bernardina
Moderator
The key word is undetected
Digital Pirates, 3D Printing and the End of Copyright
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Ναι, το αντιλαμβάνομαι αυτό, αλλά προς το παρόν οι εκτυπωτές αυτοί είναι πολύ ακριβοί για να περάσει απαρατήρητο κάτι τέτοιο.
3D-Printed Gun's Blueprints Downloaded 100,000 Times In Two Days (With Some Help From Kim Dotcom)
If gun control advocates hoped to prevent blueprints for the world’s first fully 3D-printable gun from spreading online, that horse has now left the barn about a hundred thousand times.
That’s the number of downloads of the 3D-printable file for the so-called “Liberator” gun that the high-tech gunsmithing group Defense Distributed has seen in just the last two days, a member of the group tells me. The gun’s CAD files have been ten times more popular than any component the group has previously made available, parts that have included the body of an AR-15 and the magazine for an AK-47.
[...]
The gun’s blueprint, of course, may have also already spread far wider than Defense Distributed can measure. It’s also been uploaded to the filesharing site the Pirate Bay, where it’s quickly become one of the most popular files in the site’s 3D-printing category. “This is the first in what will become an avalanche of undetectable, untraceable, easy-to-manufacture weapons that will turn the tables on evil-doers the world over,” writes one user with the name DakotaSmith on the site. “Share and enjoy.”
It’s worth noting that only a fraction of those who download the printable gun file will ever try to actually create one. Defense Distributed used an $8,000 second-hand Stratasys Dimension SST to print their prototype, a 3D printer that the vast majority of its fans won’t have access to.
Nonetheless the “Liberator,” which I first revealed last Friday and then witnessed being test-fired over the weekend, has caused an enormous stir online. Defense Distributed says that it received 540,000 users to its website in the two days since its printable gun was released, and its video revealing the gun has attracted 2.8 million views on YouTube.
[...]
Για να καταλάβω τώρα κάτι. Πού λέει ότι αυτό το πιστολάκι κατασκευάζεται μόνο με πλαστικό;
Unlike the original, steel Liberator [βλ. FP-45 Liberator], though, Wilson’s weapon is almost entirely plastic: Fifteen of its 16 pieces have been created inside an $8,000 second-hand Stratasys Dimension SST 3D printer, a machine that lays down threads of melted polymer that add up to precisely-shaped solid objects just as easily as a traditional printer lays ink on a page. The only non-printed piece is a common hardware store nail used as its firing pin.
The sixteen pieces of Defense Distributed's printed handgun, including spiral springs for its hammer mechanism and a nail used as its firing pin. Click to enlarge. (Credit: Michael Thad Carter for Forbes)
http://www.forbes.com/sites/andygre...firing-the-worlds-first-fully-3d-printed-gun/
FP-45 Liberator Design
The FP-45 was a crude, single-shot pistol designed to be cheaply and quickly mass produced. The Liberator had just 23 largely stamped and turned steel parts that were cheap and easy to manufacture. It fired a .45 caliber pistol cartridge from an unrifled barrel. Due to the unrifled barrel, it was intended for very close ambush (1-4 yds). Its maximum effective range was only about 25 feet (less than 8 m). At longer range, the bullet would begin to tumble and stray off course. Because of the low quality, it was nicknamed the "Woolworth gun."
Δεν το διατύπωσα καλά. Πού λέει ότι, από τη στιγμή που κάποιος έχει τα σχέδια, δεν μπορεί να το κατασκευάσει και με άλλο υλικό;
Με άλλα λόγια, το πρόβλημα ίσως δεν βρίσκεται στην πλαστική κατασκευή αλλά στη διαφήμιση και στη δωρεάν διάθεση ενός σχεδίου που οι περισσότεροι απλώς αγνοούσαν ότι υπάρχει.
Με άλλα λόγια, το πρόβλημα ίσως δεν βρίσκεται στην πλαστική κατασκευή αλλά στη διαφήμιση και στη δωρεάν διάθεση ενός σχεδίου που οι περισσότεροι απλώς αγνοούσαν ότι υπάρχει.
Αυτό έγραψα κι εγώ παραπάνω.
Yes, you did.
