Γιατί ενοχλούνται τώρα οι χρυσαυγίτες όταν τους λένε νεοναζί;
- Thread starter bernardina
- Start date
Η πρώτη παράγραφος από εκεί που παρέπεμψα:
Με ποινή «χάδι» τιμωρήθηκε ο Γιώργος Κατίδης για το ναζιστικό χαιρετισμό στη νίκη της ΑΕΚ επί της Βέροιας στις 16 Μαρτίου. Συγκεκριμένα με ποινή πέντε αγωνιστικών, τη μικρότερη δυνατή που προβλεπόταν από τον κανονισμό, τιμωρήθηκε ο 20χρονος μεσοεπιθετικός από την πειθαρχική επιτροπή της ΕΠΟ, ενώ η ΠΑΕ ΑΕΚ απαλλάχθηκε, ως αναμενόταν, από οποιαδήποτε ευθύνη. [...]
Με ποινή «χάδι» τιμωρήθηκε ο Γιώργος Κατίδης για το ναζιστικό χαιρετισμό στη νίκη της ΑΕΚ επί της Βέροιας στις 16 Μαρτίου. Συγκεκριμένα με ποινή πέντε αγωνιστικών, τη μικρότερη δυνατή που προβλεπόταν από τον κανονισμό, τιμωρήθηκε ο 20χρονος μεσοεπιθετικός από την πειθαρχική επιτροπή της ΕΠΟ, ενώ η ΠΑΕ ΑΕΚ απαλλάχθηκε, ως αναμενόταν, από οποιαδήποτε ευθύνη. [...]
Το μάθημα της Δρέσδης
Μιχάλης Τσιντσίνης
Τα Νέα, 08/04/2013
Ο,τι κι αν δοκίμασαν στην αρχή ήταν λάθος. Οι νεοναζί του NPD, που μόλις είχαν εκλεγεί στη Βουλή της Σαξονίας, έβγαιναν πάντα κερδισμένοι. Oι αντιδράσεις των υπόλοιπων κομμάτων στις αντικοινοβουλευτικές προκλήσεις όξυναν απλώς τον αντίκτυπό τους.
Είτε αποχωρούσαν συμβολικά, είτε έστρεφαν επιδεικτικά τις πλάτες τους στον ομιλητή του NPD, οι βουλευτές συμμετείχαν ως ακούσιος θίασος στο σόου των φασιστών. «Μας διαπόμπευαν», παραδέχεται σήμερα, εννιά χρόνια μετά, μιλώντας στην «Zeit» ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU Ρίκο Γκέμπχαρτ.
Πώς απεγκλωβίστηκαν από αυτό το τέλμα τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου»; Εκαναν το αυτονόητο. Κάθησαν όλοι - Σοσιαλδημοκράτες, Συντηρητικοί, Πράσινοι κι Αριστεροί - σε ένα τραπέζι. Και συμφώνησαν σε τρεις αφόρητα πεζές, πλην καίριες, ενέργειες: πρώτον, κάθε φορά που θα υποβάλλει ερώτηση ένας νεοναζί, δεν θα του απαντά μόνο η κυβέρνηση, αλλά και εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης. Δεύτερον, όλες οι προτάσεις νόμου που θα καταθέτει το NPD, θα καταψηφίζονται ομόφωνα. Τρίτον, κανείς δεν θα παίρνει μέρος σε εκδηλώσεις εκτός Κοινοβουλίου, στις οποίες θα συμμετέχουν βουλευτές του NPD.
Ούτε ηθικολογίες, ούτε διαγωνισμοί δημοκρατικής ευαισθησίας, ούτε τάχα μου οργισμένοι φιλιππικοί. Αθόρυβη, μεθοδική, στυγνή απομόνωση.
Η συμφωνία τηρήθηκε. Το ποσοστό του NPD στις εκλογές που ακολούθησαν μειώθηκε από το 9,8% στο 5,6% και βαίνει σύμφωνα με τα γκάλοπ μειούμενο.
Μια τέτοια συμφωνία προϋποθέτει ότι κανείς δεν διεκδικεί μονοπώλιο στον αντιφασισμό. Μια τέτοια συμφωνία είναι ανέφικτη όσο οι υλακές της εμφυλιακής μισαλλοδοξίας ρυπαίνουν τη δημόσια ζωή.
