unobtainium

[daeman]

...
Superbird - Country Joe & the Fish

Look up yonder in the sky, now what is that I pray?
It's a bird, it's a plane, it's a man insane, it's my President LBJ
He's flying high way up in the sky just like Superman
But I've got a little piece of kryptonite
Yes, I'll bring him back to land

He can call Super Woman and his Super Dogs
But it sure won't do him no good

What is more I got the Fantastic Four
And Doctor Strange to help him on his way

Παρέμπ, ο πλασματικός τίτλος (title ruse) του Άβαταρ ήταν Silverbird.

 

[Hellegennes]

...
μαγκαφίνιο, μιθρίλιο, ροδάνθιο, απομηχανήσθειο, σεναριαμηχάνιο, επινοημίδιο, αφλόγιστον, απρόσιτον

List of fictional elements, materials, isotopes and atomic particles

Αφού παραθέτεις αυτά, δεν γίνεται να παραλείψουμε να αναφερθούμε στα υλικά που δημιούργησε ο Καρλ Μπαρκς, στις ιστορίες του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Μερικά που θυμάμαι από μνήμης (θα επανέλθω αφού ρίξω μια ματιά στην συλλογή μου): Σκληροκαρυδόνιο, τιτανοτιτάνιο, υπερμεγιστόνιο, απορθητόνιο, αδιαπερατόνιο.

 

[dharvatis]

Αφού ο δυσπρόσιτος έδωσε κατ' οικονομία το dysprosium, δυσπρόσιο, προτείνω κι εγώ το αναπόκτιο.

Εναλλακτικά απρόσιο, που παραπέμπει στο δυσπρόσιο. Επίσης δυσβρέσιο και δυσλήπτιο κι όποιος καταλάβει κατάλαβε.

 

[Hellegennes]

Επίσης δυσβρέσιο και δυσλήπτιο κι όποιος καταλάβει κατάλαβε.

Δυσευρέτιο δεν θα 'ταν αυτό;

 

[dharvatis]

Δυσευρέτιο δεν θα 'ταν αυτό;

Ακόμα καλύτερο!

 

[Zann]

Το κύριο χαρακτηριστικό του unobtainium σε ταινίες και πεζά έργα, είναι ότι πρόκειται για ευφυολόγημα και χρησιμοποιείται κλείνοντας το ματάκι (tongue in cheek). Απευθύνεται σε ρέκτες του είδους που θα καταλάβουν το αστείο της υπόθεσης. Δεν είναι επινόηση στο ίδιο ρέτζιστερ και σκοπό με τον καβορίτη (cavorite) και το μίθριλ. Οπότε, η τελική απόδοση θα ήταν επιθυμητό να έχει εμφανές το στοιχείο του χιούμορ.

Επίσης, το unobtainium πρόκεται για στοιχείο ή μετάλλευμα. Κι εφόσον η κατάληξη -όνιο παραπέμπει πρωτίστως σε σωματίδια (ηλεκτρόνια, πρωτόνιο, μποζόνιο), καλό θα ήταν να αποφευχθεί. Το δυσευρέτιο θα μ' άρεσε, αλλά από τη στιγμή που έχουμε στην πραγματικότητα το δυσπρόσιο, μπορεί ο θεατής να θεωρήσει ότι πρόκειται κι αυτό για πραγματικό όρο.

Θα πρότεινα ανυπάρκτιο ή ανυπαρκτίτη.

 

[nickel]

Επειδή σ' αυτό το νήμα δεν είναι σωστό να βάλω κάτι στον τίτλο λες και είναι καθιερωμένο, μπορώ να ψηφίσω τον ανυπαρκτίτη (μου αρέσει πολύ περισσότερο από το ανυπαρκτόνιο του #1).

 

[Hellegennes]

Επίσης, το unobtainium πρόκεται για στοιχείο ή μετάλλευμα. Κι εφόσον η κατάληξη -όνιο παραπέμπει πρωτίστως σε σωματίδια (ηλεκτρόνια, πρωτόνιο, μποζόνιο), καλό θα ήταν να αποφευχθεί.

Άσχετα με την πρότασή σου, που μ' αρέσει, δεν συμφωνώ με το παραπάνω. Το unobtainium έχει κατάληξη -nium, που παραδοσιακά μεταφέρεται στα ελληνικά ως -νιο:

Αλουμίνιο, ουράνιο, τιτάνιο, γερμάνιο, σελήνιο, ακτίνιο, πρωτακτίνιο, πολώνιο, ραδόνιο, ζιρκόνιο, ποσειδώνιο, κ.α. Η πρώτη μου επιλογή πάντως δεν ήταν το ανυπαρκτόνιο, αλλά, όπως γράφω στην πρώτη δημοσίευση, το αναποκτήτιο.

 

[nickel]

Helle, ξαναδιάβασε, σε παρακαλώ, τι λέει ο Zann και τι απαντάς εσύ.