The group’s initial success in testing the Liberator may now silence some of its technical naysayers, too. Many skeptics (include commenters on this blog) have claimed that no plastic gun could ever handle the pressure and heat of detonating an ammunition cartridge without deforming or exploding. But Defense Distributed’s design has done just that. After the test-firing I witnessed, Wilson showed me a video of an ABS plastic barrel the group printed attached to a non-printed gun body firing ten rounds of .380 ammunition before breaking on the eleventh.
Even Wilson himself says he’s not sure exactly how that’s possible. But one important trick may be the group’s added step of treating the gun’s barrel in a jar of acetone vaporized with a pan of water and a camp stove, a process that chemically melts its surface slightly and smooths the bore to avoid friction. The Dimension printer Defense Distributed used also keeps its print chamber heated to 167 degrees Fahrenheit, a method patented by Stratasys that improves the parts’ resiliency.
Looking down the Liberator's barrel. ...........The Liberator's barrel after firing.
Defense Distributed’s goal is to eventually adapt its method to work on cheaper printers, too, like the $2,200 Replicator sold by Makerbot or the even cheaper, open-source RepRap. Even if a barrel is deformed after firing, Defense Distributed has designed the Liberator to use removable barrels that can be swapped in and out in seconds.
Wilson hasn’t shied from the growing controversy around his project. The Sandy Hook, Connecticut massacre in which a lone gunman killed twenty children and six adults only increased his sense of urgency to circumvent the anticipated wave of gun control laws. As Congress mulled limits on ammunition magazines larger than ten rounds, Defense Distributed created 3D-printable 30-round magazines for AR-15 and AK-47 rifles. In March, it released a YouTube video of a 3D-printable AR-15 lower receiver that can fire hundreds of rounds without failing. The lower receiver is the regulated body of the gun. Anyone who prints it can skirt gun laws and order the rest of the weapon’s parts by mail.
[...]
The Liberator fired a standard .380 handgun round without visible damage, though it also misfired on another occasion when the firing pin failed to hit the primer cap in the loaded cartridge due a misalignment in the hammer body, resulting in an anti-climactic thunk.
The printed gun seems limited, for now, to certain calibers of ammunition. After the handgun round, Wilson switched out the Liberator’s barrel for a higher-charge 5.7×28 rifle cartridge. He and John retreated to a safe distance, and John pulled his yellow string again. This time the gun exploded, sending shards of white ABS plastic flying into the weeds and bringing the Liberator’s first field trial to an abrupt end.
[...]
The digital blueprints for that so-called Wiki Weapon, as Wilson imagined it, could be uploaded to the Web and downloaded by anyone, anywhere in the world, hamstringing attempts at gun control and blurring the line between firearm regulation and information censorship. “You can print a lethal device. It’s kind of scary, but that’s what we’re aiming to show,” Wilson told me at the time. “Anywhere there’s a computer and an Internet connection, there would be the promise of a gun.”
SBE
¥
Όχι μόνο το συγκεκριμένο, αλλά και άλλα μοντέλα είναι διαθέσιμα στο ιντερνέτ, όπως φαίνεται στο άρθρο. Η διαφορά είναι ότι αυτό είναι πλαστικό ενώ τα άλλα μεταλλικά. Οι φανατικοί των όπλων έχουν τρόπο να φτιάξουν ή να τροποποιήσουν κάθε όπλο, δεν περίμεναν τα πλαστικά.
Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο απατημένος σύζυγος ή ο μικροληστής της γειτονιάς αλλά όσοι θα ήθελαν να περάσουν από τον έλεγχο στο αεροδρόμιο οπλισμένοι κι απαρατήρητοι, και οι αυτόκλητοι Ράμπο (που θα turn the tables on evil-doers the world over διότι βεβαίως θα έρθει ο evil-doer οπλισμένος σαν αστακός και θα τον πετύχει ο καλός με το νεροπίστολο και θα σωθούμε).
Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο απατημένος σύζυγος ή ο μικροληστής της γειτονιάς αλλά όσοι θα ήθελαν να περάσουν από τον έλεγχο στο αεροδρόμιο οπλισμένοι κι απαρατήρητοι, και οι αυτόκλητοι Ράμπο (που θα turn the tables on evil-doers the world over διότι βεβαίως θα έρθει ο evil-doer οπλισμένος σαν αστακός και θα τον πετύχει ο καλός με το νεροπίστολο και θα σωθούμε).
