Μια και η ύπαρξη του απεργοσπάστη χαρακτηρίστηκε "ντροπή για την ανθρωπότητα", και οι φοιτητές και οι καθηγητές που προσπάθησαν να ξεβρωμίσουν ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥΣ, χωρίς να εργάζονται σε υπηρεσίες καθαριότητας, χαρακτηρίστηκαν "απεργοσπαστικός μηχανισμός", έχω μερικά υποθετικά ερωτήματα προς όποιον αγαπητό συνομιλητή υιοθετεί αυτούς τους χαρακτηρισμούς -- ερωτήματα που μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή ως πραγματικά:
1) Δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος της Αττικής δεν έχει κεντρική αποχέτευση αλλά βόθρους, αν οι βοθρατζήδες έκαναν απεργία, θα προτιμούσε να πνιγεί στο σκατό παρά να καλέσει έναν απεργοσπάστη-ντροπή για την ανθρωπότητα;
2) Αν πέθαινε η μάνα του ή ο πατέρας του, και οι γιατροί είχαν απεργία, θα προτιμούσε να αφήσει τους γονείς του να πεθάνουν παρά να καλέσει έναν απεργοσπάστη-ντροπή για την ανθρωπότητα;
3) Αν οι πετρελαιάδες έκαναν απεργία και ένας γείτονάς μου μπορούσε να μου δανείσει πετρέλαιο για να ζεσταθώ, θα ήταν απεργοσπαστικός μηχανισμός;
4) Όταν τα ΜΜΜ και τα ταξί κάνουν απεργία, κάποιος που προσφέρεται να με μεταφέρει στη δουλειά μου είναι απεργοσπαστικός μηχανισμός;
Δυόμισι στα τέσσερα παραδείγματά σου αφορούν συντεχνίες ιδιοκτητών/επιχειρηματίων (βοθρατζήδες, πετρελαιάδες, ταξιτζήδες). Δεν είναι αυτή η έννοια της απεργίας, όσο κι αν στην Ελλάδα έχουμε ταυτίσει τους εργαζόμενους με τους επιχειρηματίες και θεωρούμε συλλήβδην "απεργία" κάθε μορφή "αποχής", λοκ-άουτ κλπ. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί και πολλές (όχι η Αλεξάνδρα, απ' όσο καταλαβαίνω) που γράφουν σε αυτό το φόρουμ δεν έχουν, λόγω επαγγέλματος, εμπειρία από απεργίες σε κλάδους μισθωτών (ή οιονεί μισθωτών), αλλά ας μη γενικεύουμε τα βιώματά μας, ούτε την προσωπική αντίληψή μας περί απεργιών. Το λέω π.χ. για τον Ελληγενή, που μιλάει για την "πίεση στο κράτος και την κοινωνία" ως στόχο των απεργιών: οι
εργοδότες είναι ο στόχος των απεργιών.
Για τα ΜΜΜ: απεργοσπασία δεν είναι προφανώς ο περαστικός οδηγός που θα του κάνεις οτοστόπ και θα σε πετάξει κάπου, αλλά λεωφορεία, τραμ κλπ. που κυκλοφορούν παρά την απεργία επειδή βρέθηκαν απεργοσπάστες να τα δουλέψουν. Παρεμπιπτόντως, οι φοιτητές που οικεία τη βουλήσει μαζεύουν σκουπίδια από τα προαύλια όταν απεργούν οι ΟΤΑ προφανώς δεν είναι απεργοσπάστες κατά καμία έννοια, κυριολεκτική ή αναλογική. Απεναντίας, οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης που, κατ' εντολή της εργοδοσίας, μαζεύουν σκουπίδια πέριξ του μαγαζιού τους όταν απεργούν οι ΟΤΑ (πραγματικό παράδειγμα) είναι "απεργοσπάστες" με τη διευρυμένη έννοια που αναφέρθηκε παραπάνω: δεν δείχνουν αλληλεγγύη στην τάξη τους, όπως το έθετε ο Λόντον.
Για τους γιατρούς, το ζήτημα είναι λεπτό. Προσωπικό ασφαλείας (υποτίθεται ότι) υπάρχει σε κάθε απεργία τους, και έκτακτα περιστατικά (υποτίθεται ότι) εξυπηρετούνται με απόλυτη προτεραιότητα. Αν αυτό δεν τηρείται στην πράξη, ντροπή σε όσους δεν το τηρούν. Αν, με πρόσχημα την ιερότητα της ζωής (ή κάτι τέτοιο), διάφοροι καλοθελητές γίνονται απεργοσπάστες, ντροπή και σ' αυτούς.
Edit: Βροχή τα ποστ όσο έγραφα, ο Μαρίνος μ' έχει ήδη καλύψει σε πολλά...
), κάθε μεταφραστή που μεταφράζει θα τον ξεφωνίζω εδώ σαν απεργοσπάστη. Όταν μαλώνουν για τα σκουπίδια στη Θεσσαλονίκη, θα υποστηρίζω τους απεργούς ή τους απεργοσπάστες ανάλογα με το αν είναι η μέρα που κυκλοφορώ σαν μονός (αριστερός) ή διπλός (λιγότερο αριστερός). Κι αν πάει ο δεητζής απεργός και μου κατεβάσει το διακόπτη, θα τον πάρει ο διάολος και θα τον σηκώσει.