Όσο αργεί μια τέτοια συμφωνία, η Βουλή θα λειτουργεί ως θέατρο των εχθρών της.
Μιχάλης Τσιντσίνης
Τα Νέα, 08/04/2013
Ο,τι κι αν δοκίμασαν στην αρχή ήταν λάθος. Οι νεοναζί του NPD, που μόλις είχαν εκλεγεί στη Βουλή της Σαξονίας, έβγαιναν πάντα κερδισμένοι. Oι αντιδράσεις των υπόλοιπων κομμάτων στις αντικοινοβουλευτικές προκλήσεις όξυναν απλώς τον αντίκτυπό τους.
Είτε αποχωρούσαν συμβολικά, είτε έστρεφαν επιδεικτικά τις πλάτες τους στον ομιλητή του NPD, οι βουλευτές συμμετείχαν ως ακούσιος θίασος στο σόου των φασιστών. «Μας διαπόμπευαν», παραδέχεται σήμερα, εννιά χρόνια μετά, μιλώντας στην «Zeit» ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU Ρίκο Γκέμπχαρτ.
Πώς απεγκλωβίστηκαν από αυτό το τέλμα τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου»; Εκαναν το αυτονόητο. Κάθησαν όλοι - Σοσιαλδημοκράτες, Συντηρητικοί, Πράσινοι κι Αριστεροί - σε ένα τραπέζι. Και συμφώνησαν σε τρεις αφόρητα πεζές, πλην καίριες, ενέργειες: πρώτον, κάθε φορά που θα υποβάλλει ερώτηση ένας νεοναζί, δεν θα του απαντά μόνο η κυβέρνηση, αλλά και εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης. Δεύτερον, όλες οι προτάσεις νόμου που θα καταθέτει το NPD, θα καταψηφίζονται ομόφωνα. Τρίτον, κανείς δεν θα παίρνει μέρος σε εκδηλώσεις εκτός Κοινοβουλίου, στις οποίες θα συμμετέχουν βουλευτές του NPD.
Ούτε ηθικολογίες, ούτε διαγωνισμοί δημοκρατικής ευαισθησίας, ούτε τάχα μου οργισμένοι φιλιππικοί. Αθόρυβη, μεθοδική, στυγνή απομόνωση.
Η συμφωνία τηρήθηκε. Το ποσοστό του NPD στις εκλογές που ακολούθησαν μειώθηκε από το 9,8% στο 5,6% και βαίνει σύμφωνα με τα γκάλοπ μειούμενο.
Μια τέτοια συμφωνία προϋποθέτει ότι κανείς δεν διεκδικεί μονοπώλιο στον αντιφασισμό. Μια τέτοια συμφωνία είναι ανέφικτη όσο οι υλακές της εμφυλιακής μισαλλοδοξίας ρυπαίνουν τη δημόσια ζωή.
Όσο αργεί μια τέτοια συμφωνία, η Βουλή θα λειτουργεί ως θέατρο των εχθρών της.
bernardina
Moderator
........................
.............................
Ποια είναι λοιπόν αυτή η ακαταμάχητη γοητεία της Χρυσής Αυγής; Νομίζω το βασικό είναι η αμεσότητα, η αίσθηση που καλλιεργούν ότι πρόκειται για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που λένε απλά καθημερινά πράγματα που όλοι σκέφτονται μέσα τους. Η ξένη ανταποκρίτρια εξεπλάγη από το πόσο ταχύτατα βουλευτές του κόμματος δέχθηκαν να της μιλήσουν και ήρθαν από τις εκλογικές τους περιφέρειες στην Αθήνα για τη συνέντευξη. Της επέτρεψαν να δει τα γραφεία, να μιλήσει με στελέχη και να καταγράψει τις συγκεντρώσεις τους. «Κανένα κόμμα στην Ευρώπη δεν έχει αντιδράσει έτσι μέχρι τώρα» μου είπε.
Της έκανε εντύπωση το γεγονός ότι την άκουσαν, ότι δεν ήταν ξύλινοι. Έκανα πλάκα, την κέρασαν και ένα «φασιστικό» καφέ για να τους θυμάται. Όσο περνούσαν οι ημέρες της στην Αθήνα και έκανε το ρεπορτάζ της φαινόταν από το πρόσωπό της ότι όλο αυτό την βασάνιζε μέσα της.
