Ούτε εδώ λέει ονόματα (μόνο αρχικά, λες και ήταν ανήλικοι), αλλά πάντως έχει λίγα στοιχεία παραπάνω: http://www.dete.gr/news.php?article_id=181747.
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
- Thread starter anef
- Start date
Costas
¥
Μήπως υπάρχει κανένας κώδικας δεοντολογίας για πρωτόδικες ποινές (που φυσικά τον παραβαίνουν όποτε θέλουν ακόμα και για απλούς συλληφθέντες ή για υπόδικες); Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάτι σχετικά, απλώς σπάω το κεφάλι μου γιατί δεν καταλαβαίνω το λόγο. Ή μήπως παίζει το ότι ένας από τους καταδικασθέντες είναι, λέει, πρώην εργολάβος της Πάτρας; Μυστήρια πράματα...
bernardina
Moderator
Στον τοίχο μιας φίλης, όπου υπήρχε αυτή η ανακοίνωση για μια εκδήλωση στο Ίδρυμα Θεοχαράκη βρήκα την εκπληκτική φωτογραφία που θα δείτε παρακάτω.
Είναι ο Αντίνοος των Δελφών
ο διάσημος για την ομορφιά του νέος από τη Βιθυνία και αγαπημένος σύντροφος του αυτοκράτορα Αδριανού, [που] πνίγηκε σχεδόν έφηβος στα νερά του Νείλου πιστεύοντας, σύμφωνα με μια παλιά παράδοση, ότι η θυσία του αυτή θα παρατείνει τη ζωή του προστάτη του.
Και, όχι, δεν μιλάω γι' αυτή την εικόνα, όσο κι αν είναι θαυμάσια.
Εννοώ την απίστευτη στιγμή της αποκάλυψης του αγάλματος μέσα από τα σπλάχνα της γης. Γι' αυτήν εδώ την εικόνα μιλάω:
Είναι ο Αντίνοος των Δελφών
ο διάσημος για την ομορφιά του νέος από τη Βιθυνία και αγαπημένος σύντροφος του αυτοκράτορα Αδριανού, [που] πνίγηκε σχεδόν έφηβος στα νερά του Νείλου πιστεύοντας, σύμφωνα με μια παλιά παράδοση, ότι η θυσία του αυτή θα παρατείνει τη ζωή του προστάτη του.
Και, όχι, δεν μιλάω γι' αυτή την εικόνα, όσο κι αν είναι θαυμάσια.
Εννοώ την απίστευτη στιγμή της αποκάλυψης του αγάλματος μέσα από τα σπλάχνα της γης. Γι' αυτήν εδώ την εικόνα μιλάω:
Μπέρνη, πρόσθεσα την εντυπωσιακή φωτογραφία στο ποστ σου, για να μη χαθεί ποτέ από τη Λέξι.
Ελπίζουμε να πείσεις τη φίλη σου να γίνει μέλος για να μας φέρνει κι από εδώ άλλα τέτοια όμορφα θέματα.
Ελπίζουμε να πείσεις τη φίλη σου να γίνει μέλος για να μας φέρνει κι από εδώ άλλα τέτοια όμορφα θέματα.
Costas
¥
Αρχαία Νεμέα: «Τόση ομορφιά κινδυνεύει να μείνει χωρίς επισκέπτες»
Ο καθηγητής Μίλλερ μιλάει στη LiFO, κοιτάζοντας τον ναό του Δία τον οποίο αναστήλωσε το 1983.
Όψεις της ελληνικής καφρίλας, διαχρονικά.
Ο καθηγητής Μίλλερ μιλάει στη LiFO, κοιτάζοντας τον ναό του Δία τον οποίο αναστήλωσε το 1983.
Όψεις της ελληνικής καφρίλας, διαχρονικά.
Costas
¥
Ευχαριστούμε! Φάτε μάτια ψάρια, πολύ ωραίες φωτογραφίες, πραγματικά, και η ανάδειξη των χρωμάτων καταπληκτική.
Με ξένισε (να πω και το αρνητικό μου) στη σελ. 353, στη λεζάντα, που λέει "τη σκηνή παρακολουθεί καθιστός ο Μεγαλέξανδρος", τόσο για την άστοχη (και ιδεολογική;) χρήση αυτής της λέξης σ' ένα βιβλίο αρχαιολογίας όσο και για τον ίδιο τον άκυρο τύπο Μεγαλέξανδρος, με δέλτα.
