Αν τρένο, γιατί λαίδη; Και αν λαίδη, γιατί μιλέδη;

[Rogerios]

Κάθε βράδυ προσεύχομαι να βρεθούν αμέτρητες μούμιες κροκοδείλων που θα τις είχε παραγεμίσει ο ταριχευτής τους με παπύρους... Κι αυτοί να περιέχουν, εξελληνισμένες, μυριάδες λέξεις λατινικές. Για να μπορώ πια δίχως τον φόβο να με αποκαλέσουν ανελλήνιστο να χρησιμοποιώ ορθογράφηση που θα σέβεται το πρωτότυπο. Το όνειρό μου δεν έχει ακόμη γίνει πραγματικότητα, αλλά πού θα πάει.

Θα ήθελα οι μουτζαχεντίν της απλογράφησης να επιδεικνύουν περισσότερη ανεκτικότητα. Θα ήθελα. Όπως θα ήθελα να επιδεικνύουν ανεκτικότητα κι όλοι οι λαθοθήρες που στηλιτεύουν σαν εσφαλμένες ορθογραφήσεις που υπήρξαν αποδεκτές για αιώνες (ή έστω πολλές δεκαετίες). Και θα ήθελα ανεκτικότητα γιατί τα επιχειρήματα με τα οποία επιβάλλουν τα κανονιστικά διατάγματα και τους φετβάδες τους τα μέλη του γλωσσικού ιερατείου δεν είναι τόσο ακλόνητα όσο νομίζουν. Η απλότητα κι η διευκόλυνση; Ναι, αλλά μόνο σε ένα μικρό τμήμα της γλώσσας; Και μόνο εφόσον οι λέξεις ξένου ετύμου απαντούν μετά τον θάνατο της ελληνιστικής κοινής; Μήπως τελικά αυτό που κρύβεται πίσω από αυτήν την απλογράφηση δεν είναι παρά μια άκαιρη κι απρόσφορη προσπάθεια εδραίωσης του διαχωρισμού αρχαίας και νέας (αυτοί μετέγραφαν με βάση το πρωτότυπο, εμείς θα απλογραφούμε); Ένα γινάτι που κρατιέται από τον φερετζέ του διαφορετικού αλφαβήτου (ΟΚ, οι Ιταλοί που έχουν φωνητική ορθογραφία δεν διαννοούνται να γράψουν Fuco ή Tur - μούλικα είναι αυτουνών τα παιδιά που ταλαιπωρούνται να μάθουν τα ξένα ονόματα; ά, ναι θα μου πείτε, αυτά είναι κύρια ονόματα, μόνο που εμένα μου βγαίνουν τα μάτια όποτε διαβάζω Λορένη).

Όλα είναι κατανοητά. Όλα, εκτός από τον ζήλο μερικών να διώξουν τη διαφορετικότητα. Έ, λοιπόν και σε μια γλώσσα υπάρχει χώρος για τη διαφορετικότητα σε κάποια ζητήματα.

[τα είπα και ξεθύμανα...:) την αγάπη μου σε όλους:)]

 

[Marinos]

Συντάσσομαι με τον Ρογίρο. ;)
(όχι και λέδη... ούτε καν μιλέδη: μυλαίδη και μυλόρδους διάβαζα εγώ στις μεταφράσεις του Βερν και του Δουμά!)

 

[Hellegennes]

Ευτυχώς ο Αλήτης είναι στο απυρόβλητο... Αυτό με τις λέξεις "ξένης προέλευσης" κι εγώ δεν το καταλαβαίνω, ειδικά από την ώρα που έχουν εξελληνιστεί (κατάληξη σε ήτα, κλίνεται κανονικά, το ίδιο και το τραίνο/τρένο) και έχει καθιερωθεί μια οποιαδήποτε ορθογραφία, κουτσά-στραβά-σωστά-λάθος, ποια ανάγκη υπάρχει να το μεταλλάξουμε; Να είναι πρόσφατο το δάνειο και να έχει μείνει αναλλοίωτο σε προφορά, να πω άντε πάει στην ευχή, αλλά αυτά;

Συμφωνώ απολύτως. Νόμιζα ότι για το καταληκτικό ήτα των εξελληνισμένων είχα γράψει πιο πάνω, αλλά τελικά μού διέφυγε.