Άντε, με το καλό και στους αντιγραφείς του Star Trek:
In Star Trek a replicator is a machine capable of creating (and recycling) objects. Replicators were originally seen used to synthesize meals on demand, but in later series they took on many other uses.
http://en.wikipedia.org/wiki/Replicator_(Star_Trek)
In Star Trek a replicator is a machine capable of creating (and recycling) objects. Replicators were originally seen used to synthesize meals on demand, but in later series they took on many other uses.
http://en.wikipedia.org/wiki/Replicator_(Star_Trek)
Αντιτίθεται στην κβαντομηχανική.
Ωραία, θα ήθελα να παραγγείλω για μένα ένα τέτοιο:
για την κυρία εναποκείνο:
και για τα παιδιά, εναποτούτο:
κι εναπτάλλο:
Δε μου λέτε; Σ' αυτό το νταλαβέρι κάνετε ντελίβερι; Ή *ντιλίβερι, όπως θέτε· το θέμα είναι να 'ρθουν σπίτι.
Και για το καλό ρώτημα, κεφτέδες πότε θα βρέξει; :cheek:
Τι απορείτε; Κι αυτά στο concept design είναι.
Πηγή:
Ο μάγος του φαγητού είναι εκτυπωτής!
Ισπανοί και Αμερικανοί ειδικοί έφτιαξαν τον Foodini, ο οποίος θα βγει στην αγορά το καλοκαίρι και θα μπορεί να παράγει μέσα σε λίγα λεπτά ένα ολόφρεσκο πλήρες γεύμα
Είστε σπίτι και πεινάτε. Έχετε όρεξη να φάτε μπιφτέκια ή πίτσα, αλλά βαριέστε τη διαδικασία να τα φτιάξετε και δεν θέλετε να παραγγείλετε έτοιμα. Από το καλοκαίρι του 2014 θα μπορείτε να τα... τυπώσετε σε λίγα μόλις λεπτά και να τα απολαύσετε ολόφρεσκα και με αγνά υλικά!
Μάλιστα! Ύστερα από αυτοκίνητα, όπλα, ιστούς και μέλη του σώματος, τώρα οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές αναλαμβάνουν ρόλο σεφ. Ισπανοί και Αμερικανοί ειδικοί έφτιαξαν τον Foodini, τον μάγο του φαγητού, που θα βγει στην αγορά το καλοκαίρι και θα κοστίζει περίπου 1.000 ευρώ.
Ο δημοσιογράφος της «Ντέιλι Μέιλ» Τομ Ρόουστορν επισκέφθηκε το εργαστήριο στη Βαρκελώνη και δοκίμασε ένα πλήρες γεύμα με τρία γευστικότατα πιάτα που είχε ετοιμάσει μπροστά του ο εκτυπωτής. Το πρώτο ήταν ένα περίτεχνο δίχτυ από λειωμένες πατάτες παραγεμισμένο με πουρέ από αρακά και μπακαλιάρο (μοντέρνα εκδοχή του αγαπημένου αγγλικού πιάτου fish and chips). Το δεύτερο ένα ζουμερό χάμπουργκερ και το τρίτο ένα υπέροχο τσιζκέικ και σοκολάτα.
Οι δημιουργοί του Foodini πιστεύουν ότι θα φέρει τη μεγαλύτερη ανατροπή στον τρόπο που μαγειρεύουμε μετά τον φούρνο μικροκυμάτων. «Δεν πρόκειται απλώς για ένα γκατζετάκι», λέει η Λινέτ Κούτσμα, η εταιρεία της οποίας κατασκευάζει τον εκτυπωτή. «Πιστεύουμε ότι θα αλλάξουμε για πάντα την παρασκευή του φαγητού», προσθέτει.
Ο χρήστης του εκτυπωτή αγγίζει την οθόνη αφής και διαλέγει το μενού. Μετά παρακολουθεί τη μύτη του εκτυπωτή, που μοιάζει με την άκρη σε μπουκάλι με σαντιγί, να βγάζει το φαγητό. Το μόνο που έχει να κάνει ο χρήστης είναι να το βάλει στον φούρνο.
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής περιέχει πέντε κάψουλες, όπως ακριβώς ένας κοινός εκτυπωτής με τις κάψουλες που περιέχουν διαφορετικό χρώμα μελάνι. Σε αυτές ο χρήστης θα βάζει τα φρέσκα υλικά της αρεσκείας του. Αρχικά υπήρχε η σκέψη να αγοράζουν έτοιμες κάψουλες με προπαρασκευασμένα υλικά. Ομως αυτό θα σήμαινε ότι πρέπει να περιέχουν συντηρητικά, κάτι που δεν ήθελαν οι εμπνευστές του, οι οποίοι τον προορίζουν για τους λάτρεις του υγιεινού σπιτικού φαγητού.
