίστευτα εμβληματικό μεσήλικα αναπληρωματικό παίκτη με το μαύρο γυαλί, με τα «βρόμικα» — μιλάμε για μία από τις κορυφαίες ελληνικές διαφημίσεις όλων των εποχών!
ΥΓ3 Περιττεύει να πούμε ότι το πραγματικό απόγειο των τεκταινομένων είναι εκείνο το θεϊκό «Ο Βασίλης να πάρει την πτέρυγα μόνος του και ο Κώστας να πάει απέναντι!» στο τέλος.