 

[nickel]

Όταν, καλοί μου φίλοι, που διαφωνείτε με τις ορθογραφίες που διδάσκονται στο σχολείο —το σοφό αυτό σύστημα—, συμφωνήσετε μεταξύ σας πώς θα θέλατε να γράφουμε τις παρακάτω λέξεις και γιατί, τότε θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε αυτή τη συζήτηση:

1. καπέλο
2. φούτμπολ
3. κρόουλ
4. γαλέτα
5. σπίκερ
6. σοφέρ
7. εκλέρ
8. τρόλεϊ
9. ντοκιμαντέρ
10. καπό
11. καρό
12. νεσεσέρ
13. ριπλέι
14. ρέφερι

 

[Rogerios]

Δεν πιστεύω να αργήσουμε να συμφωνήσουμε πολύ περισσότερο απ' ό,τι οι αντίπαλοι των αναμετρήσεων "κτίριο-κτήριο" και "ορθοπεδικός-ορθοπαιδικός". Κι ίσως κάποιοι να πιστεύουμε ότι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συμφωνία σε όλα... ακριβώς όπως σε άλλες εποχές οι γλώσσες, στερούμενες κάποιας κανονιστικής αρχής, ανέχονταν την ύπαρξη πολυτυπίας ως προς την ορθογραφία τους. :)

 

[Nameless]

Αν εμείς σας αφήσουμε ήσυχους όταν γράφετε λαίδη, τραίνο, ταξείδι και ασκανσεύρ, θα μας αφήσετε να γράφουμε λέδη και Σέξπιρ; Κι εγώ τις παλιές μεταφράσεις του Δουμά διάβαζα, που κληρονόμησα από την προηγούμενη γενιά, αλλά δεν το θεώρησα ποτέ επιχείρημα για οτιδήποτε.

Καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα των περισσοτέρων είναι πως οι απλοποιήσεις καθιερώνονται και διάφοροι σας ενοχλούν όταν τα γράφετε διαφορετικά, αλλά μου δίνεται η εντύπωση πως αν έπαυαν να σας τις επιβάλλουν, ορισμένοι θα επιβάλλατε τις Παραδοσιακέςμαςορθογραφίες που τόσο αγαπάτε. Επίσης, η καθιέρωση της απλοποίησης, δεν είχε σκοπό να λύσει το πρόβλημα ότι 1) έπρεπε να ξέρεις την αρχική, ξένη λέξη και την ορθογραφία της για να ορθογραφήσεις ελληνιστί, 2) μερικές λέξεις δεν μεταγράφονταν με συνέπεια, και συνεπώς (σικ) υπήρχε σύγχυση ως πως τον τρόπο γραφής τους; Άρα δεν είναι μια αλλαγή χωρίς αιτία. Ή λέω βλακείες, αν ναι, πείτε μου.

 

[Hellegennes]

nickel, οι 12 στις 14 λέξεις σου είναι άκλιτες. Η λαίδη είναι κλιτή. Αν το πας έτσι, γιατί λέδη κι όχι λέδι; Μισές δουλειές θα κάνουμε;

Επίσης, η καθιέρωση της απλοποίησης, δεν είχε σκοπό να λύσει το πρόβλημα ότι 1) έπρεπε να ξέρεις την αρχική, ξένη λέξη και την ορθογραφία της για να ορθογραφήσεις ελληνιστί, 2) μερικές λέξεις δεν μεταγράφονταν με συνέπεια, και συνεπώς (σικ) υπήρχε σύγχυση ως πως τον τρόπο γραφής τους; Άρα δεν είναι μια αλλαγή χωρίς αιτία. Ή λέω βλακείες, αν ναι, πείτε μου.

Αυτό το επιχείρημα είναι εξαιρετικά αδύναμο. Την ορθογραφία των περισσότερων λέξεων την μαθαίνεις παπαγαλία. Κάποια στιγμή αρχίζεις να μαθαίνεις κανόνες, αλλά κι αυτοί δεν καλύπτουν όλες τις ορθογραφίες. Άρα γιατί να ξέρεις πώς γράφεται η λαίδη στα αγγλικά; Αρκεί να ξέρεις πώς γράφεται στα ελληνικά, πράγμα που μαθαίνεις παπαγαλία, όπως και το ότι ο παράδεισος γράφεται με [ει], η μήνυση με [η], ο οιωνός με [οι], η ώρα με [ω] και ο χρυσός με [υ]. Εκτός κι αν η εκμάθηση των τελείως ράντομ ορθογραφιών 50,000 λέξεων σού φάνηκε εύκολη αλλά σε δυσκολεύει η λαίδη.

