Aleksandr = Αλέξανδρος, Αλεξάντρ ή Αλεξάντερ;

[Hellegennes]

Έψαχνα στον ελληνικό ιστό να βρω την μετάφραση σε κάτι σχετικά με τον συνθέτη Μποροντίν και ανακάλυψα ότι οι περισσότερες αναφορές ήταν στο "Αλεξάντερ". Γιατί; Αν θέλουμε να κρατήσουμε την ρωσική παραλλαγή, δεν πρέπει να είναι Αλεξάντρ; Αν δεν θέλουμε την παραλλαγή, δεν είναι πιο λογικό να χρησιμοποιήσουμε την ελληνική εκδοχή, που άλλωστε είναι και η ριζική; Τι ισχύει στην πράξη;

 

[sarant]

Καλά λες. Κατά σύμπτωση χτες ή προχτές έβλεπα σε ένα φόρουμ που την έπεφτε κάποιος σε κάποιον άλλο επειδή είχε γράψει "Αλεξάντερ" για τον Πούσκιν. Όπως λες, ή Αλέξανδρος ή Αλεξάντρ.

 

[Rogerios]

Κι αν θέλουμε να είμαστε πιστοί στη ρωσική προφορά "Αληξάντρ". Τέσπα, το "Αλεξάντρ" είναι εντάξει ως μεταγραφή, το "Αλέξανδρος" είναι ίσως η ασφαλέστερη λύση για προσωπικότητες της Ιστορίας κι όσο για το "Αλεξάντερ" ας το ξεχάσουμε καλύτερα εντελώς, μια και δεν είναι ούτε ρώσικο ούτε ελληνικό.

 

[SBE]

Προφανώς κάποιος χρησιμοποιούσε αγγλόφωνη πηγή, μια που οι αγγλόφωνοι το εξαγγλίζουν το όνομα του Μποροντιν και του Πούσκιν. Διότι ως γνωστόν, αν δεν είναι κάτ γραμμένο στα αγγλικά δεν υπάρχει για τους Έλληνες γκουγκλιστές.
(φταίει και το Μέγαρο, που κάνει ακριβώς το ίδιο σε όλα του τα προγράμματα απο τότε που ιδρύθηκε)

 

[Earion]

Μια στιγμή! Προτού πετάξουμε στα Τάρταρα τον βαριόμοιρο Αλεξάντερ, προλαβαίνω να πω έναν καλό λόγο προς υπεράσπισή του;

Εκείνο το σύμπλεγμα |ndr| εύκολα προφέρεται στο μέσο της λέξης αλλά δύσκολα, κατά τη γνώμη μου, στο τέλος. Η ελληνική στις καταλήξεις προτιμά συνήθως τον τύπο: σύμφωνο-φωνήεν-σύμφωνο. Από την άλλη, μου δόθηκε και άλλοτε η ευκαιρία να προτείνω, όταν έχουμε συμφωνικά συμπλέγματα που δεν μπορούν να προφερθούν στα ελληνικά, να παρεμβάλλουμε ένα «αφανές» φωνήεν, και τέτοια είναι το «ι» και το «ε», που ανήκουν στα «κλειστά». Εδώ, στην περίπτωσή μας, ταιριάζει μου φαίνεται το «ε» (αν και το ανοιχτό «α» δεν είναι εκτός επιλογής --θυμηθείτε πόσοι Αλεξάνταρ υπάρχουν στα νότια Βαλκάνια...).

 

[nickel]

Πάπυρος και Μείζον έχουν
Αλεξάντρ Μποροντίν και
Αλεξάντρ Πούσκιν.

Στο Μείζον βρήκα επίσης τους παρακάτω:
Αλεξάντρ Βασίλιεφ
Αλεξάντρ Εμίλ Ζαν Γερσίν
Αλεξάντρ Γκλαζούνοφ
Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ
Αλεξάντρ Κερένσκι
Αλεξάντρ Μπλοκ
Αλεξάντρ Ντοβζένκο
Αλεξάντρ Οστρόφσκι
Αλεξάντρ Ποπόφ
Αλεξάντρ Προχόροφ
Αλεξάντρ Σκριάμπιν
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν
(Θα τους έχει και ο Πάπυρος, αλλά πού να κάνεις τον ζογκλέρ με τόσους τόμους...)

Αντιλαμβάνομαι το επιχείρημα του Earion, αλλά η παράδοση είναι υπέρ του πιστού μεταγραμματισμού.

 

[Earion]

Φαντάζομαι ότι όταν μιλάς περί πιστού μεταγραμματισμού, Νίκελ, δεν εννοείς Αλεκσάντρ, έτσι; Ούτε Ροκσάνα, ούτε Κσένια.

 

[Hellegennes]

Μα εμείς δεν παριστάνουμε ποτέ το "κς" με κάπα-σίγμα. Πιστός μεταγραμματισμός είναι κι έτσι.

 

[nickel]

Φαντάζομαι ότι όταν μιλάς περί πιστού μεταγραμματισμού, Νίκελ, δεν εννοείς Αλεκσάντρ, έτσι; Ούτε Ροκσάνα, ούτε Κσένια.

Τίποτα δεν είναι απόλυτο σ' αυτά τα πράγματα, γι' αυτό άλλωστε αναγνωρίζω τη σοφία του Μήτσου, που έχει βρει ένα modus vivendi που δεν μπαίνει σε αυστηρά καλούπια. Άλλωστε, ακόμα και το «πάντα εν σοφία εποίησας», ακόμα και για τον Θεό που το λέμε, δεν σηκώνει πολλή ανάλυση.

 

[Earion]

Υπάρχει ένας σύμβουλος του Ομπάμα, που λέγεται David Axelrod. Αυτόν τον μεταγράφουμε Άξελροντ.

Υπάρχει κι ένας Πάβελ Μπορίσοβιτς Аксельрод (= Akselrod), αντίπαλος του Λένιν στη Ρώσικη Επανάσταση. Αυτόν πώς τον μεταγράφουμε;

 

[drsiebenmal]

Άξελροντ. :)

 

[Earion]

Α, εντάξει.

Γιατί έλεγα μήπως ...