 

[Hellegennes]

Ναι, τι; Λέει ότι θα ήταν καλό να αποφευχθεί η κατάληξη, γιατί παραπέμπει περισσότερο σε υποατομικά σωματίδια κι όχι σε στοιχεία. Αν εννοείς την διαφορά -όνιο και -νιο, στο ανυπαρκτόνιο είναι ανύπαρκτον + ιο, όπως στο πλουτώνιο και στο ποσειδώνιο είναι πλούτων + ιο και ποσειδών + ιο, αντίστοιχα.

 

[nickel]

Η απάντηση που θα πρότεινα να έδινες στον Zann:

Πράγματι, το unobtainium δεν θυμίζει το electron και την παρέα του, ενώ στα δικά μας η κατάληξη –όνιο, παρότι υπάρχουν ζιρκόνιο και πλουτώνιο, είναι πιθανό να θυμίζει ηλεκτρόνιο, νετρόνιο, ουδετερόνιο, πρωτόνιο και άλλα σωματίδια, για να μην πούμε για το τρισκατάρατο… μνημόνιο. Με κατάληξη –ίτης, ανυπαρκτίτης, δεν θα σκεφτούμε ούτε σωματίδια ούτε μνημόνια.

Θέλω να πω: μάθε και την τέχνη τού να συμφωνείς με τον άλλο. Θα σου είναι χρήσιμη στην κοινωνική σου ανέλιξη.

 

[Zann]

Άσχετα με την πρότασή σου, που μ' αρέσει, δεν συμφωνώ με το παραπάνω. Το unobtainium έχει κατάληξη -nium, που παραδοσιακά μεταφέρεται στα ελληνικά ως -νιο: Αλουμίνιο, ουράνιο, τιτάνιο, γερμάνιο, σελήνιο, ακτίνιο, πρωτακτίνιο, πολώνιο, ραδόνιο, ζιρκόνιο, ποσειδώνιο, κ.α. Η πρώτη μου επιλογή πάντως δεν ήταν το ανυπαρκτόνιο, αλλά, όπως γράφω στην πρώτη δημοσίευση, το αναποκτήτιο.

Ναι, αλλά ο συνειρμός παραμένει. Και στην παραδοσιακή κατάληξη -νιο, που υπάρχει σε πολλά στοιχεία, μεταλλεύματα κπ, αν δούμε και το γράμμα/γράμματα που προηγούνται, βλέπουμε στα παραδείγματά σου:
-ίνιο
-άνιο
-ήνιο
-ίνιο
-ώνιο
... και ελάχιστα -όνιο. Άρα ένα μοτίβο υπάρχει. Γνώμη μου, να γίνει σεβαστό, αν δεν υπάρχει άλλος λόγος για απόδοση με -όνιο.

Για το αναποκτήτιο που πρότεινες επίσης δεν θα είχα αντίρηση.

 

[drsiebenmal]

Για να παρέμβω ως επισπεύδων στα όσα γράφει ο Zann, από τα παραδείγματα σε -όνιο που αναφέρθηκαν, το ζιρκόνιο δεν είναι στοιχείο και το ραδόνιο θα έπρεπε, καταναλογία με τα άλλα ευγενή αέρια, να έχει αποδοθεί στα ελληνικά ράδο(ν) ή ραδό(ν), που είναι όμως πάρα πολύ κοντά στο ράδιο, άρα χρειάστηκε μια εξαίρεση.

 

[Hellegennes]

Για να παρέμβω ως επισπεύδων στα όσα γράφει ο Zann, από τα παραδείγματα σε -όνιο που αναφέρθηκαν, το ζιρκόνιο δεν είναι στοιχείο

Είναι. Απλά στα ελληνικά τυγχαίνει να συμπίπτει με το ορυκτό. Στα αγγλικά είναι zircon και zirconium, που στα ελληνικά αποδίδονται ως ζιρκόνιο και ζιρκόνιο.

Η απάντηση που θα πρότεινα να έδινες στον Zann:

Πράγματι, το unobtainium δεν θυμίζει το electron και την παρέα του, ενώ στα δικά μας η κατάληξη –όνιο, παρότι υπάρχουν ζιρκόνιο και πλουτώνιο, είναι πιθανό να θυμίζει ηλεκτρόνιο, νετρόνιο, ουδετερόνιο, πρωτόνιο και άλλα σωματίδια, για να μην πούμε για το τρισκατάρατο… μνημόνιο. Με κατάληξη –ίτης, ανυπαρκτίτης, δεν θα σκεφτούμε ούτε σωματίδια ούτε μνημόνια.

Θέλω να πω: μάθε και την τέχνη τού να συμφωνείς με τον άλλο. Θα σου είναι χρήσιμη στην κοινωνική σου ανέλιξη.