 

[AoratiMelani]

nickel, οι 12 στις 14 λέξεις σου είναι άκλιτες. Η λαίδη είναι κλιτή. Αν το πας έτσι, γιατί λέδη κι όχι λέδι; [...] γιατί να ξέρεις πώς γράφεται η λαίδη στα αγγλικά; Αρκεί να ξέρεις πώς γράφεται στα ελληνικά

Αυτό ακριβώς.

Πώς μου αρέσει να σφαζόμεθα με το γάντι, σαν ήρωες του Δουμά!

Α, και τον ρέφερη εγώ με ήτα τον ξέρω (ο ρέφερης, του ρέφερη...:twit: )

 

[Earion]

Φαίνεται πως χρειάζεται κάθε φορά να ξεκινάμε από το άλφα. Η ορθογραφία της νέας ελληνικής δεν είναι καθόλου τυχαία· είναι ιστορική, δηλαδή βασίζεται στην ετυμολογία. Πού ακούστηκε ότι πενήντα χιλιάδες λέξεις ορθογραφούνται τυχαία;! Όποιος πιάνεται από τις λιγότερες από εκατό εριζόμενες λέξεις για να ισχυριστεί κάτι τέτοιο απλά δεν δίνει τη σωστή εικόνα. Και όποιος δεν βασίζεται στην ετυμολογία αναγκάζεται να μάθει την ορθογραφία παπαγαλιστί. Η λύση της ορθογραφικής απλοποίησης των ξένων και εισαγόμενων λέξεων προσφέρει ακριβώς σε αυτούς τους χρήστες ένα αποκούμπι σταθερότητας, και σαν δώρο θα έπρεπε να τη δουν. Το δίπτυχο επιχείρημα που διατύπωσε ο (ή η) Nameless είναι ισχυρότατο (μόνο που του --ή της-- ξέφυγε ένα «δεν» σε ακατάλληλη θέση και διέστρεψε το νόημα: η καθιέρωση της απλοποίησης, είχε ακριβώς αυτό το σκοπό: να λύσει το πρόβλημα ότι...). Ναι λοιπόν στην ορθογραφική απλοποίηση των ξένων λέξεων.

Εντελώς άλλο το ζήτημα ποιες είναι οι ξένες λέξεις που έχουν εισαχθεί στην νέα ελληνική. Εκεί μπορεί να συζητάμε, έως και να ξιφουλκούμε σαν τους ήρωες του Δουμά, γιατί το ζήτημα έχει ιστορική διάσταση. Αλλά εξάπαντος δεν συζητάμε για λέξεις που μπήκαν από τα τέλη του 19ου αιώνα και μετά, με την εισβολή προϊόντων, τεχνικών και ιδεών της Βιομηχανικής Επανάστασης. Δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι η λέδη / λαίδη και το τρένο (κι ας έμπαινε η λέδη / λαίδη στο τρένο!).

 

[Hellegennes]

Φαίνεται πως χρειάζεται κάθε φορά να ξεκινάμε από το άλφα. Η ορθογραφία της νέας ελληνικής δεν είναι καθόλου τυχαία· είναι ιστορική, δηλαδή βασίζεται στην ετυμολογία. Πού ακούστηκε ότι πενήντα χιλιάδες λέξεις ορθογραφούνται τυχαία;! Όποιος πιάνεται από τις λιγότερες από εκατό εριζόμενες λέξεις για να ισχυριστεί κάτι τέτοιο απλά δεν δίνει τη σωστή εικόνα. Και όποιος δεν βασίζεται στην ετυμολογία αναγκάζεται να μάθει την ορθογραφία παπαγαλιστί.

Μπαρντόν; Η λέξη "ετυμολογία" ξέρουμε ότι γράφεται με ύψιλον γιατί βγαίνει από το "έτυμον". Και κάπου εκεί τελειώνει η ετυμολογική συσχέτιση της ορθογραφίας, γιατί το ότι το "έτυμον" γράφεται με ύψιλον προκύπτει μόνο παπαγαλικά. Το γράφουμε με ύψιλον γιατί έτσι γραφόταν πάντα, αλλά δεν υπάρχει πραγματολογικός λόγος που δεν γράφεται π.χ. με ήτα. Είναι ο ίδιος τρόπος που μαθαίνεις ότι μια λέξη παίρνει δασεία: γιατί έτσι.

