Η παρέα ήταν σε εύθυμη διάθεση και η συζήτηση είχε φτάσει στις εκπομπές της τηλεόρασης που θυμόμασταν από τα παιδικά μας χρόνια. «Τη Χάιντι, τη βοσκοπούλα των Άλπεων, τη θυμάσαι γιατρέ;» ρώτησε κάποιος. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να πουλήσω μούρη και να του απαντήσω: «Εσύ ήξερες ότι το Χάιντι (Heidi) βγαίνει από το Adel(heide), την Αδελαΐδα, σαν να λέμε;». Αμέσως άρπαξε τη σκυτάλη ο πλακατζής για να ρωτήσει ψευτοσοβαρά, μιμούμενος τον τόνο και το στιλ μου: «Δηλαδή η κυρία Χάιδω Καράμπελα ήταν, σαν να λέμε, Αυστραλέζα;»
Ξαφνικά, η συζήτηση άναψε. «Ε, όχι δα!» είπε η μία από τις παρευρισκόμενες κυρίες. «Από το Χαϊδεμένη θα πρέπει να είναι, σαν τη Ναζλί που έχουν οι Τούρκοι.»
Ένα γρήγορο γκούγκλισμα και ορίστε η απόδειξη: Υπάρχει Χάιδω, που εορτάζεται μάλιστα την 1η Σεπτεμβρίου και ήταν, λέει, μια από άγιες 40 παρθένες και ασκήτριες που έπαθαν πολλά και διάφορα και μαρτύρησαν και... (η συνέχεια, εδώ, στο eortologio.gr).
Βέβαια, οι συντάκτες εκεί είναι προσεκτικοί, αφού αναφέρουν το συγκεκριμένο όνομα με επιφύλαξη, επειδή, όπως λένε, είναι του 16ου-18ου αιώνα.
«Κοίτα, ρε συ» είπε ο πλακατζής. «Η λίστα με τις παρθένες έχει και την Ακριβή».
«Ε, και;»
«Έβλεπα προχτές μια πρόσφατη ελληνική ταινία όπου η ευειδής ιδιαιτέρα του υπουργού κ. Πίππα αποκαλύπτει το όνομά της (Ακριβή) και απαντάει εντελώς φυσικά στην ερώτηση "Και πώς βγήκε το Λίτσα;" "από το Ακριβή > Ακριβούλα > Ακριβουλίτσα > Λίτσα" για να συνεχίσει: "τώρα όμως που θα με στεφανωθεί ο υπουργός, θα χρησιμοποιώ το κανονικό μου όνομα: Ακριβή Πίππα"».
Η συζήτηση άρχισε να ξεδιπλώνεται σε παράλληλα μονοπάτια: στα περίεργα ονόματα, όπως η Τσαμπίκα (από την Παναγία την Τσαμπίκα της Ρόδου), στα αναπάντεχα βαφτιστικά (όπως η Γραμματική) και στα αστεία υποκοριστικά και δεν θα τελείωνε βέβαια, αν δεν την έκλεινε κάποιος ρωτώντας: «Νήμα να τα διαβάσουμε όλα αυτά δεν έχετε στη Λεξιλογία, ντοκτέρ;»
Συγκεντρωμένο νήμα, λοιπόν, αποκτήσαμε – μόλις τώρα. Μη διστάσετε να προσθέσετε κι εσείς ό,τι αξιοπερίεργο νομίζετε ή όποιες απορίες έχετε. Δεν είναι ανάγκη να περιοριστείτε από τον τόπο και τον χρόνο· οτιδήποτε έχει σχέση με βαφτιστικά ονόματα, ελληνικά ή ξένα, σύγχρονα ή παλιά, έχει πια τη θέση του εδώ μέσα.
Φυσικά, έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με βαφτιστικά ονόματα στη Λεξιλογία. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν διάσπαρτες πολλές αναφορές ακόμη, αλλά ορίστε για μαγιά μερικά νήματα και σκόρπια σχόλια που θυμήθηκα στα γρήγορα:
Κατερίνα - ετυμολογία ονόματος
Επώνυμα με δύσκολες καταλήξεις
Το Κορίτσι Χωρίς Όνομα εναντίον της Επιτροπής Ονοματοθεσίας (Ισλανδία)
Με πολλές πληροφορίες για διάφορα ονόματα σε όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους και το (κασιώτικο, μάλλον) όνομα Μαγκαφούλα (που η προέλευσή του παραμένει ακόμη άλυτο μυστήριο για τη Λεξιλογία, πράγμα αναμφίβολα σπάνιο)...