Μάταια προσπαθούσα να της εξηγήσω τις θέσεις του κόμματος, τις επιθέσεις κατά των μεταναστών, τα φυλλάδια που εξυμνούσαν τον Χίτλερ. «Καταλαβαίνω τι μου λες και τα ξέρω. Κρίνοντας όμως μόνο από την εμπειρία μου δεν ξέρω τι να γράψω, δεν ξέρω αν το πρόσημο που μου μένει από τις συναντήσεις αυτές είναι αρνητικό ή θετικό» μου εκμυστηρεύθηκε όταν συζητούσαμε το θέμα. Ίσως εκεί να βρίσκεται και το κλειδί πίσω από την ανοδική πορεία του κόμματος. Ότι τελικά το κομμάτι της πολιτικής ιδεολογίας φαίνεται πως αφορά εμάς τους αναλυτές, τους δημοσιογράφους ή τους πολιτικούς. Δεν αφορά όμως τους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας που έχουν χάσει την ελπίδα τους – και φαντάζομαι ότι δεν τους αφορά κατά τον ίδιο τρόπο που εδώ και δεκαετίες δεν αφορούσε τους ψηφοφόρους η ιδεολογική συνέπεια των κομμάτων αλλά οι παροχές που τους προσέφεραν. Αυτή η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής ζωής είναι η μήτρα του προβλήματος, είναι αυτή που γέννησε τη Χρυσή Αυγή. Είναι η εικόνα της θείτσας που βαράει τα κατσαρολικά και θέλει να καεί η Βουλή και που μετά από μια εβδομάδα κάνει τους Αγανακτισμένους λαϊκή εμποροπανήγυρη με μαλλί της γριάς και σουβλάκια.
Υπάρχει όμως και η αντίφαση- η ταύτιση με τον απλό άνθρωπο φτάνει μέχρι την ενστικτώδη αντίδραση στην πραγματικότητα. Δεν προχωρά σε προτάσεις βελτίωσής της. Κανένας Χρυσαυγίτης δεν έχει απαντήσει ποτέ για κανένα συγκεκριμένο μέτρο, από το φορολογικό μέχρι το ασφαλιστικό και από τη δανειακή σύμβαση μέχρι τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τι έχουμε λοιπόν; Αυτή την λαϊκή να ταυτίζεται με τον λαϊκιστικό λόγο του συγκεκριμένου κόμματος. Όχι του ΣΥΡΙΖΑ του Καμμένου ή του plan B αλλά της Χρυσής Αυγής. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φασιστικής ιδεολογίας. Να λέει πράγματα αυτονόητα, απλά. Να μισεί τους εχθρούς που βλέπουν όλοι. Απεχθάνεται τη σύνθετη και πολυεπίπεδη σκέψη γιατί ακριβώς μια τέτοια σκέψη θα αποκάλυπτε τις εσωτερικές αντιφάσεις της ίδιας της ιδεολογίας. Θέλει τον «απλό άνθρωπο» και τη δικτατορία της αντίληψής του πάνω στο κοινωνικό σύνολο. Επενδύει πάνω στην ψυχολογική ανάγκη του ατόμου να αποποιηθεί τις ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση. Εσύ κι εγώ δεν φταίμε, δεν είδαμε, δεν συμμετείχαμε στο πάρτι του ευρώ. Αυτό είναι το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να εξηγήσουν την κρίση και η πραγματικότητα είναι τόσο περίπλοκη που δεν προσφέρει μια καθαρή σχέση αιτίου-αιτιατού. Εκεί ανθεί η συνωμοσιολογία και η ανάγκη για τιμωρία των «ενόχων». Η ρεαλιστική προοπτική μιας τέτοιας τιμωρίας είναι το βασικό που δίνει στους ψηφοφόρους η Χρυσή Αυγή που δεν προσέφερε τόσα χρόνια η Αριστερά.