Μα αυτή θα ήταν η δική σου απάντηση, Nickel. Δεν είμαι το άβατάρ σου. Δεν θα 'ταν βαρετό να δινούμε απαντήσεις στο ίδιο ύφος; Εν τούτοις, παρατήρησε ότι συμφωνώ με το σκεπτικό της ονομασίας, απλά ήθελα να θυμίσω ότι καταλήξεις σε -νιο υπάρχουν άφθονες στις ελληνικές ονομασίες των στοιχείων και αντιστοιχούν σε καταλήξεις -nium, στην διεθνή ορολογία. Επίσης δεν διαφωνώ σχετικά με τον συνειρμό για τα υποατομικά σωματίδια, αν και θεωρώ ότι ο μέσος άνθρωπος τα έχει ξεχάσει όλα αυτά και στο μυαλό του είναι απλά "όροι φυσικοχημείας".

 

[Zazula]

Ο περιοδικός πίνακας των φανταστικών στοιχείων:

...Και, φυσικά, η δημοφιλέστερη χρήση για το Zuunium:

Spoiler

 

[Duke_of_Waltham]

Δυστυχώς οι εικόνες τού Ζάζουλα χάθηκαν. Πάντως θα ήθελα να ανασύρω ένα από τα αγαπημένα μου χημικά στοιχεία, το οποίο μάλιστα φαίνεται πως αφθονεί και στη χώρα μας: το αντμινιστράτιο.

The heaviest element known to science was recently discovered by investigators at a major U.S. research university. The element, tentatively named administratium, has no protons or electrons and thus has an atomic number of 0. However, it does have one neutron, 125 assistant neutrons, 75 vice neutrons and 111 assistant vice neutrons, which gives it an atomic mass of 312. These 312 particles are held together by a force that involves the continuous exchange of meson-like particles called morons.

Since it has no electrons, administratium is inert. However, it can be detected chemically as it impedes every reaction it comes in contact with. According to the discoverers, a minute amount of administratium causes one reaction to take over four days to complete when it would have normally occurred in less than a second.

Administratium has a normal half-life of approximately three years, at which time it does not decay, but instead undergoes a reorganization in which assistant neutrons, vice neutrons and assistant vice neutrons exchange places. Some studies have shown that the atomic mass actually increases after each reorganization.

Research at other laboratories indicates that administratium occurs naturally in the atmosphere. It tends to concentrate at certain points such as government agencies, large corporations, and universities. It can usually be found in the newest, best appointed, and best maintained buildings.

Scientists point out that administratium is known to be toxic at any level of concentration and can easily destroy any productive reaction where it is allowed to accumulate. Attempts are being made to determine how administratium can be controlled to prevent irreversible damage, but results to date are not promising.

@ Δρ7χ: Δυσπρόβατο; Ωχ, πώς θα είναι στις κακές του, ούτε να φανταστώ δεν θέλω...

Να το φανταστείτε, Δαεμάνε; Ω, μα δεν χρειάζεται...

 

[Zazula]

Επειδή κάτι άκουγα για ώρα από γειτονικά σπίτια, και μάλιστα από Ρωσία αν κατάλαβα καλά, γνωρίζει κανείς αν η IUPAC έχει ονομάσει κάποιο νέο χημικό στοιχείο προς τιμήν τού Πούτιν; Επειδή κάποιοι —εικάζω πιθανότατα σκληροπυρηνικοί φαν της χημείας, κι ίσως και του Βλαδίμηρου— φώναζαν πουτίνιο, πουτίνιο!

 

[nickel]

«Κουτίνιο» φώναζαν. Είναι ο παίκτης που έβαλε το γκολ της Βραζιλίας. Αλλά ένα δεν έφτανε.

https://el.wikipedia.org/wiki/Φιλίπε_Κουτίνιο

 

[Zazula]

Α, οκέι. :laugh:

 

[daeman]

Παλιό αλλά καλό, και ανήκει στην ίδια ομάδα του περιοδικού συστήματος με το αντμινιστράτιο που αναφέρεται παραπάνω:

Oxford University researchers have discovered the densest element yet known to science.
The new element, Governmentium (symbol=Gv), has one neutron, 25 assistant neutrons, 88 deputy neutrons and 198 assistant deputy neutrons, giving it an atomic mass of 312.
These 312 particles are held together by forces called morons, which are surrounded by vast quantities of lepton-like particles called pillocks.
Since Governmentium has no electrons, it is inert. However, it can be detected, because it impedes every reaction with which it comes into contact.
A tiny amount of Governmentium can cause a reaction that would normally take less than a second, to take from 4 days to 4 years to complete.
Governmentium has a normal half-life of 2 to 6 years.
It does not decay, but instead undergoes a reorganisation in which a portion of the assistant neutrons and deputy neutrons exchange places.
In fact, Governmentium's mass will actually increase over time, since each reorganisation will cause more morons to become neutrons, forming isodopes.
This characteristic of moron promotion leads some scientists to believe that Governmentium is formed whenever morons reach a critical concentration.
This hypothetical quantity is referred to as a critical morass.
When catalysed with money, Governmentium becomes Administratium (symbol=Ad), an element that radiates just as much energy as Governmentium, since it has half as many pillocks but twice as many morons.