Για παράδειγμα, αν θέλετε λαζάνια, φορτώνετε τρεις κάψουλες, μία με κιμά, μία με σάλτσα ντομάτας ή λευκή και μία με ζύμη για τα μακαρόνια. Πρώτα, βγαίνει μία στρώση κιμά πάνω σε έναν δίσκο που μπορεί να μπει στον φούρνο. Μετά, μία στρώση ζυμαρικών και στη συνέχεια η σάλτσα. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να ετοιμαστούν όσα επίπεδα επιθυμεί ο χρήστης και μετά τα βάζει στον φούρνο.
«Μία από τις συνιδρύτριες της εταιρείας, η Ρόζα Αβελανέδα, έχει έναν φούρνο στη Βαρκελώνη. Υπολόγισε ότι τα φρέσκα υλικά αναλογούν στο 20% του κόστους της. Το υπόλοιπο 80% ήταν η παρασκευή και η διανομή των προϊόντων. Έτσι σκεφτήκαμε να φτιάξουμε τον Foodini και να τον πουλήσουμε σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά», εξηγεί η Κούτσμα.
Ήδη, υπάρχουν παραγγελίες από 30 χώρες, ενώ έρχονται σε επαφή με την εταιρεία Natural Machines ακόμα και επιχειρηματίες που θέλουν να ανοίξουν εστιατόρια αποκλειστικά με πιάτα που παράγονται από τρισδιάστατους εκτυπωτές.
Η Λινέτ Κούτσμα του επισημαίνει ότι ο εκτυπωτής συμφέρει περισσότερο όταν έχεις να μαγειρέψεις μεγάλες ποσότητες. «Θα καταλάβεις τη διαφορά όταν έχεις να φτιάξεις πολλά χάμπουργκερ κι όχι μόνο ένα», λέει.
Όταν βγει στην αγορά, θα δημιουργηθεί μια ονλάιν κοινότητα χρηστών που θα ανταλλάσσει συνταγές, ιδέες και πρακτικές συμβουλές.
ΤΑ ΝΕΑ 11-12.1.2014
Πηγή: Print your own food: 3D technology brings a personal touch to pizzas, pasta and cakes
Επίσης Foodini: Ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής για την... κουζίνα!
Ισπανοί και Αμερικανοί ειδικοί έφτιαξαν τον Foodini, ο οποίος θα βγει στην αγορά το καλοκαίρι και θα μπορεί να παράγει μέσα σε λίγα λεπτά ένα ολόφρεσκο πλήρες γεύμα
Είστε σπίτι και πεινάτε. Έχετε όρεξη να φάτε μπιφτέκια ή πίτσα, αλλά βαριέστε τη διαδικασία να τα φτιάξετε και δεν θέλετε να παραγγείλετε έτοιμα. Από το καλοκαίρι του 2014 θα μπορείτε να τα... τυπώσετε σε λίγα μόλις λεπτά και να τα απολαύσετε ολόφρεσκα και με αγνά υλικά!
Μάλιστα! Ύστερα από αυτοκίνητα, όπλα, ιστούς και μέλη του σώματος, τώρα οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές αναλαμβάνουν ρόλο σεφ. Ισπανοί και Αμερικανοί ειδικοί έφτιαξαν τον Foodini, τον μάγο του φαγητού, που θα βγει στην αγορά το καλοκαίρι και θα κοστίζει περίπου 1.000 ευρώ.
Ο δημοσιογράφος της «Ντέιλι Μέιλ» Τομ Ρόουστορν επισκέφθηκε το εργαστήριο στη Βαρκελώνη και δοκίμασε ένα πλήρες γεύμα με τρία γευστικότατα πιάτα που είχε ετοιμάσει μπροστά του ο εκτυπωτής. Το πρώτο ήταν ένα περίτεχνο δίχτυ από λειωμένες πατάτες παραγεμισμένο με πουρέ από αρακά και μπακαλιάρο (μοντέρνα εκδοχή του αγαπημένου αγγλικού πιάτου fish and chips). Το δεύτερο ένα ζουμερό χάμπουργκερ και το τρίτο ένα υπέροχο τσιζκέικ και σοκολάτα.