Όταν η δημοσιογράφος ρώτησε τον Χρυσαυγίτη γιατί τα ΜΜΕ τους παρουσιάζουν τόσο αρνητικά δεν προσπάθησε να αμυνθεί- της είπε πως ο λόγος που το κάνουν είναι γιατί τους φοβούνται. «Ξέρουν ότι εμείς δεν τους έχουμε ανάγκη, πως θα τους αφήσουμε να καταρρεύσουν με τα χρέη τους αν κυβερνήσουμε» υποστήριξε. Έτσι φαίνονται ακόμη περισσότερο σαν τον άνθρωπο που τον κυνηγούν γιατί λέει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Το ξέρουν και επενδύουν ακριβώς σ’ αυτό. Δεν είναι βλάκες.
Θυμηθείτε τα λόγια του Νίκου Μιχαλολιάκου στην προεκλογική συγκέντρωση στο Γουδή που χαιρέτησε ναζιστικά. «Μας είπαν ναζί αλλά δεν μας είπαν κλέφτες. Αυτά τα χέρια μπορεί να χαιρετούν καμιά φορά έτσι αλλά είναι καθαρά χέρια, δεν έχουν κλέψει». Σε μια κοινωνία που αισθάνεται ότι την έκλεψαν αυτό το σύνθημα τα είπε όλα. Μην εκπλαγείτε για τη συνέχεια.
.............................
Ποια είναι λοιπόν αυτή η ακαταμάχητη γοητεία της Χρυσής Αυγής; Νομίζω το βασικό είναι η αμεσότητα, η αίσθηση που καλλιεργούν ότι πρόκειται για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που λένε απλά καθημερινά πράγματα που όλοι σκέφτονται μέσα τους. Η ξένη ανταποκρίτρια εξεπλάγη από το πόσο ταχύτατα βουλευτές του κόμματος δέχθηκαν να της μιλήσουν και ήρθαν από τις εκλογικές τους περιφέρειες στην Αθήνα για τη συνέντευξη. Της επέτρεψαν να δει τα γραφεία, να μιλήσει με στελέχη και να καταγράψει τις συγκεντρώσεις τους. «Κανένα κόμμα στην Ευρώπη δεν έχει αντιδράσει έτσι μέχρι τώρα» μου είπε.
Της έκανε εντύπωση το γεγονός ότι την άκουσαν, ότι δεν ήταν ξύλινοι. Έκανα πλάκα, την κέρασαν και ένα «φασιστικό» καφέ για να τους θυμάται. Όσο περνούσαν οι ημέρες της στην Αθήνα και έκανε το ρεπορτάζ της φαινόταν από το πρόσωπό της ότι όλο αυτό την βασάνιζε μέσα της.
Μάταια προσπαθούσα να της εξηγήσω τις θέσεις του κόμματος, τις επιθέσεις κατά των μεταναστών, τα φυλλάδια που εξυμνούσαν τον Χίτλερ. «Καταλαβαίνω τι μου λες και τα ξέρω. Κρίνοντας όμως μόνο από την εμπειρία μου δεν ξέρω τι να γράψω, δεν ξέρω αν το πρόσημο που μου μένει από τις συναντήσεις αυτές είναι αρνητικό ή θετικό» μου εκμυστηρεύθηκε όταν συζητούσαμε το θέμα. Ίσως εκεί να βρίσκεται και το κλειδί πίσω από την ανοδική πορεία του κόμματος. Ότι τελικά το κομμάτι της πολιτικής ιδεολογίας φαίνεται πως αφορά εμάς τους αναλυτές, τους δημοσιογράφους ή τους πολιτικούς. Δεν αφορά όμως τους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας που έχουν χάσει την ελπίδα τους – και φαντάζομαι ότι δεν τους αφορά κατά τον ίδιο τρόπο που εδώ και δεκαετίες δεν αφορούσε τους ψηφοφόρους η ιδεολογική συνέπεια των κομμάτων αλλά οι παροχές που τους προσέφεραν. Αυτή η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής ζωής είναι η μήτρα του προβλήματος, είναι αυτή που γέννησε τη Χρυσή Αυγή. Είναι η εικόνα της θείτσας που βαράει τα κατσαρολικά και θέλει να καεί η Βουλή και που μετά από μια εβδομάδα κάνει τους Αγανακτισμένους λαϊκή εμποροπανήγυρη με μαλλί της γριάς και σουβλάκια.