 

[Earion]

Μπαρδόν εις το τετράγωνο. Δεν χρειάζεται να μάθουμε την ορθογραφία πενήντα χιλιάδων λέξεων παπαγαλία. Μαθαίνουμε τις ρίζες, μαθαίνουμε τις καταλήξεις, τα προθέματα, τα επιθέματα, κι αυτό είναι. Πεπερασμένο σύνολο. Δεν είναι σαν την άμμο της θαλάσσης. Κι άλλωστε δεν έχουν όλα την ίδια συχνότητα χρήσης· άλλες ρίζες έχουν πολλά παράγωγα άλλες είναι σπάνιες. Και οι δασυνόμενες λέξεις μετρημένες είναι. Και οι εξαιρέσεις και οι εριζόμενες λόγω αβεβαίου ετύμου λέξεις δεν βγαίνουν έξω από τα όρια της λογικής.
Το πιο πέρα δεν χρειάζεται να το ψάξουμε. Δεν μας ζητάει κανείς να ξέρουμε «γιατί το επίθετο έτυμος γράφεται με ύψιλον», αυτά είναι δουλειά της ιστορικής γλωσσολογίας.

 

[MelidonisM]

Συνειρμικά

To νιόφερτο και φτωχό Λέδη μου θυμίζει τις λάμπες led.

Το ιστορικό και πλούσιο Λαίδη την Λαΐδα.

Για όσες είναι λαίδες ας γράφονται με αι, αλλά για όσες το παίζουν λαίδες, τότε λέδες που θυμίζει και το λέτσες.

 

[Zazula]

Πεπερασμένο σύνολο. Δεν είναι σαν την άμμο της θαλάσσης.

Και οι κόκκοι όλης της άμμου της θαλάσσης πάλι πεπερασμένο σύνολο είναι — εδώ πεπερασμένο σύνολο είναι όλα μαζί τα άτομα του σύμπαντος: http://lexilogia.gr/forum/showthrea...λληνική-γλώσσα&p=127457&viewfull=1#post127457 :)

 

[Palavra]

Αυτό το πράγμα σ'αυτό το φόρουμ να μην μπορείς να πεις μια υπερβολή σαν άνθρωπος...

 

[nickel]

Καλημέρα. Έχετε κολλήσει σε μία περίπτωση όπου έκρινα ότι υπάρχει πρόβλημα (αυτό που αναφέρει ο τίτλος). Η γλώσσα, όσο ρυθμισμένη κι αν είναι, προχωρά με τις εξαιρέσεις της. Αν κρίνω από τα ευρήματα του Γκουγκλ, παραμένουν περισσότεροι όσοι γράφουν μπύρα από εκείνους που γράφουν μπίρα. Μπορεί να βγει η Ακαδημία μεθαύριο και να πει ότι λέξεις όπως η μπύρα, δίπλα στην μπίρα, και η λαίδη, μόνη της, δεν θα θεωρούνται λάθη για τον Α και ή τον Β λόγο — για λόγους γλωσσολογικούς, όχι γιατί κλίνονται ή επειδή διαφωνούμε και για το κτίριο.

Αυτό που λες, Έλλη, για το αν κλίνονται ή όχι, δεν έχει καμία σχέση με τη συζήτηση. Και το τρένο κλίνεται. Και η ομελέτα κλίνεται. Η απλοποίηση για λέξεις με ξένη προέλευση ισχύει και για κλινόμενες και για άκλιτες. Άλλωστε, η άκλιτη μπορεί να πάρει ένα –άκι από τη μια μέρα στην άλλη και να γίνει κλινόμενη. Θα διαφέρει ο σοφέρ από τη σοφερίνα; Μπορείς να βάλεις την κλίση σαν κριτήριο; (Το μπερδεύεις ίσως με κάτι που έχω πει εγώ, ότι τα κύρια ονόματα που είναι εξελληνισμένα, πράγμα που φαίνεται και από το ότι κλίνονται, θα πρέπει να διατηρήσουν την παραδοσιακή τους ορθογραφία, π.χ. Βρυξέλλες, Βιέννη).

Προς το παρόν, πάντως, βλέπω φυγομαχία: κανείς δεν θέλησε να καταθέσει τις προτιμήσεις του για τον τρόπο που θα έγραφε τις 14 λέξεις του τεστ. Διότι κάτι θέλω να αποδείξω και το αποφεύγετε.
:down:

 

[Earion]

Εγώ έχω μόνο δύο δευτερεύουσες παρατηρήσεις: (α) φουτμπόλ μάλλον αντί φούτμπολ, και (β) ρέφερης θα μου ερχόταν καλύτερα στο στόμα (αν τον ξανάπιανα στο στόμα έπειτα από δεκαετίες που έχω να χρησιμοποιήσω τη λέξη και την έχω ξεχάσει). Δηλαδή κατά βάση σε όλα συμφωνώ.

