Η έκφραση ξεκινά από το «χαρά σου» + αιτιατική, που λέει ο Δόκτορας: χαρά σου το κουράγιο σου > χαρά σ' το κουράγιο σου. Κατά την ίδια έννοια που λέμε ντροπή σου το θράσος σου -- τιμή σου / τιμή μου η επιλογή μου -- τιμή μου και περηφάνια μου το σόι μου (και άλλα παρόμοια που δεν μου έρχονται τώρα).