Υπάρχει όμως και η αντίφαση- η ταύτιση με τον απλό άνθρωπο φτάνει μέχρι την ενστικτώδη αντίδραση στην πραγματικότητα. Δεν προχωρά σε προτάσεις βελτίωσής της. Κανένας Χρυσαυγίτης δεν έχει απαντήσει ποτέ για κανένα συγκεκριμένο μέτρο, από το φορολογικό μέχρι το ασφαλιστικό και από τη δανειακή σύμβαση μέχρι τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τι έχουμε λοιπόν; Αυτή την λαϊκή να ταυτίζεται με τον λαϊκιστικό λόγο του συγκεκριμένου κόμματος. Όχι του ΣΥΡΙΖΑ του Καμμένου ή του plan B αλλά της Χρυσής Αυγής. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φασιστικής ιδεολογίας. Να λέει πράγματα αυτονόητα, απλά. Να μισεί τους εχθρούς που βλέπουν όλοι. Απεχθάνεται τη σύνθετη και πολυεπίπεδη σκέψη γιατί ακριβώς μια τέτοια σκέψη θα αποκάλυπτε τις εσωτερικές αντιφάσεις της ίδιας της ιδεολογίας. Θέλει τον «απλό άνθρωπο» και τη δικτατορία της αντίληψής του πάνω στο κοινωνικό σύνολο. Επενδύει πάνω στην ψυχολογική ανάγκη του ατόμου να αποποιηθεί τις ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση. Εσύ κι εγώ δεν φταίμε, δεν είδαμε, δεν συμμετείχαμε στο πάρτι του ευρώ. Αυτό είναι το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να εξηγήσουν την κρίση και η πραγματικότητα είναι τόσο περίπλοκη που δεν προσφέρει μια καθαρή σχέση αιτίου-αιτιατού. Εκεί ανθεί η συνωμοσιολογία και η ανάγκη για τιμωρία των «ενόχων». Η ρεαλιστική προοπτική μιας τέτοιας τιμωρίας είναι το βασικό που δίνει στους ψηφοφόρους η Χρυσή Αυγή που δεν προσέφερε τόσα χρόνια η Αριστερά.
Όταν η δημοσιογράφος ρώτησε τον Χρυσαυγίτη γιατί τα ΜΜΕ τους παρουσιάζουν τόσο αρνητικά δεν προσπάθησε να αμυνθεί- της είπε πως ο λόγος που το κάνουν είναι γιατί τους φοβούνται. «Ξέρουν ότι εμείς δεν τους έχουμε ανάγκη, πως θα τους αφήσουμε να καταρρεύσουν με τα χρέη τους αν κυβερνήσουμε» υποστήριξε. Έτσι φαίνονται ακόμη περισσότερο σαν τον άνθρωπο που τον κυνηγούν γιατί λέει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Το ξέρουν και επενδύουν ακριβώς σ’ αυτό. Δεν είναι βλάκες.
Θυμηθείτε τα λόγια του Νίκου Μιχαλολιάκου στην προεκλογική συγκέντρωση στο Γουδή που χαιρέτησε ναζιστικά. «Μας είπαν ναζί αλλά δεν μας είπαν κλέφτες. Αυτά τα χέρια μπορεί να χαιρετούν καμιά φορά έτσι αλλά είναι καθαρά χέρια, δεν έχουν κλέψει». Σε μια κοινωνία που αισθάνεται ότι την έκλεψαν αυτό το σύνθημα τα είπε όλα. Μην εκπλαγείτε για τη συνέχεια.
pidyo
New member
Απορία πολιτικής αγωγής και πολιτικής ηθικής:
Στο δημοτικό στάδιο όπου κάνει προπόνηση στίβου ο γιος μου βλέπω συνεχώς δυο 16χρονα κορίτσια που προπονούνται τις ίδιες ώρες. Τις προάλλες, το ένα από τα δύο το είχαν πλευρίσει δυο χρυσαυγίτες (νομίζω δεν είχαν σχέση με το σύλλογο των κοριτσιών) και το κατηχούσαν ασταμάτητα, χωρίς να το αφήνουν να παίρνει ανάσα, επί ένα δεκάλεπτο. Το κορίτσι έμοιαζε κολακευμένο από την προσοχή. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, όχι μόνο μ' αυτά που άκουγα, αλλά κυρίως επειδή εκμεταλλεύονταν και την περίσταση (δημοτικό στάδιο ελεύθερης πρόσβασης) και την ηλικία του στόχου και δεν σέβονταν το γεγονός ότι δεν πρόκειται για έναν χώρο κοινωνικής συναναστροφής αλλά για έναν χώρο αθλητισμού.