 

[nickel]

Ναι, αλλά οι ρέφερι.

Τα ευρήματα για φούτμπολ είναι πολύ περισσότερα, ίσως λόγω Λιγκ. Αλλά, ναι, στο Βικιλεξικό: φουτμπόλ.

 

[Hellegennes]

Αυτό που λες, Έλλη, για το αν κλίνονται ή όχι, δεν έχει καμία σχέση με τη συζήτηση. Και το τρένο κλίνεται. Και η ομελέτα κλίνεται. Η απλοποίηση για λέξεις με ξένη προέλευση ισχύει και για κλινόμενες και για άκλιτες.

Ναι και όχι. Ξέρεις πολύ καλά ότι η απλοποίηση ισχύει για ένα γλωσσολογικά 100% αυθαίρετο χρονικό σημείο και μετά. Ο χρυσός ας πούμε μια χαρά ξένη προέλευση έχει και δεν έχει απλοποιηθεί καθόλου· το ίδιο και ο παράδεισος και πολλές χιλιάδες λέξεις ακόμα. Το επιστημονικό κριτήριο που απαντά στο γιατί έχει γίνει αυτή η αυθαίρετη επιλογή, ποιο είναι;

Προς το παρόν, πάντως, βλέπω φυγομαχία: κανείς δεν θέλησε να καταθέσει τις προτιμήσεις του για τον τρόπο που θα έγραφε τις 14 λέξεις του τεστ. Διότι κάτι θέλω να αποδείξω και το αποφεύγετε.
:down:

Ωραία, εγώ συμφωνώ με τις ορθογραφήσεις σου. Λοιπόν;

Μπαρδόν εις το τετράγωνο. Δεν χρειάζεται να μάθουμε την ορθογραφία πενήντα χιλιάδων λέξεων παπαγαλία. Μαθαίνουμε τις ρίζες, μαθαίνουμε τις καταλήξεις, τα προθέματα, τα επιθέματα, κι αυτό είναι. Πεπερασμένο σύνολο.

Ωραία, δεν είναι 50.000, είναι λιγότερες χιλιάδες. Δεν κάθισα να μετρήσω τις ρίζες της ελληνικής γλώσσας -κι ούτε νομίζω να τις έχει μετρήσει κανείς- αλλά πάντως μετρούνται σε χιλιάδες. Οι λέξεις για τις οποίες τσακωνόμαστε είναι πολύ λίγες. Άρα πού είναι το πρόβλημα;

Όταν λέω ότι η ετυμολογία τελειώνει στην ρίζα κι από εκεί και πέρα η ορθογραφία είναι αυθαίρετη, εννοώ ότι δεν υπάρχει κάτι που να στοιχειοθετεί τον λόγο που η Χ ρίζα έχει ύψιλον και η Υ έχει ήτα. Επιστημονικό στοιχείο -ετυμολογικό, εν προκειμένω- είναι αν η ορθογραφία της Χ λέξης επηρεάζεται από τον αριθμό των γραμμάτων ή την σειρά των φθόγγων. Αν π.χ. μεταξύ [τ] και [ρ] έμπαινε μόνο [η], αυτό θα ήταν όντως ετυμολογικό στοιχείο. Όμως ξέρουμε πολύ καλά ότι τουλάχιστον στην γλώσσα μας δεν υφίσταται κάτι τέτοιο κι έτσι έχουμε τυρί και τηρώ και τείρω κτλ. Κοινώς, η εκμάθηση κανόνων έχει νόημα μέχρι να φτάσεις στις ρίζες. Εκείνες πρέπει να τις ξέρεις παπαγαλία, γιατί είναι 100% αυθαίρετη η ορθογραφία τους· συνομολογήθηκε συμβατικά, γιατί έτσι.