Οι δημιουργοί του Foodini πιστεύουν ότι θα φέρει τη μεγαλύτερη ανατροπή στον τρόπο που μαγειρεύουμε μετά τον φούρνο μικροκυμάτων. «Δεν πρόκειται απλώς για ένα γκατζετάκι», λέει η Λινέτ Κούτσμα, η εταιρεία της οποίας κατασκευάζει τον εκτυπωτή. «Πιστεύουμε ότι θα αλλάξουμε για πάντα την παρασκευή του φαγητού», προσθέτει.
Ο χρήστης του εκτυπωτή αγγίζει την οθόνη αφής και διαλέγει το μενού. Μετά παρακολουθεί τη μύτη του εκτυπωτή, που μοιάζει με την άκρη σε μπουκάλι με σαντιγί, να βγάζει το φαγητό. Το μόνο που έχει να κάνει ο χρήστης είναι να το βάλει στον φούρνο.
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής περιέχει πέντε κάψουλες, όπως ακριβώς ένας κοινός εκτυπωτής με τις κάψουλες που περιέχουν διαφορετικό χρώμα μελάνι. Σε αυτές ο χρήστης θα βάζει τα φρέσκα υλικά της αρεσκείας του. Αρχικά υπήρχε η σκέψη να αγοράζουν έτοιμες κάψουλες με προπαρασκευασμένα υλικά. Ομως αυτό θα σήμαινε ότι πρέπει να περιέχουν συντηρητικά, κάτι που δεν ήθελαν οι εμπνευστές του, οι οποίοι τον προορίζουν για τους λάτρεις του υγιεινού σπιτικού φαγητού.
Για παράδειγμα, αν θέλετε λαζάνια, φορτώνετε τρεις κάψουλες, μία με κιμά, μία με σάλτσα ντομάτας ή λευκή και μία με ζύμη για τα μακαρόνια. Πρώτα, βγαίνει μία στρώση κιμά πάνω σε έναν δίσκο που μπορεί να μπει στον φούρνο. Μετά, μία στρώση ζυμαρικών και στη συνέχεια η σάλτσα. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να ετοιμαστούν όσα επίπεδα επιθυμεί ο χρήστης και μετά τα βάζει στον φούρνο.
«Μία από τις συνιδρύτριες της εταιρείας, η Ρόζα Αβελανέδα, έχει έναν φούρνο στη Βαρκελώνη. Υπολόγισε ότι τα φρέσκα υλικά αναλογούν στο 20% του κόστους της. Το υπόλοιπο 80% ήταν η παρασκευή και η διανομή των προϊόντων. Έτσι σκεφτήκαμε να φτιάξουμε τον Foodini και να τον πουλήσουμε σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά», εξηγεί η Κούτσμα.
Ήδη, υπάρχουν παραγγελίες από 30 χώρες, ενώ έρχονται σε επαφή με την εταιρεία Natural Machines ακόμα και επιχειρηματίες που θέλουν να ανοίξουν εστιατόρια αποκλειστικά με πιάτα που παράγονται από τρισδιάστατους εκτυπωτές.
Η Λινέτ Κούτσμα του επισημαίνει ότι ο εκτυπωτής συμφέρει περισσότερο όταν έχεις να μαγειρέψεις μεγάλες ποσότητες. «Θα καταλάβεις τη διαφορά όταν έχεις να φτιάξεις πολλά χάμπουργκερ κι όχι μόνο ένα», λέει.
Όταν βγει στην αγορά, θα δημιουργηθεί μια ονλάιν κοινότητα χρηστών που θα ανταλλάσσει συνταγές, ιδέες και πρακτικές συμβουλές.
ΤΑ ΝΕΑ 11-12.1.2014
Πηγή: Print your own food: 3D technology brings a personal touch to pizzas, pasta and cakes
Επίσης Foodini: Ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής για την... κουζίνα!
SBE
¥
Εγώ περιμένω ακόμα τη μηχανή που θα τα ψήνει κιόλας και θα τα σερβίρει.
Αλήθεια, αυτές οι λιωμένες πατάτες είναι mashed potatoes, ελληνιστί πουρές;
Έχω κάποιες επιφυλάξεις με τα περί αγνών υλικών.