Τι κάνει κανείς σ' αυτήν την περίπτωση; Σκέφτηκα να επέμβω άμεσα, αλλά ομολογώ πως δεν είχα τα κότσια: ήταν δύο, ήταν χτισμένοι, ήταν δυο κεφάλια ψηλότεροι, είμαι ολίγον σακάτης τον τελευταίο καιρό. Σκέφτηκα επίσης πως μπορεί και να έκανα ζημιά επί της ουσίας, επειδή το κορίτσι, ξαναλέω, αντιδρούσε θετικά, μπορεί λοιπόν το γεγονός ότι ένας «γέρος» πάει να παρέμβει να είχε το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Μίλησα στον υπεύθυνο του σταδίου, μου είπε ότι θα το κοιτάξει, αμφιβάλλω αν θα κάνει τίποτε. Τι άλλο μπορεί να κάνει κανείς;
Στο δημοτικό στάδιο όπου κάνει προπόνηση στίβου ο γιος μου βλέπω συνεχώς δυο 16χρονα κορίτσια που προπονούνται τις ίδιες ώρες. Τις προάλλες, το ένα από τα δύο το είχαν πλευρίσει δυο χρυσαυγίτες (νομίζω δεν είχαν σχέση με το σύλλογο των κοριτσιών) και το κατηχούσαν ασταμάτητα, χωρίς να το αφήνουν να παίρνει ανάσα, επί ένα δεκάλεπτο. Το κορίτσι έμοιαζε κολακευμένο από την προσοχή. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, όχι μόνο μ' αυτά που άκουγα, αλλά κυρίως επειδή εκμεταλλεύονταν και την περίσταση (δημοτικό στάδιο ελεύθερης πρόσβασης) και την ηλικία του στόχου και δεν σέβονταν το γεγονός ότι δεν πρόκειται για έναν χώρο κοινωνικής συναναστροφής αλλά για έναν χώρο αθλητισμού.
Τι κάνει κανείς σ' αυτήν την περίπτωση; Σκέφτηκα να επέμβω άμεσα, αλλά ομολογώ πως δεν είχα τα κότσια: ήταν δύο, ήταν χτισμένοι, ήταν δυο κεφάλια ψηλότεροι, είμαι ολίγον σακάτης τον τελευταίο καιρό. Σκέφτηκα επίσης πως μπορεί και να έκανα ζημιά επί της ουσίας, επειδή το κορίτσι, ξαναλέω, αντιδρούσε θετικά, μπορεί λοιπόν το γεγονός ότι ένας «γέρος» πάει να παρέμβει να είχε το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Μίλησα στον υπεύθυνο του σταδίου, μου είπε ότι θα το κοιτάξει, αμφιβάλλω αν θα κάνει τίποτε. Τι άλλο μπορεί να κάνει κανείς;
bernardina
Moderator
Να βάλει το γιο του να διπλαρώσει το κορίτσι, ώστε να δει ότι εκτός από τους χτισμένους ούγκακες υπάρχουν και σοβαρά, ελκυστικά παιδιά με μια άλλη αντίληψη;
Το αποπάνω μεταξύ αστείου και σοβαρού, γιατί συμμερίζομαι την απελπισία σου, αλλά και την απροθυμία σου να το αφήσεις να πέσει κάτω. Δυστυχώς, κι εγώ αμφιβάλλω αν θα το κοιτάξει ο υπεύθυνος -και για τους ίδιους λόγους που δίστασες εσύ, ίσως και για άλλους...
Με τα ίδια όπλα δεν γίνεται να τους πολεμήσεις, με αυτά που ξέραμε ως σήμερα, καλά κρασά... Κάποιοι λένε ότι όπως κάθε αρρώστια πρέπει νομοτελειακά να κάνει κι αυτή τον κύκλο της και να περάσει. Χμ...
Οπότε ναι. Χρειαζόμαστε ένα μπρεϊνστόρμι για την κοπελίτσα.