Με ξένισε (να πω και το αρνητικό μου) στη σελ. 353, στη λεζάντα, που λέει "τη σκηνή παρακολουθεί καθιστός ο Μεγαλέξανδρος", τόσο για την άστοχη (και ιδεολογική;) χρήση αυτής της λέξης σ' ένα βιβλίο αρχαιολογίας όσο και για τον ίδιο τον άκυρο τύπο Μεγαλέξανδρος, με δέλτα.
pidyo
New member
Δίκιο έχεις για τον γλωσσικό ευπρεπισμό, αν και το μείζον πρόβλημα στη λεζάντα είναι (ακόμη κι αν δεχόταν κανείς την ταύτιση) η ίδια η χρήση του τύπου Μεγαλέξαντρος, που θα έπρεπε να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για πολύ μεταγενέστερες εποχές και σε συμφραζόμενα αναφοράς στη μυθιστορία του Αλεξάνδρου και στη λαϊκή εικόνα του στους νεότερους χρόνους. Να πούμε, παρεμπιπτόντως, κι αν δεν είναι ήδη γνωστό, ότι ο Αλέξανδρος δεν ονομάστηκε ποτέ Μέγας εν ζωή.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τόμος, δεν ξέρεις πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις και τι να πρωτοσχολιάσεις. Ένα πράγμα, μόνο: Αν γνωρίζαμε στοιχειωδώς περισσότερα για την αρχαία ζωγραφική, έχω την αίσθηση ότι η ιστορία και της βυζαντινής αλλά και της αναγεννησιακής ζωγραφικής θα ήταν γραμμένη πολύ διαφορετικά. Θαυμάστε τη «Μαντόνα των Αιγών» (σελ. 85) και το «Κυνήγι του κάπρου και ο Αλέξανδρος» στις σελ. 362-363 (στο τέλος). Δείτε τον πολεμιστή στη σελ. 354 (και σκεφτείτε πόσους Ρωμαίους αυτοκράτορες έχετε δει να απεικονίζονται αιώνες αργότερα στην ίδια στάση).
pidyo
New member
Οι αρχαιολόγοι της Βεργίνας έχουν γενικώς μια τάση να κυνηγούν ταυτίσεις στην εικονιστική τέχνη. Η πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας το αποφεύγει όταν δεν επιβάλλεται από τα πράγματα (π.χ. κεντρικές φιγούρες στην τοιχογραφία του κυνηγιού).
pidyo
New member
Σε πρώτη φάση είναι αρκετά ξεκάθαρο πλέον πως η ζωγραφική της Πομπηίας, το γνωστότερο σύνολο αρχαίας ζωγραφικής μισόν αιώνα πριν, βάσει του οποίου αναγκαστικά ξεκινούσε και συχνά τελείωνε κάθε κουβέντα για την αρχαία ζωγραφική, αποτελεί καθαρά παράγωγο καλλιτεχνικό ρεύμα των εξελίξεων της ζωγραφικής στον ελληνικό χώρο κατά την ύστερη κλασική και ελληνιστική περίοδο.
Σχετικά με αυτό, ενώ γνώριζα ότι αρχαία κτίρια και αγάλματα ήταν χρωματισμένα, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το ίδιο μπορεί εύλογα να συνέβαινε και με τις επιτύμβιες στήλες όπως μερικές πανέμορφα χρωματισμένες που απεικονίζονται στο βιβλίο των Αιγών...
Εννοείται... :)
Στο μουσείο του Βόλου δεν ήμουν ποτέ, αλλά απορώ γιατί δεν το πρόσεξα ποτέ στο Εθνικό. Ίσως επειδή, όπως λες, είναι αρκετά σβησμένες.
pidyo
New member
Σ' εκείνες του Βόλου που είναι ευρήματα εκατονταετίας και όχι πολύ καλά συντηρημένες όντως τα χρώματα χάνονται σιγά σιγά. Της Βεργίνας πολλές διατηρούν ακόμη τα χρώματά τους σε καλό βαθμό.
Ο κανόνας ήταν το χρώμα στις επιτύμβιες. Στη χειρότερη θα είχαν χρώμα στην κοίτη των γραμμάτων (συχνά εναλλάξ κόκκινο και μαύρο) και έναν κόκκινο φιόγκο στον κορμό. Συχνά είχαν και παράσταση. Κάποτε είμαστε σχεδόν βέβαιοι γι' αυτό: δεν ξέρω αν έχετε δει επιτύμβιες στήλες με ένα έντονο «άδειο» βάθυσμα στον κορμό· είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο βάθυσμα βρισκόταν ζωγραφική παράσταση. Παραστάσεις υπήρχαν ακόμη κι όταν δεν το υποπτευόμαστε: πρόσφατες απόπειρες ειδικής φωτογράφισης με υπέρυθρο έδειξαν ότι και πολλές από τις ακόσμητες στήλες που δεν υποπτευόμασταν ότι είχαν γραπτή παράσταση είχαν στην πραγματικότητα.