Δε βγαίνει κάθε υλικό σε υγρή μορφή ώστε να μπορείς να το βάλεις σε μελανοδοχεία. Η ζύμη της πίτσας π.χ. έχει μαγιά και χρειάζεται φούσκωμα, όπως το ψωμί. Άρα αν απλώς βγαίνει από το μπουκάλι δεν είναι η γνωστή ζύμη της πίτσας αλλά κάποια άλλη ζύμη.
Ομοίως, τα φρέσκα λαζάνια μαγειρεύονται σε δυο λεπτά, άρα κάποια προσαρμογή της συνταγής χρειάζεται για να μη γίνουν νιανιά με το μαγείρεμα που χρειάζεται ο κιμάς, η σάλτσα κλπ.
Πάντως μπορώ να φανταστώ εφαρμογή στη βιομηχανία έτοιμων γευμάτων, αυτή που πέρσι τέτοια εποχή μας έδωσε αλογάκι στα κεφτεδάκια μας.
Τις προάλλες διάβαζα για κάποιον που έφτιαξε εκτυπωτή ζυμαρικών. Μου φάνηκε πολύ πιο χρήσιμη ιδέα, αν και ήδη οι μηχανές που χρησιμοποιούν στα εργοστάσια σαν εκτυπωτές είναι.
Αλήθεια, αυτές οι λιωμένες πατάτες είναι mashed potatoes, ελληνιστί πουρές;
Έχω κάποιες επιφυλάξεις με τα περί αγνών υλικών.
Δε βγαίνει κάθε υλικό σε υγρή μορφή ώστε να μπορείς να το βάλεις σε μελανοδοχεία. Η ζύμη της πίτσας π.χ. έχει μαγιά και χρειάζεται φούσκωμα, όπως το ψωμί. Άρα αν απλώς βγαίνει από το μπουκάλι δεν είναι η γνωστή ζύμη της πίτσας αλλά κάποια άλλη ζύμη.
Ομοίως, τα φρέσκα λαζάνια μαγειρεύονται σε δυο λεπτά, άρα κάποια προσαρμογή της συνταγής χρειάζεται για να μη γίνουν νιανιά με το μαγείρεμα που χρειάζεται ο κιμάς, η σάλτσα κλπ.
Πάντως μπορώ να φανταστώ εφαρμογή στη βιομηχανία έτοιμων γευμάτων, αυτή που πέρσι τέτοια εποχή μας έδωσε αλογάκι στα κεφτεδάκια μας.
Τις προάλλες διάβαζα για κάποιον που έφτιαξε εκτυπωτή ζυμαρικών. Μου φάνηκε πολύ πιο χρήσιμη ιδέα, αν και ήδη οι μηχανές που χρησιμοποιούν στα εργοστάσια σαν εκτυπωτές είναι.
Κι εγώ έχω τις επιφυλάξεις μου για το εύρος και την ποιότητα εφαρμογών, ακόμα και την υποτιθέμενη μείωση του χρόνου παραγωγής. Μηχανήματα που ρίχνεις υλικά και σου φτιάχνουν γεύμα υπάρχουν για συγκεκριμένα πράγματα, όπως αυτό που φτιάχνει ψωμί. Ένα all-purpose μηχάνημα τέτοιου είδους πιστεύω ότι έχει ακόμα πολύ δρόμο για να είναι πρακτικό και αποτελεσματικό.
SBE
¥
Έχει ενδιαφέρουσες εφαρμογές στην παρασκευή εποχικών προιόντων πάντως.
Ένας ζαχαροπλάστης θα μπορεί να φτιάχνει ο,τι σχέδιο μπισκότα του κατέβουν, χωρίς να χρειάζεται κουπ πατ για το καθένα. Βέβαια ήδη υπάρχουν ζαχαροπλαστικοί εκτυπωτές (έτσι φτιάχνουν τη φάτσα σου στη σαντιγί), οπότε αυτό είναι το επόμενο βήμα.
Ένας ζαχαροπλάστης θα μπορεί να φτιάχνει ο,τι σχέδιο μπισκότα του κατέβουν, χωρίς να χρειάζεται κουπ πατ για το καθένα. Βέβαια ήδη υπάρχουν ζαχαροπλαστικοί εκτυπωτές (έτσι φτιάχνουν τη φάτσα σου στη σαντιγί), οπότε αυτό είναι το επόμενο βήμα.