Το αποπάνω μεταξύ αστείου και σοβαρού, γιατί συμμερίζομαι την απελπισία σου, αλλά και την απροθυμία σου να το αφήσεις να πέσει κάτω. Δυστυχώς, κι εγώ αμφιβάλλω αν θα το κοιτάξει ο υπεύθυνος -και για τους ίδιους λόγους που δίστασες εσύ, ίσως και για άλλους...
Με τα ίδια όπλα δεν γίνεται να τους πολεμήσεις, με αυτά που ξέραμε ως σήμερα, καλά κρασά... Κάποιοι λένε ότι όπως κάθε αρρώστια πρέπει νομοτελειακά να κάνει κι αυτή τον κύκλο της και να περάσει. Χμ...
Οπότε ναι. Χρειαζόμαστε ένα μπρεϊνστόρμι για την κοπελίτσα.
pidyo
New member
Φοβάμαι πως ο -σκάρτα δέκα- γιος μου δεν είναι ακριβώς το target group της 16χρονης, εκτός αν έχει πολύ πρόωρα ανεπτυγμένα μητρικά ένστικτα.
bernardina
Moderator
Φτου! Το φοβόμουνα...
— Καλημέρα. Είστε υπέρ του δημοκρατικού διαλόγου ή θα πέσετε δύο μαντράχαλοι να με δείρετε αν πω τη διαφορετική μου άποψη;
Στη συνέχεια, ή θα δείξουν πόσο δημοκρατικοί είναι ή θα κάνουν το λάθος να δεχτούν να συζητήσουν. Ενδέχεται όμως, με μια τέτοια προσέγγιση, να την γλιτώσεις με ελάχιστους μώλωπες.
Καλημέρα.
Στη συνέχεια, ή θα δείξουν πόσο δημοκρατικοί είναι ή θα κάνουν το λάθος να δεχτούν να συζητήσουν. Ενδέχεται όμως, με μια τέτοια προσέγγιση, να την γλιτώσεις με ελάχιστους μώλωπες.
Καλημέρα.
Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο. Να της πεις επίσης ότι οι χρυσαυγίτες είναι κατεξοχήν μισογύνηδες - θεωρούν τις γυναίκες αναπαραγωγικές μηχανές.
Πόσα δεν ξέρεις... δεν θα σου επιτεθούν, φυσικά, αλλά δεν θα σε αφήσουν και να μιλήσεις. Θα σου πουν και καλά ευγενικά να πεις την γνώμη σου, βεβαίως και μετά θα σε πάρουν παραμάζωμα για το σάπιο κατεστημένο, θα σε διακόπτουν και γενικά θα σου πάρουν τον αέρα στο πι και φι. Κι αυτός ο τσαμπουκάς και ο τρόπος συνομιλίας πιάνει πολλές φορές σε εφήβους, άρα την μάχη την έχεις χαμένη από χέρι, έστω κι αν δεν φύγει με μώλωπες.
Τα ξέρω. Δεν διαφέρει αυτό που λες από την τακτική τους στην τηλεόραση. Αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσεις. Και από τη στιγμή που θα αρχίσεις είναι δική σου ευθύνη να χειριστείς τη συνέχεια. Ακόμα κι αν ηττηθείς από την τακτική τους την πρώτη φορά, κάτι θα έχεις μάθει για την επόμενη φορά.
Elsa
¥
Θίγεις ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που με απασχολεί τους τελευταίους μήνες, μετά από μια -παρά λίγο μοιραία- επίθεση που έγινε σε μαθητή στο λύκειο των παιδιών μου. Έχουμε προβληματιστεί αρκετοί γονείς, γιατί οι τύποι αυτοί φαίνεται ότι κάνουν τρελή δουλειά στα σχολεία εδώ και πολύ καιρό κι εμείς δεν είχαμε πάρει χαμπάρι. Μάλιστα σε μας το θέμα πάει πιο βαθιά γιατί μάλλον εμπλέκεται και καθηγητής που υποπτευόμαστε ότι εντοπίζει τα ευάλωτα παιδιά και τους ρίχνει από δίπλα ΧΑυγίτες φίλους του. Είναι γνωστό επίσης ότι δραστηριοποιούνται σε γυμναστικούς συλλόγους, σχολές πολεμικών τεχνών, συλλόγους οπαδών κ.λπ.
