Όταν η φολί ντε γκραντέρ που κάθε πρωί του ψιθυρίζει στ' αυτί, τι ηγεταράς είσαι μάνα μου! θα το βουλώσει έστω και για τρία δευτερόλεπτα, ίσως --λέω ίσως, γιατί ποτέ δεν ξέρεις-- τότε ο Σαμαράς συνειδητοποιήσει το τραγικό του λάθος (και μιλάω πάντα για το συγκεκριμένο).
Ίσως, επίσης, αντιληφθεί πόσο τραγικά λίγος και εντέλει βλαβερός γι' αυτόν είναι ο άνθρωπος στον οποίο έχει αναθέσει τον κρίσιμο ρόλο της βιτρίνας/φερέφωνού του· και δεν εννοώ άλλον, φυσικά, από τον Σίμο τον Ερτοφάγο. Ίσως τότε, αυτός ο μάστορας του τακτικισμού --που επί δεκαπέντε χρόνια ήταν αποτραβηγμένος στα σκοτάδια μέχρι να πιάσει η πολιτική παρθενοραφή-- συνειδητοποιήσει ότι οι χοντρές μπλόφες δεν πιάνουν πάντα, και πρωθυπουργός με ταχυδαχτυλουργικά κόλπα γίνεσαι μόνο μια φορά και σε εξαιρετικές περιστάσεις. Ίσως επίσης συνειδητοποιήσει ότι είχε στα χέρια του ένα λάθος (ΕΡΤ) που αποπειράθηκε να διορθώσει (;!) με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Αν του παρουσίαζαν Χ σενάρια για την εξυγίανση της ΕΡΤ κι αυτό ήταν ανάμεσά τους, θα έπρεπε να απολύσει την ίδια στιγμή το άτομο που του το πρότεινε και να τον εξαναγκάσει να διαβάζουν μαζί καθημερινά επί οχτάωρο την Αγωγή του Πολίτη 101 μπας και αντιληφθεί επιτέλους τη διαφορά μεταξύ δημοκρατικών διαδικασιών και σουλτανικών φιρμανίων.
Η ΕΡΤ ήταν ο μεγάλος ασθενής, ναι. Ήταν λαμπρό παράδειγμα ελληνικής ΔΕΚΟ, άντρο αναξιοκρατικών διορισμών, ανορθολογικής διαχείρισης, ρουσφετιού, δοσοληψίας, διασπάθισης δημόσιου χρήματος, λαμογιάς, αργομισθίας, παχυλότατων μισθών ακόμα και σε περιόδους ισχνότατων αγελάδων. Ταυτόχρονα ήταν και παραγωγός σημαντικότατων πραγμάτων -αυτών των πραγμάτων που, εντέλει, δίναν συγχωροχάρτι και άλλοθι για να συνεχίζεται ο χορός των δαιμόνων. Έπρεπε να εξυγιανθεί; Το ερώτημα για μένα οφείλει να απαντηθεί σαφέστατα, κατηγορηματικότατα με καταφατικό τρόπο. Έπρεπε να γίνει με αυτό τον τρόπο; Σαφέστατα και κατηγορηματικότατα όχι. Και για δύο, κυρίως λόγους: πρώτα και κύρια επειδή τέτοιες μεθοδεύσεις δεν συνάδουν με τη Δημοκρατία, αλλά και επειδή τα προανακρούσματα της ξεΝΕΡΙΤ μόνο εξυγίανση δεν μυρίζουν. Προσωπικά, μου θυμίζουν περισσότερο το αλήστου μνήμης μπονάτσιο Φύγ' εσύ, έλα συ --(και ξαναέλα εσύ η ξανθιά μακρυμαλλούσα... ναι, ναι, εσύ!)
Τη συμπεριφορά του Σαμαρά απέναντι στους δύο εταίρους του δεν την σχολιάζω καν. Ας πρόσεχαν κι αυτοί.