 

[drazen]

Προς το παρόν, πάντως, βλέπω φυγομαχία: κανείς δεν θέλησε να καταθέσει τις προτιμήσεις του για τον τρόπο που θα έγραφε τις 14 λέξεις του τεστ. Διότι κάτι θέλω να αποδείξω και το αποφεύγετε. :down:

"Εσύ πεις εμένα φυγομάχο, αυτό μεγάλη προσβολή, χλωμό πρόσωπο". ;)
Για τις 14 λέξεις του καταλόγου, ευθύς εξ αρχής και απερίφραστα θα "ομολογήσω" ότι θα τις έγραφα όπως ακριβώς μάς τις ανθολόγησες (με μια μικρή πιθανότητα να έγραφα "σωφέρ", "ντοκυμαντέρ", "καπώ", "καρώ" και ίσως "τρόλεϋ", αν ήξερα ότι η επιλογή μου δεν θα προξενήσει σεντόνια κριτικών και απαντήσεων, τα οποία μού συρρικνώνουν την διάθεση να υπερασπιστώ μια λογική ενάντια σε μιαν άλλη που, τουλάχιστον, είναι συνεπής με τα αξιώματά της, αυτά της απλογραφίας.

Πού βρίσκεται το (δικό μου) πρόβλημα; Στην εφαρμογή δύο συστημάτων κριτηρίων και την επακόλουθη ασάφεια στο ποιό από τα δύο θα εφαρμόζεται και πότε. (Μού) είναι σαφή τα όρια και τα πλεονεκτήματα κάθε συστήματος, ακόμη και των (πλειστάκις αυθαίρετων) συνδυαστικών αλληλεπικαλύψεών τους. Και καλά, άντε, ας ξεχάσω ότι για πολλές λέξεις έχουμε αντίστοιχες ελληνικές, ας μην επισημάνω ότι η λαϊκή "απροθυμία" να εντάξει αρκετές τους στο κλιτικό σύστημα της ελληνικής, δεν μπορεί, κάτι θα σημαίνει, ας λησμονήσω το υπεροπτικό αίτημα (προς όσους δεν έχουν ή την ελληνική ως μητρική γλώσσα ή, προς γηγενείς, αναγνώσεις μεταφράσεων του Γκοβόστη) να γνωρίζουν την (ιστορικής αιτιολογίας) παρέκκλιση από τον ορθογραφικό κανόνα λέξεων όπως "Βρυξέλλες" ή "Βοστώνη" και να δέχονται την αμασητί κατάποση των ιστορικών ¨δικαιωμάτατων" διατήρησης των "μυλαιδών" (ή "λαιδών") και, ταυτόχρονα, των "καπέλων" τους.
Ακόμη, ας κάνω πως ξέχασα τα μεταγραφικά τερατάκια τύπου "Γκουέρνικα" ή " Σων" (Κόνερι/υ) (αλήθεια, ποιός ήταν ο πρώτος που τα εισήγαγε; ).
Μιλώντας για το σήμερα (και το μέλλον), θέλω να ξέρω πώς θα μεταγράφω τις νέες λέξεις που, αναπόφευκτα, θα εισαχθούν και υιοθετηθούν. Θα έχω έναν μπούσουλα ή θα πρέπει να περιμένω να καταλαγιάσει η σκόνη των συγκρούσεων των αρχιερέων της γλωσσολογίας;
Η δυσανεξία μου αναφέρεται και οφείλεται στην αντιπάθεια προς κάθε λογής αυθαιρεσία.
Λέδη, λοιπόν (για να μην πω "λάδη") ή, απλούστατα, "λέιντι".
Τα λοιπά είναι εκ του πονηρού (η λέξη είναι βαρύτερη απ' όσο θέλω, αλλά δεν έχω τώρα διαθέσιμη άλλη ευστοχότερη).

 

[Nameless]

@Hellegennes
Εγώ συμφωνώ, απλώς είπα ότι θαρρώ πως είναι απλούστερο, όχι πανεύκολο, να θυμάσαι μικρότερο σύνολο από πράγματα, και να βγάζεις συμπεράσματα για τις υπόλοιπες λέξεις από αυτό, από το να τις θυμάσαι όλες.

Επίσης το "δεν" δε μου ξέφυγε, ήταν απλώς μια πολύυυυυ μακριά ερώτηση ("δεν είχε σκοπό να απλοποιήσει [...];"). Συγγνώμη για την ασάφεια.

ΥΓ.

1. καπέλο
2. ποδόσφαιρο
3. κρολ
4. γαλέτα
5. σπήκερ
6. σοφέρ
7. εκλέρ
8. τρόλεη
9. ντοκιμαντέρ
10. καπό
11. καρό
12. νεσεσέρ
13. ριπλέι
14. διαιτητής

ΥΥΓ. Το η για αποφυγή διαλυτικών είναι προσωπική παραξενιά, προφανώς. Αλλά έπρεπε να 'μαι ειλικρινής.