Δεν είναι αστείο, ούτε υπερβολή, πρέπει να κάνουμε κάτι. Εμείς έχουμε ξεκινήσει μια σειρά δράσεων, αλλά τα πράγματα είναι ζόρικα, η γειτονιά είναι αδιάφορη, κουμπωμένη, φοβάται ή δυσπιστεί…
SBE
¥
Αν σας πω ότι διαβάζοντας τα περί σχολείου θυμήθηκα ότι παρόμοια λέγανε για τους Κνίτες και για τους εμπόρους ναρκωτικών όταν πήγαινα εγώ σχολείο, αλλά δεν έγιναν οι Έλληνες όλοι "κομμουνιστές και πρεζόνια", θα με βρίσετε; [προσθήκη εισαγωγικών κατά παράκληση της συντάκτριας, βλ. #714]
Νομίζω ότι η Μπέρνη το είδε το ζήτημα στη σωστή του βάση κι ο Πιδύο άδικα το πολιτικοποίησε: η μικρή κάθεται και ακούει τους μπρατσαράδες γιατί είναι μπρατσαράδες. Οι μπρατσαράδες πιάνουν κουβέντα σε αυτή τη μικρή κι όχι στη φίλη της γιατί αυτή είναι ίσως πιο νοστιμούλα ή γιατί είναι κι οι δυο νοστιμούλες, αλλά αυτή είναι πιο πολύ του μπλα μπλά. Η λύση είναι φυσικά να της βρείτε καναδυό μπρατσαράδες των "δημοκρατικών" δυνάμεων, αλλά είναι προσωρινή λύση.
ΥΓ τα εισαγωγικά επίτηδες, επειδή έχω πει πολλές φορές ότι δεν μου αρέσει που αυτοχαρακτηρίζονται έτσι οι αριστεροί και η περίπτωση της ΧΑ είναι μια ακόμα απόδειξη ότι ο χαρακτηρισμός αυτός θα έπρεπε να ξαναπάρει την κυριολεκτική του σημασία
Νομίζω ότι η Μπέρνη το είδε το ζήτημα στη σωστή του βάση κι ο Πιδύο άδικα το πολιτικοποίησε: η μικρή κάθεται και ακούει τους μπρατσαράδες γιατί είναι μπρατσαράδες. Οι μπρατσαράδες πιάνουν κουβέντα σε αυτή τη μικρή κι όχι στη φίλη της γιατί αυτή είναι ίσως πιο νοστιμούλα ή γιατί είναι κι οι δυο νοστιμούλες, αλλά αυτή είναι πιο πολύ του μπλα μπλά. Η λύση είναι φυσικά να της βρείτε καναδυό μπρατσαράδες των "δημοκρατικών" δυνάμεων, αλλά είναι προσωρινή λύση.
ΥΓ τα εισαγωγικά επίτηδες, επειδή έχω πει πολλές φορές ότι δεν μου αρέσει που αυτοχαρακτηρίζονται έτσι οι αριστεροί και η περίπτωση της ΧΑ είναι μια ακόμα απόδειξη ότι ο χαρακτηρισμός αυτός θα έπρεπε να ξαναπάρει την κυριολεκτική του σημασία
Last edited by a moderator:
SBE
¥
Κι έτσι, Έλσα, σε παράσυρε ο γοητευτικός κνίτης. :clap::clap::clap:
Σοβαρά πάντως, ένα ζήτημα που προκύπτει από το αρχικό του Πιδύου είναι ότι σε χώρο με ανήλικους κυκλοφορούν άτομα άσχετα και πιάνουν κουβέντα με τα παιδιά.
Αν οι μπρατσαράδες δεν ήταν ΧΑ αλλά του συλλόγου για τη νομιμοποίηση της παιδεραστίας ποιά θα ήταν η αντίδραση;
Σοβαρά πάντως, ένα ζήτημα που προκύπτει από το αρχικό του Πιδύου είναι ότι σε χώρο με ανήλικους κυκλοφορούν άτομα άσχετα και πιάνουν κουβέντα με τα παιδιά.
Αν οι μπρατσαράδες δεν ήταν ΧΑ αλλά του συλλόγου για τη νομιμοποίηση της παιδεραστίας ποιά θα ήταν η αντίδραση;