Είναι αυτονόητο ότι ενδιαφέρουσες πληροφορίες και συζητήσεις ξεπετάγονται και σε νήματα που ξεκινούν αλλιώς, όπως π.χ. στη συζήτηση που ξεκινάει εδώ με την παρατήρηση:
... έχει ενδιαφέρον ότι υπάρχει γυναικείο όνομα Αγορή
για να ακολουθήσει, ακριβώς από κάτω η πληροφορία:
Άλλο πολύ ασυνήθιστο όνομα που πρωτοσυνάντησα εδώ [στη Θεσσαλία]: Γραμματική
και να ακολουθήσουν κι άλλες απαντήσεις με ενδιαφέροντα στοιχεία.
Ξαφνικά, η συζήτηση άναψε. «Ε, όχι δα!» είπε η μία από τις παρευρισκόμενες κυρίες. «Από το Χαϊδεμένη θα πρέπει να είναι, σαν τη Ναζλί που έχουν οι Τούρκοι.»
Ένα γρήγορο γκούγκλισμα και ορίστε η απόδειξη: Υπάρχει Χάιδω, που εορτάζεται μάλιστα την 1η Σεπτεμβρίου και ήταν, λέει, μια από άγιες 40 παρθένες και ασκήτριες που έπαθαν πολλά και διάφορα και μαρτύρησαν και... (η συνέχεια, εδώ, στο eortologio.gr).
Βέβαια, οι συντάκτες εκεί είναι προσεκτικοί, αφού αναφέρουν το συγκεκριμένο όνομα με επιφύλαξη, επειδή, όπως λένε, είναι του 16ου-18ου αιώνα.
«Κοίτα, ρε συ» είπε ο πλακατζής. «Η λίστα με τις παρθένες έχει και την Ακριβή».
«Ε, και;»
«Έβλεπα προχτές μια πρόσφατη ελληνική ταινία όπου η ευειδής ιδιαιτέρα του υπουργού κ. Πίππα αποκαλύπτει το όνομά της (Ακριβή) και απαντάει εντελώς φυσικά στην ερώτηση "Και πώς βγήκε το Λίτσα;" "από το Ακριβή > Ακριβούλα > Ακριβουλίτσα > Λίτσα" για να συνεχίσει: "τώρα όμως που θα με στεφανωθεί ο υπουργός, θα χρησιμοποιώ το κανονικό μου όνομα: Ακριβή Πίππα"».
Η συζήτηση άρχισε να ξεδιπλώνεται σε παράλληλα μονοπάτια: στα περίεργα ονόματα, όπως η Τσαμπίκα (από την Παναγία την Τσαμπίκα της Ρόδου), στα αναπάντεχα βαφτιστικά (όπως η Γραμματική) και στα αστεία υποκοριστικά και δεν θα τελείωνε βέβαια, αν δεν την έκλεινε κάποιος ρωτώντας: «Νήμα να τα διαβάσουμε όλα αυτά δεν έχετε στη Λεξιλογία, ντοκτέρ;»
Συγκεντρωμένο νήμα, λοιπόν, αποκτήσαμε – μόλις τώρα. Μη διστάσετε να προσθέσετε κι εσείς ό,τι αξιοπερίεργο νομίζετε ή όποιες απορίες έχετε. Δεν είναι ανάγκη να περιοριστείτε από τον τόπο και τον χρόνο· οτιδήποτε έχει σχέση με βαφτιστικά ονόματα, ελληνικά ή ξένα, σύγχρονα ή παλιά, έχει πια τη θέση του εδώ μέσα.
Φυσικά, έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με βαφτιστικά ονόματα στη Λεξιλογία. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν διάσπαρτες πολλές αναφορές ακόμη, αλλά ορίστε για μαγιά μερικά νήματα και σκόρπια σχόλια που θυμήθηκα στα γρήγορα:
Κατερίνα - ετυμολογία ονόματος
Επώνυμα με δύσκολες καταλήξεις
Το Κορίτσι Χωρίς Όνομα εναντίον της Επιτροπής Ονοματοθεσίας (Ισλανδία)
Με πολλές πληροφορίες για διάφορα ονόματα σε όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους και το (κασιώτικο, μάλλον) όνομα Μαγκαφούλα (που η προέλευσή του παραμένει ακόμη άλυτο μυστήριο για τη Λεξιλογία, πράγμα αναμφίβολα σπάνιο)...
Είναι αυτονόητο ότι ενδιαφέρουσες πληροφορίες και συζητήσεις ξεπετάγονται και σε νήματα που ξεκινούν αλλιώς, όπως π.χ. στη συζήτηση που ξεκινάει εδώ με την παρατήρηση:
... έχει ενδιαφέρον ότι υπάρχει γυναικείο όνομα Αγορή
για να ακολουθήσει, ακριβώς από κάτω η πληροφορία:
Άλλο πολύ ασυνήθιστο όνομα που πρωτοσυνάντησα εδώ [στη Θεσσαλία]: Γραμματική
και να ακολουθήσουν κι άλλες απαντήσεις με ενδιαφέροντα στοιχεία.